Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qönül . gönül. könül. göyül. 1. iç üz. içək. batin. 1.gönlü dönmək, bulanmaq.
1. xatir. xətn. məzac. ürək. yürək. 1. yürrək₈. yürək. qəlb. ciyər. məğz. öz. alqılam. anğılam. anlam. orta. ara. iç. bətn_ərəbi < batın. 1. cəsarət. bükük. büzük. 1. orta. qarıncıq. qarın. gödən. gövdən. boşluq. koful. koğul. koğluq. kovul. kofluq. kovluq.

qönüllü . könüllü. gövüllü. göyüllü. ürəkli. qonur. qurcaq. qucaq. qoçağ. qoç. qılınclı. qıyımlı. qıyınlı. qıynışlı. qıynıclı. uçuçlu. uçuşlu. közəkli. közənəkli. köznəkli. həvəsli. girişik. girşik. girişin. girşin. qurumsaq. amator. - o, oxumağa çox könüllü biridir.

qönülmək . könülmək. qıvanmaq. sevinmək. kovzamaq.

qöp . köp. kip. 1. araba, daşqa yanlarına enləməsinə qoyulan ağac. 1. barmaqlıqları birbirnə tutduran şırq, sırıq, tikə.

qöpbasan . köpbasan. barmaqlıqları ana oxa, dirəyə tutduran çivi, mıx.

qöpbəcə . köpbəcə. komaş. kopaş. kopbaş. şişik, puka dadlı çörək çeşiti.

qöpcəmək . köpcəmək. tikmək.

qöpcətmək . köpcətmək. köpətmək. tikdirtmək.

qöpcüq . köpcək. köpcük. təkəri döşəfi, ortası.

qöpcüşmək . köpüşmək. tikişmək.

qöpə . köpə. 1. iki nərsənin birbirinə yapışıq yerində ola bilən köpük, şişik. 1. küpə.

qöpəc . köpəc. köpcək. 1. təndirin üstünə örtülən çul, çulqa. 1. təndirə çörək yapma döşəyi. 1. yatac. yatcaq. kıravat. təxti xab. üstünə yatma, uzanma üçün, ayaqlı, dayaqlı uzun, ənli, yassı təxt.

qöpəcə . köpəcə. köpcə. əkşitilmiş, turşatılmış sütdən yapılmış yemək.

qöpəq . köpək.

qöpəq . köpək. < qopaq. qopa. it.

qöpəq . köpək. köpik. köpük. köplük. küpək. küpik. küpük. küplük. 1. çoxluq. bolluq. bolaqlıq. 1. şişik. şiş. 1. qopaq. qopay. ataq. hürəgən, yügürgən heyvan.
- köpəksiz kəddə dəğənəksiz gəzmək: tam sərbəs, yuçut, açıq dolanmaq. - köpəklə yatan birə ilə qalxar. : - köpək ağzına gəmik atmaq: kiçik bir parça ilə uğraşıb baş qatma. - köpəyinə küş, pişiyinə kiş demyib. - köpək: - köpək:

qöpəq . köpək. qopab. qapağan.

qöpəqayası . köpəkayası.

qöpəqbalığı . köpəkbalığı. itbalığı. iti dişli, yırtıcı balıq çeşiti.

qöpəqbənəfşəsi . köpəkbənəfşəsi. sarmaşıq türü.

qöpəqcə . köpəkcə. itcə. it kimi.

qöpəqcə . köpəkcə. itcə. it kimi. yaltaqlanaraq. yardıçlanaraq. yardıqçılanaraq.

qöpəqqöbələyi . köpəkgöbələyi. ağılı göbələk türü.

qöpəqlənmək . köpəklənmək. 1. quşq olmaq. köpbəyi, yuxusu qırıldığından dincsiz olmaq. 1. susub bir qırağa sürüşmək.

qöpəqməməsi . köpəkməməsi. köpəkəmcəyi. itməməsi. itəmcəyi. itüzmü. badımcan gillərdən, ota (dərman) yapmada işlənən bitgi.

qöpəqtişi . köpəktişi. ittişi. sivəkdişi. çividişi. sividişi.

