Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qözayaqı . gözayağı. arayağ üsdə. üzdən. - gözayağı baxdı, bəğənmədi.

qözcüq . gözcük. suyu az olan çox kiçik süzənək, bulağcıq.

qözə . gözə. 1. göz. oda, otaq. 1. süzgəç. 1. gözəl. yoğlaz. güllü. görəgən. gözəgən.

qözəq . gözək. 1. dəlikli nərsə. ilmək. 1. gözlək. çözək. çözələk. ilməyə keçirilən tel, sap, qatma, ip, qayış. - şalvarın gözəyin tərs salmısan. - bu gözək ilməklərə görə çox enlidir. 1. iğnə. - gözək saplayan.

qözəq . gözək. gözəmə. rufu. yama.

qözəqilə . közəgilə. közgilə. közgəlim. gözəgilə. gözgilə. gözgəlim. çox sevimli, dadlı, istəkli olan nəjsə, kimsə.

qözəmək . gözəmək. 1. ilmək ilmək işləmək. toxumaq. hörmək. örmək. 1. gözələmək. oyulqamaq. yamamaq. rufulamaq. rifulamaq.

qözəmək . közəmək. közənmək. 1. göğsəmək. göğsənmək. ötsəmək. ötsənmək. özsəmək. özsənmək. yazınmaq. yazsınmaq. yatsamaq. yatsanmaq. yansamaq. yansanmaq. əğsinmək. əysinmək. istəmək. istənmək. sağnışmaq. sağışmaq. sağıcmaq. səğişmək. sərişmək. qanğışmaq. yanğışmaq. meyil, yenğiş, iştiyaq duymaq, duyunmaq. duyqamaq.

qözənək . gözənək. göz göz su çıxan yer. sucuq. suluq. sulu yer.

qözərmək . gözərmək. gödəzmək. güdəzmək. güdərmək. güdmək. < göz olmaq.

qözət ol . gözət ol. muğayat ol. özüvü qoru. teyk keer.

qözət . közət. közəv. közəği. közüt. közüc. közal. közəv. közəngi. közağacı. közbə. közək. közəngi. közənti. közət. közəv. közəyi. közük. köz. əğsin. ocağın közün, külün qarışdırma, çevirmə, çəkmə, toplamada işlənən ucu közərmiş, yanıq çubuq.

qözətəmək . gözətəmək. izləmək. tə'qib edmək.

