Türk tekke şİİRİ Eskişehir 2013 Türk Dünyası Kültür Başkenti Ajansı Kapak Ebrusu
Yüklə 0,56 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- İLÂHÎ NEYLESİN N’ETSİN
- NAKŞÎ AKKİRMANİ
- EMREYLEYİP MEVLÂ
- ELMALILI ÜMMÎ SİNAN
- BİR DERDİM VAR
| EY DİL BİZE VER BİR HABER
Ey dil bize ver bir haber Aşk ellerine kim gider Hasret ile yandı ciğer Aşk ellerine kim gider Âşıklara vakt-i seher Anda nesîm-i aşk eser Ol nefhadan alıp haber Aşk ellerine kim gider İster gönül ol elleri Müşgîn kokar sünbülleri Solmaz o bağın gülleri Aşk ellerine kim gider Billahi ol elin yolu Nûrî’ye candan sevgili Bağlandı aşkın mahmili Aşk ellerine kim gider İLÂHÎ NEYLESİN N’ETSİN İlâhî neylesin n’etsin Gönül sensiz karar etmez Cihan bağında bir sâat Gönül sensiz karar etmez Cihan bağında bir sâat Ne münkündür ola rahat Olursa ravza-i cennet Gönül sensiz karar etmez 152 N’ider ol bağ u bostanı N’ider ol hûr u gılmânı Firakınla yanar canı Gönül sensiz karar etmez Çü sensiz Nûrî’nin yârı N’ider ol gayrı efkârı Sevindir sen o nâçârı Gönül sensiz karar etmez NAKŞÎ AKKİRMANİ (?_1654) Halveti şeyhlerindendir. Akkirman’da irşat görevinde bulunmuştur. Hem hece hem aruz vezniyle şiirler yazmıştır. Divan’ı ve halk arasında dolaşan ilahileri vardır. AŞK ŞARABINI İÇMEYEN Aşkın şarâbın içmeyen Mest oluphayrân olur mu Zencîr-i aşka düşmeyen Soyunup uryân olur mu Aşka ciğerin yakmayan Mürşîde doğru bakmayan Bahr-ı muhîte akmayan Göl iken ummân olur mu Akıt gözlerinden yaşı Gör kimdir işleyen işi Kul olur ise bir kişi Bu mülke sultân olur mu 153 Gönül gel geçirme çağın Ko yansın yürekte yağın Gülleri bitmeyen bağın Bülbülü nâlân olur mu Nakşî açıldı çün gözün Hakk’ı görür oldu özün Lâkin bilmem uş bu sözün Münkîre imân olur mu EMREYLEYİP MEVL Emreyleyip Mevlâ ecel geldikte Bunca suallerim âsân olur mu Göç yarağın görüp anda vardıkta Gönül dost evinde mihmân ola mı Bunda günahlara etmeyen tedbir Takalar boynuna ateşten zencir Divan-ı Hazret’e vardıkta bir bir Affeyleyip suçum ihsân ola mı İki cihan fahri derdin dermanı Ol gün ümmetine eyler ihsanı Âsîler cem olup dursa divanı Suçlu olanlara dermân ola mı Evvel bahar oldu açıldı güller Öttü çemenlerde dertli bülbüller Söylemez olucak söyleyen diller Gözün yaşı akıp ummân ola mı Nûrdan olur âşıkların yüzleri Her biri gevher Nakşî sözleri Gördükte yüzlerin kudret gözleri Âkiller çâk olup hayrân ola mı 154 ELMALILI ÜMMÎ SİNAN (?-1657) Asıl adı Yusuf Sinan’dır. Niyazi Mısri’nin şeyhidir. Hece ve aruzla ve sade dille yazılmış şiirleri vardır. Divan’ı bulunmaktadır. Yazdıklarında halkı irşat kaygısı ön plandadır. BİR DERDİM VAR Bir derdim var âlemde bin dermânı neylerem Bir cânım vardır canda yüz bin cânı neylerem Ben bu aşka erince hayli zaman ağladım Aradığım bulmuşam çün falanı neylerem Ben bu aşka erelden dosta kurbandır cânım Bî-nişândır mekânım ben mekânı neylerem Ben bu aşka yâr oldum bir ile hem bir oldum Hem Mûsâ hem Tûr oldum “len terânî”neylerem Ben bu aşka düşmesem yanuban tutuşmasam Dert oduna pişmesem ad u sanı neylerem Gel oldu ben gâfile ayn ü şîn u kaf ile Dersi yârdan almışam ilm-i irfânı neylerem Gayrısından el çekip istediğim derdidir Vermese derdin bana dü-cihânı neylerem Ben bu derde uğradım yokluğu kâr eyledim Hacc u zekât-sıfât armağanı neylerem Ümmî Sinan’ın cânı dâim aşkı fermânı Ver anın içün imânı ben isyânı neylerem |