Ata-anası olmadığından Hacı əmisinin himəyəsində yaşayarmış. Onun işini-gücünü görüb ordan dolanarmış. Özünü tanıyıb dəkkəlləşən Hacı bir gün əmisi arvadına deyir ki, əmimə de, icazə versin evlənmək istəyirəm. Arvad bu sözü deyəndə əmisinin ovqatı bərk təlx olur ki, Hacı evlənsə, ayrıla bilər, onun işləri pozular. Etiraz edib deyir:
– Hacı hələ uşaqdı, arvad saxlaya bilməz.
Hacı bu sözü eşidəndə heç bir şey demir. Səhərisi günü əmisi bir dolu araba odun gətizdirir tökür həyətə, başlayır baltanı çarxa verməyə, Hacını çağırtdırıb deyir:
– Hacı, görürsən, bu gün-sabah qış qapını kəsdirəcək, odun yarmaq lazımdır. Baltanı da ülgüc kimi itləmişəm.
Hacı baltanın o tərəf bu tərəfinə baxıb atır yerə və deyir:
