Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qösülmək . kösülmək. 1. çözülmək. pozulmaq. büzülmək.

qösün . - kösün kösün: köğsün köğsün: köğüs köğüs: ləhliyə ləhliyə. qaça qaça. çapa çapa. tələsə tələsə.

qöş kitlət . köş kitlət. köş kilfət. qoş kitlət. qoş kilfət. böyük ev. arvad uşaqlar. - köş kitlətdən qurtulsaydım, bilərdim ip kimin əlindəndir.

qöşə . çökə. 1. coşaq. qovşaq. qoşaq. iki, neçə nərsənin kəsişmə yeri, çəki, nuqtəsi. çatşaq. çıpıt. təqatü'. təqatö'. 1. coşaq. qovşaq. qoşaq. ittisal.

qöşə . köşə. çökə. - köşə başı: iki küçənin, sokağın birləştiyi yer. - köşə bucaq: çökə bucaq: göz önündən qırağ yerlər. - çökə bucaqda daldalanır. - köşə qapmaca: bucaq tutdu. - köşə ölçüsü: qonya.

qöşə . köşə. çözə. incə, bağır. şırıq biçilmiş nərsə.

qöşəqılıç . köşəqılıç. çözəqılıç. insafsız.

qöşələmə . köşələmə. çökələmə. bucaqlama. qarşı bucaqdan bucağa çarpaz çəkilən cızıq, qoyulan nərsə.

qöşən . köşən. çöşən. çükəş. küləş. - biçilən taxıldan, yerdə çöşən qalır.

qöşünmək . köşünmək. 1.köçünmək. qaçınmaq. çəkinmək. gizlənmək. - uşağı kölgəyə köşüt, isti arpar. 1. kölgünmək. nərsənin, birinin oğruna, kölgəsinə sığınmaq.

qöt soluğu . - göt soluğu: iş arası beş dəyqə dinlənmə. çox qıssa sürəc, bir anlıq dinlənmə. bir soluğ alma, eşiyə çıxamalıq qədər dinlənmə sürəsi.

qöt .

qöt . - götünə (göücünə) yaramamaq, yaraşmamaq: başaramamaq. bacarmamaq. becərəməmək. altından çıxamamaq.

qöt . gedər. çıxar. məsrəf. sərpə. səprə. sərf. məsrəf. xərc.

qöt . göt. 1. qonba. qomba. onba. omba. hər nəyin qabarıq, ənli olan otracağı, yastanı, qaidəsi. 1. nərsənin altı. 1. götcək. nərsənin oturmağa yarar bölümü. - oturacağın (çatulun. səndəlin) götü çox balacadır. - enli götlü oturacaq. 1. dib. gödənək. - səndə lap götün gödənəyin (göt gödənəyin) çıxartdın ha!. 1. dalı. arxa. sırt. - götduvar: arxa duvar. 1.
- göt atmaq: 1. gücənib, bacarıqsızlıq göstərmək. - işin ilkisin iyi başlamış, sıra çətinliyə gəlincə göt atmış. 1. şıllaqlamaq. şıllağa qalxmaq. 1. got. gövüd. govud. kəndik. ağacın için, boşqa biçimli qazaraq yapılan saxlac (zəxirə) qabı.
- göt qolan: nərsə arxasına, quyruğuna vurulan, qoşulan ip.
- göt görmədik: göt görməmiş: görməmiş. görmədik. sonradan görmüş.
- götün çıxarmaq: götünü çıxarmaq. gücünün tamı işlətmək, tökətmək. götün cırıb durmaq.

qötcəq . götcək. güpcək. güpəc. üstünə oturma, nərsə yığma üçün, ayaqlı, dayaqlı uzun, yassı təxt. nimkət.

qötə . gödə. alaçığı götürən çubuqlar.

qötəq . gödək. gədək. balaq. camış balası.

qötəq . gödək. kütcə. kot. xot. qısalıq. kütcə.

qötəq . gödək. qıt. - əkin gəlmədi, çörək gödək oldu.

qötəq . gödək. nərsədən ayrılan tikə, tikəlik. luqmə.

qötələ . gödələ. gədələ. kiçik küp.

qötən . gödən. kökdənçi. təməlçi. isulgira. radikal. fondamantal.

qötənbaqırsaq . qödənbağırsaq. düz bağırsaq. - qödənbağırsağı itə atallar.

qötəri . götəri. götərmə. dam, tıpə, dağ, hündür yerlərin təpəsindən olan yasdanlıq, düzəngahlıq.

qötəriq . götərik. götrük. 1. list.

qötərmək . götərmək. götəzmək. götürmək. saxlamaq. - mənədə götür.

qötiyə . ködiyə. götiyə. götüyə. götürə. kira. kirayə.

qötiyəmək . ködiyəmək. ködiyələmək. götiyəmək. götiyələmək. götüyələmək. götüyəmək. götürəmək. götürələmək. kira, kirayə, icarə edmək.

qötləq . götlək. göplək. küplək. 1. böğürgən. 1. götü, qalçası, qaxçası böyük olan. 1. başı boş gəzən. işsiz gücsüz. qıraba. arqın. yarqın. ipsiz. 1. qorxaq. 1. götləğin. nərsənin arxasına, quyruğuna vurulan, qoşulan tikə.

qötləmək . götləmək. çökləmək. 1. yoxsunmaq. kasıblamaq. varın bəyliyin itirmək. 1. qırınmaq. çökünmək. çökənmək. çökmək. çökəşmək. çöktüşmək. uçuğmaq. uçğunmaq. çalağınmaq. batqınmaq. müflis, vər şikəst olmaq.

qötlüq . mal qaranın arxasın örtən örtlük, çul, keçə, nərsə.

qötmək . götmək. götürmək.

qötmək . kötmək. kiçik kötük.

qötöy . kötöy. kötüy. acı. - kötöy. dənəli ərik.

qötrü . götrü. götürü. dibdən. qətiyyən. - mənim bundan götrü savm (xəbərim). yoxdu.

qöttən tolma . - götdən dolma: arxadan dolan, qırma, saçma tüfəng.

qötü sıxı . qötü sıxı: götü bək: götlü. tablı. dayanıqlı. durnaqlı. durnuqlı.

qötü . kötü. - kötü kötü, pis pis düşünmək: çözüm, yol tapmayıb çarəsizlik içində qalıb gərəkməz yollar, çıxarlar düşünmək. - iyi kötü: yaxcı pis. ortalama durum.

qötüqmək . götükmək. gətirmək.

qötül . gödül. işlənməkdən kiçilmiş nərsə.

qötüm . - götüm götüm yerimək, gedmək:1. geri geri gedmək. 1. götü üzrə sürünmək.

qötün . kötün. köftün. kövtün. malqara yemliyi olan yağı alınmış hər çeşit dənə, tuxum.

qötürcə . götürcə. götücə. götcə. durac. durca. orca. törək. tökən. sığın. nəticə.

qötürə . götürə. götürənc. götürəc. götürəş. götrə. götrənc. götrəc. götrəş. övüngən. qonuşqan.

qötürgə . götürgə. götrək. küsgü. kösgü. çökgü. köşgü. küsgüc. kösgüc. çökgüc. köşgüc. qaldırac. (< qaldırmaq: döndərmək. çöndərmək. fırlatmaq. təprətmək. oynatmaq. hərəkət vermək). 1. öz çevrəsinə dolanıb, buna bağlı nərsənidə özü ilə çevirən qol, ox, axlov, mehvər, əksən mil. 1. məncənaq. cərsəqil. 1. öğütüləcək dənəni dəğirmana tökən arac. 1. dövəni ata bağlayan ipli ağac.

qötürgə . qötürək. 1. yük daşıma üçün kürəyə qoyulan döşək. çul. 1. körpə uşağ daşıma üçün qucağa, kürəyə bağlanan torbacıq. 1. kulə püşti.

qötürqə . götürgə. qasıq (fətq) bağı, torbası.

qötürqə . kötürgə. götürgə. piçağ, ox kimi nərsələrin qını, qabı.

