Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz



Yüklə 8,97 Mb.
səhifə11/114
tarix22.10.2017
ölçüsü8,97 Mb.
#9554
növüYazı
1   ...   7   8   9   10   11   12   13   14   ...   114

irqilmək . irkilmək. 1. ürkülmək. çəkinmək. qaçınmaq. şaşırmaq. donub qalmaq. - üzərinə soyuğ su tökülmüş kimi irkildi. 1. urğulmaq. vurğulmaq. birkitmək. cirgilmək. bikrilmək. yığqılmaq. toplanmaq.

irqilmək . irkilmək. birkilmək. yığılmaq. - təlim su irkildi.

ırmaq . irmək. olmaq. - necə irdi: necə oldu. - belə irdi: belə oldu. - oda öylə irdi: oldu.

irmək . ilmək. olmaq. - irdim orda dinc amıl: orda çox dinciydim. - harda irdin: hardaydın.

irmək . olmaq. - yaxcı irəm: yaxcıyam - yaxcı irsən yaxcısan. - yaxcı irik: yaxcıyıq. - yaxcı irsiz: yaxcısız. - bir gün dinc irmədim: bir gün dinc olmadım. - irsə: olsa. - irsə irməsə: olsa olmas. - keçənlərdə iridi: keçənlərdə olurdu.

irsə qalmaq . geçmək. geçiz .irs. - geçizə qoymaq. geçizçi .varis.

irsək . irsov. ərsək. ərsik. qəhbə. ruspi. ər, ərkək ardında olan.

irtə . ertə. hər nəyin ucası, üstünü, böyüyü.

irtə . irdə. 1. rəsm. mərsum. - bu ölkədə irtə böylədir. 1. hükm. hökm. salıt. qərar. 1. yasa. qanun. - tanrı irtəsi. - ana irtə. 1. buyruq. buyurdu. buyruldu. burqa. burtuş. burutma. buyurtma. sür. dəsdur. fərmayiş. hükm. əmr. fərman. - irtə buyruq: fərman hökmü.

irtələmək . irdələmək. təkşirmək. təkşirəmək. yoxlamaq. dənətləmək. sınamaq. sərmələmək. araşdırmaq. sınamanclamaq. sınamaşlamaq. arat duratmaq. təftiş edmək. kontrol edmək. incələmək. saylamaq. tədqiq edmək. - kitabları sərmələmək.
(irdələyən. yoxlayan. dənətləyən. sınışçı. sınaşçı. təktüşçü. təktükçü. çəktüşçü. çəktükçü. arat duratan. təftiş, kontrol, baz rəslik edən. təftişçi. müfəttiş. kontrolçu. baz rəs. incələyən. tədqiqçi. tədqiq edən).

irtələmək . önə çəkib araşdırmaq.

irtəmək . istəmək.

irtəmək . istəmək. ardamaq. axdarmaq.

irtiş . ardış. 1.iztiş.izləmə. axdarma. tələb. təfəhhüs. (pəjuhiş. cüstcu). 1. ortuş. qaşınıb qarşınma. qopalaq qoğalaq. şuriş. - bu sav elə çatcaq irtiş qopdu.

is . 1. id. iy. qoxu. 1. iyə. ağabaş. isni ağırlayan itinə gəmik atar.
(odeurfırans. odlatin. hisərəb).
(asu(sans). iça(sans). isihitit: ulu. uca).

isdi aş, yağlı yaş.



isəmək . istəmək.

isgəmək .isgələmək. hiss edmək. duymaq.


(isgək .isgi. isgələk. duyuğ. hiss. ehsas.
isgik. .isgik. həssas.
(isgənməz .isgələnməz. hiss olunmaz. duyulmaz
(isgənmək .isgələnmək. hissə gəlmək. duyunmaq.
(isgətmək .isgələtmək. hiss editmək. duydurmaq.

ısğın . 1.turş. tuş. acıya çalar. 1.uşğun.

isik . ipik. mehriban.
((isiklik . ipiklik. mehribanlıq. məhəbbət.

isikləmək . qızışmaq.

isiklənmək . istilənmək.

ısılmaq . qısılmaq. azalmaq. kəməlmək. qıtıqmaq. qıtıq, nüqsan tapmaq. - onun sağlığı gündən günə ısılır. -

isitmək .nərsəni arxalatmaq, arxayıtmaq. - ürəyi isitən: araxayıladan. xatir cəm edən. - evliyi isitən: ailə üzvlərin (xanəvadəni) birbirinə yapışdıran, qızışdıran.

