Salam olsun İbrahimə

17 Şəhrivər 
Əmir Məncər 
Şəhrivərin on yeddisi idi. Motosikletlə İbrahimi götürüb 
Jalə meydanının yaxınlığındakı dini yığıncağa getdik. 
Məclis  bitdi.  Bayırdan  çoxlu  səs-küy  gəlirdi.  Gecənin 
yarısı  komendant  saatı  elan  olunmuşdu,  çoxlarının  isə 
xəbəri  yox  idi.  Meydanın  ətrafında  çoxlu  əsgər  və  polis 
vardı. 
Çoxlu  insan  meydana  doğru  hərəkət  edirdi.  Polislər 
səsucaldanla  camaatı  dağıtmağa  çalışırdılar.  İbrahim  tez 
məclisdən  çıxdı  və  dərhal  qayıdıb  dedi:  "Əmir,  gəl,  gör 
bayırda nə var". 
Bayıra  çıxdım.  Göz  işlədikcə  hər  tərəfdən  camaat 
meydana  axışırdı.  Şüarlar  artıq  şaha  yönəlmişdi.  "Şaha 
ölüm"  şüarları  əks-səda  verirdi.  İnsanlar  meydana  hücum 
edirdilər.  Bəziləri  deyirdilər  ki,  SAVAK  məmurları  dörd 
tərəfdən meydanı mühasirəyə almışlar. Bir qədər sonra isə 
çox  heyrətamiz  bir  hadisə  baş  verdi.  Hər  tərəfdən,  hətta 
göydəki helikopterdən də güllə səsləri gəlirdi. 
Tez gedib motosikleti gətirdim, bir küçədən yol tapdım. 
Orada polis yox idi. İbrahim yaralıların birini gətirdi. Onu 
tez  3  Şəban  xəstəxanasına  apardıq  və  cəld  geri  döndük. 
Günortaya qədər təxminən səkkiz dəfə xəstəxanaya gedib-
gəldik;  yaralıları  qoyub  qayıdırdıq.  İbrahimin  təxminən 
bütün bədəni qanın içində idi. 
Yaralıların  biri  yanacaqdoldurma  məntəqəsinin  yanına 
düşmüşdü.  Polislər  uzaqdan  baxırdılar.  Heç  kim  yaralıya 
yaxınlaşa bilmirdi. 
İbrahim  yaralının  yanına  getmək  istəyəndə  onu 
saxladım. 
– Getsən, vuracaqlar. 

---

 
 
48 
İbrahim mənə baxıb dedi: "Əgər o, öz qardaşın olsaydı, 
bu sözü deyərdin?" 
Nə  deyəcəyimi  bilmədim,  yalnız  bunu  dedim  ki, 
özündən muğayat ol. 
Atəş  səsləri  azalmış,  polislər  bir  qədər  geri 
çəkilmişdilər.  İbrahim  sürünə-sürünə  çox  cəld  gedib 
yaralının  yanında  uzandı,  onu  çiyninə  qoydu  və  yenə 
sürünə-sürünə  geri  döndü.  O,  böyük  rəşadət  göstərdi. 
Sonra  o  yaralını  başqa  biri  ilə  birgə  motosikletə  mindirdi 
və mən  yola düşdüm. Qayıdanda polislər  yolu bağladılar. 
Mən İbrahimi itirdim və birtəhər evə qayıtdım. 
Axşamüstü onlara getdim. Anası nigaran idi. Heç kimin 
ondan  xəbəri  yox  idi.  Çox  narahat  olduq.  Gecə  onun 
qayıtdığını  eşidib  çox  sevindim.  O,  polislərin  əlindən 
qaçmağı  bacarmışdı.  Ertəsi  gün  Behişti-Zəhra  (ə) 
məzarlığına  gedib  şəhidlərin  dəfninə  kömək  etdik.  17 
Şəhrivərdən sonra hər axşam uşaqların birinin evində iclas 
keçirir  və  işləri  planlaşdırırdıq.  Bir  müddət  İbrahimgilin 
evinin  damı  bizim  iclas  yerimiz  oldu,  bir  müddət 
Mehdigilin evi və s. Bu iclaslarda hər şeydən, xüsusən də 
etiqad məsələlərindən və siyasi gündəmdən söhbət gedirdi. 
Nəhayət,  həzrət  İmam  Xomeyninin  İrana  qayıdacağını 
eşitdik. 
Yanvarın  sonları  idi.  Həzrət  imamı  mühafizə  edən 
komandaların  birinin  rəhbərliyi  bizə  tapşırıldı.  Bizim 
qrupumuz 1 fevralda silahlı şəkildə hava limanına birləşən 
Azadlıq xiyabanının sonunda yerləşdi. 
İmam  Xomeyninin  avtomobilinin  giriş  səhnəsi 
yadımdan  çıxmır.  İbrahim  şamın  başına  fırlanan  kəpənək 
kimi həzrət imamın ətrafına fırlanırdı.  İmamın avtomobili 
keçən  kimi  cəld  uşaqları  topladıq  və  İbrahimlə  birgə 
Behişti-Zəhra (ə) məzarlığına getdik. 

---

 
 
49 
Behişti-Zəhra (ə) məzarlığının Qum magistralı tərəfdən 
əsas  qapısının  təhlükəsizliyi  bizə  tapşırıldı.  İbrahim 
qapının  yanında  dayandı,  ürəyi  isə  məzarlıqda  idi.  İmam 
Xomeyni  orada  çıxış  edirdi.  İbrahim  bizə  deyirdi: 
"İnqilabın sahibi gəldi, artıq onun itaətindəyik. Bu gündən 
imam nə desə, o da icra olunacaq". 
O  gündən  sonra  İbrahimin  yeməyi  və  yatmağı  olmadı. 
Fəcr ongünlüyünün
1
 bir neçə günündə heç kim İbrahimdən 
xəbər tutmadı. Nəhayət, 9 fevralda onu yenidən gördüm və 
dərhal  harada  olduğunu,  anasının  nigaran  qaldığını 
söylədim.  Bir  qədər  dayanıb  dedi:  "Bu  bir  neçə  gündə 
dostumla  birgə  şəhidlərin  kimliyini  təyin  etməyə 
çalışırdıq.  Ekspertizada  onların  vəziyyəti  ilə  maraqlanan 
bir kəs yox idi”. 
Fevralın  10-u,  gecə  idi.  İbrahim  inqilabçı  gənclərin  bir 
neçəsi ilə birgə polis bölməsini ələ keçirməyə başladı. O, 
həmin  gecə  14  saylı  məhəllə  polisini  ələ  keçirdi  və 
məhəllədə patrul xidmətinə başladı. 
Ertəsi gün səhər çağı İslam inqilabının qələbəsi rəsmən 
elan olundu. 
İbrahim  bir  neçə  gün  idi  Əmirlə  birgə  Rifah 
mədrəsəsinə  gedirdi.  O,  bir  müddət  həzrət  imamın 
mühafizəçilərindən oldu, sonra Qəsr həbsxanasına getdi və 
qısa  müddət  oranı  mühafizə  etdi.  Həmin  müddətdə 
komitənin uşaqları ilə bəzi tapşırıqlarda iştirak etdi, amma 
rəsmən komitəyə qoşulmadı. 
                                                 
1
 İmam Xomeyninin gəlişindən inqilabın qələbəsinə qədərki on gün  – 
1-11 fevral arası belə adlanır. 

---

 
 
50