qözətləmək . gözətləmək. gözləmək. gözdəmək. gözətləmək. gözərtəmək. gözərləmək. gözəcləmək. görləmək. gördəmək. görətləmək. görərtəmək. görərləmək. bəkçələmək. bəkləmək. baxcamaq. baxıcmaq. baxıclamaq. baxcamaq. baxşamaq. baxşımaq. baxdamaq. baxlamaq. qaramaq. qaraçmaq. qaraçlamaq. qaraçdamaq. qaraşlamaq. qarcalamaq. qarşalamaq. (umuş. umma. muşahidə. tərəssüd.
yoxlamaq. kovalamaq. 1. güddəmək. bəkitmək. 1. yoxlamaq. kovalamaq. qollamaq.
1. gütəvul.
1. qarağan. qarı. qaravul. qaravul). 1. gözaltına almaq. göz izinə qoymaq.
1. gəzləmək. amaclamaq. nişanlamaq.
1. əl saxlamaq. yubatmaq. dayanmaq. tutsunmaq. dözmək. götürmək. çəkmək.
1. görünmədən, gizlicə baxmaq. 1. baxınmaq. göz tikmək.
1. gözləmləmək. nizarətə almaq.
1. baxmaq. səritmək₈. seyretmək. nəzarət edmək. - bəklə görmək: gözlə görmək: son, uyqun duruma görə davranma yasası, səyasəti.
1. kəvmək. qazmaq. dürcəmək. dürçəmək. dürəmək₈. dürcələmək. dürtəmək. dürtələmək. deşələmək. deşələmək. deşəmək. gözləmək. gözələmək. aramaq. axtarmaq. qarqanmaq. biçələmək. künçələmək. künçəvləmək.
1. dənətmək. dənətləmək. sınamaq. sınavlamaq. sorumaq. yoxlamaq. kovalamaq. kontrollamaq. muraqib olmaq.
1. muşahidə edmək. mütərəssid olmaq.
1. qalmaq. - ayaq üsdə qalmaq, gözləmək: dikəlmək.
1. bəkləməmək. ummamaq.
1. tamaşa edmək. 1. qoraqlamaq. gözgəmək. qorzamaq. qorlamaq. qorumaq. sağlamaq. qurtlamaq. gürtləmək. keşikləmək. qaravullamaq.
1. özənsəmək. önəmsəmək. gözdə tutmaq. tikizə almaq. saymaq. aldırmaq. güdmək. bəsləmək. keçindirmək. umursunmaq. umursanmaq. diqqət göstərmək.
1. qollamaq. qulluqlamaq. qullamlamaq. qulluqda durmaq.
1. gözgəmək. qorzamaq. qorlamaq. qorumaq. qaramaq. gözdən bıraqmamaq, qoymamaq, ötürməmək. qızınmaq. qısınmaq. asırqamaq. yasırqamaq. acırqamaq. əsirgəmək. verməmək. göstərməmək. gizləmək. qurtlamaq. gürtləmək. saxlamaq. sağlamaq. sığdırmaq. savralamaq. savarlamaq. sipərləmək. daldamaq. daldalamaq. duldalamaq. duldamaq. qalağamaq. qalağlamaq. qalxanamaq. qalxanlamaq. barımaq. bağımaq. qoldalamaq. qollamaq. arqaşlamaq. qayırmaq. qayqırmaq. bəkitmək. güddəmək. arxalamaq. qınılqamaq. qınlamaq. hifz edmək. - tanrı əsirgəsin: allah gözətsin, qorusun.
1. güdücləmək. çobanlıq, sıyırçılıq, naxırçılıq edmək. himayət edmək.
1. sayqaymaq. sayqaylamaq. hörmət qoymaq.
1. gözəlləmək. geyindirmək. donatmaq. donamaq. donatlamaq. örtmək. keçirtmək. singitmək. tutulatmaq. qəbullatmaq. yedirtmək.
(gözlənmək: 1. qorunmaq. 1. göz göz qabarcıqlar ortaya gəlmək).
: baxlaşmaq: baxınmaq. gözləşmək. gözlənmək. görləşmək. görlənmək.
gözləşmək: gözləşmək. bəkləşmək. umuşmaq. birbirini gözləmək.
1. dənətinmək. dənətlənmək. sınalaşmaq. sınavlanmaq. yoxlanmaq. sınğanmaq. sınanmaq. kontrollanmaq. muraqiblənmək. 1. dürcənmək. dürcələnmək. dürtənmək. dürtələnmək. deşələnmək. deşənmək. aranmaq. axtarınmaq. biçələnmək. künçələnmək. künçəvləşmək.
1. gözəclənmək. bəkçilənmək.

qözətmək . közətmək. közələmək. ocağın közün qarışdırmaq, çevirmək, toplamaq.

qözəvərmək . gözəvərmək. sezəvərmək. şeşəvərmək. şeş gəlmək. qarşılaşmaq. tuşlaşmaq. raslaşmaq. - belə qınçılığa (qınçılığ: döğəş. əziyyət. əzab. zəhmət) gözəvərməmişdim.

qözəvərtmək . gözəvərtmək. göstərmək. qarşılatmaq. tuşlatmaq. raslatmaq. nədən olmaq. - necə korluqlar (güclüklər) gözəvərtdi bizə.

qözqör . gözgör. gözgörə. göz görə göz. gözgörmə. açıq aşgar.

qözqü . gözgü. közgü. qösqüc. ucu iti çubuq, mil, çivğ, mıx.

qözləq . qözlək. qözdək. gözləmə, bəkləmə yeri. intizar otağı, yeri.