ısız . alçaq. əsgik. (dun). - ısız kişi. - ısız para: 1. alçaq para. para əsgikliyin bildirir. 1. qəhbə para. yiyəsin tanımıyan para. 1. namussuz. utanmaz. uysuz > üzsüz. - ısızlar bayramı. - alp artunqanı (əfrasyab) öldürər, ısız acun çaldırar, ötlək (zəmanə) öcün aldrar, indi bağır çalayar (ürək yırtılar).

ısız . ıssız. (iysiz). yazıq. əfsus. diriğa. hayıf. heyf. təəssüf. - ısız onun gözəlliyi.

isizlik . ısızlıq. iysizlik. pislik. şərrilik.

iskan . yerlətmə. yerlətiş. yerləştirmə. yerləştiriş yerləştirim. yerləştirit. caylatma. caylatış. caylatım. caylatıt. orunlatma. orunlatış. orunlatım. orunlatıt. oturtma. oturtum. oturtuş. otrutuş. otrutum. yurdlatma. yurdlatış. yurdlatım. yurdlatıt. qondurma. qondurut. qonduruş. qondurum. yatırtma. yatırtış yatırtım. yergətmə yergətim. yergətiş. əyləştirmə. əyləştiri. əyləştiriş. əyləştirim. əyləştirit. əğləştirmə. əğləştiri. əğləştiriş. əğləştirit. əkləştirim. əkləştirmə. əkləştiri. əkləştiriş. əkləştirit. əkləştirim. oturutmaq. otruşutmaq. barındırma. barındırış. barındırım. barındırıt. abandırma. abandırış. abandırım. abandırıt. sığındırma. sığındırış. sığındırım. sığındırıt. sığdırıtmaq. qabqaştırmaq. qorcalatmaq. saxlatma. saxlatış. saxlatım. saxlatıt. iqamət, sikunət, sükna vermə.

ısqac . (< ısqamaq: nərsə ilə qısıb sıxmaq. dişləmək). maqqab. qıl, tük çəkmə qısqacı.

islah tələb . sağdac. sağdaş. qalaşçı. qalışçı. qalxışçı. qaldırçı. qalxınmaçı. gəlişçi. gəlimçi. dirişçi. duruzçu. qutarçı. ötgəçi. özgəçi. ösmə. ösümçü. ösücü. ösünçü. boysançı. boysaçı. boysayış. rüşd. tərəqqi pərvər.

islatan . isladan. ıslayan.

isliq . islik. isiklik. məhəbbət. dosluq. - islik könüldə gərək.

ısmarlamaq . marlamaq. ısrıtmarlamaq. sıyrıtmarlamaq. sapırlamaq. saprıtlamaq. tapşırmaq.

isniş . isiniş. isinim. isniq. isnişiq. ısnış. ısınış. ısınım. isnıq. ısnışıq. 1. ısıq. sevgi. tutluq. dosluq. sıypa. sığpa. (sıypa. əriklik. ərimlik. əriplik. əriçlik. ərislik. mulayimət. müdara). mehr. məhəbbət. şəfəqət. şəfqət. - el ilə ısıqlı ol. - ısnışığın çəkiylə göstərirdi: məhəbbətin, sevgisin damcı damcı verirdi, tərazıyla çəkib verirdi. qurulmamış dünya sevgi təməlində, qurmalısın onu, isti əllərində, isti sözləridə. 1. sevgili. sevgəli. sevimli. sevişli. görəz. pişgir. dişgir. yalabıq. çalabıq. ürək oxşayan. mehriban. mehirli. məhəbbətli. sıyıq. söyük. süyük. suyuğ. soyğalı. söygəli. sevgəli. səvgəli. rəhim. şəfəqətli. söyüklü. söyülü. sevikli. sevili. - çox ısnıq bir cocuq. - ısnışıq qılıq qılınmalı, sınıq könüllər almalı. - sonsuz ısnıq gördük. 1. yalabıqlıq. çalabıqlıq. ürək oxşaclıq. sıyıqlıq. söyüklük. süyüklük. suyuğluq. seviklik. səviklik. sınğıllıq. sınıllıq. mehribanlıq. mehirlilik. məhəbbətlilik. rəhimlik. şəfəqətlik. - isiniş görüb, yaxınlaşdı. -.

