Niğde’nin antik adı “nahiTA” dır
Yüklə 257,3 Kb.
|
Çiftehan Çayı: Seyhan Nehri’nin kollarından biri olarak, Adana-Ankara kara ve demiryolu kenarından akarak ili terk eder. Çaya Torosların eteklerinden yüzeye çıkan Şekerpınarı kaynak suyu ile birçok dere katkıda bulunur. Bunlardan bazılarının suları yazın kurur. Çay bir süre sonra Ömerli ve Kırkgeçit derelerini bünyesine alarak Çakıt Suyu adını alır. Çakıt Suyu Ulukışla Pozantı arasında Çakıt Vadisi’ni meydana getirerek Orta Torosların kuzey-güney doğrultusunda yarmıştır. Ecemiş Suyu: Kaynağını Aladağ‘dan alır. Çamardı yakınlarında İçkuyu deresini alarak Yelatan güneyinde Seyhan kolu Güngör deresine karışır. Uluırmak: Melendiz dağlarında doğduktan sonra , Asmasız ve Ramat’tan gelen kaynak sularıyla beslenir. Çiftlik ve Melendiz Ovasını geçip Ihlara Vadisine ulaşır. Göller: Aladağlar ve Bolkarlar üzerinde buzul aşılımıyla oluşmuş sirk gölleri yer almaktadır. Akgöl, Alagöl, Çinigöl, Yedi Göller, Karagöl başlıcalarıdır. Hasandağı, Göllüdağ üzerinde volkanik krater gölleri yer alırken kuzeydeki Narlıgöl ise volkanik çöküntü Maar Gölü olarak oluşturulmuştur. Narlıgöl yer altından sıcak su kaynaklarıyla beslenmesi nedeniyle mineralce zengin, suları acı bir göldür. Diğer taraftan akarsu yatakları önünde sulama amacıyla inşa edilen setlerin gerisinde da suların toplanmasıyla baraj göller oluşmuştur. Melendiz Dağlarından gelen Kırkpınar ve Baldıra dereleriyle beslenen Gebere Barajı 1939 -1941 yılları arasında inşa edilmiş. Gümüşler Barajı'na, hemen gerisindeki dağlık alanlarda inen sular toplandığı içinde bol miktarda aynalı sazan balığı yaşamaktadır. [Komşu il Karaman sınırları içinde bulunan ve yerli turistin henüz tam olarak keşfetmemiş olduğu özel bir jeolojik yapıya sahip krater gölleri ve obruklar görülmeli. Bu oluşumlar arasında en ilgi çekici olanı, Meke Krater Gölü’dür. Yıllar önce Mersin Fotoğraf Derneği’yle Konya’ya yapılan bir gezi sırasında sabaha karşı görüp fotoğrafladım oluşumu. Yerler volkanik yapıdan dolayı simsiyah. Yaklaşık dört milyon yıl önce, bu volkanik çukurda bir patlama olmuş. Önce krater (çukur) ağzında bir göl oluşmuş, yaklaşık 9 bin yıl önce olan ikinci patlamada göl ortasında bir adacık belirmiş. bu en genç volkanik oluşumun suyu tuzlu, gölden yıllarca tuz üretilmiş. 5 km boyunca çevresini dolaşabiliyorsunuz. Burada kamp kurmak mümkün. Burası aynı zamanda kuşların önemli bir yaşam ve üreme alanı. Bir başka krater (çukur) gölü de yüzülebilen Acı Göl. Turkuaz renkli, acı suyu olan göle dağların yansıması büyüleyici. Suda sülfatlı tuzlar olduğundan cilt hastalıklarına iyi geldiği söyleniyor. Bozkırın ortasında, bir tatlı su gölü olan Çıralı Obruğu da kaçırılmamalı. Yamaçları mağaralarla dolu obruk, ilkçağlarda önemli bir yerleşimmiş.] (Ek olarak sunuluyor.) İklim: Niğde'de Orta Anadolu'nun tipik kara iklimi görülür. Yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve kar yağışlıdır. Kar kışın, yağmur ilkbaharda yağmaktadır.Sıcaklık: Gece-gündüz arasındaki sıcaklık farkı, kara ikliminin en karakteristik örneğidir. En yüksek ortalama sıcaklık 29,4 dereceyle Temmuz’da, en düşük ortalama -4,6 dereceyle9) Ocak’ta görülür… Yağışlar: Niğde’de yıllık yağış ortalaması 330 mm'dir. Yağışın en fazla olduğu ay ortalama 47 mm ile Nisan, en az olduğu ay ise ortalama 4,5 mm ile Ağustos ayıdır. Nemlilik: Ortalama görece nem %56'dır. En fazla olduğu ay %80 ile Şubat, en düşük ay %28 ile Ağustos ayıdır.
