| Varsağı, semai, koşma türünde şiirler yazmıştır. Temel konusu aşktır. Özlemler, ayrılıklar aşka dâhildir. Onun belli başlı üç derdi; ayrılık, yoksulluk ve ölümdür. Bazı şiirlerinde zamandan şikâyet görülür. Divan şiirinden etkilenmemiştir.
Onu en çok benimseyen Çukurova yöresi olmuştur. Onun hakkında birçok menkıbe türemiştir. Şekil değiştirdiği, kırklara karıştığı, ölüleri dirilttiği bazı kerametlerinin olduğu söylenir. Özetle halka mal olmuştur. Ne doğumu ne ölümü ne mezarı bilinmektedir. Halkın gönlüne gömülmüştür. Hz. Hızır’ın ağzına tükürmesiyle âşık olduğu da rivayetler arasındadır.
En çok varsağı söyleyen halk şairidir.
18.YÜZYIL
17.Yüzyıl’da büyük bir atılım yapan Âşık şiirinin 18.Yüzyıl’da divan şiirine öykünme yüzünden aynı niteliği göstermediği görülür. Ne tam halk şairi olabilmişlerdir ne de öykündükleri divan şairi.
GEVHERİ
1900’lere kadar kaleme alınmış mecmua, cönk ve diğer kaynaklarda onun şiirlerine tesadüf edilir. Koşma ve Semailerinde sade bir dil kullanır. Yine de bu, yazı diline yaklaşmış bir halk Türkçesidir. Çünkü Gevheri hem aruzla hem de hece ile şiirler yazmıştır. İki tarafa da hâkimdir. Divanında koşma ve semailer nicelik olarak ilk sırayı almaktadır. Ancak o, gazeller, müstezatlar, kalenderiler de yazmıştır. Sadece Gevheri’nin şiirlerine yer veren bir mecmua da vardır.
Gevheri musikiden de anlamaktadır. Gevheri makamı diye bir makam vardır. Şiirleri bestelenmiştir. Gevheri, çok yazmak bakımından Âşık Ömer’e benzer. Aşk, birincil olmak üzere sevgilinin güzelliği, tavrı, yürüyüşü, ayrılıklar, rakip gibi klasik şiirde görülen konulara da yer vermiştir. Bazı şiirlerinde sosyal konular da görülür.
Dostları ilə paylaş: |