ısrıq . - ısrıq ısrıq!: ırsıq ırsıq!: dişlən dişlən! dışlan dışlan!. qoğul qoğul!. qapıl qapıl!: uzaq uzaq!: uzaq ol uzaq ol. (uşaqların ovsunun qırmada) duva oxuyub uşağın üzünə püflənəndə deyilir.

ısrıq . (gümana görə işşilikdən çıxan) səpgil, coş. ısrığınmaq: səpmək. səpgillənmək. coş çıxartmaq. - onun hər yanı ısrığınıb qaşındı.

ısrım . tutuq. qaşqabaqlı. salıq üz. turşa üz. (gereftə). - ısrım kişi gülə bilməz, gülənlərə dözə bilməz.

istadən . < istaadi(sans) <> stallingilis. ayaq üsdə durmaq.

istai . (öğrənmə, yasırlıq, yaranlıq, hazırlıq dövrü.

iste'dad . quruq. öğlək. sağlıc. yordam.

istək yaratışdır. .

istəmək .
(iş(sans). işşami(sans). işti(sans). iştu(sans)).

istəmək . sormaq. diləmək.

istəminz . sönməz. sonmaz. duracan. sürəcən. solmaz. banqu. manqu. əbədi. cavid. la yəzal. əzəli. fəna na pəzir. (banqıyın. manqıyın: cavidan).

istənc . istəş. istək. istəm. istəş. əric. əriş. ərək. ərəş. ərəc. ərəm. erəm. irəm. qırım. kişmir. kişmat. kişmit. keşmir. keşmat. keşmit. çəkmir. çəkmit. çəkmat. kös. köğs. köğüs. köks. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. qoştax. qıldıq. qıldıç. qıldım. qıldın. qılağıc. könd. çönd. dönd. qopca. tutsuq. iradə. xastə. - burda işləməyə köndüm yoxdur.

istəncil . istəncli. istəşli. istəşil. istəkil. ərəkli. qıldıqlı. qıldıçlı. qıldımlı. qıldınlı. qılağıclı. iradi. iradəli.

istəniş . istənmə. soranış. soranma. diləniş. dilənmə.

istənmək . soranmaq. dilənmək.

istərmək . istəkmək. istəmək.

istəş . istəmə. soraş. sorma. diləş. diləmə.

istəş . niyayiş. - istəş üstəş:. niyayiş nuayiş.

istiab . qaplama. sığdırma.