qözmək . közmək. küzmək. küymək. qormaq. oduqmaq. yanmaq. ışınmaq.

qözmər . gözmər. iri bacalı olan, özəlliklə burun. - gözmər burun uşaq.

qözmüq . közmük. köznük. 1. göğnük. göynük. ötnük. öznük. yazınıq. yatınıq. yasınıq. yanşıq. əğnik. əynik. istənik. istinik. sağnışlı. sağışlı. sağıclı. səğişli. sərişli. yenğişli. qanğıq. yanğıq. meyilli. iştiyaqlı.

qöznəmək . köznəmək. közünmək. köznümək. köznükmək. köznəmək. közünmək. qızmaq. azıqmaq.

qöztəq . göztək. 1. vaşar. 1. möhrə. 1. bir yerə taxılan iliktirik telinin başında olan qurqu, cihaz. 1. köstax. bəstək. kəstək. dəsdək. dayaq. 1. ləkə. bənək. buğçum. burçum. baluq. xal.

qöztəmə . közdəmə. közləmə. köz pişirilən yemək.

qöztərə . köztərə. kəstərə. itidici, kəsgilədən biləği, bilöv, sulağı, soğan daşı.

qözü . közü.

qözükmək . gözükmək. gözünmək. görükmək. görünmək.

qözyumma . gözyumma. uşağ oyunu.

quba . qoba. qopa.

qubarmaq . quparmaq. qoparmaq. ürkük heyvanların tüklərinin qabarması.

qubaşıq . qobaşıq. qoyuşuq. kopaşıq. köpəşik. küpəşik. kömləşik. kömələşik. köməkləşik. birbirinə yığışıq, doluşuq. birləşik. yardalaşıq. yartlaşıq. oratalaşıq. müştərəkən. təavüni. təavoni.

qubaşmaq . qobaşmaq. qoyuşmaq. kopaşmaq. köpəşmək. küpəşmək. birləşmək. birbirinə yığışmaq, doluşmaq. köməkləşmək. yardımlaşmaq. orataqlaşmaq. yanaqışmaq. yancaqışmaq. iməcişmək. iməciləşmək. iməcləşmək.

qubbalamaq . qupbalamaq. yubbalamaq. kütmanlamaq. qalaqlamaq.

qubbalanmaq . qupbalanmaq. yubbalanmaq. kütmanlanmaq. qalaqlanmaq.

qubur . qoğur. qovur. (qabur. qapur). 1. içi boş nərsə. 1. böyük, enli, geniş kanal. 1. boru biçimində olan qab. - ox quburu: sadaq.
(köcher_alman, quiver_ingilis).

qubur . qoğur. qovur. bir çeşit dolma yaraq, silah.

quc! . qucaqla!.

quc! . qucaqla!.

qucaq açmaq . sığındırmaq. qoruncadırtmaq. pənah vermək.

qucaq cocuğu . qicağda gəzdirilən uşaq.

qucaq qucağa . 1. içi içə. yan yana. - qarqışla alqış, öclə sevgi, gözdə qanla su, ürəkdə odla buz qucaq qucağa. 1. üz üzə. - quca quca al qana yatan savaşçılar. 1. quca quca. qolboyun.
- qucaqdan qucağa, qapıdan qapıya: bollu qaynaqlarla ilişgi quraraq.

qucaq . hər hançı bir sınırın arası, içi. iç. - qucaq dolusu: çox bol. bolaq. - qucaqdan qucağa: bir çox kişi ilə ilişgi quraraq.

qucaqlamaq . bağırlamaq. boyunlamaq. buxunlamaq.

qucaqlamaq . içinə almaq. çəpçevrə sarımaq. ehtiva edmək. -ovanı qucaqlayan uca dağlar.

qucan . qucaqlayan.

qucğındı . soğan.

qucuq . qucaq. dalğı. hizb. partı. partiya.

qucuş . quc quc. qucaqlama.

qucuşmaq . qucaqlaşmaq. quclaşmaq. sarılmaq. sarışmaq.

