Parti değerlendirmeleri-2

Gerektiğinde kendi başına fakat olanaklı olduğunca en geniş güçlerle...

Bugün partinin gençlik harketinin durumuna ilişkin bir değerlendirmesi ve buna bağlı olarak ortaya konulmuş bir politikası var. Komünist gençliğin güncel görevi bu politikayı(302)hayata geçirmeye kilitlenmek, başarısı için azami çaba sarfetmek, bu başarıyı güvenceleyebilmek için her türlü araçtan, olanaktan ve fırsattan zamanında ve en iyi biçimde yararlanabilmektir. Hedef birleşik, kitlesel ve örgütlü bir devrimci gençlik hareketi yaratmaktır. Belirlenmiş politika temelde buna yöneliktir, doğruluğunu olduğu kadar başarısını da sınayacak olan budur.

Hiçbir pratik adım ya da önceliğin önüne koymaksızın, tersine, tam da pratik çalışma ve mücadeleye paralel olarak ve onunla içiçe, dahası pratik deneyimin yarattığı açıklıklardan da yararlanarak, bu politikayı gençlik hareketi içinde tartıştırmak ve olgunlaştırmak, başarının önkoşullarından biridir. Biz gençlik hareketinin durumuna ve sorunlarına, bu sorunlara ilişkin çözüm önerilerine ilişkin olarak ortaya konulmuş her düşünceye önyargısızca yaklaşmaya, onu irdelemeye ve tartışmaya hazırız. Fakat aynı tutumu ciddiyet ve sorumluluk sahibi, böyle olduğunu düşünen ve savunan tüm öteki çevrelerden de bekleriz. Bu karşılıklı olarak yapılmak zorundadır, zira gençlik hareketinin içinde bulunduğu kısır döngüden bir an önce çıkmaya şiddetle ihtiyacı vardır ve bu da ancak ortaklaştırılmış politik müdahalelerle olabilir. Politik müdahale ise politika, sorunlara ve çözümlere ilişkin politik açıklık demektir. O halde herkes konuya ilişkin ne düşünüyorsa ortaya koymalı ve ortaya konulanları da önyargısızca tartışmalı, dahası bunu, politik müdahaleyi ve çözüm sürecini asgari sınırlarda olsun ortaklaştırmak üzere yapmalıdır. Bu ise öncelikle bugüne kadar yapılagelen grupçu ve mezhepçi alışkanlıkları terketmeyi, bu çerçevede oluşturulmuş sözde çözüm reçetelerini bir yana bırakmayı, sorunlara olduğu kadar çözümlere de gençlik hareketinin tümü ve genel ihtiyaçları üzerinden bakmayı, politik ve örgütsel çözüm önerilerini de bu çerçevede ortaya koymayı gerektirir.

Grupçuluğu kimlik edinmiş ve gerçek sorunlar yerine dar(303)grupsal ihtiyaçları temel kaygı haline getirmiş geleneksel gençlik çevrelerinin buna kolay yanaşmayacağı kesin olduğuna göre onları buna zorlamak da ciddi bir mücadeleyi gerektirir. Bu mücadele verilmeli ve bu tartışma her yolla zorlanmalı, mücadelenin zorlamasıyla ortaya çıkan birlikte iş yapma sürecinin ortamından olduğu kadar deneyimlerinden de bu amaçla en iyi biçimde yararlanılmalıdır.

Gençlik çevrelerini böyle bir tartışmanın ve giderek pratik çözüm sürecinin içine çekme çabası gösterilirken komünist gençliğin özellikle dikkat etmesi gereken temel noktalardan biri, parti tarafından belirlenmiş olsa bile, gençlik hareketinin sorunlarına ve olanaklı çözümlerine ilişkin politikanın, ortaya konulduğu andan itibaren (onu ortaya koyandan bağımsız olarak) artık devrimci gençlik hareketinin tümüne ait olduğu gerçeğidir. Öteki çevrelerin bugün bu politikayı ne ölçüde benimsediklerinden bağımsız olarak, nesnel mantığı ve niteliği ile bu böyledir. Eğer bu politika gençlik hareketinin durumunun nesnel bir değerlendirmesinin ürünüyse, ve daha da önemlisi, şu veya bu partinin öznel ihtiyaçlarını değil fakat devrimci gençlik hareketinin gerçek ihtiyaçlarını hareket noktası olarak alıyor, buna dayanıyorsa, bu durumda belirlendiği andan itibaren bu politika artık devrimci gençlik hareketinin tümüne ait demekir. Bunu gözönünde bulundurmak grupçu önyargıları darbelemeyi ve sorunların daha rahat bir biçimde ele alınmasını ayrıca kolaylaştıracaktır. Burada biçime değil fakat tümüyle işin mantığı ve ruhuyla ilgili bir soruna işaret ettiğimizi özellikle vurgulamak istiyoruz.

