Microsoft Word bankir ziyouz com doc
Yüklə 0,96 Mb. Pdf görüntüsü
|
| www.ziyouz.com kutubxonasi
174 chiqaruvchilar omonat banklarini afzal deb topdilar. Agar biz Tammani yordamida bir qancha nyuyorklikni o‘z o‘rdamizga avrab kiritib olsak, bu o‘g‘rilik bo‘ladimi? — Bu Tammanining qaysi yo‘l bilan sizga yordam ko‘rsatishiga bog‘liq. — Bu endi Tammanining ishi. — Ana-ana, — tilidan tutdi uni Mollett, — mening bir qora tanli do‘stim aytganiday, ayni ilmoqli joyga keldik. Siz qanday yo‘l bilan foydalanishingizga javobgar emassiz deb Tammanini pul bilan ta’minlayapsiz. — Bunga pulning nima daxli bor? Biz Bernsga durustgina gonorar to‘layapmiz. Biroq bu gonorar bitta-yarimta qonun chiqaruvchini sotib olishga yetishi amri mahol. — Siz hech qachon... — Mollett jim bo‘lib qoldi va boshini chayqadi. — Albatta, yo‘q. Boshqa hech kim ham. Men bir narsani so‘ramoqchi edim: siz qachon bo‘lsa ham Makning shaxsiy kirim-chiqim daftarini ko‘rganmisiz? O’ylashimcha, u uni hatto onasiga ham ko‘rsatmasa kerak. Biroq bordi-yu, agar unga ko‘zingiz tushgudek bo‘lganda, Makning baliqday sukut saqlashga qodir sherigi bor ekanidan xabardor bo‘lgan bo‘lar edingiz. Bu indamas, ko‘rinmas, mavjud emas sherik Makning daromadlaridan kattagina bo‘lakni o‘ziga oladi. Hech kim hech qachon buni isbotlay olmaydi, biroq ismi boru jismi yo‘q bu sherik — Viktor Salvatore Kalxeyndir. Palmer yelka qisib qo‘ydi. — Sizning shunday o‘ylashga haqqingiz bor. Biroq bu narsa nima uchun Mak Bernsdan boshqa biron odamni tashvishga solishi kerak? — Sizni hayron qoldirishning o‘zi bo‘lmaydi, a? — hayajon bilan dedi Mollett. — Siz xalq saylagan vakillar ovozini sotib ola bilishi uchun kimga pul berish g‘oyasida nojo‘ya hech qanaqa narsa topmaysizmi? — Albatta, — unga qo‘shildi Palmer. — Bunda ham, urushda ham, ocharchilikda ham, vaboda ham qandaydir juda ham nojo‘ya bir narsa bor. Lekin bular bari hayotiy hodisalardir. Nojo‘ya, ammo bor narsalar. — YuBTK so‘nggi vaqtlarda, — kuruq javob qildi Mollett, — biron-bir urushni, ocharchilikni yoki o‘latni moliya bilan ta’minlaganini eshitmaganman. — Tammanini ham moliya bilan ta’minlamaymiz. Agar bilishni xohlasangiz, — davom etdi Palmer bir tekis va hayajonsiz gapirishga harakat qilib, — omonat banklari Mak Bernsni yollamoqchi bo‘lishgan, lekin biz uni ushlab qoldik. Mollett jim edi. U ofitsiantdan viskili yangi stakan oldi va o‘zining to‘mtoq ko‘rsatkich barmog‘i bilan uni dasturxonda oldinga va orqaga sura boshladi. Oxiri u ko‘zini ko‘tardi — uning sinchkov nigohi bir necha marta Virjiniyadan Palmerga sakradi. — Bu juda qiziq, — past ovozda dedi u oxiri. — Nima uchun? Mollett bir necha bor boshini chayqadi: — Intervyu olishga izn bering. — Aftidan, bu yangilik sizni lol qoldirdi, shekilli? — Yo‘q, shunchaki qiziqtirib qo‘ydi. — Mollett qo‘lini Virjiniya qo‘lining ustiga qo‘ydi. — Seni ham bu narsa nahotki qiziqtirmasa, Jinniy? — Xo‘p, davom et, Jorj, aylantirma. — U ikkinchi qo‘lini Mollettning qo‘li ustiga tashladi. — Agar biron narsa biladigan bo‘lsang, do‘st bo‘l. Reportyor yana boshini bir yonga solintirdi. — Eshitdingiz-a, — dedi u Palmerga, — “Biron narsa biladigan bo‘lsang, bo‘l. Men bundan durustrog‘ini topib aytolmagan bo‘lardim”. Palmer uzoq sukutga cho‘mdi. U bir taxminni aytish va shu bilan Mollettning ishonchini qozonish uchun eng qulay payt kelganini tushunib turardi. Biroq taxmin shaklida bo‘lsa hamki, bunday izhor xavfli edi. Qulay payt kelganda u birinchi bo‘lib e’lon qilmasligi sharti bilangina bunday sirni Mollettga ishonsa bo‘lardi. Biroq Palmer bunday shart qo‘yish uchun vaziyatni yaxshi bilmasligini tushunardi. |