Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qonşu . qoşnuq. qoşnut. qoşnuş. qoşnuc. qoşunc. qoşnum. qoşnaş. qoşna. yanayan. tutsı. tutşı. tutaş. tutac. bitişik. həmsaya.

qonşu . qoşnuqluq. qoşnutluq. qoşnuşluq. qoşnucluq. qoşuncluq. qoşnumluq. qoşnaşlıq. yanayanlıq. 1. yaxınlıq. tutşılıq. tutşuluq. tutsuluq. tuştuluq. tuşsuluq. 1. həmsayalıq.

qonşubaqrıçattadan . qonşubağrıçatdadan. 1. qonşularda olmayan çox gözəl, dəğərli, qanalı nərsə. 1. hacımənəbax. gözəl parçalı, çalımlı geyim.

qontaq . qondaq. qundaq. qoydaq. quydaq. dipcik. nərsəni dayamağa, qonurmağa, qoymağa, qavramağa, götürməyə, tutmağa yarar bölüm.

qontal . qondal. qotan. kotan. böyük. kökərək. kökələk.

qontaraş . qondaraş. qondarac. qondarış. qondarıc. qoydaraş. qoydarac. qoydarış. qoydarıc. 1. iki yan arasında bir iş üzərə əldə edilən sözləşmə kağazı. sözləşmə. muqavilə. kontırat. konturat. 1. qoyum. qonum. kontuar. alver, alışsatış yerlərində, tükanda malları qoyub, açıb bağlama, sərgiləyib, göstərmə üçün qurulan düz önlük təxdə, yer. peşxan.
qontaraşlı: qondaraşlı. qondaraclı. qondarışlı. qondarıclı. qoydaraşlı. qoydaraclı. qoydarışlı. qoydarıclı.

qontı . qondı. 1. yük. dəng. 1. iri dənə.

qontılı . qondılı. 1. yüklü. dəngli. 1. iri dənəli.

qontılıq . qondılıq. 1. oçralıq. kiçik oda. 1. qoçrağ. kiçik çarpaya. 1. çatul. səndəl. salantı. sallantı. oturum. oturcaq. otruc. ortuc. ortum.

qontu . qondu. 1. danışq gedən yerdə danışanın yerləşdiyi uca qonağ, yer. kürsü. 1. nərsəni, yarışda aparanları tanıtmaq üçün qurulan uca yer. 1. hörəkə. herək. herəkə. səhnə.

qontuluc . qonduluc. qurumsaq. qurunsaq. qurunçaq. dəllal. körpü. köprü.

qonturmaq . qondurmaq. 1. yerləşdirmək. oturtmaq. salıtmaq. 1. ilişdirmək. taxmaq. üzərinə yormaq. - toz qondurmaq. - qara, ləkə qondurmaq. - bu oğurluğu ona qondurmuşlar.

qonucmaq . qoncmaq. qocmaq. qucmaq. gürdəşmək. qucaqlaşmaq. qoncalaşmaq.

qonuq . qonaq. qon. 1. bir bütünün bölüklərinin hər biri. dərəcəli nərsənin iki cızığ arasındaki ara. 1. devr. dövr. dövran. 1. bir evdə duvarlarla bölünmüş otaqların hər biri. 1. hoteldə bir günlük, bir gecəlik, igir dörd saatlıq qonalama. (qonuqluq: hotelin günlük kirası).

qonuqlamaq . ağırlamaq. pəziralıq edmək.

qonuqlamaq . qonağlamaq. ocağlamaq. 1. qonağ kimi almaq. 1. yoğlamaq. yoğlatmaq. yoğurlamaq. yoğurlatmaq. yoğurtlamaq. ağırlamaq. sıylamaq. pəziralıq edmək.

qonulmaq . qoyulmaq. 1. salınmaq. bıraxılmaq. 1. enilmək. düşmək. 1. yerləşinmək. 1. çıxarılmaq. mətrəh, tərh olunmaq.

qonultan . qonuldan. doğuşdan.

qonursa . qonğursa. qoğsulanmış tük qoxusu.

qonuş . (> quş). (qoyulan) işarə. nişan. - qonuşsuz çətin tapıla, gizli yeri. - bir qonuş verin. - qonuşun itirmiş. - pitiyin qalan yerini qonuşla.

