Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qoruqmaq: koruqmaq. korakmaq. koruşmaq. korazımaq. korsalmaq. korsamaq. korsanımaq. korsımaq. sönüşmək. sönəzimək. sönsəlmək. sönsəmək. sönsümək. sönsənəmək. geçişmək. geçəzimək. geçsəlmək. geçsəmək. geçəsimək. geçsənmək. nərsənin qaynarlığı, hərəkətliyi, itiliyi azalmağa sönməyə, keçməyə, çəkilib üzülməyə, tükənməyə, qurumağa üz tutmaq. kütləşmək.

qoruqsumaq . koruqsumaq. koraqsumaq. koruqşumaq. yorulmaq.

qoruqturmaq . 1. qorxutmaq. gözdağı vermək. koruqdurmaq. korlaşdırmaq. işdən salmaq, çıxarmaq.

qorulanmaq . korulanmaq. tıxcınıqmaq. tıxıclanmaq. tıxışlanmaq. gurlaşınmaq. gurluğa, ifrata alışınmaq. çox yeməyə, qayğı kədəri içərməyə alışmaq. bir işdə, nərsədə aşırılıq, daşqınlıq, ifrat edmək. - yaxcılıq edməkdədə korulansan, kəsirə (zərərə). dönər.

qoruluq . 1. qaraqol. bölmə. pasqah.

qorum . qorut. qoruc. qorxulu, aşutlı, xətərli ortamda, quşağda, şərayitdə açıqlıq, barınaq, güvənlik yeri. dağda, yamacda düzlük yer.

qoruma . qoruculuq. sağdaşlıq. sağdıclıq. nigəhdari. pasdari. mahafizət. difa'.

qorumaçı . yerli (milli). alver, törətçiliyin (tolidatının). qoruma yançısı, tamadarı (tərəfdarı).
((qorumaçılıq:

qorumaq . 1. (< qor: köz. od). odlanmaq. qızmaq. gücənmək. qırcıqmaq. - nə olduki belə qorudun. 1. görmək. yetişmək. çatmaq. idarə, tə'min edmək. - bu ed yemək pişirməyi qorumaz.

qorumaq . əlində olan nərsəni saxlamaq. (# itirmək). - birincliyin qorumaq. - varlığın, parasın qorumaq.

qorumaq . qorlamaq. 1. yetmək. çatmaq. görmək. qarşılamaq. kafi gəlmək. - gəlirin gedərin qorumur.

qorumalıq . barmaqlıq.

qorun .korun. gorun < qara orun. (qara yer). gor. qəbir. məzar.

qorunaqçı . sığınaqçı. sığınmaçı. sığınan. amançı. əmançı. ilticaçı. mültəce'.

qorunca . tə'min.

qoruncaq . qorlan. ehtiyatlı. möhtat.

qoruncalıq . vəsiqə.

qorunqa . çəpər. çit. barmaqlıq. qorumalıq. qorğuncalıq. nərdə.

qorunqa . dərin köklü, təkli. çox illik bitgi.

qorunmaq . əsirgəmək. muzayiqə, diriğ edmək. - mal davarın qorundu, açıq gözlə korundu -

qoruntu . qoruncaq. qorunum. qorlalıq. qorallıq. qoruqluq. qormanlıq. qoruculuq. qoruyuş. qolçuluq. qoluçluq. qorçuluq. qoruçluq. qoza. kovza. kovaz. sağdaşlıq. sağdıclıq. nigəhbanlıq. pasdarlıq. pasıbanlıq. mahafizət.

qorunu . ehtiyat.

qorunuq . 1. qorunmuş olan. müstəhfəz. 1. gizli.

qorunuq . qornuq. onarıq. iyi baxımlı, gözətli, qayruqlu qayrıqlı nərsə, kimsə, yer.

qorunurluq . məsuniyyət.