Tarım: Niğde, Anadolu’nun buğday ambarı sayılan 10 il arasında yer alır. Türkiye’de en çok elma bu ilde sazlıca kasabasında yetişir. Elmadan sonra patetesi meşhurdur Niğde ili beyaz baş lahana üretiminde 2. sıradadır. Niğde'de Bor İlçesi'nde Kaynarca lahanası üretilmektedir. Lahana tarımı Kaynarca Köyü civarında yoğunlaşmıştır. Bunlara ilâveten baklagiller, ayçiçeği, patates, buğday, arpa, çavdar, fasulye, nohut, sarmısak ve şekerpancarı da yetişir. Sebzecilik önemli değildir. Fakat meyvecilikte ileri durumdadır. Merkez ilçe, Bor, Çamardı ve Kemerhisar’da geniş elma bahçeleri vardır. Misket elması meşhurdur. Bağcılık da önemli yer tutar. İç Anadolu’da üzüm yetiştirmede en önde gelen illerdendir. Gübreleme, sulama, modern tarım araçlarının kullanılması ve ilâçlama hızla artmaktadır. Her çeşit üründe verim seneden seneye artmaktadır. Hayvancılık:Küçükbaş hayvancılık önemlidir. Büyükbaş sayısı da artmaktadır. Ormancılık: Orman ve fundalıklar il topraklarının %3’ünü kaplar. En çok ağaç türü kayın, meşe, çam, dişbudak ve köknardır. Aladağların eteklerinde olan ormanlar 2400 hektar araziyi kaplar. Yılda 4 bin m3 sanayi odunu ile 5 bin ster yakacak odun elde edilir. Mâdencilik: İl, maden bakımından zengin sayılır. Başlıca madenler demir, çinko, kurşun, civa, volfram, bakır, kükürt, gümüş, altın, antimon, kaolin ve alçıtaşıdır. Fakat işletilen maden yatakları demir, çinko, antimon, kaolin ve alçıtaşıdır. Ulukışla’daki alçıtaşını Azot Sanayi A.Ş. işletir. Yılda yaklaşık 100 bin ton alçıtaşı çıkarılmaktadır. Sanayi: 1980’den sonra gelişmeye başlamıştır. 1964’te 10 kişiden fazla işçi çalıştıran sanayi işyeri 3 iken, şimdi bu sayı 50’yi aşmıştır. Başlıca sanayi kuruluşları; çimento, şeker, un, peynir-tereyağ, meyve suyu ve gıda, beton direk, biriket-tuğla, alçıtaşı, otomobil yedek parça (rotbaşı, rotel ve rot çubuğu) üretim, halı fabrikaları. Ayrıca Tekir markalı su fabrikası da mevcuttur. Aynı markalı doğal maden suyu üretim tesisi inşaatı da son hızla sürmektedir. 