quçətli . nə çox arıq, nə çox ətli, balıq ətində olan.

quçurmaq . quçurtmaq. 1. saçmlamaq. ağzına gələni saçalamaq. söyləmək. 1. nərsənin itiliyin vurqulamaq üçün işlənir. -yumruğun uçurtdu: yumruğun fılayıb endirdi.

qudurma . kürgüş.

qudurmaq . qusurmaq. qosurmaq. qopqurmaq. azğırmaq. aşğırmaq. çəkin, həddin aşmaq.

quduz . quduruq. qudurmuş. azqın. qəzəbli. hiddətli. bağnaz. har. fanatik. mütəəssib.

quf . - kuf kuf, qıf qıf əğilmək, sallanmaq: yemişin çoxluğundan ağac dalları sallanmaq.

quqqu . quyqu. tək. yalqız.

ququ . quğu. qu (sona).
(kuknos_yunan).

ququluq . bəx dövlət. - qutquluq versə oğan (yiyə. tanrı) quluna, yuxar ağar işi gedər yoluna

ququrma . quğurma. göğərçinin ötməsi.

qul tanrıya yükünsün . bəndə allaha səcdə edsin.

qul yağı, it böri . düşman nökər, qurd ağızlı it olur.

qulağlara salınsın, iyku sözlər, incisun.

qulaq . 1. kovlaq. kovuq. oyuq. 1. qolaq. qolğaq. qollamağa, tutmağa yarar sap, çıxıntı. 1. bir yazıya yapışdırılan not kağazı. 1. bir para qılplı nərsələrin qılpının, sapının ucunda olan çıxıntılı bölüm.
- qulağı dəlik: olub bitəni çapıq savlanan, bilgilənən. savlı. sorağlı. sorğalı. xəbərli. bilgili. - qulağı kəsik: görmüş keçirmiş. usmuş. usmanlı. çox sınav keçirmiş kimsə. - qulağı kirişdə olmaq: qulağı səsdə olmaq: qulağın açmaq. qulağın asmaq. qulağ kəsilmək: qulağ tutmaq, yatırmaq, vermək: özənlə dinləmək. - qulağına çalınmaq: qulağına dəğmək.

qulaq . 1. sabanın toprağa girən bölümünün iki yanında olub, toprağı yanlara tökən parça. 1. burqu. aşıq. - çalqılarda var hər bir telin, bir aşığı, sənin tək gözəlin hər kətdə var min aşığı.
- piyano qulaqların buraqla dartıb boşaldarlar.

qulaq . şifahi.

qulaqasmaq . önəm vermək. saymaq.

qulaqasmamaq . önəm verməmək. saymamaq.

qulaqcıq . - qulağcıq: qulacıq. ürəyin başında olan iki boşluğun adı.

qulaqçı . baş qulağa girib dən eliyən kiçik milçək.

qulaqdan . eşidərək. duyaraq. dinləyərək. şifahən.

qulaqdələn, boğaz yırtan . çox uca səs.

qulaqhayanı . qulağ yoldaşı. qonşac. hökür. kökür. kükür. küykür. ötdəş. sözdaş. söydəş. həmdəm. söhbətdaş. həmsöhbət.

qulaqı qəsiq . - kəsik qulağ: 1. işbilən. səyasətçi. politisyən. politikaçı. 1. qalmasın işə qıp qoyan, qulp qoyan. qarışıq, dəğişik işlərə girib çıxmış olan.

qulaqkəsən ağız qapan, göz yuman . müstəbidd. dikdator.

qulaqkəsən . qulaq verən.

qulaqlaşmaq . (gizlicə, başqası duymaqsızın, eşitməzin,). qulağ qulağa qonuşmaq: qulağ qulağa vermək: pıçıldaşmaq.

qulaqlıq . qulağlıq. qulağçın. 1. qulağsın. qulağsin. qulağ oxşayan, yumşaq səs. -oxuyanın, türkü, şarkı, mahnı söylənin səsi, incə yoğunluğuna baxmıyaraq, qulağlıq olmalıdır. 1. səmək. səm'ək. 1. hedfon.
1hedfon . qulağlıq.
1fon . - hedfon: qulağlıq.