qorus . qorsuc. qoğsuc. qoğus. qoğuz. (> oğuz). 1. qorumçu. subaşı. su baxıcısı, bəkcisi, keşikçisi. mir ab. 1. məkruh. 1.

qoruş . qoruş. korset. göğüslük. sinəlik. sıxlıq. sıxma. sıxmalıq.

qoruşmaq . koruşmaq. kövüşmək. yanaçmaq. əşlişmək.(açlışınmaq). cinsi ilişgidə bulunmaq, livat, zina edmək.

qoruşmaq . küyüşmək. acışmaq. yacışmaq. yaxışmaq.

qorutmaq . qorumaq. 1. yetirmək. yetərli yararlı, yaraşlı olmaq. çatdırmaq. gördürmək. yeritmək. qarşılatmaq. qarşılamaq. əlverişlətmək. işə yaratmaq. çatmaq. çatışmaq. kafi olmaq, gəlmək, gətirmək. kifayət edmək. - gəliri gedərini qorutur. 1. saxlayıb olqulatmaq, oluşdurtmaq, yetirmək. - kal olursa qorut, pişmişsə yürüt.

qoruyucu . 1. ayrıq. ayiq. 1. önləyən. piş giri konəndə.

qorva . korva. kovra. kiçik oda.

qorvəz . korvəz. korsəv. korsav. 1. baxımsız. 1. sönük. rakid.

qoryapalaq . kor yapalaq. 1 yarasa.qayış qanat. gecə quşu. köppəş. xuffaş. xoffaş. 1. xordan. 1.vampir. (xunaşam). 1. yırtızı. (dirrəndə).

qoryavşaq . koryavşaq. yumurtadan çıxıb ətə yapışan bit yavrusu.

qoryol . koryol. 1. araba işləməz yol. 1. koruq. çıxmaz. axmaz.

qorzıyar . korzıyar. korzıvar. korzıvıl. kortıxal. 1. çaxır (şərab). şüşəsi kimilərin tıxacın çək çıxartma üçün burqulu arac. tirbuşon. 1. iki nərsənin birbirindən ayrılmaması üçün açılan deşiyə soxulan tikə. - daşqanın təkər oxunun korzıvar çıxıb.

qos . kovs. kovus. yekə təbil.

qos . qoz. qoç. qoş. qot.((qüççül . küççül. küşgül. kösgül. köşgül. çöşgül. çögəgül. quşqul. çökggül.

qosa buğda . - kosa buğda: kosa buğdayı: kosamər: başağı qılçıqsız, ağ, əsmər buğda çeşiti.

qosa . kosa. kosac. kovas. kösə. kösəc. kösəv. kövəs. kösəv. kövəs. (< kav. kov). yer yer qazıq, oyuq, boş, keçəl olan boya, tük, saqqal, əkin.
- kosaca. kovasca. kösəcə. kösəvcə. kövəscə. kosantı. kovastı. kösənti. kösəvti. kövəsti.
- kosamsı. kovasım. kösəmsi. kösəvsi. kövəsim. kösəvsi. kövəsim. kosamtırq. az kosa olan.

qosac . kosac. qısa tüklü qoyun çeşiti.

qosalıq . kosalıq. qocalıq. (heyə'ti üməna). (ağalıq).

qosan . kosan. kovsan. kovasan. boya qalxmış, sararıb başaq tutmayan əkin, bitgi.

qosixtən(fars) . < kəsikmək.

qosıt . kəsit. körüz. koruz. verimsiz.

qosqüt . kosküt. kotmul. kütmül. qıtmıl. güdərək. kütləz. kütəz. qısaboy. kütüz. bodur.

qospalan . kospalan. uşağ oyunu.

qossaqqalı . kossaqqalı. yemlik.

qostaqx . qostax < qoztağ. dikəbaş. üzlü.

qostək . kostək. (saat kimilərin). qatama. qatana. əriş. ərdiş. ardaç. qeytan. qaytan. qayış. bağ

qostəri barmağı . - qostəri barmağı: işarə barmağı.

