Salam olsun İbrahimə

Həzrət Zəhra (ə) məclisi

Şəhidin dostları

Hacı Əbülfət məscidində məclisə getmişdik. Məclisdə İbrahimin həzrət Zəhra (ə) barədə yazdığı şeirlər oxundu, sonda Hacı Əli İnsani rövzə oxudu.

İbrahim özündə deyildi, şeir dəftərçəsini bağlayıb ucadan ağlayırdı. Mən onun bu rəftarına çox təəccübləndim. Məclisdən sonra evə gedəndə yolda dedi: "Adam həzrət Zəhra (ə) məclisinə daxil olanda gərək onu orada hiss etsin, çünki məclis o həzrətə məxsusdur".

***

Bir dəfə mənim israrımla eydi-Zəhra məclisinə getdik. Həzrət Fatimə aşiqi olduğuna görə çox sevinəcəyini zənn edirdim.

Məclisin məddahı guya həzrət Zəhranı (ə) sevindirmək üçün bəzi səhabələrə qarşı kobud sözlər işlədirdi. Məclisin ortasında İbrahim mənə işarə verdi və birlikdə məclisdən çıxdıq. Yolda soruşdum: "Deyəsən narahat oldun, eləmi?"

O, həmişəki kimi soyuqqanlı deyildi. Üzünü mənə tutdu və əlini hirslə tərpədib dedi: "Bu məclislərdə Allahı tapmaq olmaz. Həmişə elə yerə get ki, Allahdan və Əhli-beytdən danışsınlar".

Bu cümləni bir neçə dəfə təkrarladı. Sonralar din alimlərinin o məclislər barədə, habelə müsəlmanların birliyini qorumaq haqda fikirləri ilə tanış olanda İbrahimin dəqiqliyini alqışladım.

***

Fəthülmübində yaralananda onu cəld Dezfula, ordunun tibb məntəqəsinə apardıq. Zalda çox adam vardı, yaralılar zarıyırdılar. Nəhayət, küncdə bir yer tapıb onu yerə qoyduq. Tibb işçiləri onun boynunun və ayağının yarasını bağladılar. O şəraitdə hamının əsəbi pozulmuşdu, yaralıların səs-küyü olduqca çox idi. Birdən İbrahim ucadan oxumağa başladı.

O, həzrət Zəhranı (ə) vəsf edən gözəl bir şeir oxudu. Həmin əməliyyatın parolu da o həzrətin adından ibarət idi. Bir neçə dəqiqə zalı qəribə sükut bürüdü, heç bir yaralı sızlamadı, sanki hər şey qaydasına düşdü.

Hər tərəfdən rahatlıq yağır, yaralıların və tibb işçilərinin gözlərindən yaş damlaları axırdı.

İbrahim oxuyub qurtaranda digərlərindən yaşlı olan və hicabı kamil olmayan bir xanım doktor ona yaxınlaşdı. O, çox təsirlənmişdi. Yavaşca dedi: "Sən də mənim oğlum kimisən. Siz gənclərə qurban olum!"

Sonra oturub İbrahimin başından öpdü. İbrahimin üzü qulaqlarına qədər qızardı. Sonra xəcalətindən mələfəni üzünə çəkdi.

İbrahim həmişə deyirdi: "Allaha təvəkküldən sonra məsumlara, xüsusən də həzrət Zəhraya (ə) təvəssül etmək problemlərin açarıdır”.

***

İbrahimi görmək üçün Nəcmiyyə xəstəxanasına getmişdim. Bir yerdə oturmuşduq. İbrahim icazə alıb həzrət Zəhra (ə) haqda rövzə oxumağa başladı. İki həkim uzaqdan bizə baxırdı. Yaxınlaşıb soruşdum ki, bir şey olub?

- Yox. Biz təyyarədə onun yanında idik. Tez-tez huşunu itirirdi, amma o vəziyyətdə də gözəl səslə həzrət Fatimənin (ə) mədhinə yazılmış şeirlər oxuyurdu.