istifadə . sağış. sınaş. sapağ. yaran. yaranc. yarac. yaraş. yaraş. yoğur. qazanc. tutar. işlək. ediniş. aşınış. aşılanma. edinmə. kəsb edmə.
qərəqləmək: gərəkləmək. gərəcləmək. gərəklənmək. ələ, işə tutmaq. işlələnmək. işlətmək. kullamaq. kullanmaq. qullamaq. qullanmaq. qollamaq. qollanmaq. çalışdırmaq. yararlanmaq. yarlanmaq. yağlanmaq. yağırlanmaq. dəğərlənmək. yoğurunmaq. yoğrunmaq. qazanmaq. edinişmək. edinmək. sınaşmaq. sınaşınmaq. istifadə edmək. kəsb edmək. istifadələnmək. istifadə edmək. (savratmaq. savırmaq. sovırmaq. sovratmaq. sovamaq. savamaq. sovğamaq. savğamaq. xərcləmək. sərf edmək. sərpəmək. səpmək. yazmaq. ) - paravı iyi gərəklən. - yaşından (ömründən). gərəyicə (gərəyi kimi). gərəklənməyən.
qoruqunu almaq: - koruğunu almaq: nərsəndən bol boluna, qana qana almaq, yemək, iş çəkmək, istifadə edmək.
yaraşlanan
: yaranclanan. yararlanan. yarılanan. yaranlanan. yaraclanan. somuran. sömürən. əmci. əmici.
sağılan. sağıclanan. sağışlanan. sağınclanan. qazanclanan. qazaşlanan. tutunlanan. tutunclanan. tutuclanan. tutuşlanan. işlətilən. işlənilən. istifadələnən. asılanan. sütlənən. sağınalan. üləşgən. tapışğan. bəhrələnən. duzalanan. süzələnən. sapalanan. saçalanan. çağalanan. yağalanan. isilənən. asılanan. edinçi. edlənən. sağılanan. sağıcı. faydalanan. əməllənən. istifadəçi. müstəfi.
yaraşlanmadan: yaranclanmadan. yararlanmadan. yarılanmadan. yaranlanmadan. yaraclanmadan. sağılanmadan. sağıclanmadan. sağışlanmadan. sağınclanmadan. qazanclanmadan. qazaşlanmadan. tutunlanmadan. tutunulmadan. işlətilmədən. işlənilmədən. istifadələnmədən. asılanmadan. sütlənmədən. sütlənilmədən. sağınalmadan. üləşgənmədən. tapışğanmadan. bəhrələnmədən. duzalanmadan. süzələnmədən. sapalanmadan. saçalanmadan. sağalanmadan. çağalanmadan. yağalanan. isilənmədən. asılanmadan. edinmədən. sağılanmadan. faydalanmadan. əməllənmədən.
yaraşlanmalı: yaranclanmalı. yararlanmalı. yarılanmalı. yaranlanmalı. yaraclanmalı. sağılanmalı. sağıclanmalı. sağışlanmalı. sağınclanmalı. qazanclanmalı. qazaşlanmalı. tutunlanmalı. işlətilməli. işlənilməli. istifadələnməli. asılanmalı. sütlənməli. duzalanmalı. sağınalmalı. üləşgənməli. tapışğanmalı. bəhrələnməli. süzələnməli. sapalanmalı. saçalanmalı. sağalanmalı. çağalanmalı. yağalanmalı. isilənməli. asılanmalı. edinməli. sağılanmalı. faydalanmalı. əməllənməli.
((faydalı . bəhrəli . asbarlı. tapışlı. üləşli. sağınlı. sağımlı. saçalı. sağalı. çağalı. yağalı. isili. asılı. edinli. çiçəkli. < saçağlı. sağaclı. sağınlı. hasıllı. süzəli. sapalı. duzalı. gülgülü. onğ. önğ. onğlu. bitək. verdəli. verimli. berimli. varımlı. barımlı. səmərli. doğurucu. yararlı. yaraşlı. yararlı. yaraşlı. geçikli. gəlikli. asılı.
((qazaclı . çaralı. yararlı. yaraşlı. sağılı sağılınlı. yağlı faydalı.
kəvrikli: asılı. yararlı. yaraşlı. göyçək. faydalı.
qıymalı
. qiyməli. sağalı. yaraşlı. sağılı. sağıclı. sağışlı. sağınclı. yoğurlı. oğurlı. tutunclı. tutuclı. tutuşlı. qazanclı. qazaşlı. yaranlı. yaranclı. yaraclı. yararlı. yaraşlı. sağınlı. faydalı.
qöyçək
. yararlı. yaraşlı. sağılı. sağıclı. sağışlı. sağınclı. qazanclı. qazaşlı. yaranlı. yaranclı. yararlı. yaraşlı. faydalı.
olumlu
. quyuqlu. quymaqlı. sütlü. üstlü. üslü. kullanışlı. işlənişli. yararlı. yağlı. faydalı. - bu kərə olumlu iş tutdun.
((faydasız . sağasız. sağınsız. sağımsız. saçasız. çağasız. yağasız. isisiz. asısız. edinsiz. yararsız. yağsız. olumsuz. quyuqsuz. quymaqsız. sütsüz. üstsüz. üssüz. - tutduğu işləri olumsuz çıxdılar.
qaybana
. geybənə. yarqasız. yararsız. asısız. duzasız. süzəsiz. sapasız. faydasız.
qırac
. qıraç. qırqalıq. qırtaq. qırqalıq. qırtıqran. qırtlan. qırtlaz. qırtıl. qırac. qırıç. qıyır. kütə. kütəl. kosıt. kosat. kasat. kəsit. körüz. koruz. verimsiz. yararsız. yaraşsız. qıylan. qıslan. yararsız. yaraşsız. faydasız.
qısır.
asısız. yararsız. yaraşsız. faydasız.
göbələk
. koppaq. kopaq. qopaq. köp. küp. köpük. çöpük. yararsız. yaraşsız. lazımsız. lizumsuz. faydasız.
- tutduğu işləri olumsuz çıxdılar.
((fayda . kəvrik. kəvik. gəvkən. qayma. ası. yarar. duza. süzə. sapa. sağa. çağa. sağın. sağım. sağıl. fayda. - bu işdə məndən kəvik umma. - duzası yox, duzağı çox. - duza yetirmək, vermək. qılığ. qılıf. girif. giriv. başaq. fayda. isi. ası.
olumlatma
. quyuqlatma. quymaqlatma. sütlətmə. üstlətmə. üslətmə. yararlatma. yağlatma. süzələtmə. sapalatma. duzalatma. saçalatma. sağalatma. çağalatma. sağılatma. sağınatma. faydalatma. fayda qazandırma.
sağalmaq
. sağılmaq. yararlanmaq. yarlanmaq. yağlanmaq. yağırlanmaq. yaraşlanmaq. duzalanmaq. saçalanmaq. sağalanmaq. çağalanmaq. isilənmək. asılanmaq. sağınalmaq. faydalanmaq. işlətmək. sağlınmaq. yağlınmaq. sağlınmaq. üləşinmək. bəhrə aparmaq. bəhrəmənd olmaq.