qosuq . qozuq. fındıq.

qoş edmək . 1. sıralamaq. sırılamaq. sırıqlamaq. səfləmək. 1. bağlamlamaq. bəsdələmək. dəsdələmək.

qoş qılıc qına sığmaz. .

qoş məndə . qaçan qaçan oyunu.

qoş . 1. üzv. 1. tərəfi muqabil

qoş . 1. yoldaş. həmrah. - qoşsuz: yoldaşsız. 1.yədək. - qoş at. - qoşluq: yədəklik.

qoş . aln. alın.

qoş . qafiy. - qoşlu: qoşulu: qafiyəli.

qoş . tuş. cüt. taydaş. tayaş. həmta. şəbih. manənd. - onun tuşu. - mənim tuşum.

qoşa qulaq . iki yandan qoşat çıxmış nərsə.

qoşa yapmaq . ekiz doğmaq.

qoşa . qoş. 1. əkiz. ikiz. 1. birlikdə. bərabər. salasal. yanyana. yanşıq. yanaşıq. yanşaq.

qoşaq . qoşuq. 1. şe'r. 1. mənzumə. 1. birgə. tovəmən. toəmən. 1. cüt. 1. cançala. çalacan. əş. yanaç. həmsər. 1. altıncı barmaqlı olan kimsə. 1. quşaq. xuşak. çuşa. (> xuşə(fars)). salxım. salınğı.
- qoşaq örkən: qoşaq hörgən: neçə nərsəni sırayla birbirinə bağlamaq. - ayağ buxovlarından qoşa örkənlə tutuqlanmış savaş tutqunları (əsirləri).

qoşalamaq . qoşalatmaq. 1. ikitmək. ikilətmək. cütləmək. cütlətmək. zovclatmaq. 1. bir oxla iki im, nişan vurmaq.

qoşalanmaq . 1. ikişmək. ikilənmək. cütlənmək. zovc olmaq. 1. bir oxla iki im, nişan vurulmaq.

qoşalı . qoşalı ər. iki arvadlı kişi.

qoşaltı . qoşaq. qoşa. 1. qoşqu. qoşnuq. qoşnut. qoşnuş. qoşnuc. qoşunc. qoşnum. qoşnaş. qoşuntu. arançı. yarançı. yançı. yamıc. yanıc. yarçı. yədək. sapıl. süğrül. həmrah. 1. qoşa. qoş. qoşum. qoşnuq. qoşnut. qoşnuc. qoşunc. qoşnum. qoşnaş. qoşanc. yamıc. yanıc. sapıl. həmrah. bahəm. 1. neçə nərsəni birbirinə bağlamaq, tutuşdurmaq. 1. qoşaltılıq. tutaşlıq. tutaşılıq. aşıtlıq. peyvəstəlik. peyvəstəgi. 1. peyvəsdə. 1. qoşuq. qoşuc. qoşut. qoşun. əşqoşuq. əşqoşuc. əşqoşut. əşqoşun. yanşal. yançal. muvazi. paralel. 1. qoşan. bir nəyi, bir yeri birbirinə bağlayan, rəbt verən. keçəlti. keçit. keçət. keçər. keçəc. keçərgə. keçərik. çapa. mə'bər. 1. ilgi. ilgə. qovşuq. qavşıq. sarıc. sarğıc. sürtə. rabitə. 1. ilik. rabit.