qulaqsız . sapsız. qılpsız. qulpsız.

qulbağ . tancuq. tansuq. tanrı kişisi. zahid. parsa. abid.

quldur . muzdur. mozdur.

quldurbasan . quldursalan. quldurkəsən. yağıbasan: yağısalan. yağıkəsən. düşmənin, boynu yoğunun üzərindən (üstəsindən) gələn.

qulqulu . boğazı dar su qabı.

qullab duz . aşıraçı. \

qullab . qonqab. qoncab. qonab. qonav. çönbə. dönbə. lovlova. dolab. büktək. püşdək. məntəşə.

qullamaq . qullanmaq. 1. kölələnmək. qul edinmək.

qullanışlı . kullanışlı. işlənişli. qoldam. qoldamlı. qoldamca. qollamca. qoldamlıca. qollamlıca. qollamıc. qolamıc. qolayıc. qolaylı. kip. tutamlı. tutumlı. salağlı. əlverişli, pıratik olan.

qullə . qoppa. qopa. kopa. kupa. 1. bir para yapıların damında yerləşən çıxıntı. 1. dağın ən yüksək bölümü. təpə. köbər. satğal. savqal. çatğal. tiriz. zirvə. 1. yüksək, dar yapı.

qulluq . 1. tə'əbüd. ibudiyyət. 1. sığıntı. sığınış. ibadət.

qulluq . hizur. pişqah.

qulluq . köləlik. bəndəlik.

qulluq . qolluq. 1. qulun, qolun yapdığı iş. 1. tapınma. tapınış. tapnış. ibadət. 1. xidmət. 1. qolçuq. sərbazlıq. 1. polis. 1. pasqah. 1. salıtun. saldağun. sərbazxana.

qulluq . qolluq. xidmət vəzifə. xidmət nizam. sərbazlıq. sürüt. görəv. tutu. tutuğ. mə'muriyyət.

qulp . 1. ip ucu.

qulpa . qulab. gılpa. qılab. tabaqlı, qılplı bardaq, fincan.

qulpımaq . qulpumaq. qulplamaq. qıplamaq. qılpamaq. qollamaq. qolbamaq. qulp, qılp, qıp taxmaq, qoymaq.

qulplı . qulpulu. qulplı. qıplı. quplı. qılpalı. qollı. qolbalı. 1. böyük qazan. 1. güclü, varlı olan.

qulpun itirmək . ip ucun qaçırtmaq.

qulsığ . qul kimi. bərdə var.

quluçqa . < qoruçqa. qıvıcqa. 1. kürk, küh, qorq yatan quş, toyuq. 1. yumurtlamasın dayandıran toyuq.

qulunlamaq . (at. eşşək) yavrılamaq. doğmaq.

qulunlamaq . bərdə darlıq edmək.

quluşmaq . bərkişmək.

qulyabanı . allah bəndəsinin biri.

qum . - böyrək qumu: böyrək daşı. - qumova: qumçölü. qaraqum. qumluq. (şenzar).

qumana . gumana. yumana. cumana. 1. quylaq. qulanan yer. 1. dərin yekə kövüt, govut, quyu. baş, ana quyu. - kəhrizin iki gumanası var. 1. umman. böyük göl. dərayaça.

qumbul . gumbul. arxın, çayın dərin yeri.

qumca . umca. 1. sandıq. yığdan. yəxdən. bağdan. 1. yekə qutu. 1. qundaq.

qumğan . qopğan. tüng. parç. qarnı qopuq, şişik su qabı. gülab qabı. ibriq. - zığla sürtüb qomğanı yılratdı: ışıldatdı, parlatdı.

qumqan . afdafa.