Demir/kara yollarının bir kavşak noktası Ulukışla Ulaşım: Niğde ili İç Anadolu ile Kuzey ve Batı Anadolu’yu güney ve doğuya bağlayan önemli demiryolu ve karayollarının kavşak noktasıdır. Türkiye'nin dört yanı ile ulaşım irtibatı vardır. Demiryolu bakımından, Batı Anadolu’yu doğu ve güney illerimize, Suriye ve Irak’a bağlayan demiryolunun üzerindedir. Konya-Adana demiryolu, Niğde’nin güneyinde Kardeş Gediğinde ikiye ayrılır. Bir kol Adana’ya-Konya’ya bir kol Kayseri’ye gider. Ulukışla-Bor-Niğde Kayseri’ye giden demiryolu üzerindedir. İstanbul, Ankara’yı Adana’ya ve Mersin’e bağlayan E-5 karayolu Ulukışla’dan geçer. Burada ikiye ayrılıp, biri Mersin’e, Adana’ya diğeri Niğde’ye gider. Demiryolu da Karaman üzerinden İzmir’e, Niğde üzerinden Erzurum ve İstanbul’a bağlanır… İçecek: Türkiye’de üretilen en eski gazlı frambuaz aromalı içecek 1962’de İsmet Olcay tarafından 44 metrekarelik bir dükkânda başlandı. Niğde gazozu bugün Niğde Meşrubat ve Gıda Sanayi Ticaret Limited Şirketi tarafından yıllık 8 milyon şişenin üzerinde bir kapasiteye sahip fabrikada üretilmektedir. Az şekerlidir ve ahududu aroması içerir. Turizm: Niğde doğal güzellikleri, kültürel varlıkları, termal (kaplıca) kaynakları ile turizm açısından önemli cazibelere sahiptir. Niğde Etnografya ve Arkeoloji Müzesi: 1976'da yapılmıştır. Antik Çağa ait eserlerle, Selçuklu ve Osmanlı devrine ait 12 bin eser sergilenir. Akmedrese de müze olarak kullanılır. Türkler öncesi eserler: Tyana Harabeleri: Bor ilçesinin Kemerhisar bucağı yakınındaki şehir kalıntıları, Hititlere ait ve MÖ 2000’de önemli bir merkez olan Tuvana şehrine aittir. Göllüdağ Harabeleri: Niğde'nin 40 km kuzeyinde. Kaya Kilise ve Manastırlar: Roma ve Bizans devrinde Ihlara Vadisi’nde kayalara oyulmuş kilise ve manastırlar olup, bazısı bir saatte gezilecek kadar büyüktür. Tyana Su Kemerleri: Kemerhisar-Bahçeli arasında Roma devrinden kalma... Roma Havuzu: Bahçeli kasabasında, mermerle çevrili Roma devrine ait bir havuzdur. Gümüşler Manastırı: Niğde'ye 8 km, Gümüşler kasabasında; Roma devrinden…  
Gümüşler Manastırı Alaaddin Camisi Niğde Kalesi: Birinci Alâaddin Keykubat yaptırmıştır. Selçuklu ve Osmanlı devirlerinde onarım gördüğü kitabeden anlaşılmaktadır. En son Fatih devrinde İshak Paşanın emriyle tamir ettirilmiştir. Safevî ve Akkoyunlu tehlikesi geçince kale tamir ettirilmemiştir. Kale üç sur ile çevrilidir. Çok yeri yıkılmış olan kalenin bedenlerinin bir kısmı evlerin duvarı olmuştur. Bugün tepenin kuzeydoğusunda bir hisarı içine alan kısım ayakta kalabilmiştir. Alâaddin Camisi: I. Alâaddin Keykubat zamanında Sancakbeyi Zeyneddin Başara 1233’te yaptırmıştır. Selçuklu sanatının günümüze kadar en iyi korunmuş eserlerinden olup, mihrap ve minberi çok güzel bir sanat yapıtıdır. Niğde'nin