Şahlar həSƏNOĞLU
***** ***** *****
Yüklə 1,51 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
***** ***** ***** Sürəyya şəhərə qayıdıb taksini Nərgizin ər evinə sürdürdü. Balaca göygözü oynatmaq, bir az da olsa ürəyini açdımaq istəyirdi. Qoca şoferə dil-ağız eləyib darvazanı döyəndə Nərgiz də Zaur qucağında qarşısına gəldi. Nərgizə məhəl qoymayıb Zauru hop gətürdü, qaldırıb başı üzərində yellətdi, atıb tutdu güldüdü, sanra da ağladıb anasına qaytardı. Zaurun ağlaması, ağlayanda dodaqlarını büzməsi xoşuna gəlirdi. Zaur büsbütün, başdan başa gözəllikdi. Bircə Zaur unutdurur dünyanı ona. Nərgizin qaynanası olduqca şirindil, hörmətcil arvaddı. Indi də lap artıq iltifat göstərdi ona: -Qaynanan çox istəyəcək səni ay bala, plov qazanın lap elə indicə götürmüşəm dəmdən. Gədələr də yoxdu burda, deyirdim elə Allahın öz altında bir şirin adam gəlib çıxaydı bura. 251 Nərgizin bir cüt baldızı var, ikisi də bir boyda, bir biçimdə, yamanca əl-ayağa düşüb qızlar da, biri çay gətirir, biri konfet gətirir, mürəbbə gətirib qoyurlar üç dörd cürə. Hələ bunlar da bəs deyilmiş, gedib kampotlar gətirirlər rəngbərəng, qarpız içi çapıb gətirirlər. Stolun üstünə o qədər şey düzüblər, guya stol tutduqca qonaqları olacaqdı, tək Sürəyya deyildi qonaqları. Sürəyyanın da başı qarışıb göygözü yedirtməyə. Qırmızıca dodaqları arasına qarpız kəsib içəri itələşdirir, mürəbbə qaşıqlayıb yumşaqca addatdırır. Sonra da qayıdıb şirincə-şirincə gülümsünür, gülümsünəndə coşub əl-qolunu ye lləyir, Sürəyyanın qabaq tellərindən tutub çəkişdirir. Bu yer də bir dodağı pamadalı uca boy, kök bir qadın girdi içəri, əynində bahalı, əcnəbi tikilişli, fabrik istehsallı zərli xalat, qolları dibəcə açıq, döşü qaydalı açıq. Xanım onunla salamlaşıb qarşı tərəfdə əyləşərək. Zauru onun necə nazla yedirtdiyinə tamaşa etməyə başladı. Yox amma, Zaura yox ona tamaşa edir, ayaqdan başa kimi diqqətlə onu süzməkdədi. Sürəyya sıxıldı bu şəhər qadınının baxışından. Belə çox qəribə baxışı vardı xanımın, elə bil bir mağaza içinə girmişdi, mağazanın vitrininə qoyulmuş bir əcnəbi istehsallı əşyaya dikilmişdi gözləri, əşyanın enini, uzununu, rəngini, boyasını yoxlaşdırırdı, əlini sürtüb materialının yumşaqlığını, codluğunu yoxlaşdırmaq istə- yirdi, durub Sürəyyanın arxa tərəfinə keçir, böyründən, yandan, profildən göz yetirirdi ona. Sürəyya əsəbiləşib mürəbbəni “göygözün”ağzı əvəzinə burnuna tökdü. Zaur hirslənib fınxırdı, şapalaqla Sürəyyanın üzünə çəkdi, başladılar Sürəyya ilə dalaşmağa. Bu yerdə Nərgiz əlində bir dəst bağlı serviz gətirib stol üstünə qoyaraq Sürəyyanı xanımın möhtəkir alıcı baxışlarından xilas etdi. Xanım servizi açıb bir-bir əşyalarını nəzərdən keçirərək tərifləməyə başladı: - Nə gözəldir ay Nərgiz, canın yansın, vallah mən ömrümdə heç beləsini görməmişəm. Vay səni sağ olasan, niyə indiyəcə bunun yerini mənə deməmisən, qardaşım Elbar üçün götürərdim. 