qöpəqüzümü . köpəküzümü. al, qara yemişli, söğüt yapraqlı bir ot.

qöpələq . köpələk. küpələk. kopalaq. kəpələk. töpələk. topalaq. qobba. qubba. gobba. çığın. yığın. çoğa. - çöl siçanları tarlada, çöldə köpələklər qurmuşlar.

qöpən . köpən. 1. xablı, üzun tüklü qalı. 1. çulqa. geyim. 1. qapan. 1. yastıq. mitəkkə. 1. çapa. ləngər. gəmini suda yatırdan çatallı arac.

qöpənə . köpənə. uşağ yorqanı.

qöpənəq . köpənək. uyucu. uyuşcu. yuxuçu. yuxuşçu.

qöpənq . qöpənğ. qöpənəğ. pambıq. maxta.

qöpər . köpər. 1. yekə, enli, ana körpü, köprü. 1. kəpər. qapar. iki yeri ayıran aralıq, sınır.

qöpərləmək . köpərləmək. kəpərləmək. qaparlamaq. bir yeri qoraqlamaq. sınırlamaq. çəpərləmək. salıqlamaq. sarıqlamaq.

qöpəs . köpəs. üzüüstü. üzüstü. üzüquylu. üzüqoylu. üzüqonlu.

qöpqər . köpgər. təkə. dağ keçisi. - köpgər əti süycü (şirin). olur.

qöplüq . köplük. götlük. diblik. 1. nərsənin dayanan yerini bərkitmək üçün yapışdırılan, yamanan, keçirilən tikə. dalquq. - şalvara köplük tik, tez aşınmasın. 1. ətəklik. 1. ətək. götcək. sıyrıq. sıyığ. (sıyınğ).

qöpmə . köpmə. yaş, sulu nərsəni qızqın yağda köpüklədərək qızartma.

qöpmək . köpmək. köpəşmək. köpəşimək. 1. gövərmək. gövəşimək. göyərmək. göyəşimək. qalxmaq. pişib şişmək. qabarmaq. qabazaqlamaq.

qöpmək . köpmək. yatmaq. (# qopmaq: qalxmaq).

qöprü . - köprü başı: bir evrənin, dövrün başı, sonu. - köprüləri atmaq: aradaki ilişgiləri aradan götürmək. - köprü altından çox sular keçdi: o devirdən bəri nə günlər göründü, çox olaylar olub, çox nəsnələr dəğişdi. - asma köprü: iki baş ayaqdan sıvayı başqa dayanağı olmayan körpü. - köprü:

qöprü . - köprü gedmə: körpü gedmə: iməkləmə. dörd əlayağ gedmək.

qöprü . köprü. köpür. (> körpü). köpürgə. köprə. kəpərgə. (1. < köp. kop. kük. kup (köprünün dış, eşik görnüşün gözdə tutsaq). 1. kövrü. kövür. kəvrik. kövrük. kövürgə. kövrə. köfrə. kəvərgə. < köv. kov. kuv. küv. kav. (köprünün iç görnüşün gözdə tutsaq). 1. geçit. keçit. keçirək. geçirək. keçirgə. geçirgə. çapa. 1. gəminin gövərtəsində yerləşən kaptan otağı. 1. iki yaxanı, qolu, çəki, çıpıtı, nuxdəni, ucu birbirinə qoğuşduran bağ, ilgək, tikə. 1. iki çağ, devir arasında keçiş özəlliyi (xisusiyyəti) göstərən nərsə, durum. 1. əngəlli, mane'li bir yerin sütündən, içindən, altından yol alan yapı.

qöprü . köprü. körpü. köpür. çözgü, boyluq ipləri arasından keçən arac.

qöprücük . köprücük. köpürcük.

qöprüçü . köprüçü. körpüçü. körpü yapan. araçı. arançı. yarançı. yançı. yarçı. arağçı. oratçı. vasitə. iki bölük arasında işləyən araçı qurup, birlik. miyançı.

qöprüçüq . köprüçük. körpüçük. tərquva.

qöprüçülüq . köprüçülük. körpüçülük. arançlıq. yarançlıq. yançılıq. yarçılıq. araçılıq, ortaqçılıq. yarçılıq. yarıçılıq. ortaqçılıq. vasitəçilik. miyançılıq.

