Microsoft Word tanbehul gofilin ziyouz com doc

" (Ey mo‘minlar), namozni to‘kis ado qilinglar, zakotni ato etinglar va payg‘ambarga bo‘ysuninglar, shoyad rahmatga erishsanglar" (Nur,56). Ya’ni, Menga ibodat qilinglar, kambag‘allarga zakotlaringizni beringlar, deb Alloh taolo o‘zining haqqi bilan kambag‘allarning haqqini yonma-yon sanayapti.
Aytilishicha, kambag‘al – boyning tabibi, uning oqlovchisi, elchisi, qo‘riqchisi, shafoatchisi.
Tabibi deyilishiga sabab – boy kasal bo‘lib, kambag‘allarga sadaqa qilsa, kasalidan

tuzaladi. Oqlovchisi degani – boy unga sadaqa bersa, kambag‘al duo qiladi, boy gunohlardan pok bo‘ladi va molini ham poklaydi. Elchisi degani – boy o‘lgan ota-onasi yoki qarindoshlaridan biri uchun sadaqa qilsa, sadaqasining savobi o‘likka yetadi, demak, kambag‘al kishi boy bilan o‘tganlarning orasida elchilik qiladi. Qo‘riqchisi degani

– boy sadaqa qilsa, faqir uning haqqiga duo etadi, kambag‘alning duosi bilan boyning moli qo‘riqlanadi.
299. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam aytdilar: "Jannat podshohlarining xabarini beraymi?" "Ha", deyishdi. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam aytdilar: "Mazlum zaiflar, ular boyvachcha xotinlarga uylana olmaydilar. Ularga yopiq eshiklar ochilmaydi. O‘layotganlarida qalbida hojati qolib ketadi. Agar Allohning nomiga qasam ichsa, uni amalga oshiradi", dedilar.
Ibn Abbos (r.a.) aytadilar: "Kim boyni ikrom qilib, kambag‘alni xorlasa, la’natlangandir". Abu Dardo (r.a.) aytadilar: "Boy birodarlarimizga adolat qilmadik. Ular yeydilar, biz ham yeymiz, ichadilar, biz ham ichamiz, ular qiynaladilar, biz ham qiynalamiz, ularning ko‘p mollari bor, unga qarashadi, biz ham ular bilan birga u mollarga qaraymiz. Ular hisob berishadi, ammo biz hisob berishdan ozodmiz".
Shaqiq Zohid rivoyat qiladilar: "Kambag‘allar ham, boylar ham uchta narsani ixtiyor etishgan. Kambag‘allarning ixtiyor qilgan narsalari – nafsning rohati, qalbning yumshoq, hisobning yengil bo‘lishi. Boylarning ixtiyori - nafsning charchashi, qalbning mashg‘ulligi va qattiq hisob".
Hotim Zohiddan rivoyat qilinadi: "Kim to‘rt narsani to‘rt narsasiz da’vo qilsa, u yolg‘onchidir. Allohni yaxshi ko‘rishini da’vo qilsa-yu, harom etgan narsalaridan taqvo qilmasa; jannatni yaxshi ko‘rishini da’vo qilsa-yu, Alloh toatida molini infoq etmasa; Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni yaxshi ko‘rishini da’vo qilsa-yu, u kishining sunnatlariga ergashmasa; jannatdagi ulug‘ darajalarni da’vo qilsa-yu, miskin va kambag‘allar bilan suhbatlashmasa".
Ba’zi hakimlar aytadi: "Kimda to‘rt narsa bo‘lsa, u yaxshilikning hammasidan

mahrumdir. O‘zidan pastdagilardan o‘zini katta tutsa, ota-onasiga oq bo‘lsa, kambag‘alni past sanasa va miskinlarni miskinlikda ayblasa".

300. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamdan rivoyat qilinadi. Aytdilarki: "Menga Alloh taolo mol jamlashni va savdogar bo‘lishni vahiy qilgani yo‘q. Balki Rabbimga hamd bilan tasbeh aytishimni, sajda qiluvchilardan bo‘lishimni va to o‘lim kelguncha ibodat qilishimni buyurdi".
301. Abu Said Xudriydan (r.a.) rivoyat qilinadi: U kishi aytdilar: "Ey odamlar! Qiyinchilik va faqirlik sizlarni rizqingizni haromdan talab qilishga undamasin. Men bu aytilayotgan so‘zlarni Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamdan eshitganman. U kishi aytgan edilar: "Ey Parvardigor, meni faqir holatda dunyodan o‘tkazgin, boy holatda o‘tkazmagin, qiyomat kunida miskinlarning zumrasida tiriltirgin. Albatta, badbaxtlarning badbaxti dunyo faqirligi bilan oxirat azobini jamlaganidir".
Umar ibn Xattobning (r.a.) oldilariga Qodisiyadan tushgan g‘animatlarni keltirishdi, U zot o‘ljalarni diqqat bilan kuzata boshladilar. Keyin yig‘ladilar. Abdurahmon ibn Avf: "Bugun

xursandchilik kuni bo‘lsa, nega yig‘layapsiz, yo amirul mo‘minin", deb so‘radilar. Hazrati Umar aytdilar: "Ha, qaysi bir qavmga bu narsa (ya’ni, mol-dunyo) berilgan bo‘lsa, ularning orasiga dushmanlik va adovat tushadi".

