Microsoft Word bankir ziyouz com doc
Yüklə 0,96 Mb. Pdf görüntüsü
|
| www.ziyouz.com kutubxonasi
222 — Bir xaridorim qachonlardir barmoqlarimdan olov chiqargan edi. — Virjiniya, — xitob qildi Palmer uning qo‘lini siqib. — Eshit. Hozirgina men uchun dahshatli muammolar tug‘dirasan deb aytding. Erga tegish haqidagi rejalaringni hisobga olmaganda ham hayotingni murakkablashtirayotganimni bilib turibman. Senikini ham, o‘zimnikini ham. Ayol dangaliga ko‘chib qo‘ya qoldi. — Men behuda gap boshladim. O’zingga achinishdan kuchli tuyg‘u yo‘q. Unga bo‘ysunganim uchun o‘zim aybdorman. Endi bo‘lsa, — u Palmerning qo‘liga bir urdi, — kel, jismoniy munosabatlar darajasiga tushamiz. Maylimi? — Boshqa hamma narsalar havoda muallaq qolaveradimi? — Xuddi shunday. Nega biz dunyoda yagona paysalga soluvchilardan bo‘lishimiz kerak? Bu baxtsiz buyum u yoqda osilib yotaversin. — Navbatdagi xurujing boshlangunchami? — To‘g‘ri aytasan. — U viskini simirdi. — Mashinang bormi? — Shaxsiymi? Yo‘q. — Meniki ham. Hozir qiladigan asosiy ishimiz — mashinaga o‘tirib, uzoq-uzoqlarga ketish. — “Qayg‘ularingni unut, baxtli bo‘lasan”. — Qo‘shiq uchun ajoyib she’r. — “Kayfiyating yomon bo‘lsa, boshingni ko‘tarib qichqir: “Keladi ajoyib bir kun!” — tamomladi Palmer. — Iste’doding borligiga shubha qilmagan edim. — Bunisi hali nima bo‘pti? — dedi Palmer o‘rnidan turib. — Mana hozir senga iste’dodimni ko‘rsataman. — Qora paltosini ilmoqdan olib, unga uzatdi. — Gertsning kartochkasidan boshqa narsam bo‘lmagani holda mashina yollayman. Qirq oltinchi bob Nyu-Inglendning keng avtomobil yo‘lida to‘q qizil “korvet” hech qanday qoidani pisand qilmay, soatiga 90 mil tezlikda uchib borardi. Ko‘z ochib-yumguncha ular Stamfordga yetib bordilar va o‘zlari ham sezmagan holda yo‘ldan burilib, bir necha daqiqadan keyin mehmonxona motelga o‘xshagan joyga kelib to‘xtadilar. Bir-biriga jipslashtirib qo‘yilgan ulkan ikki karavot ustida tun yarmigacha qolib ketishdi. Virjiniya Nyu-Yorkka Merrit Parkuey orqali qaytamiz, deb turib olgani uchun hozir ancha eski yo‘ldan kelmoqda edilar. Svetaforlar, tor va tezlikni cheklovchi boshqa belgilar ko‘pligi uchun qaytish vaqti cho‘zilib ketdi. — Senga sport mashinalarini yoqtirmayman, deganim yo‘q edi-ku, — luqma tashladi Virjiniya. Palmer spidometr nayzasiga qaradi va u 70 atrofida tebranib turganini ko‘rdi1 . U akseleratorni tushirdi. — Nima uchun? — Sport mashinasini haydovchi erkaklar ayollar bilan mutlaqo qiziqmaydilar. — Dalillar bormi? — U yonida o‘tirgan qizdan ko‘ra mashinani ko‘proq yaxshi ko‘rib qoladi... — Jim bo‘l, spidometrga qara, yana 70 ni ko‘rsatyapti. Jiddiy gapiryapman. Tinch o‘tir... Palmer ko‘prikdan o‘tish uchun yana pul to‘ladi va Ist River yo‘li bo‘ylab ketdi. — Seni uyingga eltib qo‘yib, keyin mashinani topshirsam bo‘ladimi yoki aksinchami? — Aksincha. Men yana bir necha daqiqa aylanmoqchiman. — U sigareta tutatdi. — Ko‘ryapsanmi, sevgi odamni ne ko‘ylarga soladi? Sen aftingni burishtirayapsan. Bu so‘zdan afting burishib ketdi. Sevgi. Xudoyim-ey. Biron falokatga uchrayman, shekilli, — U sigaretni o‘chirib. — Men darg‘azabman, parishonman va butunlay majaqlab tashlanganman. “Sevgi” so‘zini eshitib, nega bujmayib ketding? Nega senga yopishib oldim? Sen ham, hech shubhasiz, menga o‘xshab qattiq darg‘azabsan. Men |