Microsoft Word +Islam Mezhepler Tarihi Yayin Nushasi MehmetAliBuyukkara +++

 
Adâlet 
İmâmiyye’ye göre dinin dördüncü aslı ve dolayısıyla inanç esaslarından olan 
adâlet, Allah’ın âdil; kulun da iradesinde ve fiillerinde hür ve muhtar 
oluşudur. O’nun, iyi kimseye iyiliğine karşılık mükâfatta, kötü kimseye de 
kötülülüğüne karşılık cezada bulunması, adâletinin zarurî bir icabıdır. Kul, 
fiillerinde hür ve muhtârdır. Mutezile’nin dediği gibi, cebr (zorlama) ve 
tefvîz (havale) yoktur. 
 
Meâd 
İmâmiyye’nin usûl-i dînden sayıp benimsediği beş prensipten sonuncusu, 
ölümden sonra ahiret hayatının hak olduğu esasıdır. Kelime anlamıyla meâd, 
tekrar dönülüp gelinen veya önceden bulunulan yer demektir. Terim olarak 
da, Allah’ın kullarını ölümlerinden sonra tekrar diriltip dünyada yaptıklarının 
hesabını sorması anlamına gelir. Ölümden kıyamete kadar berzah hayatı ve 
en son kıyamet ve diriliş vuku bulacaktır. Kıyamete dair Kur’ân ve hadislerde 
geçen mîzan, sual, hesap, sırât,  şefâat, cennet, cehennem hepsi gerçektir; 
bunların hiçbiri akılla yorumlanamaz; keyfiyeti de bilinemez. Meâd 
cismanîdir ve bunlara icmâlen iman yeterlidir.  
Mamafih İmâmiyye, kabir suali, mîzan, hesap ve benzeri kıyamet ahvali 
ile ilgili hususlarda, Ehl-i Sünnet’e kıyasla bazı farklı yorumlarda bulunur. 
Mesela kabirde onlara göre, “Rabbin kim? Peygamber’in kim?” diye 
sorulduktan sonra, “İmamın kim?” diye de sorulacaktır. “İmamım Ali’dir” 
diyenler kurtulacaktır. Aynı  şekilde ba‘s (yeniden diriliş) günü Kevser 
suyunu Hz. Ali dağıtacak; dostlarına ikram edip düşmanlarını kovacaktır. 
Onlara göre, cennet ile cehennem arasında bir sûr olarak tarif edilen 
A’râf’daki “her iki tarafı da simalarından tanıyan adamlar” (el-Arâf, 46), 
Hz. Peygamber ve on iki imamdır. Yine ancak imamları tanıyanların sırât 
üzerinden geçişine izin verilecektir. Ahirette ümmetlerin hesaplarını da 
imamlar görecektir. Nebi’nin ve imamların  Şîası’na (taraftarlarına) hesap 
sorulmayacaktır. 
Dinin usûlüyle doğrudan ilgili olmamakla beraber, mezheb mensuplarınca 
itikadî hususlar arasında kabul edilen rec‘at, bedâ ve takiyye gibi bazı 
meseleler vardır ki, bunlar da bir anlamda itikadî konulara ilave edilmiş 
bulunmaktadır.