qöprüq . köprük. körpük. köprü, köprük oda. iki yapını birbirinə bağlayan aralıq oda.
- köprü, köprük qapı: iki yapını birbirinə bağlayan aralıq qapı.

qöpüq taşı . köpük daşı. köpürük daşı. kövük daşı. kövürük daşı. çüvük daşı. çüvürük daşı. süngürə oxşar, yüngül, içi oyuqlu, havalı, puka daş.

qöpüq . köpük. 1. op. kəf. - ət suyunun opun al. 1. yelli, havalı qabarcıq. - köpük kimi: ağapbağ.

qöpüq . köpük. qızqınlıq. 1. öfgə. 1. sov. sovu. hovu. hov. tova. tov. döğ. döğü. qov. qovu. qoğu. qor. qoğ. həyəcan.
- köpükdən düşmək.

qöpüq . kövük. köp. köv. kəf. - köpüyü bizə düşdü, qaymağı sizə.

qöpüqlənmək . köpüklənmək. 1. opunmaq. kəflənmək. 1. yellənmək. havalanmaq. qabranmaq. - köpük kimi: ağapbağ.

qöpüqlü . köpüklü. 1. köplü. bir bütünün, tutuq nərsənin içində qalan yel köpləri, oyuqları, hücrələri.

qöpüqsüz . köpüksüz. 1. kəfsiz. 1. köpsüz. yelsiz. içində köpü. yeli, havası olmayan bir bütün, tutuq nərsə.

qöpülü . göpülü. göplü. 1. iri başlı, qalın yapılı olan. 1. iri başlı, qalın yapılı balıq çeşiti.

qöpümə . köpümə. köprülü, atmalı, işlənmiş, sırmalı gödəkcə, kot.

qöpür . köpür. çox. dolu. - köpürköz: közlə dolu olan edluq, ocağ.

qöpürcüq . köpürcük. köpürcək. köpür. kəfir. çoğan. sabı kimi suda köpürən ot çeşiti.

qöpürmə . köpürmə. tutqu. qəşş (kəsəl).

qöpürmək . köpürmək. 1. köpürtmək. qalamaq. tonqallamaq. 1. od alovlu yanması.

qöpürmək . köpürmək. kəfləmək. 1.püflənib şişinmək. 1. kəfləmə çəkmək. istimna' edmək.

qöpürmək . köpürmək. köpüklənmək. kopurmaq. kəflənmək.

qöpürtmə . köpürtmə. köptürmə. qaptırma. 1. qızqın yağda qızardıb, üstünə şəkə tozu səpilən dadlı. 1. qayqanaq.

qöpürtmək . köpürtmək. köptürmək. şirəni bir burun qaynatmaq. pişirilən nərsəni bir burun qaynatıb pöşləmək.

qöpürü . köpürü. köpürtü. kəfləmə. 1.püflənib şişinmə. 1. kəfləmə çəkmə. istimna'.

qöpüş . köpüş. köpüc. köpül. 1. güldür. məşgəfə. 1. iri, küp qarınlı.

qöpüşdürtmək . köpüşdürtmək. köpcüşdürmək. tikişdirtmək.

qörçi . görçi. görçə. yemişan.

