| 3-Qəriblik və vətəndən uzaqlıq: Fikir məqamında və təklikdə xəlvət edərək özümüzə dönüb seyr edərkən, özümüzü yalnız Rəbbimizlə hiss etdiyimiz halda vətənimizdən və əsl məskənimizdən uzaq düşdüyümüzü, hər bir şeyi əldən verdiyimizi canlı şəkildə dərk edirik. Başqa sözlə, insan özündə üzücü bir qəriblik hiss edir. Özü ilə özünə ən yaxın əsl məskəni arasında uzaq fasilə düşdüyünü, özü ilə əsl məqamı arasında pərdələrin fasilə saldığını görür.
Həm özümüzü Məbudla birlikdə, Məbuda dost görürük, həm də Ondan uzaq düşdüyümüzü hiss edirik.
Qəriblik sıxıntısını və ayrılıq qüssəsini açıq-aşkar duyuruq. Elə bir duyğu ki, insan onun keyfiyyətini dərk etmir, sözlərlə və yazılarla bəyan edə bilmir.
Dostları ilə paylaş: |