istixrac edmək . çəkmək. sağmaq. (istixrac: sağı). - qızıl çəkmək: qızıl istixrac edmək.

istik . xun gərm.

istikmək . istəkmək. istəşmək. 1.arzulamaq. 1. niyayiş, münacat edmək. - qaldır istəş əlin istəklən 1.ilgi, əlaqə göstərmək. meyillənmək. - evlənməyə istikməyir evlənmir. -

istinmə . istiniş. issiniş. isinmə. isinişmə. isiniş. isinişmə. isiniş. isinit. ısınışma. ısınış. ısınma. ısınış. ısınıt. issinmə. issiniş. issinit. ıstınma. ıstınış. ıstınım. ıssınma. ıssınış. ıssınım. alışma. alşınış. alşınım. alşınma. alşınış. alşınım. aşınma. aşınış. aşınım. tutuşma. tutuşuş. tutuşum. tutşunma. tutşunuş. tutşunum. koralma. koraşma. koralış. korayış. yatqınma. yatqınış. yatqınım. yadırqamazlıq. yadqımazlıq. ünsiyyət. ənislik. isti'nas.

ısuv . isuv. ıssı suv. ılıca. bulağ. (buğlac). hamam.

ısuvçu . ısuvçı. ıssı suvçu. ılığçı. bulağçı. (buğlaqçı). hamamçı.


yanlışlıqla
. səhvən. əğriləcə. əğriliqlə. yanılma. çaşca. çaşıqca. çəpiqcə < sapıqca (< sapmaq). qələtcə. quraşıq. qurışıq. bələşik. quraşıq. qurışıq. bulaşıq. bunaşıq. xətalı. iştibahhən.
z baxılsın.
qararış
: qaratış. qarsayış. qarsat. qarsatış. baxış.

iş biz üzə örtülü .

iş geyinə baxqıl . işin dalına, sonuna, fərcamına bax, düşün.

iş güdük . iş peşə. iş güc.

iş keçirtgən . evirgən devirhən. iş yola salan. iş üzə (düzə) qoyan bacarıqlı kişi.(xarə əndiş). (keçirtgən: çəxanəndə).

iş qılığ . iş güc.

tutmaq . işə qalxmaq. atdımlamaq. iqdam edmək. təşəbbüs edmək.

. uş. göstərici ön ək.
- işbu: uşbu. ( + bu). bu. bu biri.
- iştə: ( + . : o. hə). belə. bəs. belədi ki.
- uşol o: o biri.
- uşunca: o qədər. o dənli. o dəkli. o canlı.
- uşunda: orda.
- uşundaq: beləliklə.

işarə . çabar. çabı. çaba. salıq. salıt. sür. imək. nişan. (- bir sür bilənə, bir söz duyana. - sürəmək: çabarlamaq. çablamaq. çabamaq. iməkəmək. iməkləmək. işarələmək. nişanlamaq.- damqa tanımaq üçün ən güvənli pabıdır). gözəti . gözəti. gözləti. gözdəri. götəri. gözəri. gözərit. gözərim. gözəyit. görəyit. görəti. gördəri. görəri. bəkçəyit. bəklət. baxcat. baxca. baxıc. baxşa. baxşat. baxşıt. baxdat. baxlam. qaram. qaraç. qaraçıt. qarçat. qırcat. qırçam. qırçap. qarşat. götəri. göndəri. endis. (yansı. yanıs. im. simgə. iz. bəlirti. oyuq. oxuq. yanıs. salağ. salğa. nişan. əlamət. işarə). (oyuqlamaq. oyuclamaq. oxuqlamaq. oxuclamaq. 1. nişanlamaq. işarələmək. 1. sınırlamaq. salıqlamaq. sarıqlamaq).

işbilir . iştanar. iştan. oyqur. kar aqah.
(iştanğa. iştanığ. iştanğal. iştanal. iştansa.((iştanşa > işaşna > kar aşina(fars)). işsanğal. sanal. işsınğal. işsınal. işsınac. işsınaş).

işənc . inam. e'tiqad.

işgənmək .işgənmək. dərdinə çarə aramaq.

işgənmək .işgənmək. dərdinə çarə aramaq.