qörəcə . görəcə. görəcəli. 1. dəğişən. uyqunlaşıq. 1. bağıl. nisbi. izaf. 1. bağlı. bağıntılı. enik. yenik. qol boyun. qolu boynunda. sınğın. singin. tabe’. 1. olar olmaz. 1. bağıl. nisbi. izafi.
- görəcilik. bağıntıcılıq. rölativism.
- görək: 1. göstəriş. 1. duruğ. durğ. zahir. dış görnüş. 1. görüntü. peyizaj. mənzərə. 1. yasaq. önəv. görək. iş. atma. atam. ataq. atqa. edək. görək. qılaq. başarı. icra.
- görəkli: 1. göstərişli. güpərim. qıyqımlı. 1. duruğlu. durğlu. zahirli. dış görnüşlü. 1. mənzərəli. 1. bağıl. nisbi. izafi.
- görəcək. təktüş. təktük. təktükləyiş. təktükləmə. çəktüş. çəktük. çəktükləyiş. çəktükləmə. yoxdayış. baz rəsi.
- görəlik. 1. bağıntı. irtibat. 1. izafət.
- görənək: 1. görünmüş, öğrəşilmiş. alışqanlıq. tutaş. tutaşı. tuşat. adət. e'tiyad. ürf. 1. doğma. adi. olağan. mə'mul. 1. görgü. öğün. tərbiyə. 1. dənəmə. dənəm. dənəş. burqu. əkit. təcrübə. 1. maaşirət. adabi maaşirət. 1. sorqu sual keçmə. dənək. dənəyiş. dəniş. imtahan. soruq.
- görənəksiz: görünməmiş. ğeyri mə'mul. ğeyri adi. olağan.
ilinti. ilgi. ilək. ilgə. ilət. iltə. ilə. bağlılıq. bağıntılıq. görəlik. münasibət. 1. oran. orac. orca. durac. durca. ortam. ölçü. qıyrat. qıyrac. qıyran. miyangin. 1. qiyas. 1. qiyasla. görə. 1. görə. yanında. nisbətən. 1. qıyratlı. qıyraclı. qıyranlı. nisbətli. ölçülü. 1. nisbətsizlik. qıyratsızlıq. ölçülüsüzlük.
- ölüm, olum ölçüsüdür. olumu, ölüm dəğərə mindirir.

qörəqən . görəgən. gözəgən. gözəl. yoğlaz. güllü.

qörəli . görüşlük. 1. ayaqaşmalıq. adaqlı qızoğlan evinin birbirinə aparılan sovqat. 1. görmədə danışılan konu, movzu'.

qörən . görən. görə. salıt. qıyrat. qıyrac. qıyran. qırat. qərar. qarar. - belə görə çıxardılarki. - bir görəsiz qalxmaq olmaz. - buna görə: bu salıtdan. bu qərardan.

qörənə . görənə. gövənə. göğənə. güdaz. tələ. kova. kovaq. çəkişi. çəkiştiri.

qörəsimək . görəsimək. görəsləmək. görmək istəmək.
görəsimək. görəsmək. qaruqsamaq. qarusbamaq. görəcəği gəlmək. özləmək. anımsamaq.

qörəş . körəş. təndirin duvarında yerləşdirən üzun tünlük.

qörqan . görqan. korqan. sorqan. gözətləmə, güdmə deşikləri olan sığıncaq.

qörqülü . görgülü. 1. duru. daraca. dərik. yoğuz. yuğuz. yasıq. yasıt. sav. saf. silmə. yav. yaf. tap. yap. təp. saf. sav. 1. gözəl. yoğlaz.

qörlüq . görlük. 1. bir qapalı yerin ışığın sağlamaq üçün pəncərəli qubba. gobba. 1. ışıldaq. çıpıt. pırojektör. nur əfgən. 1. ışıq qaynağı.

qörmə . görmə. görüntü. müşahidə.

qörmək . görmək. 1. baxmaq. uğraşmaq. - onun işin gör neylərsin. 1. qoymaq. salıtmaq. salmaq. bıraxmaq. - bu yalışı siz gördüz. 1. sürəmək. sürgətmək. sürətmək. idarə edmək. - bu bizi görər. - gəlirim gedirimi görmür. 1. keçirmək. - nə güclüklər görmədik.
- görə bildiyimə: mənə qalırsa. - o günlərin görmüş: artıq əsgimiş. - dur görüm: baxalım. dur baxalım. -ışıqlı, aydın görmək: kökünü anlamaq. - görün: baxın: belə ki. işdə. -: -::-:

qörmək . görmək. gözəl. yoğlaz. xoşgil. yetibit (sahib cəmal). güllü. görəgən. gözəgən.

qörməksiz . görməksiz. çirkin. xoryat. koryat. çoryat. kivgin. çifkin. çivkin.

qörpə bosdan . - körpə gövəri: körpə bosdan: gec əkilmiş bosdan

qörpə . - körpə bulut: yeni oluşan uzun, incə bulut.

qörpə . ? baxıl? körpə. körmə. görbə. görmə. gözbə. gözmə. kürbə. cürbə. sürmə. sürbə. sürəb. törmə. törbə. törəb. çapma. çapra. çarpa. sapma. sapba. saçma. düşmə. düşbə. düşəb. yeni çıxmış, göyərmiş, törənmiş uşaq. çox gənc. nobar.

qörpə . körpə. göyüt. göysüt. göysüq. çörpə. çörbə.

qörpəcə . körpəcə. köprəcə. döşəkcə. döşgəc. - kölgəsinə körpəcə salmaq: 1. çox saylamaq, əzizləmək. 1. çox yaltağlanmaq.

qörpü . qurpu. iki yeri birbirinə bağlayan, ilətən tikə.

qörpüc . körpüc. köprüc. köpüc. körüc. köplük. götlük. götürgə. götürgü. götürək. götürük. qoçurağ. arxasız oturac, oturum, çatul. səndəl. çarpaya. iskəmlə.

qörsəq . körsək. körsənğ. körsük. körəz. körkör. körvər. körəv. korsaq. korsanğ. korsuq. korsünğ. koraz. korkor. korvər. korav. sönük. donuq. soluq. quru. ıssız. qoğuq. işlək olmayan. - ət korsuq odda iyi pişər.

qörsəq . qörsək. körüsək. kalısqa (< körqük). üstü açılıb qapanan araba, faytun.

qörsələmək . körsələmək. körükləmək. yelləmək. 1. yıldırmaq. qızışdırmaq. - ocağı körsələ. 1.

qörsən . görsən. görsənə. oysa. sanki. eləbilki. - görsənə bu işi böylə yapacaqmı.

qörüq basan . - körük basan: dəmirçi, qalayçı kürəsin körükləyən, yelləyən.

qörüq . körük. (< kövrük). 1. tulmbalı olub, yellənərək yel, toz, suyuğ nərsə səpmə aracı. püsgürtmə, fışqırtma, püfləmə ayqıtı. püsgürüc. fısqırıc. nasus. 1. nərsənin yığılıb yayılaraq açılıb qapanan, qapananda qarman kimi qat qat duran bölümü. - tuman körüyü: şalvar bağı, uçquru salınan yeri. - körüklü qapaq: araba, faytunların tikələrdən oluşan, açılıb qapanan gövərtəsi, çatısı. 1. nərsədə qatlağ bölümlər. 1. kürə. 1.

qörüqçü . körükçü. odu, savaşı yelləyən, körükləyən, qızışdıran.

qörüqlü . görüklü. dəbdəbəli. təntənəli.

qörüqlü . körüklü. körük kimi açılıb qapanan, lay lay biçimli olan.
- körüklü araba, daşqa: açılıb qapanan üslü olan.
- körüklü ətək: ətəyi neçə tikədən oluşub, açılıb qapanan ətəkli geyim.
- körüklü qapı: neçə tikədən oluşub, tikləri açılıb qapanan qapı.

qörüqmək . görükmək. gözükmək.

qörümək . görümək. 1. danışmaq. - kimlə görürəm. 1. musahibə edmək.

qörün . üzlük. rukeş.

qörünə . qanaraq. qana qana. edəyləb. əmdən. qəsdən.

qörüntü . görüntü. pişbinlik.

qörüş . görüş. yoxlaş. muayinə. maayina. mayna.

qörüşməliq . görüşməlik. adaxlı törəni.

qörüşüq . görüşük. görüşlük. 1. tanışıq. tanışlıq. qız oğlan birbirin görüb, tanışma üçün qurulan iş, qonağlıq. 1. adaxlılıq, yeni bir nəyi qutlamaq üçün verilən sovğat, götürü, götrü.

qös . kös. köps. küs. küps. göps. güps. 1. fop. içi kos (kovs), boş nərsə. 1. yekə təbil, dövül. 1. ağır. böyük.
- kös dinləməz: çox olur olmazlar görüb keçirdiyindən, çevrəsindəki keçən olaylara aldırmayan. vurdumdurmaz.
- kös kös: küt küt: göp göp: gic gic. gij gij. düşüncəli, dalqın dalqın durumda. - kös kös nə baxırsın. - mən dedim oda kös kös dinlədi.