qonuş . qonuşma. movze'. moze'. - bu qonuşdan. - qonuşusuzu dəğişin.

qonuş . qoynuş. 1. sözləş. söyləş. söhbət. 1. görüş. salış. mulaqat. 1. olduğunda çox gözəl, göztaq, yaraşıqlı.

qonuş . quyiş. quyeş.

qonuşa gülüşə . dadlı çatlı. kef ləzzətlə. məzəli.

qonuşcu . ötücü. sözləşçi. söyləşçi. xoş söhbət.

qonuşq . qonuşma. görüşmə. tanışlıq. tanışıqlıq.

qonuşlanmaq . movze', moze' tutmaq, tutunmaq.

qonuşlatmaq . movze', moze' tutdurtmaq.

qonuşluq . qonuşmalıq. qonuşluq. qoyuşmalıq. qoyuşluq. alındı. qopca. qopac. qapca. qapac. bicək. bəlgə. oyuq. tapın. söyək. söykə. sənəd. rəsid.

qonuşmaq . qoynuşmaq. 1. qonşu olmaq. 1. olduğu iş, görəvdə iyi qaynaşmaq, çalışmaq, işləmək, fəaliyyət edmək. - üstələdiyin işləri çalış iyi qonuş.

qonuşturmaq . qonuşdurmaq. 1. görüşdürmək. 1. tanıtdırmaq. tan aldırtmaq. e'tiraf etdirmək, almaq. 1. qonuşub, danışmasına boşluq, ara, yer, əman sağlamaq. - o özü qonuşur, qonuşdurmaq istəmir.

qonuşuq . qoyuşuq. 1. yapışıq. tutaşa. tutaşı. aşlaşıq. behəm peyvəsdə. dalbadal. pey dər pey. peya pey. mütəvaliyən. 1. sayalı. həmvarə. müttəsil. (yonuşuq: qırıq qırıq). 1. müttəhid. 1. mutabiq. 1. qonuşqa. qoyuşqa. şura. sorağış. sorayış. sorğayış. salğayış. salış. məşvərət məclisi. məşvərət. konqirə. 1. raslaşıq. ucraşıq. tuşluq. tutuşuq. 1. uçuşuq. uçşuq. təsadüf. 1. salış. bağdal. qonum. vəz'. movqe'. 1. hal. durum.
qonuşluq. qoyuşluq. dinclik. sərinlik. sərginlik. toxdayın. toxdanlıq. asayiş. asudəgi. rahatlıq.
qonusuq . qonusak. mutabiq görünən. konformitə.
qonquş. qonuş. qoyluş. qoyuş. dinc. asudəgi. rahat. konfort. 1.

qonura . qoyula. 1. mutabiqi. bərtibqi. be movcibi. koformıman.
qonqur: qonquc. qoyqur. qoyquc. kömək. yardım. tapdaş. tapdış. həmməslək. həmkar. həmsilk. həmqatar.
qonşalıq: qoşnalıq. konjuqal. ərarvadlıq. zovci. izdivaci. müzdəvəclik. zəna şuyu.
qonquşmaq: qoyquşmaq. oturuşmaq. otruşmaq. koəbiter. 1. ərkək dişi evlənmədən sevişib, bir yerə yerləşmək. 1. bir yerə yerləşib yaşamaq. bir araya gəlişmək.
qonqurtmaq: qonqurmaq. qoyqurtmaq. qoyqurmaq. 1. bəstikləmək. kömək, təqviyət edmək. 1. təşgil vermək. mutabiqət vermək. koforter.
qonuşmaq . qonşuşmaq. qoşuşmaq. qoynuşmaq. köməkləşmək. yardımlaşmaq. həmkarlıq edmək.
qonqaraşmaq: qonuşmaq. qoynşmaq. tutuşmaq. ucraşmaq. uçurşmaq. raslaşmaq.
qonqur . qoyqur. çapal. daluq. dalıq. mübhəm. məğşuş. məxlut. dər həm. konfüz.
qonca . qoyca. sorağ. sorat. mürəxəslik. sala. açaz. açat. izin. icazə. ruxsət.
qoncamaq . qoycatmaq. salatmaq. salcatmaq. sorlatmaq. soratlamaq. açatmaq. açatımaq. mürəxəs edmək. icazə, ruxsət vermək.

