Özel Eğitim Nedir? vii Neyi öğretir? viii

Kaynakça

Anadolu Üniversitesi Yayınları (2003). Davranış ve Öğretim Sorunu Olan Çocukların Eğitimi Baer, D. M., Wolf, M. M. ve Risley, T. (1968). Current dimensions of applied behavior analysis. Journal of Applied Behavior Analysis, 1, 91-97. Chance, P. (2006). First course in applied behavior analysis. Long Grove, I.L.: Waveland. Cooper, O. J., Heron, E. T. ve Heward, L.W. (1987). Applied behavior analysis. Columbus: O.H.: Merrill. Cooper, O. J., Heron, E. T. ve Heward, L.W. (2007). Applied behavior analysis. New Jersey: Pearson.. Corsello, M. C. (2005). Early intervention in autism. Infants and Young Children, 18, 74-85. Derbaş, D. (….). Olumlu Davranışsal Destek. Yayınlanmamış Seminer Notları. 

Güleç-Aslan, Y. (2008). Otistik Çocuklar İçin Davranışsal Eğitim Programı (Oçidep) Ev Uygulaması Sürecinin Ve Sonuçlarının İncelenmesi. Doktora Tezi. Eskişehir: A.Ü. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Güleç-Aslan, Y., Kırcaali-İftar, G., ve Uzuner, Y. (2009). Otistik Çocuklar İçin Davranışsal Eğitim Programı (OÇİDEP) ev uygulamasının bir çocukla incelenmesi. Özel Eğitim Dergisi, 10(1), 1-25. http://www.tohumotizm.org.tr http://www.tohumotizm.org.tr Kırcaali-İftar, G. ve Tekin, E. (1997). Tek denekli araştırma yöntemleri. Ankara: TürkPsikologlar Derneği Yayınları. Kırcaali-İftar, G. (2005). Otistik özellik gösteren çocuklara iletişim becerilerinin Kazandırılması, İstanbul: YA-PA Yayın Pazarlama. Kırcaali-İftar, G. (2006). Otistik çocuklar için davranışsal eğitim programı (OÇİDEP). Yayımlanmamış eğitim semineri notları. Kırcaali-İftar, G. (2007).Otizm spektrum bozukluğu. İstanbul: Daktylos Yayınları. 

Kırcaali-İftar, G. (2009). Özel Eğitimde UDA. Seminer Notları. Lovaas, O. I. (2003). Teaching individuals with developmentay delays: Basic intervention techniques. Austin, Texas: Pro-Ed. Smith, T. (2001). Discrete trial training in the treatment of autism. Focus on Autism and Other Developmental Disabilities, 16, 86-92. Santrock, W. J. (2004). Educational psychology. Boston: McGraw Hill. Sarokoff, A. R. ve Sturmey, P. (2004). The effects of behavioral skills training on staff implementation of discrete-trial teaching. Journal of Applied Behavior Analysis, 37, 535-538. Scheuerman, B. ve Webber, J. (2002). Autism. U.K.: Wadsworth Group. Schloss, J. P. ve Smith, A. M. (1994). Applied behavior analysis in the classroom. Boston: Allyn & Bacon. 

Sucuoğlu, B. (2009). Zihinsel engellilerin eğitimi. B. Sucuoğlu (Ed.). Zihin engelliler ve eğitimi (s. 202-236). Ankara: Kök Yayıncılık. Wolery, M., D. B., Bailey ve G.M. Sugai. (1988) Effective Teaching Principles and procedures of Applied Behavior Analysis with Exceptional Students. Allyn and Bacon, Inc. *Cooper, J.O. (2001) “Applied behaviour analysis in education” Theory and Practice.Volume XXI, Number 2. 114-118 Tekin, E. ve Kırcaali-İftar, G. (2001). Özel eğitimde yanlışsız öğretim yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. The National Autism Center’s National Standards Project, Findings and Conclusion (2009) Vuran, S. (2002). Uygulamalı Davranış Analizi. Yayınlanmamış ders notları. Anadolu Üniversitesi.