-Şeytanın insanları aldatıp şükürden alıkoymasıyla ekser insanların şükürsüz olduğu: (7:17) (40:60)
-İçtimaî hayat şartlarının müsbet olması ve ferdin şükr-ü örfîye uygun yaşaması halinde, çekirdek gibi insanın da istidadat-ı ruhiyesinin neşv ü nema bulacağı hakikatına bir misal: (7:58)
-Şükrün tevhid hakikatını tazammun ettiğine işaret: (12:38) Zira şükür bütün iyiliklerin ve bu iyilikleri intac eden kâinat nizamının yalnız Allah’ın eseri olduğuna inanmayı zaruri kılar. (Bak: Kur’an (25:62) ve Delil-i İnayet)
-Şükür gerek vehben, gerek kesben sahib olunan ni’metlerin artmasına vesiledir: (14:7)