konesans . biliş: tanğış. tanış. hikmət: yarıq. oyqur. aqah. seziş: sanış. sağış. sağnış. təsəvvür.
qonuşmaq . qanuşmaq. yarşışmaq. razılaşmaq. razılanmaq.
belə qanışılır ki: bena bərin.
qonsanlamaq: qoysanlamaq. gümanlamaq. həds vurmaq.
qonulu . qoyulu. uyulu. uyqulu. yetərli. yararlı. yaraşlı. ölçümlü. yaraşqan. yaraşay. yarşaq. yarşın. yarşan. munasib. səzavar.

qonuşulmaq . üzərinə qonub durmaq.

qonut .qoyunluq, boyun olma durumu. tabe'lik.

qonutma . qoyqutma. oturtma. koəbitə. ərkək dişi evlənmədən sevişib, bir yerə yerləşməsi.

qonutmaq .yerində oturtmaq. tabe' edmək. müti' edmək

qonuz . 1. yarı dolu yer, qab. 1. ağzına dək dolu yer, qab, çuval.

qonuz . qonus. qondağ. kanun. qutb. mərkəz. mehvər. mədar. fokus.

qop . gop. araba qolların birləşdirmə üçün üzərlərinə vurulan gobud, enli ağac. - daşqada iki gop olur, bir qabağ gop, biri dal gop.

qop . xoş. şad. - çox qop kişi. - çox qop qıldılar: çoç şadlıq etdilər. - sevən sevgisin görər qop qılar: şad olar.

qop . xoşallıq. xoşhallıq. şadlıq. - bu yurtudan qopluq köçmüş izi yox.

qop . kop. köp. şişik. çıxıntılı.

qopa . - qopa qopa: 1. qırıla qırıla. parçalana parçalana. sına sına. kəsilə kəsilə. ayrıla ayrıla. dala dala. - ökgəm (soluğum. nəfəsim) qopa qopa gəlib çıxdım. 1. ağrıya ağrıya. inciyə inciyə. sanca sanca. - ürəyi qopa qopa yaşam sürdü. 1. oynaya oynaya. çapa çapa. 1. qoşa qoşa. qaça qaça. 1. toplana toplana. yığışa yığışa.

qopa . küpə. 1. böyük çanaq, kasa. 1. qopaq. küpək. bardaq. livan. gilas. abxor.

qopa . qopuq. qoyba. qupba. opruq. opur. oxal. yanağ. danağ. mühəddəb. (# kova. kovuq. kovba. ovruq. ovur. qonba. muqə'ər).
- çapbanı qupba yapmaq: qabartmaq.

qopac . ağzı, qırağı qıvrıq, dışa əğri qab, nərsə.

qopac .1. önəmli. mühüm. bərcəstə. - ən qopac işimiz nədir.

qopaq . qobaq. 1. qoz. qozalaq. 1. qarğıdalın bütünü. 1. qarğıdalı qoçanı, kötüyü.

qopaq . qopay. qopa. qupaq. qupay. qupa. qabarıq, çıxıq, dışarı dalıq, iri olan. - qopay qulaq. qopay qulplı qazan.

qopaqcıq . qobaqcıq. çalıquşu.

qopalaq . 1. göbələk. köpələk. küp. yekə başlı çivi, mıx. daşqa təkərlərini oxa tuddurmaq üçün, uclarına taxılan yekə başlı çivi, mıx. 1. canlıların qızqınlıq durumu.

qopalaq . qopuluq. saldırı. qoşuq. qoşuş. qoşuc. qoşunc. ataq. atış. saldırı. həmlə.

qopalı . qozqıran. fındıq, badam qıran.

qopan . dovşan. doğşan.

qopan . kopan. 1. tüklü dəri, parçadan oldurulan, yapılan nərsə. - kopan börk. - kopan palto.