en eski camisi olup Mîmar Sıddık bin Mahmud ve kardeşi Gazi yapmıştır. Sarı ve kül renkli kesme taştan yapılan caminin doğu kapısı son derece güzel geometrik motiflerle süslüdür. Selçuklu devrinin kıymetli eserlerin-dendir. Damalı minaresi camiye ayrı bir güzellik katmaktadır. Yılın belli bir zamanında sabahın ilk ışıklarının kapıya vurmasıyla kapı üstünde bir kız görüntüsü belirir. Söylenceye göre yapının mimarı, hükümdarın kızına aşık olur, onun bir hoş güzelliğini motiflere işler. Sonunda bu güzel ve ilginç görüntü ortaya çıkar. Sungur Bey Câmii ve Türbesi: Moğol asıllı Sungur Bey tarafından 1335'te yaptırılmıştır. On sekizinci asırda geçirdiği yangından sonra yeniden yapılmıştır. Mîmarî özelliği ve taş işçiliği şahane olan caminin süslemeleri çok zengindir. İlk yapıldığında iki minareliydi. Caminin yanında Sungur Bey'e ait sekiz köşeli bir türbe vardır. Şah Mescidi: Sungur Bey Camii yakınında 1413’te yaptırılmıştır. Hanım Camii: Alâaddin Tepesi'nde 1452'de Arife Hanım tarafından yapılmıştır. Ulu Cami (Bor): Karamanoğlu Alâaddin Bey tarafından 1410’da yaptırılmıştır. Ak Medrese: Karamanoğlu Alâaddin Ali Bey tarafından 1409'da yaptırılmıştır. Kapısındaki beyaz mermerden alır, adını. Selçuklu tarzının çok güzel bir örneğidir. Ali Bey Medresesi de denir. 1936'da tamir edildikten sonra arkeoloji müzesi olarak kullanılmaktadır. 
Hüdâvend Hatun Türbesi Niğde'nin önemli simgelerindendir Hüdâvend Hatun Türbesi: Moğol İlhanlı valisi Sungur Bey zamânında, Dördüncü Kılıç Arslan'ın kızı Hüdavend Hâtun tarafından 1312 senesinde yaptırılmıştır. Sekizgen plânlı yapı içten kubbe, dıştan piramit çatı ile örtülüdür. Doğusunda bulunan taçkapı yıldız geçmeler ve çeşitli motiflerle süslenmiştir. Gündoğdu Türbesi: Hüdavend Hatun Kümbetinin yanındadır. 1344'te ölen Hakkı Besvap için yaptırılmıştır. Kare plânlı yapı içten kubbe, dıştan piramit çatı ile örtülüdür. Türbenin kapısı geometrik, bitki ve örgü motiflerinden meydana gelen kuşaklarla çevrilidir. Sungurbey Kütüphanesi: Emîr-ül-ümerâ Seyfeddîn Sungur Ağa tarafından 1335 senesinde yaptırılmıştır. Günümüzde İl Halk Kütüphanesi olarak kullanılmaktadır. Osmanlı Eserleri: Paşa Camisi: 15. yy’da. Ali Paşa tarafından yaptırılan camiyi oğlu Murad Paşa genişletmiştir. 1909'da tamir gören caminin yanında türbe ve çeşme vardır. Öküz Mehmet Paşa Kervansarayı: Ulukışla ilçesinde yer almaktadır. 1615-1616 yıllarında Osmanlı sadrazamlarından Mehmet Paşa tarafından inşa ettirilmiştir. Osmanlı İmparatorluğundan günümüze kadar yaşayan en büyük kervansaraylardan olma özelliğini taşımaktadır. 2006-2007 yıllarında Kayseri Vakıflar Bölge Müdürlüğü onarmıştır... Dışarı Camisi: 16. yy Osmanlı eseridir. Tek kubbelidir. İnce işçilikli, sedef kakmalı minber Sungur Bey Camisinden getirilmiştir.  