302. Ibn Abbos (r.a.) rivoyat qiladilar. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam aytdilar: "Har bir ummat uchun fitna bor. Ummatimning fitnasi mol-dunyodir".
303. Abdulloh ibn Umar (r.a.) Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamdan rivoyat qiladilar: "Alloh uchun eng yaxshi odamlar kambag‘allardir".

Chunki Allohning yaxshi ko‘rgan bandalari payg‘ambarlar. Ularni kambag‘allik bilan imtihon qilgan.

Hasan Basriy Hazratlari aytadilar: "Alloh taolo Muso alayhissalomga vahiy qildi: "Ey Muso, eng sevimli bandam va yer ahlining eng yaxshisi vafot etyapti. Bor, uni yuvib kafanla va qabrga qo‘y", deb. Muso (a.s.) uni Imrondan izlab topolmadilar. Xarobda ham topilmadi. Keyin loy qilayotgan bir qavmni uchratdilar. Ulardan: "Kecha bu yerda kasal bo‘lgan yoki o‘lgan kishini ko‘rdinglarmi?" deb so‘radilar. Loychilar: "Kecha manavi xarobada bir kasalni ko‘rgan edik, balki siz izlayotgan kishi o‘shadir", deyishdi. Muso alayhissalom: "Xo‘p", deb o‘sha tomonga ketdilar. Borsalar, bir odam kasal yotgan ekan. Boshining tagiga g‘isht qo‘yilgan, o‘zini o‘zi davolar edi. Shu payt boshi g‘ishtdan pastga tushib ketdi. Muso alayhissalom turib yig‘ladilar va: "Ey Rabbim, uni eng yaxshi bandalardan, deb aytding-ku. Lekin men uning oldida kasaliga qarovchi biror kishini ko‘rmadim", dedilar. Alloh taolo shunda: "Ey Muso! Agar men bandamni yaxshi ko‘rsam, uni butun dunyodan to‘sib qo‘yaman", deb vahiy qildi".
Hasan Basriy Hazratlari yana aytadilar: "Birinchi zarb qilingan dinorni iblis olib, ko‘ziga surtdi va: "Seni kim yaxshi ko‘rsa, o‘sha odam mening qulimdir", deb aytdi.
Vahb ibn Munabbah aytadilar: "Iblis Sulaymon ibn Dovud alayhumassolatu vassalomga shayx suratida keldi. Sulaymon aytdilarki: "Iso alayhissalom ummatini nima qilishing xabarini ber". Shayton: "Men ularni Allohdan boshqa iloh olishga buyuraman", dedi. Sulaymon (a.s.): "Muhammad sollallohu alayhi vasallam ummatiga-chi?" deb so‘radilar. Shayton: "Men ularga dirham va dinorlarni tashlab qo‘yaman. Ularga bu pullar "la-a ilaha illalloh" kalimasidan ham suyumli bo‘ladi", dedi. Sulaymon (a.s.) aytdilar: "Sening yomonligingdan Allohdan panoh tilayman". So‘ng unga qaradilar. U ketib qolgan edi".
Faqih aytadilar: Kambag‘al kishi Alloh bergan ne’matlarni bilmog‘i lozim. Va yana bilmog‘i lozimki, albatta, dunyo-ni undan uzoqlashtirgani uni muhtaram qilganidir. Zero, bu ehtirom-hurmat payg‘ambarlarga va avliyolarga ham qilingan. Demak, u Alloh taologa hamd aytmog‘i, jazavaga tushmasligi, hayot mashaqqatlariga sabr qilmog‘i, qiyomat kunidagi narsalar dunyoda ololmaganlaridan ko‘ra yaxshi ekanini unutmasligi kerak. Faqirlik Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam kasblari bo‘lgani uchun ham buyukdir.
304. Faqih Ibn Abbosdan rivoyat qiladilar. U kishi aytdilarki: "Bir kuni Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam o‘tirgan edilar, Jabroil alayhissalom bilan yana bir farishta tushdi. Jabroil (a.s.) aytdilar: "Bu farishta osmondan birinchi marta tushishi. Rabbidan sizni ziyorat qilishni so‘radi". Ozgina o‘tmasdan farishta kelib: "Assalomu alayka, yo Rasululloh", dedi. "Vaalaykassalom", dedilar Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam.

Farishta aytdi: "Alloh taolo sizga hamma narsalarning xazinasini va kalitini berishini xabar qilgan. Sizdan oldin hech kimga bermagan edi, sizdan keyin ham hech kimga bermaydi va sizga tayyorlab jamlagan narsani kamaytirmaydi". Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam: "Balki uni menga qiyomat kuni jam qiladi", dedilar".

. Safvon ibn Sulaymdan rivoyat qilinadi. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam aytdilar: "Menga Makka sahrosi tillo holatda ko‘rsatildi. Aytdimki: "Ey Rabbim, bir kunni to‘q o‘tkazaman, bir kunni och. To‘yganimda, Senga hamd aytaman, och qolganimda, Senga tazarru’ qilaman".