qopanmaq . qopamaq. qopunmaq. qiyam edmək. 1. bir iş üçün girişmək, qalxınmaq, qalxışmaq, təşəbbüs edmək. 1. ölümdən sonra dirilib qalxmaq. 1. ayağlanmaq. durmaq. dikəlmək. - namaza qopamaq. 1. böyük qıyığ, bəla, flakət. düşəmək, çıxmaq.

qopantı . qopuntu. qopantı. qopqan. qopan. qiyamət. durquz. 1. böyük gurultu, qarışıqlıq, hərcmərc. burğuzanlıq. məhşər. 1. ölümdən sonra dirilib qalxma günü, çağı. 1. önə düşən, çıxan böyük qıyığ, bəla, flakət. 1. yarqıc. urçalış. dirçəliş. rəstaxiz.
- qopan kimi: qopan dək: ölçüsüzcə. bərk çox. aşırı dərcədə. - qopan qopmaq: 1. evrənin, dünyanın sonu gəlmək. 1. böyük gurultu, qarışıqlıq, hərcmərc qopmaq.
- qopan qopsa: kəsinliklə olamaz.
- qopana dək: qiyamətə cən.
- qızılca qopan: qızılca qiyamətə: böyük qarışıqlıq, gurultu. güpürtü.
- qopan qoparmaq: qiyamət qoparmaq: bir durum qarşısında çoxca qızıb gurultu yapmaq.

qopar düşgünü . 1. yoxsul düşmüş zəngin. bəylik taslayan, satlayan, oylayan. aristokrat. 1. qottaş. cottaş. bilgiclik, başçınlıq, alimlik taslayan, satlayan, oylayan.

qopar . 1. nərsənin yığını. - daş qoparı. 1. duvar. - qoparlar arasından süzülüb geddi.

qopar . 1. salğar. kibar. sərfəraz. 1. yüksək. uca. 1. köç. köçüş. səfər.

qopara . çəpən. kot. gödəkcə.

qopara . kopara. tarla, kərdilər aralığında qoyulan, tikilən im, nişan.

qoparan . 1. qopcal. qaytan, sırma ilə işlənmiş çəpən, kot, gödəkcə. 1. yağmurun yağdığı, yelin əsdiyi yön.

qoparma . qopluq. qoparlıq. qopurluq. qoparıq. qoparış. qopuruş. qopruş. qopruc. qoprunc. qoprınc. qopuş. qopuc. qopunc. ayrılıq. ayrılış. dalalıq. dalqıclıq. inşiqaq. infikak. cüdayi. codayi. qosəst. hicr. hicran.

qoparmaq . 1. kəsərək, qıraraq ayırmaq. - qolun qopardı. 1. güclüklə sağlamaq, əldə edmək, almaq, sökmək. - iki günlük açı (möhlət) qopara bildim.

qoparmaq . atı dörd nala sürmək.

qopartmaq . qoparmaq. qoyarmaq. qoyartmaq. qonartmaq. dirsətmək. qaldırmaq. qurcatmaq. yola salmaq. uğurlamaq. bərpa edmək. (bərpa).

qopay . iti, çevik yarış iti.

qopay . obay. obağ. oba. 1. yabançı. 1. onbay. qonşu. 1. yopa. çadır. 1. beş on çadırlı el, köçəbə bölümü.

qopazan . qopazan. mütəkəbbir.

qopca . (cübcə. cübbə. küpcə. < qapca). geyim. geyim geçək. paltar. don. libas. camə.

qopca . kitlək. kitik. qıtıl. qıfıl.

qopca . qopac. qapca. qapac. alınmış. alınan. məqbuz. qəbz olunmuş.
- qopca qoyuvermək: dizləri tutmaza gəlmək

qopca . qurs. həbb. im. əm.

qopcaq . qubba. qoşun güclərində çiğnə taxılıb, dərəcələrin göstərən imlər.

qopcamaq . qopcalamaq. kitləmək. qıfıllamaq.

qopcasız . iradəsiz.

qopcıq . yel, yağmur, dolu vurmaqla tökülmüş yemiş.

qopcın . qopcun. salğın. kibarca. kibaryana. 1. qurmayca. qurmayıc. kövrəc. incinik. görgiləc. görgüləc. arısuc. arsuc. arqutuc. nəfiscə. nəfisyana. zərifcə. zərifyana.