Nigde Saat Kulesi Aladağların en yüksek noktası Demirkazık Tepesi Niğde Kalesi Saat Kulesi: Kalenin eski burcu üzerine yapılmış bulunan saat kulesi 19. yüzyıla tarihlenir. Niğde’nin simgesi olarak da kabul edilir. Kiliseler: Nigde'de, 1800’lü yılların başlarında yapılmış il, ilçe ve köylerde birçok kilise bulunmaktadır. Mimari yapı tarzları birbirine çok yakındır. Dikdörtgen, basit haç planlı, üç nefl i, üç apsisli, yarı açık narteksli,kırma çatılı ve yontu taştan yapılmış bazilikalardır. Mimarisine büyük önem verilen çatı kaplamaları çeşitlilik arz eder. İç bezemelerindeki kalem işlerinde geç dönem Türk-Barok üslubunun izleri görülür. Bugün bir kısmı sosyal amaçlı kullanılan kiliselerin, bulundukları yerler; Yukarı Kayabaşı, Sungurbey Mahallesi Rum kilisesi, Eski saray mahahallesi. Ermeni Kilisesi, Kumluca, Hamamlı, Konaklı, Fertek, Küçükköy, Yeşilburç, Ballıköy, Hançerli, Hasaköy ve Dikilitaş, Altunhisar, Ovacık, Uluağaç, Kiçağaç, Tırhan, vb. yerlerde geç Osmanlı döneminde yapılmış kiliseler mevcuttur. Doğal turistik yerler: Demirkazık Tepesi: Çok güzel manzaraları olan bu dağ yaz ve kış ayrı güzelliklere sahiptir. Kayak evi, dağcılık tesisleri, alabalık üretme çiftliği bulunan bu dağ, kış sporlarına uygundur. Köşk: Bor ilçesi Bahçeli kasabasında bulunan yeşillik ve sulak bir mesire yeridir. Keten Çimeni: Suyu bol, manzarası güzel ve yeşil bir yayladır. Fağda bulunur ama yüksek değildir. Çok büyük bir yayla olup düzlüğü de türkülere ilham kaynağı olmuştur. Niğde'de bulunan en büyük yüz ölçümüne sahip yayladır. Değirmenli Damlataş Mağarası: Sulardan oluşan sarkıtlar, elektrikli aydınlatmasıyla görülmeye değer bir tarihî eserdir. Çiftehan Kaplıcaları: E-90 (eski E-5) karayolu üzerinde olması, demir yolunun Çiftehan’dan geçmesi dolayisiyla size 24 saat ulasim kolayligi sunuyor. Adana Havaalanına 115 km (Havaalanı ve Taksi hizmetleri için tıklayınız) Hatay,Urfa, Gaziantep,Ceyhan, Adana, Mersin yönünden gelenler Pozantı Otoyol’undan çiktiktan sonra 16 Km ilerde sağda. Ankara Konya yönünden gelenler: Nigde’den 75 km, Konya Ereğli’den 75 km ilerde, Ulukışla’yı gectikten sonra 29 km ilerde solda. Mersin 125, Ankara 350, Hatay 400, Konya 350 km. Diğer iller için Lütfen tıklayınız.>>>; Nerede Kalınır: >> Oteller, Pansiyon... NİĞDE EKONOMİSİ: Niğde ilinin ekonomisi tarıma dayanır. Faal nüfusun % 70’i tarımla geçinir. Sanayileşme son senelerde gelişmeye başlamıştır. Tarım: Niğde ili Anadolu’nun buğday ambarı sayılan 10 il arasında yer alır. Türkiye’de en çok elma bu ilde yetişir. Bunlara ek olarak baklagiller, ayçiçeği, patates, buğday, arpa, çavdar, fasulye, nohut, sarımsak, şekerpancarı da yetişir. Sebzecilik önemli değildir. Meyvecilik ileri durumdadır. Merkez