Salam olsun İbrahimə

İnsanlara yardım 
Şəhidin dostları 
"Bəndələrim  mənim  ailəmdir.  Mənə  ən  sevimli  adam 
bəndələrimə  daha  mehriban  olan  və  onların  ehtiyaclarını 
aradan qaldırmağa daha çox çalışandır".
1
 
Şəhid Səidi xiyabanının başına çoxlu adam toplaşmışdı. 
İbrahimlə  yaxınlaşıb  nə  baş  verdiyini  soruşduq.  Belə 
cavab verdilər: "Bu oğlan ruhi xəstədir. Hər gün kanaldan 
bir  vedrə  çirkli  su  götürüb  səliqə  ilə  geyinmiş  adamların 
üstünə atır". 
Camaat  yavaş-yavaş  dağılışdı.  Bir  oğlan  yaraşıqlı 
kostyum  geyinmiş  bir  kişini  islatmışdı.  Kişi  dedi: 
"Bilmirəm  bu  xəstə  ilə  nə  edim”.  Sonra  o  da  getdi  və 
uşaqla biz qaldıq. 
İbrahim oğlana dedi: "Nə üçün camaatı isladırsan?!" 
Oğlan güldü. 
- Xoşum gəlir. 
İbrahim  bir  az  fikirləşib  dedi:  "Kimsə  sənə  deyir  ki, 
isladasan?" 
- Onlar mənə beş rial verib deyirlər ki, islat. 
Oğlan  bunu  deyib  yolun  o  biri  tərəfini  göstərdi.  Orada 
üç avara gənc gülürdü. İbrahim onlara yaxınlaşmaq istədi, 
amma  birdən  dayandı.  Bir  az  fikirləşəndən  sonra  dedi: 
"Oğlan, sizin eviniz haradadır?" 
Oğlan  evlərinin  yerini  göstərdi.  İbrahim  dedi:  "Əgər 
bundan sonra camaatı incitməsən, mən sənə gündə on rial 
verəcəyəm.  Razısan?"  Oğlan  razılaşdı.  Evlərinə  çatanda 
İbrahim onun anası ilə danışdı və bununla da problem həll 
olundu. 
                                                 
1
 Qüdsi hədis 

---

 
 
58 
Bədən 
Tərbiyəsi 
Komitəsinin 
Yoxlama-nəzarət 
şöbəsində  işləyirdik.  Maaşı  alandan  və  iş  vaxtı  bitəndən 
sonra soruşdu: "Motosikleti gətirmisən? 
– Hə. Necə məgər? 
– Əgər bir işin yoxdursa, birlikdə mağazaya gedək. 
Təxminən bütün maaşını xərclədi, düyü və ətdən tutmuş 
sabuna  qədər  hər  şey  aldı.  Sanki  ona  bir  siyahı 
vermişdilər.  Sonra  da  Məcidiyyə  tərəfə  gedib  bir  küçəyə 
girdik. İbrahim bir evin qapısını döydü. Qapını düz-əməlli 
hicabı olmayan bir qoca qadın açdı. İbrahim hər şeyi ona 
verdi. 
Qadının  boynundan  xaç  asılmışdı.  Çox  təəccübləndim. 
Qayıdanda  soruşdum:  "Dadaş  İbrahim,  bu  qadın  məsihi 
idi?" 
– Hə. 
Motosikleti sağa çəkib saxladım və hirslə dedim: "Kişi, 
bu  qədər  yoxsul  müsəlman  var,  sən  məsihilərə  yardım 
edirsən?!" 
Elə  oturduğu  yerdən  dilləndi:  "Müsəlmanlara  kömək 
edən  var.  Üstəlik,  İmdad  komitəsi  də  açılıb  və  onlara 
yardım edir, amma bu Allah bəndələrinin kimsəsi yoxdur. 
Bununla  həm  problemləri  həll  olur,  həm  də  imamı  və 
inqilabı sevirlər”. 
*** 
İbrahimin  şəhadətindən  26  il  ötürdü.  Kitabın  mətni 
yığılıb  çapa  hazırlandı.  Məsciddə  namaz  qılanların  biri 
məni görüb dedi: "Ağa İbrahimin ildönümü üçün nə lazım 
olsa,  mən  qulluğunuzdayam".  Təəccüblə  dedim:  "Siz 
Şəhid Hadini tanıyırdınız?" 
– Yox, ötənilki ildönümünə qədər onun haqqında heç nə 
bilmirdim.  Lakin  ağa  İbrahimin  mənim  boynumda  böyük 
haqqı var. 

---

 
 
59 
Getməyə  tələsirdim,  amma  yaxınlaşıb  təəccüblə 
soruşdum: "Nə haqqı?" 
–  Ötənilki  mərasimdə  ağa  İbrahimin  şəkli  olan  bir 
brelok  payladınız.  Mən  də  alıb  maşınımın  açarını 
keçirdim.  Bir  neçə  gün  öncə  ailəmlə  səfərdən  qayıdırdıq. 
Yolda 
bir 
mehmanxananın 
qarşısında 
dayandıq. 
Qayıdanda  gördüm  ki,  açarı  maşının  içində  qoymuşam. 
Qapılar  kilidlənmişdi.  Ehtiyat  açar  da  yoldaşımın 
çantasında və maşının içində qalmışdı. 
Çox  narahat  oldum.  Nə  qədər  etdimsə,  qapı  açılmadı. 
Hava  çox  soyuq  idi.  Yan  şüşəni  sındırmağı  düşündüm, 
lakin hava soyuq idi və qarşıda uzun yolumuz vardı. 
Birdən  gözüm  ağa  İbrahimin  şəklinə  düşdü.  Sanki 
brelokdan  mənə  baxırdı.  Mən  də  ona  bir  qədər  baxıb 
dedim:  "Ağa  İbrahim,  eşitmişəm  ki,  sağlığında  insanların 
problemlərini həll edərdin. Şəhid də həmişə sağdır". Sonra 
dua  etdim:  "İlahi!  Şəhid  Hadinin  hörmətinə,  problemimi 
həll elə". 
O  vəziyyətdə  birdən  əlimi  pencəyimin  cibinə  saldım. 
Evin  açarlarını  götürdüm,  qeyri-ixtiyari  olaraq  birini 
maşının qapısına saldım. Elə birinci cəhddə qapı açıldı. 
Sevincək  maşına  mindik.  Allaha  şükür  edəndən  sonra 
ağa  İbrahimin  şəklinə  baxıb  dedim:  "Minnətdaram. 
İnşallah  əvəzini  çıxaram".  Hələ  yola  düşməmiş  yoldaşım 
soruşdu: "Maşının qapısı hansı açarla açıldı?" 
Təəccüblə dedim: "Doğru deyirsən. Hansı açar idi?!” 
Maşından  enib  bütün  açarların  hərəsini  bir  neçə  dəfə 
yoxladım, amma heç biri qapıya girmirdi. Elə dayandığım 
yerdə  dərin  bir  nəfəs  alıb  dedim:  "Ağa  İbrahim,  təşəkkür 
edirəm. 
Sən 
şəhadətindən 
sonra 
da 
insanların 
problemlərini həll edirsən". 

---

 
 
60