Sual 154:
Peyğəmbərlər təqiyyə edibmi?
Cavab:
«Təqiyyə» ərəbcədən tərcümədə «çəkinmək»
mə´nasını verir, insanın öz dini baxışlarını izhar etməkdən
çəkinməsidir. «Əhzab» surəsinin 39-cu ayəsində oxuyuruq:
«
O peyğəmbərlər ki, Allahın hökmlərini təbliğ edər,
Ondan çəkinər və Allahdan başqa kimsədən
142
qorxmazlar
». Bu və digər ayələrdən mə´lum olur ki,
peyğəmbərlərə öz risalətlərinin təbliğində təqiyyəyə icazə
verilməmişdir.
Onu da unutmaq olmaz ki, təqiyyənin müxtəlif növləri
vardır. Yuxarıdakı ayədə zikr olunan təqiyyə, qorxu
təqiyyəsidir. Yə´ni peyğəmbərlər qorxu səbəbindən öz
risalətini tə´xirə sala bilməz.
Təqiyyənin başqa bir növü, təhbibi təqiyyədir. İnsan bə
´zən qarşı tərəfin məhəbbətini cəlb etmək üçün öz əqidəsini
açıqlamır. Belə bir təqiyyə müəyyən müştərək işlərdə qarşı
tərəflə həmkarlığa şərait yaradır.
Üçüncü növ təqiyyə, pərdələnmə təqiyyəsidir. Hər bir
insan və ya cəmiyyət öz məqsədinə çatmaq üçün hazırladığı
planı düşməndən gizlətməlidir. Aydın məsələdir ki, qarşı
tərəfin atacağı addımlardan xəbərdar olan düşmən, öz
tədbirini görəcəkdir.
Peyğəmbərlərə qorxu təqiyyəsi caiz olmasa da, onların
həyatında ikinci və üçüncü növ təqiyyələr kifayət qədərdir.
Məsələn, spirtli içkilərin mərhələ-mərhələ qadağan
olunması, buna misal ola bilər. Bütləri qırmaq qərarına
gəlmiş İbrahim bütpərəstlərə şənliyə getməyib, şəhərdə
qalmasının səbəbini doğru-düzgün açıqlasaydı, məqsədinə
çata bilərdimi?!
İmam Sadiq (ə) buyurur: «
Təqiyyə mənim və mənim
babalarımın ayinidir. Təqiyyəsi olmayanın dini
yoxdur
»
1
.
Sual 155:
Peyğəmbərlik həvəsinə düşənləri necə
anlatmalı?
1
«Məcməül-bəyan», 7-8-ci cild, səh.521.
143
|