ışıltamaq . ışıldamaq. (çilçirağ kimi, gözə çarparaq). parıldamaq. alovlanmaq. çaxqarmaq. çaxırmaq. yanmaq. yalımaq. yarq edmək. yalbıramaq < yarqıramaq (< yar: yağ: ışıq). cırıqqa, bərq vurmaq. (dirəxşidən). - qaranlığda nərsə yarq edib göründüü. - ağaclar arasında çırağlar yalbırırdı.

işin gedinə baxıb, geydinin sanla . olayın gedişin ölçüb, sonrası düşünmək.

işkəncə . şikəncə (1. < qısqanca. qısqınca. 1.< sıxınca).

işqəlmək .işgəlmək. dərdə dəğmək. - ağca axca, qaragündə işgələr.

işqəlmək .işgəlmək. dərdə dəğmək. - ağca axca, qaragündə işgələr.

işlən
sıqqın
. sığqın. sıxqın. bıqqın. dolqun. yığqın. topqun. gəlgin. gərgin. atqın. saçqın. 1. çatqın. darqın. boğqun. çaşqın. dolqun. qısqın. basqın. fışqın. girgin. usqun. üzgün. dözgün. dayqın. qıpqın.

işlənməli ??səqtirmək . səktirmək. saçırtmaq. saçtırmaq. sıçıratmaq. qaçmaq. oynamaq.
titrəmək. laxlamaq. çalpalamaq. çalxanmaq. səlxənmək. salxanmaq. gicəlmək. (- ayağlarım tutmur geyin, ayağa qalxanda sələxlənirəm. ) (quşların ötməsi)
səğrinti: səğirti. səğirmə. titrəmə. yırğama. irtiaş. sallantı. çallantı. lərziş. nəvəsan. əsmə. təşənnüc.
səğirmək: 1. saçırtmaq. saçtırmaq. sıçramaq. səndirəmək. səndirləmək. sallanmaq. (əsrilənmək. aşmaq. büdrəmək. salınmaq. sandıramaq. sarsımaq. sarsılmaq. valaylamaq. yırğalanmaq. yalpalamaq. yalpalanmaq. dingələnmək. əsmək. uçunmaq. salpalamaq. əsirlənmək. sərpəlmək. sərlənmək. sərcəlmək. sərsənmək. sərgənmək. sərsinmək. salsınmaq. təpsərmək. təlo təlo yemək.

işlik . 1. işlətmə. kərxana. fabrika. 1. karqah. atolyə. 1. məşq. 1. güclük. çətinlik. daltuğluq. dartuğluq. 1. işləv. fonksiyon. kar kərd. 1. işgil. açmaz. ötməz. çıxmaz. qapçal. tuçal. 1. iş yaşam. kariyer. 1. tapdığ. məslək. peşə. sənət. sürüt.

iştiyaq . qanğırış. yanğırış. qızıqqış. yenğiş. sağnış. sağış. sağıc. səğiş. səriş.

işton . işdon. iş paltarı. tozluq.
işdonlu . iş paltarlı.
işdonlanmaq . iş paltarı geyinmək.

it ısırmaz, at təpməz demə. .

it qulağ . 1. bucaqları qıvrıq, bükük yapraq, səfhə. 1. qulaqlı qıvrıq, bükük, sallaq olan.

it . it kimi. dirəşik. dirəngən. dik qafalı. öncül. tüvək. tüpək. inadçı.

itəğu . nərsəni qoğzayıb, endi, sıxmaq boşaltmaq üçün işlənən tikə, nərsə. - dəğirman itəğu: dartılan nərsənin iri narın çıxmasın sağlayan, dəğirman daşının arasına qoyulan ağac tikəsi.

itələmək . (ötələmək. )

itətmək . (ötətmək).