qumru . qurmu. qoymu. quymu. qormu. 1. qoruq, quyuq al boya. xurma alı. 1. bur. bor. qızımtıl sarı. 1. göyərçin boyda, alıq (qırmızımtıl) bir quş adı.
((qumrul: qurmul. qoymul. quymul. qormul.
((qumrulluq: qurmulluq. qoymulluq. quymulluq. qormulluq. 1. burluq. borluq.

qumtaşı . qumdaşı. kiçik daş. çınqıl. çanqıl. sınqıl. sanqıl.

qumul . qumluq. qumlaq. qumqal. qumdal. qumşal. qumzar. qumav. qumlu yer.

qunt . qont. qurt. ağır, qalın, dayanıqlı, sağlam, möhkəm, ustuvar olan. -qont yapı. -qunt at. -qont kişi. -qont ayaqqabı.

quntaq . qundaq. qondaq. 1. komalanmış, topalanmış saç, sap toparı, boğumu. 1. sıxıca, kip bağlanmış, sarılmış bağlı. -qundaq sökmək: açıb söküb olan olmayanı qarışdırıb, bulğaylıq çıxartmaq. əsgi, keçmiş, gizli nərsələri açıb ortaya qoymaq.

quntaq . qundaq. qurdaq. küydaq. qordaq. təndir. kürə.

quntaqçı . qundaqçı. qurdaqçı. küydaqçı. qordaqçı. təndir. kürükçü. fitnəçi. aşubçı. fitnəçi.

quntaqlamaq . qundaqlamaq. qondaqlamaq. 1. sıxıca, kipcə komalayıb, topalayıb, boğumlayıb, yığıb bağlamaq, sarılamaq.

qupaşmaq . quvaşmaq. qovaşmaq. birbirinə qovuşaraq, iməciliklə bir işi görmək.

qupuz . gupuz. gopuz. yalan, abartılı söz, göstəriş.

qur .

qur . 1. quşaq. kəmər. 1. məqam. rütbə. - uluğ qurlu. - iki qur artmış.

qur . qor. 1. həlqə. məhfil. 1. qurul. heyə't. 1. sirə. 1. bayraq, ələm başına vurulan dəmir, gümüş, parça topuz, qopaz.
- gur gur: gür gür: sıx sıx. sürəkli. tez tez.

qur . quru, bərk olan nərsə.

qur . maya. yoğurt, boza (şərab) dibində qalan köçək, dürd, torta ki yoğurt çalma, boza qoymağa yarar.

quraba . oyunçu. oyunbaz.

qurabataq . qarabataq. dəniz quşu çeşiti.

qurabiyə . yuvarlaq, quru dadlı çeşiti.

quraq . quraqlıq. qıtlıq. tez quruyan. su, şeh saxlamayan. sulaq olmayan. yağışsız. qur qur qur qur qur.

quraqalamaq . kürəkləmək. silib süpürmək.

quraqan . qurağan. qorağan. qorqan. qoruqan. 1. qala. hisar. 1. qorunaqlı yer. sağdın. istihkam.

qural . 1. tuqal. bədii. orijinal. açılmamış cığırda işlənən iz, əsər. nərsə. 1. bidə't. 1. salım. sağın. qayda. qanun.

qural . yasal. yastan. sağıl. qanuna uyqun. (qaidə. həncar. usul. rah. dəsduri).

quralamaq . 1. qurşalamaq. mahasirə, ehatə edmək.

quralcıq . formul.

quralçı . 1. bədiçi. bidə'tçi. orijinal. kilasik. 1. qaydaçı. müqərrərati. qanuni.

qurallanmaq . cürlənmək. düzənlənmək. dizilənmək. qurulmaq. qaydıya salınmaq.

qurallı . quralğı. əsasi. bünyəvi.

quram . quras. 1. nəzəriyyə. teori. 1. rütbə. təbəqə. 1. salış. müəssisə. tə'sis.

quram . nəzəriyyə. teori.
quramıq: quramsal. nəzəri. teorik.

qurama . - qurama buxcası: qırama buxcası: yamalıq buxcası

qurama . quracıq. saxda. qurquma. qurquru. qıpı. cə'li.

quramçı . qurasçı. nəzəriyyəçi. teorisyən.