qoşaltılıq . qoşaqlıq. qoşalıq. qoşlıq. 1. qoşumluq. qoşquluq. qoşuntuluğ. arançlıq. yarançlıq. yançılıq. yarçılıq. yamıclıq. yanıclıq. yədəklik. sapıllıq. süğrüllük. həmrahlıq. 1. neçə nərsə birbirinə bağlaşlığı, tutuşluğu. 1. qoşaltı. birbirinə bağlılıq, ilgəşlik. tutaşlıq. tutaşılıq. tuşatlıq. tuşatılıq. aşıtlıq. peyvəstəlik. peyvəstəgi. 1. qoşuqluq. qoşucluq. qoşutluq. qoşunluq. əşqoşuqluq. əşqoşucluq. əşqoşutluq. əşqoşunluq. yanşallıq. yançallıq. muvazilik. muvazat. paralellik.

qoşam . qoçam. qoşavuc. quşam. qucam. (ovuc. ovıc. avuc. avıc). qoşa avucun, iki birləşik əlin tutumu, tutduğu, tuta bildiyi ölçü. iki ovuc dolusu. - bir qoşam əlçə. - üç qoşam. - düğünü torbaya doldurdu.

qoşamlamaq . qoşaşlamaq. qoçamlamaq. qoşavlamaq. ovucşamaq. ovıcşamaq. avucşamaq. avıcşamaq. iki ovuc dolusu yapmaq. qoşa avucla, ovucla, iki birləşik əl ilə götürmək, yığmaq.

qoşan . 1. quyruq. nərsiyə qoşulub dalısından sürüklənən nərsə. 1. dərən. dərgən. toplayan. düzən. düzənləyən. 1. öncül. avan qard.

qoşana . qoşana. 1. qoşanaq. (> kaşanə(fars)). tikələri birgətməklə qurulan yer. qoşulub, dərlənib, toplanılan yer. ev. 1. qoşqana. qoşqanat. quşana. quşqana. quşqanat. iki qılplı, qulplı qab.

qoşar . 1. qoşər. qamandır. qorbaşı. qoşutçu. qoşulçu. qoşunçu. subay. subəy. qoyaçı. qoyçı. qoyçu. sürgüt. sürcü. fərmandeh. 1. qoşucu. qoşan. şair. 1. qata. qohum. famil. əqrəba.

qoşarca . qoşarına. qoşaryana. qoşarsı. şairanə.

qoşarlı . qoşurlu. qoşallı. qoşullu. şərtli. məşrut.

qoşarmaq . qoşurmaq. 1. qoşallamaq. qoşullamaq. şərtlətmək. bir şərt iləri sürmək. 1. bir yerə yığışıb qoşun, ləşgər qurmaq. 1. quşanmaq. quşunmaq. qurşanmaq. quşrunmaq. yaraqlanmaq. 1. alışdırmaq. sınaşdırmaq. 1. yədəkləmək. 1. nərsəni nərsiyə alışdıraraq bəsləmək. (örnəyin, anası ölən bir yavrunu, yavrusu ölmüş bir anaya). 1. qoçarmaq. qoçurmaq. qoçaqlanmaq. iyidlənmək.
((qoşarmaq: qoşanmaq. bəslənmək. yoğunmaq. yoğlunmaq.
((qoşarmaq: qoşartmaq. 1. qoçarmaq. qoçartmaq. onatmaq. bəsləmək. bəslətmək. 1. nərsəni nərsiyə, birin birinə qoşmaq, bağlamaq.

qoşat . 1. qoşul. kəsmət. şərt. - kəsmət bağlamaq: kəsmətləmək. qoşatlamaq. qoşullamaq. şərt bağlamaq. 1. qutra. götrə. ana dirək, sutun. - evin qoşatı yıxılırsa, ev duramaz. 1. qoşa at. cütat. cüt at. 1. qoşart. qoşunu. nərsiyə, bir yerə bəzək, süs kimi artırılan, vurulan, taxılan nərsə.

qoşatı . qoşatıl. qoşunut. çox bəzəkli, gözəl geyimli kimsə, özəlliklə qız, qadın.

