Microsoft Word bankir ziyouz com doc
Yüklə 0,96 Mb. Pdf görüntüsü
|
| www.ziyouz.com kutubxonasi
224 — Balki chek dushanbada ertalab kelar. — Qanaqa chek? — Aliment yoki yordam. — Qaerdan bil... — Yetar endi, — ayol gapni bo‘ldi, ovozi sovuq va silliq edi. — U og‘ir ahvolda. Hali yosh ekan. Hech bo‘lmaganda mashinani sotishi mumkin, agar o‘ziniki bo‘lsa. — Ammo u juda yaxshi taassurot qoldiradi. — O, xudoyim, Vuds, jim bo‘l. Palmer Qirq sakkizinchi ko‘chadan sharqqa burildi, mashinani topshirdi, xizmatchining uyigacha eltib qo‘yish haqidagi taklifni rad etdi va Birinchi avenyu bo‘ylab Virjiniya bilan birga ketdi. — Nega rad etding? Taksi topolmasligimiz mumkin, — dedi ayol. — U ismimni biladi. Bizni ikki tomonga eltib qo‘yishi kerak. Sog‘lom aql bunday qilib bo‘lmaydi deb turibdi. — Palmer o‘tib ketayotgan taksini chaqirdi, u bo‘sh bo‘lishiga qaramay to‘xtamadi. — Tushunaman. Kechirasan.. — Bir muddat jimlikdan keyin u zo‘rg‘a gapirdi: — Vuds, gaplarim soxta mehribonchilik emas. Ba’zan achchiq haqiqat shunday tuyuladi. Javob bermasliging mumkinligini ham o‘ylab ko‘rdim. Bunday javoblarni ko‘p eshitganman. — Mayli. Faqat menga ko‘ngli qattiq odam deb qaraganlarni yoqtirmayman. Haqiqatga yaqin gaplarni esa xotirjam eshitsa bo‘ladi. — Yo xudo! — U bir necha qadam olg‘a yurib, sovuq havoga bir tekisda hovur chiqardi. — Ba’zi odamlar befahm bo‘ladi, ammo sen unday emassan. Senda ajoyib bir qobiliyat bor: hamma narsani ko‘rib, his qilib turasan, ammo bironta amaliy ish qilishni o‘ylamaysan. Boyagi ayol... — Qaysi ayolni aytasan? — Bolasi, kuchugi, akkumulyatori o‘tirib qolgan “folksvageni” bor va hafta oxirigacha o‘ttiz tsenti qolgan yosh ayolni. Mashinasi birdaniga o‘t olib ketgani g‘alati emasmi? — Men bil... — Albatta, sen tushunding. Akkumulyator butunlay yaroqli edi. Agar biron kori hol yuz berib, to‘g‘risini aytish lozim bo‘lsa va masala nima qilishga kelib taqalsa, bu birinchi marta bo‘lmasa kerak, ayol puli yo‘qligini ochiq aytgan. Vuds, marhamat qilib, tushunmadim deya ko‘rma. Uning g‘ururi pul so‘rashga yo‘l qo‘ymagan. — Ammo u hech... — Albatta, yo‘q. Ijobiy javob bo‘lmagandan keyin u darhol suhbatni to‘xtatgan. — Ishonamanki, sen... — Yo‘q. U juda tushunadigan qilib gapirdi! Ana taksi. Palmer beixtiyor qo‘l ko‘tarib, silkitdi. Taksi to‘xtadi va ular o‘tirdilar. Virjiniya shofyorga manzilini berib, qo‘shib qo‘ydi: — Bu janob uzoqroqqa boradi. Mashina ko‘k chiroqni kutib, turib qoldi. Ular jim o‘tirishardi. Mashina qo‘zg‘algach, Virjiniya Palmerga burilib qarab: — Marhamat qilib, hamma gaplar uchun meni kechir, — dedi... Uning ko‘zlari ko‘p narsalarni aytib turardi. Ularga qarab qandaydir uyat, hatto qo‘rquv hissini uqish mumkin edi. Palmer uning qo‘lini ushladi: — Qabul qilaman, — dedi u, — marhamat, sen ham mening uzrimni qabul qil. — Bugungi oqshom juda sarguzashtlarga boy bo‘ldi. — dedi u juda tez va ta’sirsiz ohangda. — Bolali ayol ham ortiqcha tashvishga aylandi. U o‘yin qildi... — Virjiniya gapini davom ettirolmay, yelkasini qisib qo‘ydi. — Ochiqroq ayt. — Dahshat. Har bir yolg‘iz ayol shu ahvolga tushishi mumkin. Men bu haqda gapirishni xohlamayman. — U tashqariga qaradi. Biz, nihoyat, manzilga keldik, shekilli. |