quramlamaq . nəzər vermək. teori vermək.

quramsal . nəzəri.

quran . çatıda oyulan baca. tünlük. tavanarası.

quranqa . quraqa. bütü. rond. - doqquzun üsdə bir də gəlsən quranqa olur.

quranlamaq . uranlamaq. şişinmək. kəndi qurqularına, uyularına qapınmaq.

quranlanmaq . qurqanalmaq. qurqanmaq. qurqınmaq. oylanmaq. xiyallanmaq.

quraştırma . quraşdırma. quraş. quruq. 1. qurtaq. quraş. qoşum. qoşdurum. düzməc. qurqu. qurma. muntaj. 1. cə'l.
-((quraştırıcı: quraşçı. quruqçu. 1. cə'l edən.
-((quraştırıcılıq: quraşçılıq. quruqçuluq. 1. cə'lçilik. işi cə'l edmə olan kimsə.

qurata . bir dəri bir sümük olan. quru dəri. qurqağac.

qurataq . bilyə. tilə. yoyu. möhrə. zıpzıp.

quray . guray. dayça.

qurayş . qorayş. 1. qora. sulanmamış, olqunlaşıb dadlanmamış üzüm. 1. gec olqunlaşan, yuvarlaq üzüm çeşiti.

qurba . qırba. dəğər. ərziş. qiymət. dəğin. dəğiş. mənzilət.

qurbacıq . susuzlüqdan görünən kəsəl.

qurbağa gözü . üzüm çeşiti.

qurbağacıq . diçək. açılıb qapanan nərsəni istənilən yerdə durdurmaq üçün taxılan, çeşitli biçimlərdə olan kiçik parça.

qurbağacıq . kəşov, qapı, pəncərə, qutu dilçəyi.

qurbağı . çatı bucaqlarında oluşan toratan toru, qurumu, boru için arıtlamaq üçün ucuna bağlanan parça, cında.

qurbaq . qurbağ. qurupqa. (< qur. qub). qutu, sandığ biçimli yük bağı. karton.

qurbaqa . gurbaqa. qılbağa. sürmə. qopca. köprücük. köpürcük. həlqərəcə. cəfdə. cəftə. cifdə. kitdə. kitə. çitə. kitgirə. həlgirəcə. həlgircə. kiplənməni sağlamaq üçün qapı pəncərə qanatlanın ardında işlənən, erkək dişi bölümlü dəmir kilit, sürmə.

qurbaqrı . qurbağrı. iri, yuvarlaq daş parçası.

qurban qara gözgünə, bir söz mənə verginə, manım (qayğım) mənim bilginə.

qurca . qurda. qurcalama qurdalama. tırmalama. cırmalama. dırnaqlama. yırtalama. qaşıma. azdırma. ürkütmə. irkitmə. hırpalama. örsələmə.

qurca . qurtca. qutca. barmağ. sapar. sapər. əngülək.
- çağan sapar: baş barmağ. - uç sapar: başı qırlı sapar: işarə barmağ. - ortan sapar: ara sapar: orta barmağ. - adı yox sapar: altın sarı: üzük barmağ. adsız barmağ. - uç sapar: çola, kiç barmağ.

qurcaq . qolçaq. oyunçaq bəbə.

qurcaq .gurcağ. nərsənin, bir açımın gur anı. buruşuq, şuluğ çağı. tırafik. - işimin gurcağında: işimin buruşuq çağında.

qurcanmaq . qurtdalanmaq. çabalamaq. uğraşmaq. -gün boyu evdə qurcandım.

qurcatmaq . (# qırcatmaq).

qurcıq . qurıcıq. qurt. böbrək. böyrək.

qurcuq . qorcuq.

qurç . qırç. bərk, gəvrək olan. türd. -

qurç . qurs. quyç. quys. 1. böyük, yekə daş. qaya. 1. yaydaş. kültə. gürtə. təxdə səng.

qurçaq . 1. əksiksiz.

qurçalı . quru taxıl sapı, kolkos.