qoşatlı . qoşaqlı. qoşalı. qoşlı. 1. qoşqulu. qoşuqlu. qoşuclu. qoşutlu. qoşunlu. qoşumlı. qoşuntulu. arançlı. yarançlı. yaraşlı. yaraclı. yançılı. yarçılı. yamıclı. yanıclı. yədəkli. saplı. süğrülü. həmrahlı. 1. əşqoşuq. əşqoşuc. əşqoşut. əşqoşun. muvazili. paralelli.

qoşatlı . qoşaqlı. qoşalı. qoşlı. qovşuqlı. qavşıqlı. qörəcə. görəcə. görəcəli. görəli. dəğiş. dəğişik. dəğişli. dəğnişli. toxuşlu. toxnuşlu. qatlı. qatıq. ilişik. ilişgili. qovşuqlı. qavşıqlı. bağlantılı. asılı. asıq. ilgili. ilgəli. ilikli. ələqəli. əlaqəli. keçətli. keçitli. keçətli. keçərli. keçəcli. çapalı. rabitəli. irtibatlı. rabitli. rəbtli. mərbut. ayid. ayidli.
- bu işdə mənə dəğişli bir nə yox.

qoşav . qoşağ. xoşav. 1. qoşulmuşu, qarışığı olan nərsə. 1. almaç. qarmal. qarbal. aşıl. alyaj. aliyaj. 1. qoşdıq. qoşlıq. yavan olmayıb, süycü, dadlı, şəkər, yemiş suyu qoşulmuş, qoyulmuş, qarışdırılmış içgi, içəcək.

qoşayaq . 1. iki ayaqlı. kişi. adam. 1. qoşaraq. qaçaraq. tam gücüylə, dörd nala qoşmaq, qaçmaq, çalışmaq.

qoşımca . son ək. sufiks. pəs vənd.

qoşqoş . 1. qaçqaça, iti axan nərsə. 1. kiçik şəlalə, qoğcan, çoğcan, çağlayan. 1. qoçqoç. qoşqoz. bir para bitgilərin kiçik yeralmıya oxşar, qovşaq (birbirinə yapışıq) kök.

qoşqu . birbirinə, daşqaya, kotana qoşulan heyvan.

qoşqun . yəhər, palan qayışı.

qoşqunlamaq . qoşqunlatmaq. 1. iki nərsənin birbirinə qoşmaq, bağlamaq. 1. nərsiyə qulp, quyruq qoşlamaq, qoymaq.

qoşlamaq . qoşqulamaq. yədəkləmək. yədəyə götürmək.

qoşlamaq . qoşlatmaq. 1. neçə nərsəni birbirinə qataraq birgəşdirmək. 1. (< qoş: aln. alın). soslamaq. buynuzlamaq. kəllələmək.

qoşlanmaq . 1.qonşu olmaq. yandaşmaq. yanbayanlaşmaq. 1. yədək, yoldaş (həmrah) götürmək.

qoşlantı . yədək.

qoşluq . 1. həmcivarlıq. 1. yədəklik.

qoşma . qoşama. 1. iki qatlı, neçə qatlı olan. 1. yardım. kömək. 1. düzmə. düzənləmə. 1. qoşuq, bayatı (bəlli ölçülərdə durulan el şesri) düzmə. 1. qoşlama. nərsəni nərsiyə, birin birinə yanyana gətirmə, qoşullandırma, bağlama. 1. dayaq. bəstək. nərsəni qayırtma, qayımlatma, qıvamlatma, güclətmə, təqviyətləmə üçün işlətilən ikinci tikə, nərsə.

qoşma . rəbt biçiyi, hərfi.

qoşmaca . qaçmaca. birbirin qoğalaraq yapılan uşağ oyunu.

qoşmaçı. yalançı. .

qoşmaq qaçmaq # ₁) qovuşmaq

qoşmaq . 1. yarışmaq. - bu qonuda uzaqdan qoşmaq qolay gəlir. 1. yapışdırmaq. yaxışdırmaq. əkləmək. salıtmaq. salmaq. əlavə edmək. - ortaq (şərik) qoşmaq. 1. qatmaq. - qoşmadan ayrıca arıtlanmalıdırlar. 1. iləri sürmək. - bizim sözümüzün qarşılığı nə qoşdular.