iti . idi. iyi. iyə. sahib. tanrı adlarından.

itik . itinmiş. atıq. atılmış. qoğuq. qoğulmuş.

itik . sığallı, cilalı, parraq nərsə. - itik boya.
- itik yetik: çalağ başarıqlı. zirək qıvraq. zirək qavraq. mahir səlahiyyətli, kifayətli.

itik . yitik. 1. qeyb. - itiklərə qarışmaq, qovuşmaq: ortalıqdan, güdəmdən çıxmaq. 1. uçuq. zay. zaye'. - itik nərsə. 1.

itikləmək . itiyin axdarmaq.

itikli nənəsi götün arar. .

itikli nənəsi qoynun arar . itiyi olan qalmasın yerə baş vurar.

itiq . itik. bə əxlaq.

itiləşmək . azışmaq. acışmaq. kəsginləşmək. sürənləşmək. şədidləşmək. şiddətləşmək.

itilmək . qızışmaq. atılmaq. ilərləmək. yügürmək.

itimlik . (qom gəştəgi).

itin satan tula alammır, dəvəsin satan köşşək.



itinciğ . atıncığ. (itələnmiş). itilmiş, atılmış, qoğulmuş, ilənmiş, məlu'n olan nərsə.

itiş . birbirin itələmə, dəf' edmə. dafiə'.

itişən . dəf' edən.

ititə . it itə. qıran qırana.

ititliq . it itlik. itlər arasında olan boğuşuq durum. qıran qıranlıq. -ər arvadın, ititliyindən yalnız boşanmaqla çıxmaq olar.

ititmək . itətmək. itələmək. vadar edmək.
- yavuzluğa (kötülüyə) itətir, başda olsa əsrülük (keflilik). -

itləmək . 1. yamanlamaq. söğmək. 1. it saymaq.

itlənmək . (uşağı ayaq açması) təti pati yerimək.

itləri qoy yatsın.

itmək . (ötmək).

ittörəsi . itioğluit. köpöyoğlu. itbalası.

ivək armaz armana . ivək evə armaz (dəğməz. yetməz).

ivəlik . tələsmə. əcələ. şitab. - bu işdə ivəlik olmaz.

ivgən devgən . çalaq yaraq (mahir, tədbirli), iti, zirək olan. - ivgən devgən işlərini bitirdi.

ivməsər . tələsməyən.

ivriq . ivrik. ibrik. avrıq. sağnaq. sənğəkkaş. qırmacay. lülüşü əğrik, qıvrıq olan su axıdan.
- qırqır ivriq: kasalı, dəlik qapaqlı ivriq su axıdan qab.

iygərmək . uyğarmaq. iyi saymaq. yaxcı qiymətləmək. bəğənmək. - o atasının sözün iygərməz. - hər nə yava eşidirsən iygərirsin. - sən mənim sözümü iygərmisin.

iygilik . ilgilik. sevgi. məhəbbət. əlaqəmətlik.

iygin . yağqın. yağcı. mərğub.
iyginlik . yağqınlıq. yağcılıq.

iyi . iyə. iği. (idi. isi). 1.ağa. - iyim nə dər: ağam nə istir. 1. tanrı.

iyi . iyku. eyku. ayu. ayğın. yaxcı.

iyicə . eyicə. düzəməlli. - atamın beli qəciyib (inciyib), iyicə yeriyənmir, qıyşıq qıyşıq yerir.

iyirsək .iyirsik. yaxışsağ. yaxışsığ. xoş niyyət. xeyr əndiş. xeyirxah. nov' pərəst. müttəqi. təqvalı. mərhəmətli. yardım verməyi sevən. əsirgəyən.

iyrik . irik. (biyrik. bükrük). (# iğrik. əğrik: xırda. arıq). qalın. yoğun. irik. dirik. (zibr). xəşin. dürüşt. durşut.

izbə . daxma. qorab. qorav. çardaq. quraq. ev. qon. qonut. eb. yuva. məsgən.

izəl . izgəl. tuşal. tuşqal. (bir izdəlik, tuşdalıq, səviyyədəlik). 1. çiğin bə çiğn. 1. əşit. yarşıq. yarşaq. bərabər. bir səviyyədə olma. 1. bir çəkdən çəkə, dümdüz olan tuş, hiza'. heza'. - dağ başı izəli cığır.

Yüklə 8,97 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   7   8   9   10   11   12   13   14   ...   114




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin