Microsoft Word bankir ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
150
— Hozirgina Buenos-Ayresdan keldim. 
— Qoyil — dedi Palmer. U o‘z boshlig‘iga qaradi. — Ko‘rinishingiz hayron qolarli darajada yaxshi. 
Turnikda chaqqon harakatlar qilishingiz bilan yigitlarni dog‘da qoldirishingizni xotiningiz so‘zlab 
bergandi. 
— Yo‘q, bu ilgari shunday edi, — guldirab dedi Berkxardt. — Bir lahza u Palmerning qo‘lini 
qattiqroq qisdi. — Endi oldingi valdirashlarim yo‘q, Vudi. O’lguday jonimga tekkan. 
Palmer uning chap yonidan ko‘ksini ushlab qo‘ydi: 
— Soatday haliyam bir tekis urib turibdimi, axir? 
— Hah. Mana bu yog‘idan xavotir olmasam bo‘ladi.  — Berkxardtning mitti oqish ko‘zlari suzildi. 
Aftidan, u ko‘zlarini o‘tkir oftob nuridan qisgandi. U Palmerning qo‘lini qo‘yib yubordi, mushtumini 
tugdi-da, uning ko‘kragi ustidan turtib qo‘ydi. Harakat qisqa bo‘ldi va aftidan, Berkxardt unga hech 
qanday kuch sarflamagan edi. Shunday bo‘lsa ham yaxshigina og‘riq berdi. 
— Sekinroq-da, — g‘udrandi Palmer. — O’rdamchilarga yomon muomala qilib bo‘lmaydi.  
Berkxardt Palmerga yuzma-yuz tursa-da, ko‘zlarini Archerdan uzmasdi. 
— Sezdingizmi, — so‘radi u, — ikki raqamli shaxs har doim sizning sog‘lig‘ingiz g‘amida yuradi? 
— Men vaqtni isrof qilishning eng yaxshi usulini o‘ylab topishim mumkin, — dedi Palmer, — bu 
sizning ajalni kutganingizdan ko‘ra durustroq. 
— Bu qo‘lingizdan keladi, — ma’qulladi Berkxardt haddan tashqari lutf bilan; harholda Palmerga 
shunday tuyuldi. — Buni qanday uddalashni ham bilasiz. 
— Nechta vitse-prezidentni dafn etdingiz, Leyn? 
— Shunga munosib bo‘lganlarnigina. 
Palmer yumshoq kulib qo‘ydi. 
— Touche1 . — U burchakdagi uchala erkak tomonga bosh irg‘ab qo‘ydi. — Borib bank ishlarimiz 
haqida gaplashay. 
Berkxardtning kuchli barmoqlari ayni boya musht tushgan joyda yana tugildi. Palmerning qo‘li 
zirqiraganday bo‘ldi. 
— Biz sen bilan qanaqa gaplashar edik, esingdami o‘zi? — so‘radi Berkxardt. 
— Bir narsa esimda qolgan bo‘lsa o‘lay agar, — javob berdi Palmer, — sizni bankda juda kam 
ko‘rganimdan siz bilan qanday gaplashish ham esimdan chiqib ketibdi. 
— Mening sening ortingda turishim senga aslo kerak emas, Vudi. Tushunishimcha, sen o‘zing 
qoyilmaqom qilib eplaysan. 
— Kim aytdi buni sizga? 
— Mening tonggi gazetalarim. Sen ularda har uch kunda bir, goho undan ko‘proq chiqib turasan. 
— Agar siz har rasmiy ziyofatda prezidiumda pashsha qo‘rib o‘tirishlarim haqidagi xabarlarni 
nazarda tutayotgan bo‘lsangiz, unda siz haqsiz. 
— Faqat shugina sening tez-tez chiqishingga sabab bo‘lmayotgandir? 
— Sirakuzada kelasi haftada ma’ruzam bor. O’ylaymanki, prezidiumda pashsha qo‘rib o‘tirganimga 
nisbatan bu olg‘a siljish bo‘ladi. 
— Yana qaerda nutq so‘zlaysan? 
Palmer peshonasini tirishtirdi: 
— Bir haftadan keyin Buffaloda. Keyin o‘n kun davomida Bruklinda, Utikda va Rochesterda. — 
Palmer boshliqning o‘z qo‘lini qo‘yib yuborishini kutardi.  
— Jimmi, hech mening nutqlarimni eshitganmisan? — so‘radi u.  
— Bu nima deganing, Vudi? 
— Bank vakili sifatidagi nutqlarimni eshitganmisan? 
— Aytolmayman. 
— Bu kichikkina, g‘oyatda g‘alati tomosha, — tushuntirdi Palmer. — Debocha sifatida, haliginday, 
olamning paydo bo‘lishidan boshlab banklar tarixining maroqli manzarasini qoralayapman. Bobil don 
omborlari. Misr tijorat birlashmalari. Barcha asrlar osha. Bunga, hazil qilib aytganda, rosa besh daqiqa 

---

Bankir (roman). Lesli Uoller