qoşmaq . qaçmaq. qıznı, hızlı, iti, yeyin yerimək.

qoşmaq . qoşamaq. qarşıladırmaq. - hər gələni özünə qoşma, aldanırsın.

qoşmal . orundaş. oranlı. cürdəş. cürdaş. curdaş. muşabeh. simetrik. mütabiq. mütəvazin. qərinəli. mütəqarin. mütənazir.

qoşman . toxulu. (> do qulu(fars)). 1. qoşa ikiz. qoşa ekiz. qoşa əkiz. bir kərədə, birlikdə bir anadan doğulan uşaq. 1. iki arvadlı ərkək.

qoşmar . neçə çubuğ, həlqədən oluşduruan tələ.

qoşntular . qoşuntuluq. yaraqlıq. zin yaraq.

qoşnu . qoşna. qonşu.

qoştıq . qoşdıq. qoşlıq. ürək oxşayıcı, sevindirən, dadlı, xoş söz. - onun bu sıxıntısına açar bir nərsə eliyənmədin, barı bir qoşdığa nə gəlib.

qoşucu . qoşan. yarışan. yarışçı.

qoşucu . tutaşıcı. tuştaçı. aşıtan. ittisal, peyvənd verən.

qoşuğ . şe'r.

qoşuğçu . şair.

qoşuq . beyt.

qoşuq . qoşu. qoçu. qoçuq. araba, daşqa, qayağ, maşın, yelqoğan (bisiklet. iki çərx. ) kimi yeyin gedən daşınma, köçünmə aracları.

qoşuq . qoşuc. qoşluq. qoşluc. (< qoşmaq. qaçmaq). götürgə. götürgü. götrək. oduc. otuc. itic. mühərrik. motor.

qoşuq . qoşuş. qoşuc. qoşunc. 1. qoşma. çalış. çalışma.

qoşuq . saltav. salçav. qoşma. bitit. tərkib.

qoşuq . sər rəsid.

qoşuqlamaq . qoşuclamaq. qoşluqlamaq. qoşluclamaq. (< qoşmaq. qaçmaq. ) itic, mühərrik, motor qoşmaq, bağlamaq.

qoşullu . məşrut. məşrutə.

qoşulu . 1. qoşma. (nərsiyə) bağlı. 1. məhdud.

qoşulu . yerbəyerli, döşəkli, döşənmiş, yaraqlı, moblə yer, ev.

qoşum . 1. iki ovuc tutarı. 1. müttəhid. həmrah.

qoşum . büksəl. büksək. büksək. büksüq. vabəstə.

qoşum . cüt. - qoşum sürmək: cüt sürmək.

qoşum . qoşulan. nərsiyə bağlanan, taxılan.

qoşumçu . cütçü.

qoşun keşti . - qoşun keşdi. qoşun çəkdi. qoşun keşətmə. qoşun çəkmə. ləşgər keşlik.

qoşun . qoşın. 1. saltav. salçav. qoşma. bitit. tərkib. 1. cins. sınıv. sinif. sinf. qırıc.

qoşuntu . 1. ardı sıra gedənlər, gələnlər. 1. oba. tayfa. 1. yardaq. yardaqçı. yardım. yamaq. kömək. 1. kimsənin, nərsənin yanında bulunanlar. yamıclar. yanıclar. sapıllar. süğrüllər. süğrüz. həmrahan.

qot . kot. küt. küc. (< kovut). 1. böyük oyumlu (həcimli). qab. - bir kot taxıl. - iki kot pambıq. 1. tanker. - üç kot yanacaq.

qota . iy. iğ. cəhrə. gülcən. gülcənə. - qotada ip əğrilir.