ilçe, Bor, Çamardı, Kemerhisar’da geniş misket elma bahçeleri vardır. Bağcılık önemlidir. Üzüm yetiştirmede en önde gelen illerdendir. Gübreleme, sulama, modern tarım araçlarının kullanılması ve ilâçlama hızla artmaktadır. Üründe verim yıldan yıla artmaktadır. Hayvancılık: Küçükbaş hayvancılık önemlidir. Büyükbaş sayısı da yıldan yıla artmaktadır. Ormancılık: Niğde ilinde orman varlığı çok azdır. Orman ve fundalıklar il topraklarının % 3’ünü kaplar. En çok rastlanan ağaç türü kayın, meşe, çam, dişbudak ve köknardır. Daha çok Aladağlar’ın eteklerinde olan ormanlar 2400 hektar araziyi kaplar. Senede 4 bin m3 sanayi odunu ile 5 bin ster yakacak odun elde edilir. Madencilik: Niğde ili maden bakımından oldukça zengin sayılır. Başlıca madenler demir, çinko, kurşun, cıva, volfram, bakır, kükürt, gümüş, altın, antimon, kaolin ve alçıtaşıdır. İşletilen maden yatakları demir, çinko, antimon, kaolin ve alçıtaşıdır. Azot Sanayi A.Ş. Ulukışla alçıtaşını işletir. Yılda 100 bin ton alçıtaşı. Sanayi: Niğde ilinde sanayi 1980’den sonra ve bilhassa son yıllarda gelişmeye başlamıştır.’64’te 10 kişiden fazla işçi çalıştıran sanâyi işyeri 3 iken, günümüzde 50’yi aşmıştır. Başlıca sanayi kuruluşları; çimento, şeker, un, peynir-tereyağ fabrikaları, Niğde Meyvesuyu ve Gıda Sanayi AŞ beton direk, biriket-tuğla fabrikaları, Ulukışla Alçıtaşı İşletmesi, otomobil yedek parça (rotbaşı, rotel, rot çubuğu) üreten, ve Birko Halı Fabrikası. Ulaşım: Niğde ili İç Anadolu ile Kuzey ve Batı Anadolu’yu güney ve doğuya bağlayan önemli demiryolu ve karayollarının kavşak noktasıdır. Ülkemizin dört yanı ile ulaşım vardır. Demiryolu bakımından, Batı Anadolu’yu doğu ve güney illerimize, Suriye ve Irak’a bağlayan demiryolunun üzerindedir. Konya-Adana demiryolu, Niğde’nin güneyinde Kardeş Gediğinde ikiye ayrılır. Ana kol Adana’ya ve öteye (Yenice kavşağından Mersin’e), bir kol Kayseri’ye gider. Ulukışla-Bor-Niğde Kayseri’ye giden demiryolu üzerindedir. Bir kol da Karaman-Konya-Afyon üzerinden İzmir’e kadar gider. Avrupa’yi, İstanbul’u, Ankara’yı Adana’ya bağlayan E-5 karayolu Ulukışla’dan geçer. İkiye ayrılıp, Mersin’e, Niğde’ye gider. Coğrafi Konumu: Niğde ıli:ıç Anadolu bölgesinin güneydoğusunda Orta Toroslar içinde yer alan Bolkarlar ve Aladağların kuzeye kıvrımlanarak sokuldukları alanın kuzeyinde kalır. 7.312 kilometrekare alana sahip Niğde ilinin denizden yüksekliği 1.300 metredir. Batı kesimler dalgalı düzlük, diğer kesimler ise dağlık bir yapıya sahiptir. Kuzeybatıda Aksaray, kuzeyde Nevşehir, kuzeydoğuda Kayseri, batı ve güneybatıda Konya, güneyde Mersin, güneydoğu ve doğuda Adana illeriyle komşudur. Matematiksel Konumu: 37 derece 25 dakika K, 38 derece 58 dakika K paralelleriyle, batıda 33 derece 10 dakika B ve 