qötürqü . götürgü. götürgə. götügü. qaldırac. küsgüc. kösgüc. çökgüc. köşgüc. küsgü. kösgü. çökgü. köşgü. 1. əhrom. əhrum. 1. məncənaq. cərsəqil.

qötürmək .- baş götürmək: baş qaldırma.

qötürmək . götürmək.
1. çıxartmaq. yıbartmaq. ulaşdırmaq. çatdırmaq. salmaq. ilətmək. daşımaq. yönətmək. iləndirmək. iltətmək. aparmaq. barturmaq_. bardırmaq. barquzmaq. göndərmək. getqüzmək_. yubarmaq. 1. qopalaq götürmək. qovmaq. qovaraqlamaq. qavaraqlamaq. yeritmək. qaçdırtmaq. qoşdurmaq. sürmək. uzaqlaştırmaq. dəf’ etmək. 1. aparmaq. dağıdmaq. - sel dirəkləri yıxıb götürüb ağdardı. 1. almaq. alıb götürmək. qoparmaq. aparmaq. - güllə qolu götürdü. - biçgi iki barmağın götürmüş. 1. açmaq. - yəmşəyin götür: örtüyün aç. göndərmək. qaşqalamaq. kotdalamaq. şotdalamaq. sovdalamaq. savdalamaq. başdan eləmək. kubalav_1. 7. əkitmək₈. kitərmək. almaq. gizləmək. arxaya daşımaq. - əkitib gətirmək₈: götürüb gətirmək. 8. qaldırmaq. qoğzamaq. yuxarmaq. yükənmək. daşımaq. - başın götürdü: başın qaldırdı. 10. _1. qatlaşmaq. dözmək. tutsunmaq. salımsımaq. götürmək. çəkmək. tablanmaq. təhəmmül etmək. - bu yükü, ağrını, sözü götürmək gücdür. 1. əkidmək. aparmaq. mindirmək. - yolağçı əkidən gəmi. 1. ilətmək. yetirmək. ulaşdırmaq. dəğirmək. daşımaq. götürmək. aparmaq. ağdarmaq. daşımaq. ilətmək. düzənləmək. oxlamaq. yoxlamaq. yola qoymaq. güdüləmək. güdəlləmək. qılavuzlamaq. başçılamaq. çatışdırmaq. rəhbərlik edmək. gedərmək. qaldırmaq. savıştırmaq. hidayət edmək. həml, nəql edmək. - gizlicə almaq, götürmək: çalmaq. uğrulamaq. oğurlamaq. aşırmaq. 1. yüklənmək. ibermək. ebirmək. aparmaq. yaparmaq. evirmək. ustələnilmək. öhdələnilmək. 1. öldürmək. çökürtmək. - bu xəstəlik onu götürür. - götürən kəsəl: öldürücü, qıran xəstəlik. 1. aşırmaq. iticə yemək. - bir qablama aşı götürdü. 1. sürükləmək. - daşqın, bütün toprağı, dənizə götürdü. 1. qoşqulatmaq. yədəklətmək. gedərkən yanına almaq, yanında yeritmək. - bu kərə oğlunda götürdü. 1. tümüylə, durşuna, dibindən yiyələnmək, yüklənmək. - on kişilik yükü, təkcə özü götürdü.

qötürmək . götürmək. çəkmək. dartmaq. gəlişinmək. tutunmaq. yarşınmaq. yarşanmaq. yarğaşmaq. yarğanmaq. qəbul edmək. muvafiq olmaq. - içim götürmədi.

qötürümlü: götürümlü. girqallı. girdallı. dözümlü. dözəmli. dayanımlı. dayaqlı. ayaqlı. kövüslü. köğüslü. dayanımlı. dayanıqlı. dayınıqlı. dayınaqlı. dayanışlı. çəkətli. çəkitli. çəkişimli. çəkimli. şəkibli. kəşişli. (> kəşeş(fars)). cıtamlı. cıdamlı. çıdamlı. dartıtlı. çaqatlı. taqatlı. taqətlı. təhəmmüllü. qatlanışlı. qatlanımlı. durumlu. arxalı. arxaqlı. çəkişmə. könəlgəli. çönəlgəli. dönəlgəli. sığışlı. sığımlı. sığıqlı. qıtırlı. güclü. güvlü. guvlu. qocurlu. qurplu. qurclu. quvvətli. qudrətli. basınclı. zorlu. kürlü. gurlu. sıxlı. ərkli. ərkəli. örgəli. hörgəli. öğkəli. enerjili. çabalı. çapalı. gərmikli. yamanlı. biləkli. edərli. tablı. tupanlı. tüpənli (> tovan. təvan(fars)). toxalı. istitaətli. hallı. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. tutamlı. onuşlu. duraqlı. bağdallı. vəziyyətli. çaparızlı. sərin. qəvamlı. kitəmli. çitəmli. cıdamlı. tutağan. durna. dəvamlı. girgili. gərgili. olqumlı. olqamlı. onqumlu. onqamlı. səbirli. təvanmənd. qədir. qadir. qəhhar. təvana. muqtədir. iqtidarlı. - çox köndümlü kişi.

qötürüşdən . götürüşdən. götürümdən. girqalışdan. girgişişdən. girdalışdan. qatlaşışdan. arxayışdan. arxaqışdan. axızışdan. çəkimişdən. şəkibişdən. çəkişişdən. düzənişdən. könəgişdən. çönəgişdən. dönəgindən. kökəşindən. ayağından. duraşışdan. quraşışdan. törəşişdən. ürəşişdən. ürəgişdən. onuşuşdan. basıncışdan. başıncışdan. başışdan. ilkəşişdən. irkəşişdən. ərkəgişdən. ərkişişdən. örgəşişdən. hörgəşişdən. öğkəşişdən. çapaçışdan. çapaşışdan. gəlmişişdən. edənişdən. edlənişdən. tapşışdan. yapışışdan. yaxışışdan. toxuşuşdan. kitəmişdən. çitəmişdən. yarıtışdan. yaratışdan. 1. təbiətdən. qurdrəddən. 1. əzəldən.

qötüyətmək . ködüyətmək. ködüyələtmək. götütəmək. götitələmək. götütələmək. götürətmək. götürətləmək. ködüyə, götütə, götitə, götürə vermək. kira, kirayə, icarə vermək.

qöv . köv. göv. bir qulplı, yekəli kiçikli qab. - bir göv qatıq.

qöv . köv. güləm. xoş.

qöv . köv. küv. bataqlıq. batqalıq.

qövbəq . gövbək. gövbət. güvbə. gövbək. gövbət. gövbə. govbaq. govbat. govba. göğüs çuxuru. kiçik çuxurluq.

qövcimək . kövəcimək. kövəcəmək. kövəşimək. kövərişmək. kövrişmək. hövərəşmək. hövrişmək. hüfrələnmək. 1. dəlinmək. deşinmək. bacqanmaq. 1. boşalmaq. soyumaq. istəkdən, uçuşdan, həvəsdən düşmək. - əlim işdən kövrişib.

qövcür . kövcür. nacaq. qısa saplı, enli ağızlı balta.

qövcüt . kövcüt. 1. kövrək. kövənşə. kövəş. incik. 1. çox yüngül, xəfif. - yağlı çörək kövcüt olur, yoxsul qızı, ekiz doğur.

qövçərə . kövçərə. köçərə. köçrə. köçə. piyala. kiçik kasa.

qövə . gövə. güvə. cüvə. gəvə. (< kövən: kovan: kavan: çeğnəyib yeyən). parça, kağaz kimi toxulu nərsələri çeğnəyib yeyib, çürüdən böcək.

qövə . kövə. köfə. köğə. küfə. küvə. küğə. köfün. kövün. köğün. köhün. küfün. küvün. küğün. kühün. kafün. kavün. kağün. kahün. 1. içi boş, yüngül çubuq. 1. içi boş çubuqlardan yapılan. böyük səbət.

qövəq . kövək. köfək. püfək. kövəki. köfəki.

qövəqə . kövəgə. kövəg. yumşaq.

qövəqlənmək . kövəklənmək. kəvəklənmək. 1. əldən düşmək. sağlığı kötüləşmək. çormaq. kormaq. çorlaşmaq. korlaşmaq. 1. varlıqdan, güc qocurluqdan düşgünləşmək. qurumaq. zayıflamaq. 1. yorulmaq. yoğulmaq. əzilib durmaq. 1. darqın, küsgün biri ilə barışıb qonuşmaq, dərdləşib boşalmaq istəmək.

qövəl . gövəl. gövəy. gövəc. göyəv. göyəl. göyəc. 1. yaşıl. göğüş. 1. yaşıl baş ördək. 1. göyçək. gövçək. göçək. göyzəl. göysəl. göyəl. gözəl. yoğlaz.

qövələç . gövələç. böyük kova. təşt.

qövələq . gövələk. 1. gövəldək. ağaclar üzərində yaşayan, yaz qış göy yaşıl qalan sarmaşıq. 1. göbələk. gövələk. küf. küv. küp. givix. - bağlamış giviş çörəyi, verməz yoxsula, versə partlar ürəyi. 1. gövələk. göyələk.

qövən . kövən. kövün. kövn. xoşal. xoş.

qövənc . kövənc. kövəc. kövəş. kövərə. kövərə. hövərə. hövrə. hüfrə. dəlik. deşik. gözmək. gözmik. gözmic. gözməc. baca. kova. hova. kavca. kavaş. kavcaq. kavsuq. kavuq. kavaltı. kovca. kovaş. kovaltı. kovcaq. kovsuq. kovuq. - tüsdü kövrədən çıxar, evdə olanı çöllərə yaxar. (yaxar: yayar). - yekə gözmicli burun.

qövənə . gövənə. göy.

qövənmək . kövənmək. kövlənmək. xoşallanmaq. xoş olmaq.

qövənşə . gövənşə. gövəş. göyənşə. göyəş. uzun yaxud pota, göy, dadlı qoğun çeşiti,

qövər . kövər. kövrüz. arx.

qövərçilə . kövərçilə. şehdən oluşan küf, küflənmə.

qövərən . gövərən. göğərən. göyərən. gövərənlik. göğərənlik. göyərənlik. gövərilik. göğərilik. göyərilik. gövlük. göğlük. göylük. (səbzə zar).

qövəri . kövəri. burbucaq. - bir kövəri qoymadı axdarmamış.

qövərmək . gövərmək. göğərmək. göyərmək. küflənmək.

qövərtilik . qöyərtilik. qöyərimtilik. qövərimtilik.

qövərtim . gövərtim. göğərtim. göyərtim. cücərtim. kəlləyiş. başverim. sürgünüm. qurçunum. bitim. butum. otüm.

qövəş . kövəş. köməş. (< kav. kov). köhnə gövüş, başmaq, nərsə.

qövəzimək . kövəzimək. kövəzimək. kövnəzimək. köfüzümək. köfnüzümək. kövünzümək. kövnüzümək. 1. koruqmaq. yoruqmaq. yorulub gücsüz qalmaq, əldən düşmək. 1. tökəzimək. tökəzləmək. düşəsimək. düşəzləmək. düşəcək kimi olmaq. 1. köhnəzimək. çürüməyə başlamaq, üz tutmaq. çürüsümək. ərizimək. əğirzımək. sıvıqzımaq. suyuqzımaq, yumşazımaq. aşınzımaq. əğrizımək. əsgizımək. püsküzümək. yarparsımaq.

qövqənmək . kövgənmək. bir baca arayıb sinmək, gizlənmək.

qövləq . kövlək. kövdək. kövək. gülək. 1. kövgülü. gülgülü. dayaz olmayıb, dərin qab. 1. bir taxıl ölçüsü.

qövlət . kövlət. 1. bayramlıq. - bu il uşaqlara yaxcı kövlət verdim. 1. çaypulu. könülakcası. göyülakcası. şaydana.

qövnəmək . kövnəmək. kövnümək. 1. yumşanmaq. 1. çürümək. 1. dayanamamaq. qatlanamamaq. 1. yemişin özü özünə artığına yetişib yumşanıb əzginməsi. 1. küyünmək. yana yana ağlamaq. 1. ağlamaqdan əldən düşmək. 1. kövnüklənmək. könüllənmək. ürəklənmək. darılmaq. içlənmək. dərdlənmək.

qövnü . kövnü. kövün. çox olqunlaşmış, sulanmış yemiş.

qövnüq . kövnük. gövnük. gümənli. acılı. kəsəlli.

qövnüq . kövnük. kövünk. 1. kövnək. yufa ürək. tez ağlayan. 1. boş, yumşaq nərsə. 1. çürük topraq.

qövnüq . kövnük. yumşanıb, çürümə dürümü.

qövnümək . kövnümək. kövünmək. kövnəmək. kövənmək. açınmaq. 1. dayanamamaq. qatlanamamaq. 1. boşalmaq. yumuşamaq. 1. çox olqunlaşmaq.

qövnümək . kövnümək. kövünmək. olqunlaşmaq. sulanıb qızarmaq, sararıb yetişmək.

qövnütmək . kövnütmək. kövündürtmək. olqunlatmaq. sulanıb qızartmaq, sararıb yetişdirtmək.

qövrə . kövrə. kövərə. 1. baca bacalı, gözənəlik nərsə. 1. isfənc. 1. balı süzülmüş pətək. sır. sıraq. mum.

qövri . kövri. kövər. ağzı gen qab. sərinc. səric. səriş.

qövsələmək . kövsələmək. kövsənğləmək. kovsalamaq. kovsanğlamaq. yoğurmaq. çeğnəmək. çiğnəmək.

qövt . gövt. gövüt. göt. çuxur, oyuq yer.

qövtalut . kövdalut. kövdalıt. (kimsə). başsız ucu bınığ, uzun sapıq, qələmə.

qövtünöylü . - gövdünöylü yağmır. kovdanoğlu yağmır: narın, sürəkli səpələyən yağmır.

qövtürəmək . kövdürəmək. yoxsullamaq. kasıblamaq.

qövüd . gövüd. gödən. gövdən. göpdən. qarın. qursaq. kovsaq. korsaq. mə'də.

qövüllünmək . kövüllünmək. kövlünmək. köğüllünmək. köğlünmək. həssasiyyət göstərmək.

qövün . kövün. köfün. qarnın iki yanı. boş böğrək.

qövürlənmək . kvürlənmək. əzilmək. oğulmaq.

qövüş . gövüş. > kəfş.

qövüş . gövüş. göyüş. yanma. yaxınma.

qövüş . kövüş. qoğuş. bölmə.

qövüt . kövüt. göl.

qöy . göy. çatının, damın, səqfin, göyəğin, göyücün, gövərtinin, nərsənin yuxarıda qalan iç üzü.

qöybuynuz . üç yaşlı camış düyəsi.

qöycə . göycə. 1. göycəsultan. yamyaşıl olub, alça çağala çeşiti. 1. göycəqarın. göycəqarıq. quzü kəsəllərindən.

qöycəq . göycək. gövcək. gövcə. göycə. gövərik. göğərik. göyərik. gövləz. göğləz. göyləz. 1. yemiş, əkinlərin olqunlaşmadan yaşıl olan durumu. 1. yeniyetmə. qıran. qığan. gənc. iyidoğlan. oğlan. nov cəvan. no cəvan.

qöyçək . qöyçək. 1. gözəl. yoğlaz. güllü. göyzəl. göysəl. görəgən. gözəgən.

qöyəbərc . göyəbərc. göyəberc. göyəborc. sağılı, salamılı, bəhrəli borc.

qöyəcəqarqa . göyəcəqarqa. güləcəqarqa.

qöyəl . göyəl. görəl. gürəl. yaşmı. yəşmi. qoyu göy yaşılsı boya.

