Microsoft Word bankir ziyouz com doc
Yüklə 0,96 Mb. Pdf görüntüsü
|
| www.ziyouz.com kutubxonasi
149 o‘shani, zo‘r berishmi, nimaydi? Uning zo‘r berganini o‘z ko‘zim bilan ko‘rdim. Yo‘q, u buni ortda qolmaslik deb atagandi. Ha, nazarimda shunaqaydi, ortda qolmaslik. U o‘zidan naq 20 yosh kichik erkakka baravar kelaman deydi-da, lekin o‘sha yosh odam ham Leyn charchashidan ancha oldinroq halloslab qoldi. — Men ko‘pincha Vuds ham atletika klubiga borib tursa yaxshi bo‘lardi deb o‘ylardim, — dedi Edis. — Chikagoda u yugurish desa balodan qochganday qochardi. Loaqal bir necha kilogrammga to‘lishganida ham men uni ko‘ndirardim. Lekin... Har ikkala ayol burilib, Palmerning boshidan oyog‘iga razm solib qaradi. — Judayam ozg‘in, — qat’iy ohangda dedi Berkxardt. — Qiltiriq va och erkaklar haqida nima deyilardi bu? Bunday erkaklar xavfli bo‘ladi. — Qoshini chimirib, ayol Palmerga qarab qo‘ydi. — Lekin shunday bo‘lsa ham uning yuzi ajabtovar — havas qilsa arziydi, — qo‘shib qo‘ydi u jilmayib. — Xonim, — so‘z qotdi Palmer, — meni juda maqtab yubordingiz. — U xiyol egilib qo‘ydi-da, ulug‘ yoshdagi, smoking kiygan va galstuk taqqan negr yumshoq oq sochiq bilan stakanlarni artib turgan barga yo‘naldi. — Nima ichadilar, mister Palmer? — Viski. Muz bilan, faqat maydalab soling, iltimos. — “Skotch mist”mi? — so‘radi barmen. — Zo‘r. — Limonli bo‘lsinmi? — Zo‘r. Hayot murakkabliklaridan paydo bo‘lgan g‘azabini bildirmaslik uchun Palmer nafasini ichiga yutishga urindi. Barmenga qilgan jo‘ngina buyurtmasi sal bo‘lmasa katta tomoshaga aylanib ketayozdi. Ish yuzasidan chaqirilgan yig‘ilish xotinlar bilan to‘ldirilgan dunyoviy ziyofatga aylantirib yuborilgandi. Bu yerda o‘ynalayotgan o‘yin boshdan-oyoq soxta edi. Palmer stakanni oldi-da, aslida nima bo‘layotganini anglashga harakat qilgancha bar oldida birpas turdi. Oldilariga Nikos yurib kelganidan keyin Garri Elder va Kliff Mergendal yana birmuncha vaqt suhbatni davom etdirishdi; qandaydir ichki quvvat bilan ta’minlanganday, suhbat cho‘zilgandan cho‘zildi va uni to‘xtatish qiyin edi. Biroq YuBTK vakillari oxiri Nikos ularning oldiga bekorga kelmaganini fahmlashgach, ular o‘sha zahoti jimib qolishdi va go‘yo o‘zlarini uning ixtiyoriga topshirgan bo‘lishdi. Shu asnoda Berkxardtning nigohi shu guruhda to‘xtadi va u garchi o‘zi xona o‘rtasida, ko‘rinmas chiroqning ko‘zni oluvchi nuri ostida o‘tirgan bo‘lsa-da, ularni bir lahza ham ko‘zdan qochirmayotgan edi. O’zini Archer ismli, Palmerning yoshidagi, YuBTKning deyarli barcha ishlarini yurituvchi yuridik firma sohiblaridan biri bilan gaplashayotgandek qilib ko‘rsatmoqda edi. Archer ko‘p jihatdan Palmerga o‘xshab ketardi. Ikkovi ham qirqdan sal oshgan, ikkovi ham xiyla novcha va qotmadan kelgan, yuzlaridan o‘qimishliliklari ko‘rinib turgan va sochlari kalta qilib olingan odamlar edi. Archerning otasi asr boshida yuridik firmaga asos solganda, Archer sherik bo‘lgandi, bu ham uni Palmer bilan yaqinlashtirgan edi. O’xshashlik shu yerda tugardi. Archerning rangi judayam qoracha, deyarli zaytun tusida edi, qora sochidan ham ko‘kish rang aks berib turardi. Bu odamni kuzatar ekan, Palmer uning chehrasidagi ziyolilik faqat yuzaki ko‘rinish, xolos, deb o‘yladi. Archerning zehni yuridik fakultetni bir amallab bitirib olish va advokatlikka imtihon topshirishgagina yetardi. Uning qudrati oilaviy va ish munosabatlaridagina namoyon bo‘lar edi. Men ham, deb dilidan kechirardi Palmer, Berkxardtning nog‘orasiga o‘ynaydigan maymundan u qadar farq qilmayman. Viskidan og‘zini to‘ldirib ho‘pladi-da, Palmer jo‘rttaga Berkxardtning yonidan yurib o‘tdi va xona to‘rida gaplashib turgan uchala kishi tomon yo‘l olayotib boshliq uni to‘xtatib qolishi mumkinligini ko‘ngli sezdi. — Vudi, — dedi Berkxardt xiyol xirillagan, bo‘g‘iq ovozda, — Jimmi Archer esingdami? — Uning katta-katta bo‘g‘imdor barmoqlari Palmerning qo‘lini tirsagi yuqorirog‘idan qisib turardi. — Jimmi, ko‘rinishing chakki emas. |