qopçurutmaq . vergi, xirac bağlamaq.

qopdur! . qozdur!. durğuz!.

qopıl . qopuq. küçə uşağı. salma. sürsük. darqaşayırd.
- qopuq alayı: gədə, darqaşayırd, işsiz gücsüzlər, salasürlər topluluğu.

qopqolay . çox qolay, hasat, rahat.

qoplamaq . atlamaq.

qoplanmaq . koplanmaq. sişmək. - başı dəğmiş duvara koplanmış.

qoplu . qopuq. qazıq. 1. nərsənin yanından, ağzından bir tikəsi qopmuş. qırılmış dişli arac. ağzı gədikli piçaq. 1. əksik. naqis.

qopmaq . 1. qırılmaq. parçalanmaq. sınmaq. 1. bətər, gücün ağrımaq, incimək, sancımaq. - ürəyim qopdu. 1. yerindən oynamaq, cabıya düşmək. 1. ayrılmaq. dalqınmaq. inşia'b, münşəi'b olmaq. - bir ana qolda on qolcıq qopdı. 1. bağlantısı, ilişgisi kəsilmək, ayrılmaq. - siqaradan qopmaq nə gücdü, nə qolaz, yalnız bir baləcə güclü istək gərəkir. 1. başlamaq. - bir gurultulu alqış qopdu. 1. ortaya çıxmaq. zihur edmək. 1. qoşmaq. qaçmaq. götürülmək. 1. toplanmaq. qurulmaq. yığışmaq. həşr, ictima' edmək.

qopmaq . qalxmaq. (# köpmək. yatmaq).

qopmaq . qalxmaq. (dik) durmaq. (ura: dura: dik). uralmaq. (buralmaq. iy qalxmaq). çıxmaq. götürülmək. götərilmək. - boran qopdu: boran durdu. - yuxudan qopdu. - yuxar qop: dik dur. - quş qopdu: quş uçdu, götürüldü. (# köpmək: qoymaq. yatmaq. durmaq. - boran köpdü, qoydu: boran durdu. - bulğay köpüsəyir: qarışıqlıq astanır, yatışır.- istisi qoyub, acısı yox).

qopmaq . olduğu yerdən qalxmaq. durmaq. - el qopdu. - yel qopdu. - hay qopdu. - tüpən (tupan) qopdu. - duman durmadan çıx yola.

qopmaq . sıçramaq. burnuq. qoynıq.

qopnuşmaq . qonuşmaq. qapıb qucalamaq.

qopoy . qopay. qopaq. qovaq. av iti.

qopramaq . 1.musadirə edmək. 1. çıxmaq. atılmaq.

qopruş . qopzuş. uçruş. uçzuş. götəriş. durğuzuş. - quş qopruşub, ox oxruşub çağın sürdü.

qopsamaq . ayrıqsamaq. ayrılmaq istəmək. dalqıcsamaq.

qopsar . opsar. geniş, yuvarlaq, irinərs.

qoptaçı . koptaçı. toy düğünlərdə, böyük yığınlarda baş qulluqçu, yasaqçı.

qopturmaq . qopçurmaq.

qopturmaq . qopdurmaq. qopalağın götürmək. qaçdırmaq. qoşdurmaq.

qopu . qopuq. iri daş. qaya. qəyə. - sarsıntıdan qopular yerindən qopdu.

qopuq . gövəsindən bir bir öğəsi kəsik, düşük olan. - əli qopuq. qıçı qopuq. - qolu qopuq. - qopuq baş: dəli. vurqun. qızılbaş.

qopuq . sökük. sökülmüş. kəsik. kəsilmiş. - qopuq başdan söz almaq: istədiyini yapmaq, yapdırtmaq.

qopuq . yanı, qırağı, ağzı, dişi qırılmış olan.

qopuq . yersiz. avara. salma. - almış güğümləri, qızlar gedər oluğa (bulağa), atam verər mi məni, sənin biri qopuğa.

qopuluq . qopuqluq. iri daşlıq. qayalıq. qəyəlik.

qopuntu . qopmuş. qopuq. ayrılmış. ayrıntı. dalaşıq. müntəşiq. münfək. qosəstə. məhcur.

