Microsoft Word al adab oqshom ziyouz com doc

430-bob. O'tirgan odamning oldida tik turish haqida 
975. Jobir (r.a.) aytdilar: "Rasululloh (s.a.v.) betob bo'lib qoldilar, ul zotning orqalarida 

---

Al-adab al-mufrad. Imom Ismoil al-Buxoriy 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
151
namoz o'qidik, ul zot o'tirib o'qidilar, Abu Bakr (r.a.) takbirlarini odamlarga eshittirib 
turdilar. Ul zot bizga qarab tik turganimizni ko'rib, o'tirishga ishora qildilar, biz namozni 
o'tirib o'qidik, salom berilgach: "Siz forslar va rumlarning ishini qilayozdingiz: ularda 
podshohda-ri o'tiradi, o'zlari esa tik turadilar. Bunday qilmang. Imomlaringizga iqgido 
qiling: agar turib o'qisa, siz ham turib o'qing, agar o'tirib o'qisa, siz ham o'tirib o'qing", 
deya marhamat qildilar". 
431-bob. Esnaganda ogazni qo'l bilan tusish haqida 
976. Abu Said Xudriy (r.a.)dan rivoyat qilindi: Rasululloh (s.a.v.) dedilar: "Agar 
birortangiz esnasangiz, qo'lingizni og'zingizga ko'ying, chunki shaygon kiradi". 
977. Ibn Abbos (r.a.) aytdilar: "Esnaganda qo'lni og'izga qo'yish kerak, zero esnoq 
shaytondandir". 
Abu Said Xudriy (r.a.)ning o'g'lidan rivoyat qilingan 978-hadis 976-hadisning takroridir. 
979-hadis ham Abu Said Xudriy (r.a.)dan rivoyat qilingan bo'lib. 976 va 978-
hadislarning takrori bo'lib kelgan. 
432-bob. Birovning boshini boqib qo'yishi mumkinmi 
980. Anas ibn Molik (r.a.) aytdilar: "Rasululloh (s.a.v.) Ummu Hirom binti Milhonning 
uyiga kirdilar. U ul zotga ovqat berdi. Bu ayol Uboda ibn Somit (r.a.)ning nikohida edi, u 
(Uboda)ga ham ovqat olib kelib berdi va ul zotning boshlarini qarab qo'ydi1.-Keyin ul zot 
uxladilar. So'ng uyg'onib kuldilar. 
Bundan Rasululloh (s.a.v)ning boshlarvda bit bo'lgan ekan, degan ma'no chiqmaydi, 
balki bu ayol ul zotning rohatlari uchun bu ishni qilgan. Shuningdek, bu ayolning 
Rasululloh (s.a.v)ga mahram ekanini ulamolar ittifoq qilganlar. 
981. Qays ibn Osim Sa'diy (r.a) aytdilar: "Rasulul-loh (s.a.v.)ning odtsilariga keldim. Ul 
zot (meni): "Bu odam chodirda yashovchi (ya'ni badaviy)larning sayyididir", dedilar. "Ey, 
Rasulalloh, mening zimmamda soilning ham, mehmonning ham haqi bo'lmagan mol 
qay-si?" - deb so'radim. Ul zot: "Eng yaxshi mol qirqga bo'la-di, ko'pi oltmishta, yuzta 
mol egasining holiga voy, faqatgana (molining) yaxshisini bergan, ortiqchasini ehson 
qilgan , semizini so'ygan, o'zi ham uni yeb, soilu muhtojlarga ham berganlargina 
butsdan mustasno", dedilar. "Ey, Rasulalloh, bu qanday ham oliyjanob xulq ekan-a, 
biror bir vodiy yo'qki, unda mening mollarim ko'p bo'lmasa", dedim. Ul zot: "Ulardan 
(sadaqa, ehson) berishda qanday yo'l tutasan?" - deb so'radilar. "Bir erkak tuya va , 
bitga ikki yoshli tuya beraman", dedim. Ul zot: "Hadya berishda qanday qilasan?" - deb 
so'radilar. "Yiliga yuzta (tuya) beraman", dedim. Ul zot: "Voyaga yetgan urg'ochi 
tuyalarni qanday qilasan?" - dedilar. "Biror kishi tuya(lar)dan (birini) jilovlasa, (birov) 
unga mone'lik qilmaydi, u ko'ringan tuyani upshaydi", de-dim". Rasululloh (s.a.v.): 
"Senga moling afzalmi yoki mavoliy (voris)laringning mollarimi?" - deb so'ra-dilar. 
"Molim", dedim. Ul zot: "Molingdan yeganing - yo'q qilganing, (yo'qotganing) yoki 
berganing - sarf qilganing qoladi, qolgani esa vorislaringaikidir", dedilar. "Darhaqiqat, 
qaytib (uyimga) borsam, albatga mollarim sonini kamaytiraman, dedim". (Ya'ni 
mollaridan sadaqa qilib yuborishga ahd qildi). 

---

Al-adab al-mufrad. Imom Ismoil al-Buxoriy