35 derece 25 dakika B meridyenleri arasında yer almaktadır. İklim: Niğde'de kara iklimi görülür. Kara iklimi nedenleri ise; etrafının dağlarla çevrili olması, deniz seviyesinden 1200 m. yükseklik göstermesi, denizin bunaltıcı etkilerini ve denizden gelen rüzgarları alamaması, kuzeyden gelen soğuk rüzgarlara açık olmasındandır. Bu durumda Niğde'nin genel iklim özelliği; yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve kar yağışlıdır. Yağışlara kar halinde kışın, yağmur halinde ilkbaharda rastlanmaktadır. Nemlilik: Niğde’de ortalama nisbi nem %56’dır. Nemin en fazla olduğu ay %80 ile şubat, en düşük olduğu ay %28 ile Ağustos ayıdır. Bitki Örtüsü: Yağışların azlığı sebebiyle ormanlık bölge azdır. Ormanlar Toroslar bölgesinde, Hasan ve Melendiz dağlarının yüksek yamaçlarında bulunur. Nüfusu: 2000 yılı Genel Nüfus Sayımı sonuçlarına göre ilimizin nüfusu 348.081’dir. Nüfusun ıl ılçe; Bucak ve Köylere göre dağılımı aşağıda verilmiştir. Nüfusun % 36'sı şehirlerde , % 64’ü bağlı belediye ve köylerde yaşamaktadır. Nüfus yoğunluğu km2'ye 45’tir.
YER ŞEKİLLERİ: Dağlar: Güney ve güneydoğu sınırlarını Bolkar Dağları oluşturmaktadır. Bolkar’ların en yüksek noktası 3.524 m ile Medetsiz tepesidir. Torosların diğer bir kolu olan Aladağlar ise ilin doğusunda bulunmaktadır. Kayseri, Adana illeri ile sınırı belirleyen Aladağ en yüksek noktası ise 3.756 m ile Demirkazık’tır. Niğde'nin kuzeybatı kesimini Melendiz dağları kaplamaktadır. Beşparmak tepesi 2.963 metre ile Melendiz dağlarının en yüksek noktasıdır, Göllüdağ ise 2.172 metredir ve ilin yine kuzeybatısında yer alır. Niğde ilinin batı kesimini kaplayan Hasan Dağı 3.253 metredir ve Aksaray ili sınırında yer alır. Ovalar: ılin önemli ovaları ise; ortalama 1.350 m yükseklikteki Misli Ovası, 1.400 metre yükseklikteki Melendiz Ovası, 1.100 metre yükseklikteki Altınhisar Ovası ve 1.100 metre yükseklikteki Bor Ovası'dır. Vadiler: Çamardı - Ecemiş, Çiftlik - Nar ve Niğde - Karasu vadileri ilin başlıca vadileridir. Akarsular: Karasu, Melendiz Çayı, Uluırmak ve Çakıt Çayı başlıca akarsulardır. Ecemiş ve Çakıt Suyu, sularını Çukurova’ya akıtır. Uluırmak'ın suyu Ihlara Vadisi'ne ulaşır. Karasu ise Akkaya Barajı'nı besler. Göller: Aladağlar ve Bolkarlar üzerinde buzul aşınmasıyla oluşmuş birçok göl bulunmaktadır. Akgöl, Alagöl, Çinigöl, Yedigöller ve Karagöl bunların başlıcalarıdır. Narlıgöl ise çökme neticesinde oluşmuştur.Göllüdağ üzerinde bir krater gölü bulunmaktadır. Barajlar: Karapınar ve Baldıra dereleri ile beslenen Gebere Barajı, Gümüşler ve çevresini sulamak için kurulmuş Gümüşler Barajı; Bor ovasını sulamak için yapılmış Akkaya Barajı… Yüklə 257,3 Kb. Dostları ilə paylaş:
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||