dalqamaq . dalqatmaq. 1.rədd edmək. qəbul edməmək. - yeni gələnlərin hamısın dalqatdı. 1.rəf' edmək. - bu bulğayı dalqatmaq bu qolalıqda da değil. - onun işin dalqat: aşır. 1. düşürmək. salmaq. - bu işi ətəyizdən dalqatın. - yükləri içəri dalqıt. dalqamaq . 1.dağılmaq. - ev eşiyi dalqamış. 1.
dalqanmaq . dalqanıb bolqanmaq. acıqlanmaq.
dalqı . qəbih. eyb. ayıb. qusur.
dalqılmaq . 1.geryilmək. geri sürülmək, atılmaq, daşılmaq. dəf' olmaq. - iş dalqılmadan: 1. iş geriyə düşmədən, gecikmədən. 1. məsələ dəf' olmadan. - iş dalqıldı: iş dala doğarıldı, doğruldu, yönəldi. 1. iş dala keçərildic çəkərildi. 1. qayıtmaq. - adresim yanlışlığından atdığım kağazların hamısı dalqıldı. - atdığın ox havıya, dalqılar bir gün dalıva. - istək olmasa çin bütün, umaca varmaz, yarı yoldan dalqırar. 1. dala düşmək. - verilməz, yeyilməz malı, paslanar içi çinisin, bundan görə gündən günə dalqılar. 1. toxunub, dalınıb, taxılıb qalmaq, geri dönmək. - şəpə qayıya dalqınar, sevən sevdiyindən yanılar (aldanar). 1. qol bəndi açılmaq, boşalınmaq.
dalqımaq . qəbih saymaq. eyb, ayıb, qusur edmək. - ötlük (zəmanə) qarıtmışa, bəzək dalqımaz: yaşlı qadına bəzək ayb sayılmaz.
