Microsoft Word bankir ziyouz com doc
Yüklə 0,96 Mb. Pdf görüntüsü
|
| www.ziyouz.com kutubxonasi
183 kerak bo‘lgan bir vaqtda. Juvon jimib qoldi. Bir lahzadan keyin Palmer boshini ko‘tardi: — Tugatdingmi? — Butunlay. — Savolim bor. — Xo‘sh? — Shunchalik baxtsiz bo‘la turib, shunchalik chiroylik bo‘lish qanday qo‘lingdan keladi? Juvon unga ajabsinib qarab qo‘ydi: — Jahling chiqmasligiga ishonasanmi? — Bu yoqqa kel-chi. — Kelayapman. O’ttiz oltinchi bob Palmer kechki soat oltida Park avenyu bo‘ylab “kadillak”da shamolday yelib borar ekan, “Uorld telegram”dagi so‘nggi yettinchi sport bo‘limini moliyaga doir bobigacha varaqlab chiqdi. U mashinadagi mutolaaga mo‘ljallangan chiroqni yoqdi va birja yopilishi vaqtidagi bank aktsiyalari narxini o‘rgana boshladi. YuBTK aktsiyasi narxi 25 foizga ko‘tarilgan va sotilgan aktsiyalar miqdori ortgan edi. Ularni kim sotib olsa ham nazorat paketini egallab olishi hali amri maholligiga amin bo‘lib, Palmer gazetani bukladi-da, o‘zining yoniga o‘rindiqqa tashladi. Birmuncha muddat u haydovchi boshining orqasiga qarab turdi. So‘ng vujudida qandaydir tanholik tuyg‘usini his etdi. Garchi haydovchi undan bor-yo‘g‘i bir yarim-ikki metrcha narida o‘tirgan bo‘lsa-da, Palmer o‘zini mutlaqo yolg‘iz his qildi. Bunday sezgi qaysidir ma’noda unga yoqardi. Shuning uchun yoqadiki, o‘yladi u, bu yerda, qubbasimon mayin oq nur ostida, go‘yo do‘kon peshtaxtasidagidek, yolg‘iz va qaysidir darajada sevimli bo‘lib o‘tirish maza edi, ayni vaqtda esa qorong‘ilik qo‘ynida butun shahar ko‘zga ko‘rinmas suvratlar silsilasiday yoningdan o‘tib turadi. Palmer charaqlagan yangi yil archalari ulug‘vor safining lip-lip uchib o‘tishini tomosha qildi. Oqshomlari Park avenyu har doim yorqin qizil nuqtalar — mashinalarning orqa chiroqlari bilan bezangan bo‘ladi. Hozir esa archa chiroqlari ortida butun ko‘cha bayramona tus olgandi. Yetmishinchi ko‘chalarda haydovchi chapga burilish signalini berdi va Palmer oldinga engashdi. — Jimmi, buriling-da, meni muyulishda tushirib qoldiring. Bu yog‘iga yayov ketaman. — Yaxshi, mister Palmer, rahmat. Palmer qoshini chimirdi. Bu tashakkur nechun? Bu Jimmining qaytar yo‘lini nari borsa besh daqiqaga qisqartirgandir. Nahotki besh daqiqa shunchalik zarur bo‘lsa? — Biron yoqqa shoshayapsizmi? — so‘radi u. — Uyga. Archa bezatish kerak, mister Palmer. Men galga solganim-solgan, bu yog‘i atigi olti kungina qolibdi. Bolalarim o‘ldiradi meni... Mashina yumshoqqina kichikroq doira yasadi-da, yo‘lka chekkasiga, shaharning ishbilarmonlar mahallasi tomonga kelib to‘xtadi. Jimmi eshikni ochgani chiqib kelguncha Palmer qubbasimon chiroqni o‘chirdi va gazetani oldi. — “Telli”ni oling, — dedi u gazetani haydovchiga uzata turib; uning bilishicha, haydovchi, odatda, faqat “Jornel amerikan”ni sotib olardi. — Yana bir marta rahmat. Xayrli tun, ser. — Xayrli tun. Hayhotday mashina jo‘nab ketdi va Palmer muzdek havodan chuqur nafas oldi, so‘ng osmonga qaradi. Osmon shu qadar musaffo ediki, u hatto yakkam-dukkam yulduzni ham ko‘ra oldi — tutunli |