Önsöz XI Giriş XIII kisim – genel hüKÜmler, tanimlar ve eğİTİm bölüm 1 Genel hükümler

1






Bölüm 1,1

Genel hükümler

1.1.0 Giriş notu

Başka uluslararası ve ulusal modal kuralların mevcudiyeti ve bu kuralların bu Kod hükümlerini kısmen veya tamamen tanıyabileceği dikkate alınacaktır. Ek olarak, liman makamları ve diğer örgütler Kod'u tanıyacak ve yükleme ve tahliye alanlarında istif ve elleçleme ile ilgili iç tüzüklerinde kullanabilecektir.

1.1.1 Kod'un uygulanması ve yürütülmesi

1.1.1.1 Bu Kod içerisindeki hükümler, değiştirildiği şekli ile 1974 tarihli Uluslararası Denizde Can Emniyeti Sözleşmesi'nin (SOLAS 74) uygulandığı ve bu Sözleşme'nin Bölüm VII Kısım A kural 1'de tanımlandığı şekli ile tehlikeli maddeleri taşıyan tüm gemiler için geçerlidir.

1.1.1. 2 Sözleşme'nin II-2/19 no'lu kuralına ait hükümler, 1 Temmuz 2002 veya daha sonra inşa edilmiş yolcu ve yük

gemileri için geçerlidir.

Aşağıda sıralanan gemiler için:

.1 1 Temmuz 2002 tarihinden geç olmamak kaydıyla 1 Eylül 1984 veya daha sonra inşa edilmiş yolcu gemileri veya

.2 1 Temmuz 2002 tarihinden geç olmamak kaydıyla 1 Eylül 1984 veya daha sonra inşa edilmiş 500 gros tonilato veya üzerindeki yük gemileri veya

.3 1 Temmuz 2002 tarihinden geç olmamak kaydıyla 1 Şubat 1992 tarihinde veya daha sonra inşa edilmiş 500 gros tonilatodan daha küçük yük gemileri

1974 tarihli SOLAS'ın MSC 1(XLV), MSC 6(48), MSC 13(57), MSC 22(59), MSC 24(60), MSC 27(61), MSC 31(63) ve MSC 57(67) kararları ile değiştirildiği şekli ile II-2/54 no'lu kuralının gereklilikleri uygulanır (bkz. II-2/1 2)

500 gros tonilatodan küçük, 1 Eylül 1984 veya daha sonra ve 1 Şubat 1992 tarihinden önce inşa edilmiş yük gemileri için, Akit Devletler'in bu tip uygulamaları bu yük gemilerine mümkün olduğunca yaymaları tavsiye olunur.

3. 
   Bu Kod içerisinde deniz kirleticisi olarak tanımlanmış madde, malzeme veya nesneleri taşıyan tüm gemiler, cins ve boyut ayrımı olmaksızın bu Kod'un hükümlerine tabidir.
   
4. 
   Bu Kod'un belli bölümlerinde belirli bir eylem tarif edilmiş, ancak eylemi yapma sorumluluğu belli bir kişiye atanmamıştır. Böyle bir sorumluluk değişik ülkelerin mevzuatı ve adetlerine ve bu ülkelerin taraf olduğu uluslararası sözleşmelere göre değişiklik gösterebilir. Bu Kod'un amaçları açısından, böyle bir atamayı yapmak gerekli değil, sadece eylemin kendisini tanımlamak gereklidir. Bu sorumluğun atanması her bir Hükümet'in yetkisi dahilindedir.
   
5. 
   Her ne kadar bu Kod kanuni açıdan SOLAS 74'ün VII. bölümü altında zorunlu bir belge olarak geçerli ise de, Kod'un aşağıdaki hükümleri tavsiye niteliğindedir.
   

.1 paragraf 1.1.1.8 (İhlallerin bildirimi);

.2 paragraflar 1.3.1.4 'ten 1.3.1.7'ye kadar ( Eğitim);

.3 bölüm 1 4 (Güvenlik hükümleri), zorunlu olan 1.4.1.1 hariç olmak üzere;

.4 bölüm 2.1 kısım 2.1.0 (Sınıf 1 – Patlayıcılar, Tanıtım notları);

.5 bölüm 2.3 kısım 2.3.3 (Parlama noktasının tayini);

.6 Bölüm 3 2'deki Tehlikeli Maddeler Listesi'nin (15) ve (17) no'lu sütunları

.7 Bölüm 7.2 ekindeki ayrım akış şeması ve numune

.8 formun taslağı dikkate alındığı kadarı ile Bölüm 5.4, kısım 5.4.5 (Çok Modlu Tehlikeli Maddeler Formu),

IMDG Kodu (Dğşk. 36-12) 3
Bölüm 1 – Genel hükümler, tanımlar ve eğitim

.9 bölüm 7.8 (Tehlikeli maddeleri içeren bir kaza ve yangın önlemleri durumunda özel hükümler);

.10 kısım 7.9.3 (Belirlenmiş ana ulusal yetkili makamlar için irtibat bilgileri) ve

.11 lahika B