Summa caietana de pctis Et noui testamẽti iẽtacula

ADulatio est pctm̃: quia est excessiua laus seu cō

placentia verbis vel factis in cōi cōuersatione.

 Et tripliciter p̃t esse pctm̃ mortale. primo rōne

materie laudate: vt siquis laudet aliquẽ de actu

qui est pctm̃ mortale. Vel rōne finis: vt siquis

laudet aliquẽ ad hoc vt noceat illi corporałr vel spũaliter. Vel

rōne occasionis: vt quũ quis laudando fit alteri preter intẽtionẽ

suā occasio peccandi mortaliter.  Et primi duo modi quia sunt<-P>

@@0@

@@1@Adulterium. 10

<-P>manifeste contra charitatẽ/ sunt inexcusabiles. Tertius aũt cum

grano salis intelligẽdus est, mensurando occasionẽ peccandi an

sit data vel accepta: & an sit cognitũ & cogitatũ a laudante, ꝙ

ĩs qui lauda{t$} / ex hmōi laude ruere solitus sit in mortale pctm̃:

& rursus an ex debito an sponte laudans laudet. In his. n. que

suntex suo gñe recta/ & p̃ter intentionẽ oꝑantis alius ruit, non

modicā hec faciunt dr̃iam: vt in materia de scandalo declara=

bitur. Quũ. n. aliquis debet ex officio aliquẽ de bono aliquo ope

re laudare/etiā si sciat laudatũ in suꝑbiā mortalẽ se elatu℟, nō

tene{t$} ꝑꝑea desistere a debito officio. pōt tñ & debet deponere

hmōi scientiā de futura ruina illius: quia. xij. hore sunt diei, &

pōt in instanti hōilluminari & mutari a diuina misericordia.

¶ Est aũt adulatio pctm̃ valde graue / & ꝑꝑ nocumẽta maxi=

ma que affert humano gñi (hinc. n. facile/vt hiero. ait / mẽte=

hoĩum corrũpun{t$}: & ad ea que laudan{t$} ꝗ̈uis criminosa accen

duntur & assuescunt, intantũ vt mala non solũ desinant hr̃i

vt turpia/ sed hñtur vt bona & laude honore ac premio digna.

quo quid peius:) & ꝑꝑ excessum diuine offense: iuxta illud.

qm̃ laudatur pctōr in desiderijs anime sue/ & iniquus bñdici{t$},

exacerbauit dñm pctōr.  Est aũt pctm̃ veniale qñ vel laudatur

aliquis de malis venialibus/ vel de bonis sola complacendi inten

tione/ abs ruina, vel etiam ob aliquam vtilitatem consequendā

vel non impediendam: vt de se patet.

ADulteriũ quātũ ad crimen/ est maniseste pctm̃

mortale. Quātũ vero ad damnificationẽ/consi=

deratione eget. Duplex. n. habet ꝗ̈uis nō semꝑ

annexũ damnũ alienũ: vel successoris vel hospi

talis. Nā si proles ex adulterio suscepta marito

mr̃is succedit/vel ab eo dotatur, dānificantur hr̃des legitimi. Et

ꝑꝑea vter adulter ꝗa dāni huius cā existit, tene{t$} {secundum} vires ad

satisfactionẽ: aut manifeste/ si negociũ id patitur: aut sub aliquo

velamine/ donando lesis ꝑ interpositā personā aut ꝑ se quod p̃t.<-P>

@@0@

@@1@Adulterium. Aduocatus.

<-P>¶ Verum circa hmōi manifestationis negocium duo pensanda

sunt: scilicet periculum & spes. Si. n. periculũ ex manifestando

adulterio ĩminet, occulte satisfiat vt melius pōt/ & reliquũ diui

ne misericordie reserue{t$}: iuxta ca. officijs. de pe. & re. quia sicut

cessante iudiciaria coactione nō tene{t$} hō perdere vitā aut liber

tatẽ vt satisfaciat debito pecuniario, ita nec tene{t$} perdere famā

aut vitam in ꝓposito: vbi de sola pecuniaria re agitur. Cessante

autem periculo & vite & fame & hmōi, si non pōt aliter satis

fieri/spes fructus futuri ex manifestatione adulterij pensanda

est: puta si speratur, ꝙ maritus postꝗ̈ sciet prolem nō esse suam/

dotabit illam aut heredem instituet: aut si speratur, ꝙ proles au=

diens/propterea ingredietur monasterium: aut aliquod aliud re

medium proueniet. Nā si fructus nullus speratur/quia de iure

nec maritus nec proles tenetur matri adultere credere in hmōi,

vana esset manifestatio adulterij.

¶ Quo ad hospitaliũ vero damnificationem/ duo cōsideranda

sunt. primũ. ꝙ nullũ pctm̃ est, prolem exponere vt in hospitali

alatur/ ad occultandũ hmōi adulteria. hec. n. est vna ex rōnibus/

quare loca hec pia instituũtur.  Secundũ. ꝙ si pr̃ aut mr̃ prolis

non est indigẽs, debet & satisfacere hospitali (quia bona hmōi

hospitaliũ non in diuitũ sed pauperũ adminiculũ sunt: & ꝗ̈tũ

confumitur a non pauperibus/tantũ indigentibus adimi{t$}) &

prouidere proli vt bñ institua{t$}: tenen{t$}. n. parentes nō solũ alere

& vestire/ sed instruere ꝑ se vel alios prolem propriam.