252 - Yenə götürərsən də, nə olubdu niyə dava salırsan? - Qoy maşın göndərim sən Allah bir Tavad da gəlsin baxsın servizə, bəlkə elə o da bəyənib götürəcək. Vallah heç madonna serviz də belə olmaz! Xan ım başı yalavlı çıxıb yüyürə-yüyürə getdi. Nərgiz servizi götürüb yenə karopkası içinə yığmağa başladı. Sürəyya bir çinisini götürüb əlində o tərəf-bu tərəfə çevirdi. Yaşıl boyada naxışları olan lakin son dərəcə gözəl işlənmiş bir servizdi serviz. Hər halda mağazalarda belələri azmıdır, bunun nəyinə belə aşiq olub xanım? Əlbəttə onlar tanıyırlar, qiymətləndirə bilirlər əşyanı. Əşya, ziynət, büllur qablar təşnəsidi onlar. Sürəya üçün fərq eləməz necədi, hara istehsalıdı qab lar, istəsə də heç ayırıb seçə bilməz yaxşısını, pisini. Gərək marağın ola, gərək əşyaya həvəsin ola, əşyapərəstliyin ola gərək. Sürəyya yaşda yox ondan altı-yeddi yaş kiçik qız uşaqları hər mağazaya girəndə belə-belə əşyalara göz dikərlər, indidən bir-bir toplayıb özlərinə cehizlik düzəldərlər. Amma Sürəyyanın ürəyindən qalxıbmı heç? Hələ göz dikib bu servizlərə, billur qablara, güldanlara həsrətlə tamaşa edən tay- tuş şəhər-kənd qızlarına ürəyində istehza eləyibdi. Nə var axı bu nəlbəkidə, bu gözəlliyinə qız belə məftunluqla tamaşa edir ona, hansı gözəllik görüb bu billur stəkanda, bu əcnəbi keramikasında? Sonra da fikirləşirdi ki, tale özü yadlaşdırıb bu hissiyatı ona. əgər o da bəxtəvər olsaydı hamı kimi, qabaqdan toy- düyünü gələcək olsaydı, əlbəttə o da mağazalara girəndə belə şey-şüylərdə qalardı gözləri, zövqünə görə seçib az-az alardı özünə. Doluxsundu Sürəyya. Nərgiz duymasın deyə çinini atıb Zaurun üzünü üzünə sıxdı, elə də sıxdı ağlasın Zaur, göz yaşları Sürəyyanın yanağına axsın, bilinməsin kimindi göz yaşları. Nə qədər sıxdı ağlamadı Zaur, “ağzının suyu axıb” Sürəyyanın yanaqlarına töküldü. - Yavaş, ağzının suyu üzümü islatdı! 253 Uşaqdımı Nərgiz? Elə səsinin titrəməsindən, boğulmasından qandı hər şeyi. -Ordanm ı gəlirsən? -Haran ı deyirsən? -Tarlan ı. - Nə bildin Nərgiz?... - Niyə, bilmirəm bu gün ayın neçəsidi? - Öldürmə məni Nərgiz!... - Qoy görək sən Allah! Omaxşımağına bax! Ayıbdı qızlar gəlir... sabahdan gözüm yol çəkirdi. Istədim mən də gedəm. Sonra fikirləşdim yox, qoy tək olsun, boşaltsın ürəyini. Arvada plovu da mən bişirtmişəm bu gün sənin anadan olan günündü Sürəyya! Görəcəksən indi! - Yox Nərgiz, bu gün ölüm günümdü mənim! - Səfekləmə, gözlərinin yaşına bax! Zaur bir şillə vur xa- lanın üzünə! Elə yox, bərkdən... lap bərkdən! Hə, bax heylə!... Zauru b ir təlxəyə çevirib oyunbazlıq etdirdi, güldürdü axırda Sürəyyanı. Söz-söz dalınca, oyun-oyun ardınca, hər