Bir başka temel önemde noktaya geçiyoruz. Bu, doğru devrimci politikayı hayata geçirirken kendi gücüne ve bağımsız çalışmasına dayanmak ve güvenmek ile, amaca uygun biçimde en geniş güçleri birleştirmek ve birlikte çalışma yürütmek arasında kurulması gereken doğru ilişki sorunudur. Gerektiğinde kendi başına yürümek güç ve iradesi gösteremeyenler,(304)başkalarını birlikte yürüyüşe çekmek güç ve iradesi zaten gösteremezler. Politik yaşamın genelinde geçerli olan bu ilke, bugünün gençlik hareketi gerçekliği gözetildiğinde özellikle önemli ve geçerlidir. Temel hedef ile günün gerçekleri arasında doğru, amaca uygun düşen bir ilişki ve bütünlük kurabilmektir burada sözkonusu olan. Doğru bir politikanın hayata geçirilmesi mücadelesinde bütünsel hedefi şaşmaz bir güven ve kararlıkla gözetmek ile, bu değişmez hedefe günün henüz sınırlı ve kısmi kalabilen olanaklarından hareketle ulaşmaya çalışmak iki ayrı şeydir. İlkine ulaşmak tam da ikincisinden hareket etmeyi gerektirir.

Yeni öğrenim yılının bazı ilk deneyimleri bile, çok sayıda grup içinde yanlızca birkaç grubun doğru bir politik tutumla hareket edebildikleri ölçüde ortaya pekala başarılı pratikler konulabildiğini ve tam da bu örnek pratik başarı üzerinden öteki bazı çevrelerin de ortak çalışmanın içine çekilebildiğini göstermektedir. Daha çok İstanbul’a özgü bu olumlu deneyimler, izlememiz gereken yolun ne olduğu konusunda da somut bir fikir vermektedirler. Bütünsel hedefi her zaman göz önünde bulunduracağız ve ona ulaşmaya çalışacağız; fakat ona ulaşmanın biricik yolunun, tam da bugün için olanaklı olandan hareket etmek olduğunu da bir an için bile unutmayacağız. Önemli olan haklı bir zeminde durmamız, gençlik hareketinin ihtiyacı olan doğru ve kucaklayıcı bir politika izliyor olmamızdır. Bu koşula uymak kaydıyla tek başımıza hareket etmekten geri durmayacağımız gibi, bazı sınırlı çevrelerle işe başlamaktan da geri duramayız. Bu politika çerçevesinde bizimle iş yapanların ne kim olduğuna ve ne de güçlerinin ne kadar olduğuna bakacağız. Zira aslolan doğru politikada birleşmektir; ayrım ve tercihler de buna göre olmak, buna göre yapılmak durumundadır. Kimler buna yatkın ya da hazırsa birlikte iş yapmanın, adım atmanın ilk muhatapları da doğal olarak onlar olacaktır. Bu çizgide tutarlılık ve kararlılık gösterilirse zamanla(305)başarı kazanılacağından, zaman içinde daha geniş güçlerin birleşik çalışmaya, mücadeleye ve giderek ortak kitelesel örgütlenme çizgisine kazanılacağından kuşku duyulmamalıdır. Doğru politikanın gücü bunu zorlayacaktır ve inanıyoruz ki olayların akışı bunu kolaylaştıracaktır.

Burada bir başka önemli nokta soluklu olabilmek, bu zorlu süreci soluklu biçimde götürebilmektir. Grupçuluğun ve mezhepçiliğin bir kültür olarak kök saldığı, birçok çevrenin hareketin genelinde umut keserek daha çok kendi grupsal kazanımları üzerinden soruna baktığı bir ortamda ortak çalışmaya, mücadeleye ve birleşik örgütlenmeye dayalı bir devrimci gençlik hareketi hedefine ulaşmak elbette kolay değildir, hele de bir öğrenim yılının sorunu hiç değildir. Fakat komünist gençlik gerekli kararlılık, tutarlılık ve ısrarı gösterebilirse eğer, sorunu bu öğrenim yılı içinde gündemleştirmeyi ve hiç değilse bazı çevrelere benimsetmeyi başarabilir. Bu durumda bazı birimlerde bu öğrenim yılı içinde ilk örnek adımlar atılır ve böylece gelecek öğrenim yılı içinde amaca uygun çözümler için zemin genel planda bir hayli olgunlaştırılmış olur. Koşulların uygun göründüğü bazı birimlere bu çerçevede yüklenmek ve ortaya bazı ilk olumlu örnekler çıkarabilmek bu nedenle sanıldığından da büyük önem taşıyor. Zira bu, sorunun genel planda ve soyut olarak ortaya konulmasına son verecek, olumlu örneklerin genelleştirilmesi üzerinden soruna ve çözüme yüklenme olanağı sağlayacaktır.

Komünist gençliğin bilgisini, deneyimlerini ve yönlendirici değerlendirmelerini içte partiye ve dışta kamuoyuna sürekli biçimde sunduğu bu sürece ilişkin olarak söylemek istediklerimizi şimdilik bunlarla noktalamak istiyoruz.