BEŞİNCİ İMAM
İmam Məhəmməd ibni Əli (Baqir) (ə). Ərəb dilində “baqir” kəlməsi yaran deməkdir və bu da Peyğəmbər tərəfindən o həzrətə verilən ləqəbdir.3 O, dördüncü imamın oğludur, 57-ci hicri ilində dünyaya gəlmişdir. Kərbəla hadisəsində onun dörd-beş yaşı vardı və özü də orada idi. Atasından sonra Allahın əmri və əvvəlki imamların təqdim etməsi ilə imamətə nail oldu və 114-cü (yaxud 117)-ci ildə vəfat etdi. Bə`zi şiə rəvayətlərinə əsasən əməvi xəlifəsi Hişamın qardaşı oğlu İbrahim ibni Vəlid ibni Əbdül Məlik tərəfindən zəhərləndirildi.1
Beşinci imamın dövründə Bəni-üməyyənin zülmləri günbəgün artaraq islam ölkələrinin müxtəlif yerlərində inqilaba və müharibələrə səbəb olurdu. Bəni-üməyyə sülaləsinin içərisində də dərin ixtilaflar yaranmağa başlamışdı. Bu kimi çətinliklər xilafət məqamlarını məşğul etdiyindən onlar Əhli-beytə toxunmurdular.
Digər tərəfdən də Kərbəla faciəsinin baş verməsi və dördüncü imamın təmsil etdiyi Əhli-beytin məzlumiyyəti müsəlmanları Əhli-beytə daha artıq rəğbətləndirirdi. Bu amillər birləşərək camaatın, xüsusilə şiələrin sel kimi axışaraq Mədinəyə gəlmələrinə və beşinci imamın hüzurunda olmalarına səbəb oldu; islami həqiqətlərin və Əhli-beyt maarifinin yayılmasında o həzrət üçün imamlardan heç birinə nəsib olmayan yaxşı imkanlar yarandı. Bu müddəanın şahidi beşinci imamdan nəql olunan saysız-hesabsız hədislər, eləcə də o həzrətin məktəbində müxtəlif islam elmləri sahəsində şiə aləmində yaranan böyük elm şəxsiyyətlərdir; rical kitablarında onların adları qeyd olunmuşdur.2
Dostları ilə paylaş: |