qota . kota. kütə. boyunduruğu daşqa qollarına bağlayan, bərkidən ağac, qayış, qatama, qatana, zəncir.

qotal . kodal. kovdal. köçü. xəndəq.

qotal . kotal. götəl. var. bar. ol. olat. mal. dövlət. sərvət.

qotalaq . qodalaq. qozalaq. 1. kiçik qoz. 1. palıt, çam yemişi.

qotalamaq . qozalamaq. çağalamaq. balalamaq.

qotalat . kotala. qoşala. qarışdıran. atığ (< atmaq). mikser.
- kotala vurmaq: qarışdırmaq.

qotankişi . kotankişi. yekəkişi.

qotanləyən . kotanləyən. yekələyən.

qotavuz . qotavaz. qatıvaz. qatuvaz. qatavuz. qatuvuz. qatvaz. 1. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjtüc. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. güjlü. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qolbastı. quvvətli. iri yapılı. qolçomaq. qolbastı. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. quvvətli. 1. qaqrıq. qağrıq. qatrıq. qatlam. qatanqaz. qartanqaz. qaba. qoyrat. quyrat. koryat. hoyrat. xuysuz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. danqaz. danaz. donaz. donqaz. qonaz. qontay. könəz. qovzad. qoğzad. korluq. tutac. tutaş. inad. gür. gur. inadçı. 1. qanmaz. axmaq. avara. acız. cahil. nadan. cahil. xam. qotta. kodda > kəddi. kəndli. gəbiş. gəbəç. gəbəş. gəbiç. gic. girik. kirik. anlaqsız. bilgisiz. bilməz. çağala. çiğ. dəğməmiş. düşməz. düşünməz. gavara. göyala. göğərik. görgüsüz. görgüsüz. görüsüz. göyüt. göysüt. göysüq. gövala. gövcə. gövcək. gövəl. gövələk. gövərik. gövlə. göy. göyala. göycə. göycək. göyəl. göyələk. göyərik. güdələk. güdlək. hevərə. hoytulum. iliğ. ilik. iliyi boş. kal. bozu. bozuq. kaval. kavan. kavaz. kavdan. kavla. kavlan. kələş. kəlləpehin. kəvərə. çoramaz. çorkəsməz. çörəməz. kor. koraq. koramaz. korgu. korkəsməz. kormaz. koruq. koryat. hoyrat. korata. kotaman. kotaz. kotqafa. kovabaş. kovan. kovdan. kovsuk. kovtulum. kovtum. kozaki. körəməz. körpə. küt. kütəz. kütgü. kütov. kütoy. kütuy. kütük. küvərə. qaba. qabal. qabla. qatanqaz. qataz. qatoy. qatuy. qazaz. qırıq. qarov. qıro. qırov. qıroy. qıruy. qıtıq. qıtmaz. qıtnaz. qıtanaz. qıtamaz. qıtov. qıtoy. qıtuy. qopaq. qora. qoraq. qoruq. oğsuq. sapaq. savak. səfeh. tat. yad. yaş. toy. quşdurum. külbaş. külbaşgörsüz. külbaşqaqlaq. kovbaş. kovabaş. başboş. qocaqafa. qocabaş. qocakəllə. vurdumduymaz. qavıqyelli. yellənmiş. yetişməmiş. yoxsuq.
((entək . entək. entik. yentək. yentik. intək. intik. kövsə. kivsə. kifsə. kivəs. kifəs. abdal. yozan. səfeh. kovtum. kovtulum. hoytulum. quşdurum.
gəbən. gibən. kibən. gəvən. givən. səfeh. kovtum. kovtulum. hoytulum. quşdurum. qarsala. qatsala. gic. girəcula. kovsuk. oğsuq. yoxsuq. başboş. axmaq. kirik. girik. qırıq. qıtıq. güdələk. güdlək. yaxmal. yavmal. avdal. yavdal. çavdal. kövsə. kivsə. kifsə. kivəs. kifəs. afdal. abdal. kovdal. çovdal. koval. çoval. baylaq. şaşqın. salsaq.
kalaz. çalıq. abdal. budala. qabal. qabla. kavla. kaval.
qayqay. kövsə. kivsə. kifsə. kivəs. kifəs. abdal. keş. çek. çək. gey. gec. gic. avanaq. qarsala. qatsala. girəcula. kovsuk. oğsuq. yoxsuq. başboş. axmaq. kirik. girik. qırıq. qıtıq. güdələk. güdlək. qıssa. kövsə. kivsə. kifsə. kivəs. kifəs. abdal. la ubali. kələk. gidan. gic. çalasım. abdal. gəriz. geriz. qapılqan. alınqan. alınan. çalınan. çalaq. salaq. aldanan. kövsə. kivsə. kifsə. kivəs. kifəs. abdal. qarsala. qatsala. gic. girəcula. kovsuk. oğsuq. yoxsuq. başboş. axmaq. kirik. girik. qırıq. qıtıq. güdələk. güdlək. göbələk. koppaq. kopaq. qopaq. salaq. kövsə. kivsə. kifsə. kivəs. kifəs. abdal.
- keşə boğmaq: axmaq yerinə qoymaq.