qopur . durut. durğut. durğuz.
- tutun qopuran iylənir: tüstü salan tüstü iyinə tutular. odu pülüyən, oda düşər. aşıran, aşar. aşıran, aşacaq.

qopur! . qoğza!. - orundan qopur: yerində qoğza.

qopurğan . nərsənin yanı, qırağı, ağzı, dişi tez qırılan nərsə.

qopurlu . qopurlu. qopuqlu. köpürlü. köpüklü. tez sınırlanan, qızan. dəlisov.

qopusluq . tanınmış, əldə olunmuş nərsəni əldən verərib, əldən üzdürübdən son, yenidən ona qoğuşmaq, çatmaq istəyi, həsrəti. kəsişlik. üzüşlük. üzləm. üzləc. üzləş. üzləyiş. özləm. özləc. özləş. özləyiş. ansac. ansayış. ansalış. yoğursaq. oğursaq. oğrsaq. həsrət. nostalji.

qopuş . qopqu. duruz. duraz. qiyam. rəsta xiz.

qopuşmaq . duruşmaq. dik durmaq. - hammı birdən qopuşdu. - yoldaşlar işə qopuşdular (qoypuşdular: yardımlaşdılar).

qoput . ada. cəzirə.

qoputmaq . qopundurtmaq. komutmaq. komundumaq. təpgitmək. coşqutmaq. coşdurtmaq. qaynatmaq. devindirmək.

qopuz . ''qarpız''la biçim oxşarlığı üzrə.

qor duman . qalın sis, pus.

qor səbət . yumutsı (beyzi). biçimli balığ avlama səbəti.

qor taxa . taxaca. duvara taxılan qapaxsız dilab.

qor tərə . kor dərə: korçapa: qolay keçit verməyən dərə.

qor tikmək . - kor tikmək: əkinin keçəl qalan yerlərinə tuxum əkmək.

qor tırnaq . kor dırnaq: düzgün çıxmayan, küləşən, yumrulaşan dırnaq.

qor . - korbaş: - korocağ: - korqələm: - korəl: - korqapı: - korağız: - korpiçaq: - korgöz: gözü doymaz. əğri, sapıq göz. - korev: - kordur: çıxınılmaz, açmaz, pis durum, hal. - korayaq: ayağı ağır. - kordiş: kütcük, iti olmayıb, güclü olan diş. - korışıq: çalaz, cılız ışıq. alız. - kor: - kor: - korsümbül: damlara döşənən toprağın arasına qoyulan tünlük (tulambar). külü.

qor . - qor soxmaq: çor soxmaq: sezitmək. fitləmək. birinin sözün başqasına götürmək, söyləmək. aytaclıq, suxən çinlik edmək. ara qızışdırmaq.

qor . 1. kor. işlənmiş, əsgimiş pambıq. 1. kor. çiğ. qora. qoraq. qoruq. koraq. koruq. - kor süt. - kor ət. 1. gor. govr. govaz. govza. sin. qəbir.
- kor ağıdı: ağlağan zırlağanın zırıldısı.
- kor çiban: kor qotur: baş verməmiş çiban

qor . amacsız. hədəfsiz. -kor yaşam. -kor qurşun. -kor ayaq. -kor qurşun. - kor baş. -kor quyu. -kor bulağ.

qor . gözsüz. qarasız. - kor çəliyi kimi: ??.
- kor döğüşü: 1. bir yolda, qolda olubəb, birbirinə uymayan, bir amaca yönəlməyən çaba, çalış. 1. anlamsız savaş, değişmə. - korgöz: nənkor. nankor. (< nən: var. ne'mət) qədirbilməz. - kor yarqıc: kor qazi: acımadan, pitiklənmiş tutuşların (qanuna çevirmiş təsmimlərin) işə bağlayan qazi, hakim. - kor qaya: dəni üzünə yaxın olub, dəniz araclarına qorxulu olan daş. - kor kor barmağım gözünə: apaçıq. - kor quyu: susuz quyu. - kor kütük: kor kötük: qarakor: qara kötük. kor qələmə, sapıq: çox ərği, kefli. - kor özləm, dilək, əğim: sonsuz istək, arzulayan. kor nəfis, nəfs. - kor atac: kor nişançı. - ölü götü ballı olur, kor ölür, badam gözlü: - kor yol: işləməz, ya da çıxmaz yol. - korla yacn, çeri qalxar: yaşanan çevrə kişini etgilər. - korun isdiyi bir göz, tarı verdi iki göz: istədiyindən çox artığına varanlara söylənir. - ??korunu öldürmək:

qor . kor iğnə: gözsüz iğnə. dibli iğnə. götlü iğnə. toplu iğnə.