qöyələqliq . göyələklik. göyərtilik. göyəritlik. göyərənlik. göğərənlik. göyərənlik. göyərən. göğərən. göyərən. göyərtə. gövərtə. gögrü. yaşıllıq. gövəri. göğəri. göyəri. bağçalıq. göy əkilən yer, kərdi, tarla.

qöyərçin gözü . süpürgə bağlanan ot çeşiti.

qöyəri . göyəri. gövəri. gömgöy.

qöyərtmə . qözərtmə. qözərmə. qözəndir. qözəndir. qözmıncığı.

qöygər . bozumtul boya.

qöykavar . göykavar. göykəvər. göyərti.

qöyqə . göygə. göygü. bostan.

qöyqürəq . köykürək. küykürək. ataq. çapıq ünlənən, parlayan.

qöynar . göynar. yaşıl ağac.

qöynək . köynək. 1. araba, daşqa oxunu yerləşdiyi yatağı. 1. hər çeşit üst örtüyə, qabığa verilən ad. - ilan köynəyi. - barama qurdu köynəyi.

qöynəq . göynək. köznü. közü. közük. iltihab. suziş.

qöynümək . göynümək. göyünmək. göynüləmək. göynəmək. göynəlmək. göyənmək. acımaq. acı çəkmək. acışmaq. yacışmaq. yaxışmaq. içi yanmaq.

qöyrümək . köyrümək. kövrümək. quyrumaq. qurumaq. quruyub tirlənmək, daranmaq.

qöyüq . göyük. göy çiğdəm.

qöyüqömbə . göyügömbə. göygömbə. üstü tutuq, damlı, səqfli, göyəkli, göyüclü, gövərtili yer. çatılı,

qöyümtül . göyümtul. göyçavın. göysavın. göyçavın. göytavın. göygündaz. göygünaz. göygəndaz. göyaldaz. gögəndaz. göysan. göytəhər.

qöyüntü . - göyüntü söyüntü: göyüntü üzüntü: dərd əzab. - göyüntü sevinti: üzüntü sevinc: sıxıntı öğünc.

qöyzə . köyzə₉. gövzə (< göz: oyuq). biləzik. kələpcə. buxov. qolbağ. biləngi. əlbağ. (> ələnqu(fars)). - gövzə salmaq: biləzik, buxov taxmaq.

qöz ırmamaq . göz ayırmamaq.

qöz yetirmək . baxıb, görüb anlamaq, düşünmək.

qöz . bataqlıq. - olunmaz gözə düşdük.

qöz . göz bunı. göz buğu. korluq.

qöz . göz. güdər. güdü. umur. diqqət. qıloy. güdər. güdü. diqqət.
gözlü: güdəril. güdürül. güdülü. umruq. umurlu. diqqətli.
gözsüz: koraba. korab. qıloysız. güdərsiz. güdürsüz. güdüsüz. çalanğ. dağınıq. umursuz. umursamaz. diqqətsiz.
gözlücə: qıloyca. umurluca. umursayın. diqqətlicə.
gözləmək: umursunmaq. umursanmaq. diqqət edmək.

qöz .- gözaçıcı: oğru. yankəsici. hırsız. - göz açmaq: bir yeri oymaq. üzüm ağacı dibin qağalamaq. - göz bağlama: nərsəni işinə gəlir istədiyi biçimdə göstərmə. - göz bardağı: yağmır sularını çəkən quru topraq çatlaqları. - göz bələrtmək, bərətmək, bölərtmək: göz çıxarmaq. 1. bir istəyi olumsuz qarşılamaq. 1. birini qorxutaraq var yoxun əlindən almaq. - göz bulağı: gözlə burun arasında olan çuxurluq. - göz biti: mövləriə düşüb, gözlərin, tomurcuqların yeyən böcək düşüb. - göz dişi: it dişi. - gözə: bucaq. qurun. qopcaq. qapcaq. quşə.

qöz .1. göz bunı. nəzər. - göz bunına raslanası.

qözan . közan. közman. közən. komaş. - közan gömək: komaş, külçə (külcə) gömmək, küllü közdə yatırıb pişirmək.