Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
www.ziyouz.com kutubxonasi
380
Gar quyosh vaslin tilarsen, fard bo‘l zarrotdin.
Ul emastur fardliqkim, juftdin fard o‘lg‘asen,
Fard uldurkim, mujarrad bo‘lg‘ay ul har zotdin.
9
O‘Z NAFSI KOMLARIDIN KYeChKANIN VA NOKOMLIG‘ ZAHRU XUNOBIN IChKANIN
BAYoN QILUR
Har
ne elga kom erur, kechti Navoiy baridin,
Qilmadi nekim, buyurdi nafsi xorijroy anga.
Bu jahonda barcha nafsi voyasidin chekti el,
Ul jahonning
voyasi gar muzd yetmas, voy anga!
10
YaRAQON BO‘LG‘ANIDA O‘ZINING ZA’FARONI RANGINU PARII XAYoLINING O‘Z
KO‘ZIDA
DARANGIN AYTUR
Yaraqon bo‘ldimu dehqoni qazo,
Za’faron ekti yoshim arig‘ig‘a.
Ul pariy qildi ko‘zum sari vatan,
Boqmang, ahbob, ko‘zum sarig‘ig‘a.
11
UL BOBDAKIM, G‘ALAT QILUR ULKI, HUSN AHLIDIN VAFO TAMA’ ETKAYKI, JINSI
BAShARDA VAFO YO‘QTUR, TO XO‘BLARG‘A NYe YeTKAY
Zamonda husn eliga jon fido qilib, ne nav’
Vafoni men kebi bir benavo tama’ tutqay.
Zamona ahlida yo‘qtur vafo — ne yetkay anga
Ki, kimsa xo‘blaridin vafo tama’ tutqay.
Dostları ilə paylaş: