Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qirgə . girgə. iri qazan.

qirgi . girgi. bağlı.

qirgi . girgi. dözüm. kövüslük. köğüslük. dayanıq. durnaq. durnuq. götrüm. götürüm. çəkət. çəkit. dartıt. çaqat. taqat. taqət. təhəmmül. səbir.

qirgilənmək . girgilənmək. girginmək. girgünmək. dözmək. götürmək. çəkmək. səbirlənmək.

qirgin . girgin. 1. qarışıqlıq. qatnaşıqlıq. 1. qızmış olan.

qirgit . girgit. cır qoz.

qırğaq .

qırğaşmaq . birbirin qırmaq.

qırx basması . doğumdan qırx gün içində ananın, yada cocuğun ısıtmalı kəsələ yaxlanması.

qırx il . uzun sürə.

qırx illik . çox əsgi, təkli, köklü. - qırx illik otaçıdır.

qırx toxmaq . lor pəniri (ağ, duzsuz, yaş pənir).

qırxanğ . qırxacayıq. - yarın qırxanğ.

qırxbağır . qırxqarın. saçma sapan. cəfəngiyyat. (sirabi)

qırxəmcək . neçə üzlü. riyakar.

qırxıc . qırxıq. xudtiraş.

qırxıq . qırxılı.

qırxım . qırxıntı. oğuntu. töküntü.

qırxım . uşağın, ölənin qırxıncı günü.

qırxqat . qırxqat. qıqqat. qıqat. qığıt. işgəmbə. qarın. gödən. gövdən. göpdən.

qırxqıran . hərkim. hər kəs. hər gələ. hər gələn. - qırxqıranla danışma.

qırxqırıqlı . çox doslu kimsə.

qırxlı . körpə.

qırxlıq . qeyçi. taraşlı.

qırı . - qırı qırı: eşşək çağırma ünləmi.

qiri . kiri. kəsik. susuk. sakit. - balam birazda kiri. durun.

qırı . qırıq. qıdıq. qıtıq. qıru. qoduq. körük. 1. gənlliklə uşaq, cocuq. 1. supa. sıpa. eşşək balası.

qırıbənək . qırıçinək. qırıçilək. qırıçal. ağı az olan boya.

qırıc quruc . quruş. xırda pul.

qırıcı . 1. qıran. qırqınlıq törədən. 1. işdə, oyunda iti, sərt gedən. 1. qırmaçı. qatlayan. qətləyən. 1. muzayidəçi. 1. qırdıma. qırdırma. qırdırma. qıvcıv. qıvcıv. qırval. qırvac. qıvral. qıvrac. cəld. çalıt. qurnaz. qura. zirək. zirəng. oxarlı. iti. qılav. qılac. şədid. xəşin. zumuxt. 1. incidən. üzən. - qırıcı söz. 1. qıran. önləyici. əngəlləyən. arakəsən. sındıran. - daşlama (qırev). qırıcı.
- qırıcılıq . 1. itilik. oxarlıq. qızqınlıq. qızqanlıq. qızşıqlıq. sürüt. sırıt. şiddət. xişunət. zumuxluq 1. ışığı kəsəmə, qırma özəlliyi. - şüşənin qırıcılığı.

qırıcı . qırğan. öldürücü. yox edici.

qırıç . - qırıç qırıç: qırı qırı.

qırıçmaq . qırçımaq. qırçamaq. kəsmək.

qırıf . girif. qurşun yapıları, düzəltmələri cuşlama aracı.

qirik . girik.

qırıq cızıq . - qırıq cızqı: doğrultunu dəğişdirən xətt. - qırıq dölü: evlilik dışı ilişgidən olan uşaq. bic. bij. qopıl. qopuq. - qırıq hava: canlı, axsaq çalqı, türkü.

qırıq . 1. evli olanın oynaşı, sevgili. 1. quruq. qurumsaq. 1. korana. koran. korunaq. fəna. zavallı. - qırıqlara yardım. 1. qıvrıq. ucu çəngəlli arac. 1. artıqsız, quyruqsuz nərsə. 1. kirik. xırda quruqlu, qulaqlı olan. 1. ivriq. afdafa. 1. yarma. darı. oğuq. 1. yanılqı. qısır. qıs. suç. qısrıt. qıtsır. günah. səhv. qusur. 1. arx. kəriz. 1. hər nəyin kiçiyi. - qırıq kişi. - qırıq pıçaq. 1. çıxmaz. axmaz. ötməz. körüz. koruz. koruq. koryol. ötməz. keçməz. qapçal. bünbəst. - qırıq küçə.
- qırıq
- qırıq aşı: qırınt aşı:1. qırıq ambarı. qırıntambarı. hər nədən oluşan nərsə. - bu ölkə qırıq aşı. 1. yarma kimilərdən yapılan nərsə.
- qırıq
- qırıq
- qırıq aramaq: qırıq tapmaq, bulmaq: kəsir aramaq. qurddalamaq.
- qırıq tutmaq: oynaş tutmaq. oynaşınmaq.
- qırıq qırtıq: qırıq qırpıq: cırıq sırıq: qırıq tökük: qırım qırtıq: xırım xırtıq: biçqırt. bıçqıt. bölük pörcük. ufaq təfək. qıncıvır. qılcıvır. saçparaq.
- qırıq düzən: düzənsiz.

qırıq . 1. göt. götvərən. kova. dolça. ibnə. 1. qırtlaq. qırıtlaq. qırqıl. qıntır. qısmıt. korata. çorata. körüz. koruz. qurata. cılız. çırız. qırız. qırzan. qırnaz. qazıl. qazul. köfəki. kövəki. quranqaz. zayıf. 1. qopuq. qıtmıq. qırıq. tikə. - cam qırıqları. 1. üzgün. gücənmiş. - o qırıq baxışlar. 1. təcdid. təjdid. - üç qırıqla keçmək güc.
- qırıqçı: 1. sınıqçı. çıxıqçı. 1. uşaxbaz.
- qırıqçılıq: 1. götvərənçilik. kovalıq. dolçalıq.

qırıq . 1. qıs. suç. qısır. qısrıt. qıtsır. günah. qaym. qayış. züvüş. züvmə. sürüş. sürüşmə. yanılma. yanılış. bələş. bulaş. bunaş. xəta. qusur. 1. ağaclıqdan çıxarılan boş yer. - atam qırıq çıxarmaqdan vazkeçdi.
qırıqsız: suçsuz.
qırıqsı: ıraqsı işlər. məkruh.
qırıq:
qırıqlatmaq: qırqatıtmaq. kirlətmək. kitrətmək. saçılatmaq. sapılatmaq. suçlatmaq. yazıqlatmaq. yalan, kof atmaq. qoşulamaq. ad qoymaq, çalmaq, taxmaq. külləmək. küllətmək. qısrıtmaq. qırsıtmaq. günah, ittiham yapmaq, edmək. 1. qonğursuzıtmaq. qonursuzutmaq. onursuzutmaq. abırın tökmək. abırsızlatmaq. hətgi namus edmək.
qırıqmaq: qırqınmaq. qırqıtmaq. suçlanmaq. yazıqlanmaq. korlanmaq. qısrınmaq. qırsınmaq. günah edmək (yanıtmaq).

qırıq . anacaqsız. kütəz. kotaz. qıtamaz. qıtmaz. qıtanaz. qıtnaz. anlamaz. korata. koramaz. körəməz. çoramaz. çörəməz.

qırıq . im. işarə.

qiriq . kirik. girik. qeyik. qeygin. sakın. sağın. sakit. susuq. susqun. duruq. durqun. dinik. dinməz. - kirik olsan nə başın ağrırar, nə dişin tökülər.

qiriq . kirik. girik. qırıq. qıtıq. qıssa qulaqlı. - kirik pişik. - kirik qoca.

qiriq . kirik. kitik. bozumtıl. bozamsı. bozumsı. bozumtıq. boramtıl. boramsı. boramtıq. boğumtul. donuq. mat.

qiriq . kirik. səncab

qırıq . qılcıqsız buğda.

qırıq . qılıq. qılqıq. 1. kiçik, çivik, çərik olan. cıddan. - qırıq at. - qırıq uşaq. 1. təndirdən çörək çıxama aracı. 1. kirik. kərik. kərinti. dəhrə. 1. tığ. (1. qılıq. ucu çəngəlli toxuma şişi, mili. 1. biz). 1. tökük. - bu dərziyə vermə parçavı, biçər, qırıq qırıq tökər acari.

qırıq . qılıq. qısıq. cığır. dar yol.

qırıq . qırqın. ucuz. düşük. aşağ.

qırıq . sırığ. yemiş ağacı çırpa uzun soba, ağac.

qırıqbuğda . souğa dayanıqlı buğda.

qiriqcə . kirikcə. kirimişcə. girikcə. girmişcə. qeyikcə. qeyimişcə. qeygincə. qeygimişcə. 1. sakınca. sağınca. sağınışca. sayaşca. sağaşca. sakitcə. susmuşca. susuqca. susqunca. duruqca. durqunca. dinikcə. dinməzcə. - dinmədən, kimirmişcə çıxıb geddi. - bilməm nə olmuşdu, bir söz belə demədən kirikcə oturmuşdu. 1. kirik kirik. kehcə. kehinə. gayca. gayına. gayqına. - əşi (a kişi. ay kişi). nə kirik kirik baxırsın.

qiriqcərək . kirikcərək. kirimişərək. girikərək. girmişərək. qeyikərək. qeyimişərək. qeyginərək. qeygimişərək. sakıt. sağıt. susuq. susqun. duruq. durqun. dinik. dinməz.

qırıqçı . qopuqçu. saxtakar.

qırıqqol . qoluqırıq. qolqırıq. enim. şikəst. fələc. məfluc. nərsənin, bir parçası, bir yeri, bölümü pozuq, kəsik, qırıq olan.

qırıqlamaq . qırğımlamaq. xırdalamaq.

qırıqlanmaq . qırınlanmaq. 1. imlənmək. işarələnmək. im, işarə ilə istəyini göstərmək, anlatmaq. 1. boyun, baş əğmək, salmaq, qoymaq. 1. əğlənmək. xoşlanmaq. - uşağ dosların görüb qırıqlanır. 1. giriklənmək. doslaşmaq. dosd edinmək. - hər gələnlə qırıqlanma. 1. ummaq. ümüdlənmək. - umduğundan qalma, yarına qırıqlanma.

qırıqlı . qoduqlu. uşaqlı. dayçalı.

qırıqlıq . 1. qırqınlıq. istəksizlik. gücəniklik. çətiniklik. 1. dinəcsizlik. yaraqatsızlıq. yarqatsızlıq. axlağsızlıq. yağlağsızlıq. axlatsızlıq. yağlatsızlıq. rahatsızlıq. yüngül kəsəllik, xəsdəlik.

qırıqmaq . qırınmaq. tələf, pamal olmaq.

qiriqmək . kirikmək. kirimək. qorxmaq.

qırıqta . vergi, qopçur, qalıntısı.

qiriqtirmək . kirikdirmək. kiritmək. qorxutmaq.

qırıl . - qırıl qırıl: qırıs qırıs: qırtıq qırtıq: qurralı. gürgəz. koramaz. kotamaz. qottaz. qotlaz. qotzal. xoduş. qoduş. qoduç. qururlu. gurgum. gürgüm. şişə şişə. çalımlı çalımlı. güztağ. küstaq. qozalt. qozaltaq. qoztaq. qozalıt. qozmıt. qozalt. qosaltaq. qostaq. qosalıt. qosmıt. - bəsdi qırıl qırıl danışdın.
qırıl qırıl gəzmə: kirizlə, girizlə, qurralı, qururla, şişə şişə gəzmə. - nə belə qırıl qırıl gəzğrsin.

qırılan . qırlan. 1. döğüş, salış, savaş alanı, meydanı.

qırılayazmaq . qırayazmaq. qırılacaq kimi olmaq.

qırıldanmaq . atın yemlənirkən çıxardığı səs. - atlar qırıldana qırıldana yemləyib dururdular.

qırılın . qırılan.

qırılın . qırılan.

qırılqan . 1. qolay, çapıq gücənən, gücə düşən. 1. tez qırılan.

qırılma . 1. inkisar. 1. işvəli, nazlı yeriş.

qırılmaq . 1. küsmək. 1. ayrılmaq. yarılmaq. dalqınmaq. dalqıclanmaq.

qırılmaq . 1. üzülmək. göyünmək. umutsuzlaşmaq. 1. qırqınmaq. bıkınmaq. yorulmaq. gücənmək. qırcıqmaq. kirgimək. kitgimək. darılmaq. koruqsumaq. koraqsumaq. 1. bolluqdan, qolaylıqdan, çoxluqdan əziləsi, düşəsi olmaq. 1. qırıtmaq. burulmaq.

qırılmış küzə, su yolunda, baş verilər, baş verənin yolunda.

qırılsın uzun yollar; kəsilsin özləmlər kökən quru,

qiriltəmək . kirildəmək. yelin yumşaq yumşaq əsməsi. - yel nə gözəl kirildir.

qırıltmaq . qıvlamaq. qıvmaq. qıncıqlamaq. qıncılıqlamaq. qaçmaq. qoşmaq.

qırım . sırım. sinc. sifət. boya. rəng. saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. bur. buruğ. bür. bürük.

qırımsa . qırımas. qırmısa. qırcı. 1. incə. qımşıt. qılı. narın. 1. qırıntı. 1. yeri ağrtacaq dək yağan incə qar. 1. qırımca. qırmaca. dolu.

qırımsı . qırımsa. 1. kəmçənək. qıpazaq. qırazaq. kəvəzək. qıbqıb. qıraç. hər nəyin kiçiyi. 1. kiçik, incə qar, dolu. qarcık. dolucuq.

qırımsızlıq: qınıqlıq. acgözlük. kösnüklük. körnüklük. kornuqluq. koramıqlıq. doymazlıq. dolmazlıq. qarasoranlıq. gögeyinlik. gözügeyinlik. gözeyinlik. güdeyinlik. göyəzəlik. acgözüklük. kösnüklük. körnüklük. kornuqluq. tamahkarlıq.
qınıqmaq. qamanmaq. mənçilik edmək. hammısın özünə istəmək. acgözüklük, kösnüklük, körnüklük, kornuqluq, tamahkarlıq edmək. koramıqlıq, acgözlülük edmək. kitləşmək. kitişmək. kitinmək. dadanmaq. qapılmaq. qapınmaq. tutsuqmaq. düşüşmək. nərsiyə ölçüsüzcə, aşırı dalmaq. - parıya elə qınıqmış ki, kimsəyi gözü görməz.
- qısırqanmaq: 1. çimriləşmək. qurbatınmaq. 1. bir işi çəkinərək qılmaq. qozarlamaq. quyarlamaq. quzarlamaq. uyarlamaq. uzarlamaq.

qırımyayı . qırımay. yayot (odlu yay, kaman) göyqurşağı. qırmızıqurşaq.

qırın zırın . qaşqabaqlı. qaraqabaq. qarqabaq (# yarqabaq). sosur. sorsıq. soruq üzlü. könüklü. qaraqabaq. burtı. burtıq. burtız.

qırın zırınlamaq . qaşqabaq sallamaq. qarqapınmaq. könüklənmək. qırıtmaq. giritmək. kiritmək. kititmək.

qırın . 1. qırış. gəriş. gərişmə. (> kereşmə(fars)). qınc. qıyınc. naz. qıncıvır. qıycıvır. eşmə. işvə. qəmzə. cilvə. 1. yaxnım. yaxınım. yanığma. diləş. diləniş. göynük. tutuş. şikayət. oyun. oynama. rəqs. 1. sarılıb, sallanıb yerimə.

qirin . girin. dişi heyvanların dişilik oyuğu.

qirin . kirin kirin. qırın qırın: qına qına. qıyna qıyna. yavaş yavaş. gumur gumur. bitdə bitdə. bitə bitə.

qırıncıq . qılıncıq. dığıncıq. dığrıncıq. öz dövrünə fırlanan, aylanan nərsə.

qirincimək . kirincimək. kitincimək. kilincimək. çitincimək. 1. çiğtincimək. çiğincimək. çiğinmək. simitişmək. çiğinləşmək. çitinləşmək. çətinləşmək. kilkələşmək. kiltələşmək. kiltgələşmək. simitşimək. qatlaşmaq. qarlaşmaq. qarmaqarışmaq. qarmaqatışmaq. qatmaqarışmaq. qatmaqartşmaq. dolaşığmaq. iş güclüyə, pırtlaşığa, bulaşığa, bələşiyə düşmək. 1.

qırınım . difraksiyon. təkasür. (ışıq). bir əngəli dolanaraq keçmə olayı. ışığın toplanıb bir dəlikdən çıxan kimi durumu.

qirinqi . giringi. girgi. sancı. - qarın giringisi. - qıç giringisi - baş giringisi. girgi tutmaq: sancılanmaq. - bu axşamnan girgi tutub.

qırınlanmaq . qırınlaşmaq. qırışınmaq. qırşınmaq. qınışınmaq. qınşınmaq. yığışınmaq. yığşınmaq. yığışmaq. tıxınılmaq. - su gilifinə (oluğu. oyuğu). çörçöp qırınlanıb.

qırınmaq . 1. oynamaq. qıynaşmaq. qımıldamaq. qılçatmaq. qoyqalmaq. rəqs edmək. 1. sarılıb, sallanıb yerimək.

qırınmaq . qıranmaq. 1. qırrata çəkmək. qırcıvırlanmaq. qırcıvlanmaq. qırcağınmaq. oynağınmaq. oynaqlanmaq. nazlanmaq. 1. yaxınmaq. yanığmaq. diləşmək. diləşinmək. dilənişmək. göynümək. tutuşmaq. şikayət edmək.

qirinmək . girinmək. geyrnmək. sırtına götürmək. yüklənmək. - arxasın (çulun). girinib, yükü yükləndi.

qirinmək . girinmək. yüklənmək. yük altına girmək.

qırınnamaq . qırınlamaq. qırannamaq. qıranlamaq. burunmaq. dönmək.

qirintə . girində. gilində. gilnət. giltər. kitlər. (heyvan). boyunluq. heyvan boyunna keçirlən gildə, girdə, oyuz, həlqə.

qirintə . girintə. çiğintə. oğqara. oqara. qarışığı olan. çıl, teyxa, öz, xalis olmayan. - kilintə kəpək: unlu kəpək. - kilinc un: kəpəkli un.

qırıntı . 1. kiçik parça. 1. qalıntı. 1. qırtıq. qırıs. qırıntı. qıyıntı. çərəz. acil. kiçik, quru yemişlər.
- qırıntı kütlə: qırıtlardan oluşan qalaq.

qırıntı . 1. yüngül dalqalı dəniz. 1. içalat. qarınqarta. malqaranın böyrək, bağır, qursaq, bağısağı. 1. qurumaq üzrə kəsilib yerdə bıraxılan odun. 1. yemiş. 1. çərəz. 1. gəlinin dosların yığıb verdiyi yeməkli qonağlıq.

qirinti . girinti. 1. boğaz toxluğuna çalışan kimsə. ötçü. yalın. yalçı. çalçı. oraqçı. gün çörəyin güdmək. gündəlikçi. günəməkçi. günəmüzd. günlükçü. gündəlikçi. 1. girişgən. 1. içgüvey. qızın atalıq evində oturan kürəkən.

qirinti . girinti. 1. tutu. ködiyə. götiyə. götüyə. götürə. icarə. kira. kirayə. - on il girinti oturduq. - girintilər çox qalxmış. - taksi tutmaq. - işçi tutmaq. 1. burun. qulaq. dənizə uzanan quru parçası. 1. imalə.

qırıntı . qırtıq. qırıs. qırıntı. qıyıntı. çərəz.

qırırbaç qurdu . bağırsaqda yaşayan, kiçicik asalaq qurd. tıriko sefal.

qırirtəsi . qırertəsi. qırcertəsi. bazartəsi.

qırıs . qırış. qıtır. güc. güv. guv. quvvət. - qırıs çəkmək: güc işlətmək. - elə qırıs çəkib yudum ki parçanı üzü ağardı.

qırıstıq . bal mumundan yasalan incə sır, sıraq, mum.

qiriş gərmə . - kiriş gərmə: düz, qıssa, doğru yol.
- kiriş qaldırmaq: iş arasına yeməyə çıxmaq.

qırış tutmaq . qarşı gəlmək. qafa tutmaq.

qırış . 1. qırğıç. qırğıtış. əritiş. birbirin öldürmə, tələf, pamal, məhv edmə.

qırış . 1. quruş. qax. 1. arx. qənov. 1. quruş. qurruq. qurluq. qurur. qurqu. gurgu. gürgü. kibr. kibir. 1. gürəş. güləş. güctü. küştü. 1. boğuş. daluş. dalış. - buğala qırışı. 1. kənə. sağırtlaq. sağırtqı. sağırtqa. sağırtqu. - qırışlı malqaranın dəriləri dəlik deşikdir. 1. kiriş. kiric. kirli. kircikli. çirkin. xoryat. koryat. çoryat. kivgin. çifkin. çivkin. kirgin. kir pasaq. pis. çök. çöküc. düşüc. alçaq. koruz. korus. koruc. korunc. koruq. koruqlu. koruqlu. çoruqlu. korasa. çorasa. gəmsiz. abırsız. (peleşt. aludə. peçel).

qiriş . kiriş. 1. bir bitgi adı. 1. kiriş. yağlıq. ağlıq saxlamaq üçün dəri küp, qab. (ağlıq: pənir, yoğurd, kərə, yağ kimilər). - bir xırça pendir, kərə. - kirişləri yağla doldurmuş. 1. gəriş. iki dolabın, çərxin çevrəsinə gərilib dolanan girdə ip, bağısaq, lastik, zeh. - kiriş qırıldı, cəhrə qayandı. - kiriş olmasa cəhrə işləməz. 1.

qiriş . kiriş. 1. uzun soğnlı, yeməklik qış göyü. pırasa. 1. daşlar arasında bitən ot çeşiti.
- kiriş sırığı: kiriş dirəyi: kiriş çubuğu: alaçıq kimi kiçik damlarda, kirişləri qovuşduran orta dirək.

qiriş . kiriş. kişir. keşir. çekir. çəkir. çəkilib dartılıb yığışmaqlığı, keşliyi, əsnəkliyi olan uzun tel, ağac, təxdə, çubuq, mil.
- kiriş qırmaq: qırış qırmaq: qırışlamaq. qaçmaq.

qırış . qumla çanqılın (xırda daşın). qarşığı.

qırış . şığış. qopalaq. qopuluq. saldırı. qoşuq. qoşuş. qoşuc. qoşunc. ataq. atış. saldırı. hicum. hucum. həmlə.

qirişgən . girişgən. dirişgən. üzvuran. sırnış. tutçu. müsirr. püştkarlı.

qırışıq . 1. dəridə əsnəkliyin itməsindən oluşan qıvrım. 1. qıvışıq. qısır. əngəl. arakəs. arakes. arakis. taxul. qıncı. 1

qırışıq . əzişik. büzüşük. buruşuq.

qırışıq . övüngən. övünən. kovalqan. gopalqan.

qırışıqsız . düzgün. onğat. oğat. onat. arakəssiz. əngəlsiz.

qirişim . girişim. 1. soxulcan. tədaxul. dəxalət. mudaxilə. fizulluq. 1. atılım. iqdam. 1. tutqu. (misyon. təkəffül. ) üstlənmə. üstənmə. tuturuq. tutruq. təəhüd. və'də. 1. istiqbal. təqəbbül.

qırışqa . qırma. 1. çin. 1. kirtilli. kərtilli. yapı çatılarının qıraqlarında, herələrində olan oyuq boyuq, girinti çıxınlar.

qırışqan . döğüşgən. savaşgən. çalqaşqan. salğaşqan. salışqan.

qirişqəmək . kirişgəmək. kirişgənmək. girişgəmək. girişgənmək. geygişmək. geyginmək. geyişgimək. geyişginmək. 1. qayışqımaq. qayışqınmaq. qayışğışmaq qayışğışmaq. qayışğınmaq. fikirləşmək. öz içinə dalmaq. düşünmək. götür qoylamaq. - çoxda kirişgəmə. 1. kirimək. girimək. geyimək. keyimək. kehimək. sakınlaşmaq. sağınlaşmaq. oturuşmaq. yatışmaq. sayaşmaq. sağaşmaq. sayğaşmaq. salğaşmaq. sakitləşmək. durmaq. susmaq. dinmək. - ağrısı keçdi girişgədi. - bala biraz geyiş görüm neynirəm. - yağışda heç girimək bilmir.

qırışqın . 1. qırışqan. döğüşgən. 1. qırışa qırışa, salına salına yavaş yeriyən. - qırışqın at.

qırışqın . girişgin. çəkişgin. buruşuq, aşıq, turşamış üz.

qirişləmə . kirişləmə. 1. qırışlama. qılıclama. 1. yayı, kamanı dartma.

qirişlik . kirişlik. qırışlıq. incə bağırsaq. bundan sap düzəldinib, pərdəli çalqıların qoluna bağlanır.

qirişliq . kirişlik. kişirlik. keşirlik. kirişxana.