qös . kös. küs. çöş. küt. düşük. aşağılıq. aşağlıq.

qösələ . kösələ. dəri. gön. - kösələ kimi: gön kimi. çındırqayış. çındırqeyiş. bərk, çeğnənməsi, əzilməsi güc olan. - kösələ üzlü: gön üzlü. yaman üzlü. arlanmaz. ağgöz. gözüağ. utanmaz. - kösələ daşı: gön daşı. bilöv daşına oxşar, mərmər daşın sürtüb parladanqumlu daş çeşiti. - kösələ: gön

qösəlmək . kösəlmək. küsəlmək. 1. küdəlmək. kisəmək. qısalmaq. nərsənin ucundan kəsilib kəməlmək. 1. püsəlmək. pusalmaq. pusulmaq. pusmaq. sinmək. sinilmək. sınmaq. sınılmaq. saxlanmaq. qorunmaq. savranmaq. siprənmək. sipərlənmək. 1. pisəlmək. üzülmək.

qösətmək . kösətmək. kösəltmək. küsətmək. küsəltmək. 1. küdətmək. küdəltmək. kisətmək. kisəltmək. qısatmaq. qısaltmaq. nərsənin ucundan kəsib kəmətmək. 1. püsətmək. pusatmaq. pusturmaq. sindirmək. sındırmaq. gizlətmək. (yaşırtmaq. (yaşırış: gizləyiş. saxlayış) ). saxlatmaq. qorutmaq. savratmaq. siprətmək. sipərə almaq. sınğatmaq. sinğətmək. sinətmək. 1. pisətmək. pisəltmək. üzütmək.

qösqötü. . köskötü. düşdüşüc. çox çök, çöküc, pis. qosqaba.

qösqötürüm . kösgötürüm. tam anlamda götürüm

qösqü . kösgü. çöşgü. tarlalarda yer altı götürü yetişən, bayan (gözəl) qoxulu, kökü yeyilən yumru bitgi.

qösləmək . kösləmək. köşləmək. çöşləmək. çökləmək. yatışdırmaq.

qösmək . kösmək. çökmək. yıxılmaq.

qösmək . kösmək. kösəmək. kösülmək. küsmək. çözmək. çözəmək. çözülmək. 1. yatışmaq. uyuşmaq. pusmaq. sinmək. açılmaq. uzanmaq. qıçın uzatmaq. yorulmaq. 1. üzülmək. darılmaq. gücənmək. qırcıqmaq. qırılmaq. icinmək. 1. köçmək. çökmək. yıxılmaq. 1. sararıb solmaq. çaldıqmaq. 1.
geçmək. solmaq. çaldıqmaq.
((qeşərmək: keşərmək. çeşərmək. çəkərmək. solmaq. bəniz, boya, rəng atmaq. çaldıqmaq.
keşərmək. keçərmək. boyası, bənzi açılmaq, ağarmaq, solmaq.
((ölqünləşmək . ölgünləşmək. solmaq. pörsümək. sozanmaq. alızımaq.
alazımaq. ölüşgəmək. ölüşümək. solmaq. qurumaq.

qösnək . kösnək. çöknək.

qösnəmək . kösnəmək. çöznəmək. çöknəmək. qoocqamaq. qocalmaq. yaşlanmaq.

qösnüq . kösnük. kösmük. kösnək. kösmük. köznək. qoşnuq. 1. qızmış, azmış heyvan. 1.

qösöv . kösöv. çözöv. taxıla düşüb dənələrinin içi boşaldan kəsəl.

qössəmək . kössəmək. gözsəmək. görmək istəmək- o mənim görməyimi belə gözsəmir. 1. nərsəsin gözə soxub öğünmək, fəxr edmək.