qotqu . qutqu. məğrur. təkəbbür.

qotquluq . qutquluq. məğrurluq. mütəkəbbirlik. -

qottalamaq . kotdalamaq. cotdalamaq. cotqalamaq. çotdalamaq. çotqalamaq. kutdalamaq. cutdalamaq. cutqalamaq. tutdalamaq. tutqalamaq. kütdələmək. kitdələmək. 1. toplamaq. topallamaq. tovlamaq. tovallamaq. yığmaq. dərləmək. birikdirmək. 1. tikmək (tik < _metatez > kit < _metatez > çit <> tiç). kitmək. çitmək. tiçmək.
((qabqarıqlamaq: qabqarlamaq. qabqarmaq. qablamaq. qablatmaq. 1. yerləşdirmək. yığmaq. dərləmək. salıtmaq. toplamaq. quşamaq. quralamaq. quşatmaq. - hər nə varızdı qabqarmaq ki geddik. - gərəklərin qabqarıb yola düşdülər. - hər keçdi əlinə qabqardı çuvalına.
((qüttəmək: kütdəmək. kütləmək. küpdəmək. küpləmək. yığmaq. dərləmək. toplamaq. topalamaq. qalaqlamaq.
((tərzəmək: dərzəmək. sapıclamaq. dərziləmət. yığmaq. tikmək.
qaldırmaq. devşirmək. toplamaq. yığmaq. dərmək. dərləmək. - kitab, xərmən, tarla qaldırmaq.
qaymaq. yığmaq. dərləmək. toplamaq. - kişi var ömür qoyur, var qaymağa, kişidə var, varın qoyur ürək yığmağa. qaytarmaq: qattarmaq. qaytazmaq. qayratmaq. qaytarıvermək. toplamaq. bir araya gətirmək, yığmaq. - qazandığın sərpəmədən bərk bərk tutub qaytarır, qaytarıverir. kərəmləmək. kərəkləmək. kərikləmək. kələkləmək. qalaqlamaq. biriktirmək. iriktirmək. birikləmək. irikləmək. topalamaq. yığnamaq. yığmaq. - samanı kərəklədik. - kitab kərəkləyir, di gəlki oxumur. - o da paltar dəlisiydi, hər nə görüb alıb kərəklir. -. toprağı kərəklədik, təpə qıldıq.
((qöpümək: köpümək. köpütmək. yığmaq. dərləmək. toplamaq. - para köpməklə uğraşan, çağı keçər, özü bilməz yaşlanar. - çağı gəlmişkən yemişlər köpməliyik.