qırışmaq . 1. nərsəni bölüşmək, yarışmaq, yarı yarı paylaşmaq. 1. mubahisə edmək. 1. bazarlıq edmək. danışmaq. 1. ərkək dişi birbiriylə ilişgiyə girmək. 1. qırcanmaq. qıyrata çəkmək. qıncıvırlanmaq. qıncıvlanmaq. qıncıqınmaq. oynağınmaq. oynaqlanmaq. nazlanmaq.
- qırıştırmaq:

qırışmaq . çəkişmək. 1. mərcləşmək. məşləşmək. 1. hirsdən üz buruşmaq, qıvrışmaq.

qırışmaq . əzilmək. büzülmək. buruşmaq. qıvrışmaq.

qırışmaq . qıraşmaq. 1. övünmək. öpünmək. qopunmaq. böbürlənmək. göstəşinmək. gözdəğinmək. oyuqlanmaq. köklənmək. kökənmək. şişinmək. koskoslanmaq. qobanmaq. qopanmaq. ullanmaq. ulqanmaq. 1. qıyrata çəkmək. qıncıvırlanmaq. qıncıvlanmaq. qıncıqınmaq. oynağınmaq. oynaqlanmaq. nazlanmaq. 1. boğuşmaq. oylaşmaq. gürəşmək. vuruşmaq. sancışmaq. toslaşmaq. süsüşmək. sosuşmaq. buynuzlaşmaq. 1. yarışmaq. qoşaşmaq. oğuşmaq. yoğuşmaq.

qırışmaq . qırıb, qazıb götürmək. - yer qırışmaq: topraq götürmək. (xak bərdari).

qırışmaq . qırış, şığış, hucum edmək. şığışmaq. şığırmaq. qıjqırılmaq. qıjqırmaq. qışqırılmaq. qışqırmaq. cummaq. saldırmaq. qopalaqlamaq. qopulaqlamaq. qopanmaq, qopunmaq. - bir heç nə üçün üzərinə qırışdılar. - nə qıjqırılmaq. üstümə.

qırışmaq . qırıtmaq.

qirişmə . kirişmə. 1. gec pişən, çiyid nərsə. 1. keş kimi qırılmadan çəkilib uzanma.

qirişmək .girişmək. aralaşmaq. ortalaşmaq. qatılmaq.

qırıştaq . qırışdaq. qırıldaq. topaç. qoçbaşı. güpz. güpüz. gürz. çomaq. salmac. salbas. salac. (> sər pas(fars)).

qırıştırmaq . qırışdırmaq. qıraşdırmaq. 1. övütmək. övmək. şişirmək. 1. boğuşdurmaq. gürəşdirmək. toslaşdırmaq. 1. yarıştırmaq.

qırıştırmaq . qırştırmaq. pürüzlü, bərk durum tutmaq. qaşqabaqlanmaq. könüklənmək. könüksünnmək. qırıtınmaq. giritmək. kiritmək. kititmək. giritinmək. kiritinmək. kittinmək. üzün turşatmaq, asmaq.

qirit . kirit (_divan). kitil. kilid. qıfıl. - kitli qap: qıfıllı qapı.

qırıta qırıta . qırıtım qırıtım: qırcana qırcana. qırçam qırçam. qırçap qırçap.

qırıtaq . qırıdaq. qırıtdaq. oynaq. cıf. cılf.

qırıtat . qırad. qırat. qırıt. qırıdat. qıradat. qırado. qıradu. qıyıt. qıyım. qıyat. qıyam. dəğər. götrü. götürü. - onun yanın qıradanda düşdük. - çox qıradalı xalça. - qıratın qaldı, dadına daldır. - qırata dəğməz, qırat kəsir, üzə gələnin, dəlib keçir.

qırıtıb qızdırmaq . qızdırmaq üçün qırlanıb qırcanmaq.

qırıtqan . qırışqan. çox qırcanan.

qırıtlamaq . qırıtlatmaq. qırıt vermək. qızıtlamaq. qızışdırmaq.

qiritləmək . (< girdirmək). kiritləmək. kilitləmək. iki nərsəni birbirinə çalıb keçirdərək bağlamaq. qıfıllamaq.

qırıtma . qırmaşma: qırnaşma. qırcanma. işvə. cilvə.

qırıtmaq . 1. tökmək. boşaltmaq. 1. qığırmaq. soyuqdan titrəmək. qıvışdamaq. qıvışmaq. üşümək. 1. qırmaq. kəsmək. 1. ayağa qalxmaq. ayağda durmaq.