qössəmək . kössəmək. köstəkləmək. köstəklətmək. çökmələmək. çökmələtmək. çöşmələmək. çöşmələtmək. 1. çitərləmək. çitərlətmək. cıdarlamaq. cıdarlatmaq. bağlamaq. - atı kössə, bırax buralarda otlasın. 1. yıxıb yerə qaplatmaq. 1. nərsiyə bağ, ip, qayış, qatama, qatana, zəncir taxmaq. 1. əngəl olmaq. arakəsmək. arakismək. qoğsutmaq. mane' törətmək. quruqmaq. fələc edmək. 1. evləndirmək. 1. ilişdirmək. taxlatmaq.
qössənmək: kössənmək. köstəklənmək. çökmələnmək. çöşmələnmək.
((qarışma . müşgüllətmə. işgillətmə. qarama. arakəsmə. əngəlləmə. qonqallama. qanqallama. çöngəlləmə. oylumlama. büklümləmə. büktələmə. burqulama. buruqlama. gerəltəmə. çapratma. düşətmə. düşürtmə. axsatma. gücətmə. güclətmə. araya girmə. bağar, müdaxilə. qoğsutma. mane' törətmə.
((qəmiq . gəmik. qəmiş. - gəmik qoymaq: qəmiş qoymaq: əngəlləmək. mane' törətmək.
gəmikli: qəmişli. əngəlli.
((qəttəmək . kəttəmək. kəttələmək. kətləmək. kittəmək. kittələmək. kitləmək. gittəmək. gittələmək. gitləmək. kilitləmək. kiltələmək. kilkələmək. qıttamaq. qıttalamaq. qıtlamaq. kət, kit vurmaq. əngəlləmək. arakəsmək. arakismək. mane' törətmək. səddləmək.
- kinitdəmək. kilitdəmək. kitinləmək. kitnəmək. kitləmək. bağlamaq. tutturmaq.
- kitli: kiltəli.
((qəttəmək . kəttəmək. kittəmək. kət çalmaq. arakəsmək. arakismək. əngəlləmək.

qöstəbək . köstəbək. gözbatağ. gözsüz siçan.

qöstəbəq . köstəbək. körtəbək. kövtəbək. 1. yersiçanı. toprağı eşib, yer altı tünellərdə, kanallarda yaşıyan iri gövdəli siçan. 1. yerli casut. öz ölkəsi casutluq hörgütünün içinə, düşman uğruna işləyən ayğac, casus.

qöstəq . kösdək çivi: köstək çivi: gücdək çivi: uzun, qalın dayanıqlı çivi, mıx.

qöstəq . köstəğ. göztəğ. küsgöz. kütbəx. kütgöz. yaman, pis göz. bəd nəzər.

qöstəq . köstək. çöştək. köştək. 1. corab, başmağ bağı. 1. saat, kilid kimi nərsələri tutduran qayış. 1. kitab, dəfdər yapraqların bir tutduran, birgəşdirən, yapışqanla yapıdırılan parça, göndən olan tikə. çökəbağ. çökəba. çökəqal. çökəbəd. şirəzə.
- köstəği qırmaq, çözmək: 1. ayrılmadığı bir işdən, kimsədən, yerdən sonunda ki bir yolla ayrılmaq. 1. qurtulub qaçmaq. 1. uşa yeriməyə başlamaq.
- köstək olmaq: əngəl olmaq. arakəsmək.
- kistək köstək edmək: istək küstək edmək: oyalamaq. qulp (qılp) qoymaq. saltavlamaq. sovalamaq. sovalğamaq. gəzəklətmək. mahana gətirmək.

qöstəq . köstək. köstük. köslək. köslük. 1. çöklək. çöklük. əngəl. arakəs. arakes. arakis. bağ. mane'. sədd. bənd. 1. iki nərsəni birbirinə bağlayan tikə. 1. ilişgi. rabitə. 1. qurumsaq. 1. araçı. dəllal.

qöstəriş . göstəriş. göstəric. nisbət. rəbt. irtibat. - göstəric yapma: nisbət vermə. - siz bu durumu kimə göstəric yapısız, nisbət verirsiz. - onun mələn bir göstərici, nisbəti yox. - bu konuyla göstərişi, nisbəti, mərbut bilgiləri topladıq. - keçmiş arvadıyla, bütün göstərişli, nisbətli, mərbut nərsələri evindən yığışdırdı.