DEHB Olan Çocuklara Çevrenin Yaklaşımı Nasıldır?
• Aileler bu çocukları ( kavgacı, asabi, yaramaz, eşyalarını kaybeden, uyumsuz vb. ) olarak tanımlar. Bu tür tanımlamalarda çocuğun benlik algısını düşürüp, sosyal ilişkilerini ve eğitim sürecini olumsuz etkiler.
• Aileler çocukları ile baş etmekte zorlandıklarında çareyi bazen gerekmese bile ilaçla tedavi yöntemine başvurmada bulurlar.
• Akademik başarının ön planda tutulup, çocuğun durumu ve ihtiyaçları göz ardı edilerek sürekli okul, dershane ve ev üçgeninde olmaya zorlanır. Diğer ihtiyaçları göz ardı edilir.
• Anne-baba tutumları (baskıcı, serbest, ilgisiz ve otoriter) kurallar ya da kuralsızlıklar çocukta olumsuz davranışların artmasına ortam oluşturur.
• Toplum açısından bakıldığında, çocuğun durumu tıbbi olarak tanılanmış olsa bile çocuğa karşı huysuz, yaramaz, kavgacı, tembel, şımarık gibi etiketlemelerde bulunarak çocuğun gerçek durumu göz ardı edilir ve bu çocuklar topluma kazandırılmak yerine toplumdan dışlanırlar.
• Okullar genelde tek tip öğrenci profili görülmek istendiğinden dolayı (kurallara uyan) bu öğrenciler zor ve problemli öğrenci olarak kabul edilir.
Dostları ilə paylaş: |