qor . kor. 1. işlək olmayan, istəniməyən nərsə. - koryol. - kortükan. - korqız. - 1. tünd. qoyu. basaq. qəliz. - kor sğs. - kor yağ. 1. əkisik. 1. artırılan sözə ''pis. çök. çöküc. düşüc. alçaq. yaman. kötü'' anlamı artırır. - korəl: əli kor: 1. əli açıq olmayan. çinis. 1. əli uğurlu, oluğlu, saçığlı, saçqılı, sulumlu, suluşlu, bərəkətli olmayan. - korəlin açması (süfdəsi) yaxcı olmaz. - korayağ: 1. alışverişə işlək, əlverişli olmayan xəlvət yer. - bu korayağ yerdə tükan işləməz. 1. ayağı kor. ayağı altına baxmayan. yeriyə yeriyə yerdə olan nərsələrə, sürəkli ayağı ilişən. - ay, ayğın altına bir baxda. 1. ayağı ağır, uğursuz. gedən yerin işlərin əngəllədən kimsə. - o korayağın ayağı bizə düşmədi, gələn gündən evə qaraquyruğ girib dalaş düşdü. 1. alqı, duyqu, duyum, sezim, hiss axışın, bacarığın dayanması. - kor ürək: acımaz könül. - kor içdən: çor udar: kor vicdan. 1. qıt başlı, qafalı, görüşlü. - kor elin, kor başı. 1. dəlikli nərsənin tutulmuş deşiyi. - kor iğnə. 1. az ışıqlı. - kor göz. - gün batarkən kor ışıqda yola düşdülər. - kor ışıq: sozaran ışıq. 1. qapıt. dibi bağlı yer, küçə. çıxmaz. qapçal. tuçal. kor. bünbəst.

qor . kor. çor. kormaz. bitgi kəsəli.

qor . kor. çor. taxıllarda olan sürmə kəsəli.
- kor almaq. çor almaq: taxılın sürmə kəsəlinə tutulması.

qor . kor. korça. qorça. kov. kovça. gölbəcik. kiçik hovuz.

qor . kor. kormaz. küt. kəsməyən.

qor . kor. ziyan. zərər. - çox kor qıldıq. - koru neçədir ödərim.

qor . köz. iyicə yanıb qızarmıb parıldayan od.

qor . qorqor. yolov. alov. yalov. yalav. çalav. yalım. - elə od yaxmışdı ki, qorqoru göyə qalxmışdı.

qora - kora saxlamaq . kin saxlamaq. - kora buğda, kora qıpıq eləmək: gözdən salmaq. :

qora . kilid. qıfıl.

qora . kora. 1. bir başı bağlı lülə. 1. yekə çivi, mıx. qazıq.

qora . qoraq. əkşi, turş, mor, acımtıl, yaxımcıl dad.

qora . qoraq. qoruq. koraq. koruq. xam.

qorab . qorav. qır evi. külbə. kövlə. kövəl. daxma.

qoraba . koraba. korab. 1. yalpalayaraq yeriyən. 1. çalışmaz duruma gəlmiş.

qorabaş . korabaş. korabaş. orabaş. orbaş. 1. doqmatik. fanatik. pan. 1. ussuz. korafəhim.

qorabaşlamaq . korabaşlamaq. orabaşlamaq. 1. bitginin, kəsici nərsənin ucun qırmaq. 1. kimsənin başın, bir quruluşun ən yüksək yönətimin pozmaq, sapıtmaq, fasid edmək. 1. kimsəni düşünmə çıxarın korlatmaq. doqmatiklətmək. fanatiklətmək.