şeyi yenə unudub toxdadı Sürəyya. Birdən qapı yenə taybatay açılıb bayaqkı xanım, yanında da hələ ondan da uzun, ondan da həris baxışlı bir başqası içəri girdilər. Bu xanım görünür kiçik bacıydı, boyalamasının tündlüyündən görünürdü. Bir də adama dikilmiş gözlərindəki bir mal alverçisi baxışlarının daha coşqun, daha nüfuzedici olmasından bilinirdi. Elə bil lazer vardı xanımın baxışlarında, adamın bu tərəfindən batıb o tərəfindən çıxırdılar. Bir rengen kimi bu baxışlar ap-açıcaq soyundurmuşdular Sürəyyanı, tək elə bir zahiri görkəmini deyil, boy-buxununu, qaş-gözlərini, çöhrəsini deyil, mə”dəsini, bağırsaqlarını, öfkəsini, qarabağırını açıb çölə tökmüşdülər. Canına soyuq bir üşütmə gəldi bu baxışlardan. Nə yaxşı Nərgiz karobkanı açıb yenə servizi ortalığa tökdü, xanımların baxışı indi tək ona yox həm də bu bahalı əşyalara dikilib elə bil tən yarı azaltdılar öz lazer tərkiblərini, rengen sürəkliklərini. Amma bu təzə gələn xanımın 254 hələ də gözləri onu hərbələyirdi. Əlindəki gözəl servizə məftun olsa da elə bir gözü Sürəyyadaydı. - Vay başıma xeyir ay Nərgiz, niyə bunun yerini bildiməmisən bizə ay canı ölmüş! Nə gözəldi, nə gözəldi! Heç ingilistanda belə gözəl olmaz, heç firəngistan servizi də belə olmaz! Nə gözəl servizdi bu serviz! Neçiyə desələr götürəcəm vallah, yüz minə desələr götürəcəm! -Vallah heç inanm ıram bir kənd mağazasında ola bu ay Nərgiz! - Niyə olmur ay bacı, indi elə yaxşı şeylər hamısı kənd yer lərində olur. Vallah! Sürəyya xanımın baxışlarından əsəbiləşib yönünü o yana çevirdi, Zaurun dodaqlarından tutub büzələməyə başladı. - Vallah hər yanı gözəldi, hər çeşnisi gözəldi. Elə günü sabah gedib alacam bunu Elbarıma. Bir- birinin çiyninə vurub gülüşməyə başladılar. Nərgizin baldızları plov boşqablarını, şoraba, salat qablarını gətirib düzdülər. Stolun üstü bir toy masası kimi bəzədildi. Şəhər camaatına xas olan bir ev-əşya, pal-paltar söhbəti başlandı. Hamı da ağzı danışsa da gözləri ona baxışlıydı. Hər tərəfdən qulluq göstərilməkdəydi ona, ac olsa da Sürəyya sıxılıb yeyə də bilmədi, bir-iki dindələyib boşqabı geri itələdi. Boğazından k eçmədi yemək. Nə yaxşı, darvazada bir maşın dayanıb siqnalladı. Nərgizin baldızı gəlib dedi Sürəyyanın qardaşıdı gələn. Onda da xatırladı ki, səhər evdən çıxanda deməyib hara gedəcək. Tez Zaurun əlindən çantasını qapıb eşiyə qaçdı. Xudaha fizləşməyi də unutdu. Şüşəbənddə ayaqqabılarını tələsik ayaqlarına keçirdiyi yerdə içəridən şən bir xanım nidası eşitdi: - Heç yemək yeməsinə baxdınmıTavad? Elə bil vallah firəngistan qızıdı, incə-mincə! Elə bil heç kənd yerində böyüməyib. Aldıq bacı bunu qardaşımıza! Add ım atıb pilləkəni düşmək istəyəndə titrəyib əsələndi daş pilləkən, irəli-geri qaçmağa başladı Nərgizgilin evləri darvazal arı. |