Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

quytaq . quytu, dərin yer. kövrəz. kövərəz.

quyu . qoyu. tuman. duman. tutqunluq. qaranlıq. - quyu gecə. - tuman gecə. - quyuya daş atmaq: qaranlığı oxlamaq. güman, fərziyyə ilə davranmaq.

quyudan su çəkilər, su tökülməz quyuya.

.

quyul düşmək . quyulu düşmək: quylu düşmək: aman, ara vermədən nərsiyə saldırmaq.

quyulamaq . quylamaq.

quyulanmaq . quylanmaq.

quyulatmaq . quylatmaq.

quyulmaq . quyalmaq. tökülmək. - çaylara dənizə quyalır.

quyun . dərnə. çalboğ. çalbov. girdab. girdbad.

quyurcuq . büzdüm.

quyuz . (künğüz). qoma (qoyma). koma. püştə (< bükük). təlim.

quz . quy. quzey. quyaz. gün görməyən, şeh, nəmli, soğuq yer.

quz . quzey. gün ortadan son gün tutan yer. - quzda qar əsgirməz, qoyda yağ.

quzariş . götəriş. götrüş. açığlayış. bildiri. bildirim. anlatı. iləti. sorağış. sorğayış. (xəbər vermə). tutanaq. yazanaq. bültən. rapor.

((quzariş .düşüt. (quzarişçi: döşər).

quzey ulduzu . qutb ulduzu.

quzey yamac . güzlük yörəngəli (abıhavalı). dağ ətəyi.

quzgecə . quzey batı.

quzqun dənizi . xəzər dənizi.

quzqun . 1. çin qara qarqa. 1. kərkəs. qaraqas.
- quzqun qılıncı: qarqa soğanı. qılayol gülü.

quzquncuq . qazqıncıq. dəmir barmaqlı, qəfəs biçimində olan pəncərə.

quzqunuq . qoyu, tünd qara.

quzqunum . qarqa çeşitləri.

quzlacı . yüklü, göpdəli, göpülü, göplü, boylu qoyun, keçi.

quzlamaq . quzulamaq. qozlamaq. doğmaq. balalamaq.

quzu . 1. böyük bir nərsənin yanında, içində olan kiçik nərsə. - quzuqapı: quzuqapısı: qapıquzusu: böyük qapı içində olan kiçik qapı.
- quzu dərisinə bürünmək: qandırmaq üçün, özünü uysal, baş aşağı göstərmək. - quzu quzu: quzu kimi: uysal, baş aşağı, həlim göstərişli. - quzuqoz: kiçik qoz. - quzucuq: kiçik, sevimli, yaxış oyandıran cocuq. - quzudişi: cocuqların ilkin çıxarıb, altı yeddi yaşında tökən dişləri. -quzugöbəyi: sulaq yerdə çıxıb, yeyilir göbələk çeşiti. -quzuçevirməsi: şişdə pişmiş quzu kababı.

quzu . kiçik. köçək. köçük. kövçək. kövçük. xırda.
- quzu palıt: xırda şabalıt.
- quzu payı: arda qalan azacıq qalıntı.
- quzu dişi: süt dişi.
- quzu otu: boymadərən.

quzudişi . yüz yaşından sonra kişilərdə çıxan diş.

quzulamaq . qopaqlamaq. köpmək. qarınlamaq. qarın vermək. - duvarın suvağı şehdən quzulayıb töküldü.

quzuluq . kovzuluq. kovuzluq. yamaq, nərsə qoymaq üçün duvar içinə quylaq, gömmə yapılan yer.

quzülaq . boylu qoyun.

qübə . dümən. yolqa. yonqa. yöngə. sükan. qoyul. sür. fərman.

qüblə . küblə. 1. böğrək. 1. külbə. kövlə. kövəl. qaradam. daxma. gümə. gömə. goma. cümə. cuma. qorab. qorav.

qüblək . güblək. güplək. gurultu. güpürtü. uğultu.

qüc (quvvə. ) olmadan, doğru yeriməz, doğru olmasa, güc (quldurluq). yeridər.

qücə minmək . gücə minmək: gərəkli olmaq. dəğərlənmək. salışmaq. bağdalmaq. e'tibar tapmaq. ilzamlı olmaq.

qücən . gücən. gəriş. gərit. salcan. zoraki. icbari.

qücənmək . gücənmək. qırcıqmaq. çalbanmaq. çalbağmaq. 1. fişara, zora, əzaba düşmək. 1. tədirginmək. qayqınmaq. tozqanmaq. bulanmaq. darqınmaq. qıpırdanmaq. üzgünmək. əmginmək. singinmək. huzursuz, müəzzəb, narahat olmaq. 1. əldən, gücdən düşmək. çökəzmək.

qücənmək . gücənmək. qırcıqmaq. zor vurmaq. təqəlla' edmək.

qücət . gücət. təvan. qvvə. -

qücqürüsü . gücgürüsü. üzülmə. gücənmə.

qücləmə . gücləmə. gücətmə. 1. gücləyiş. gücürəmə. gücrəmə. basqı. basıq. soxuş. zoruş. zorlama. qotay. qotaş. təcavüz. 1. dövətmə. döğətmə. məcbur edmə. 1. güc vermə. gücrələmə. gücrətmə. götrələmə. götrətmə. gücrütmə. götrütmə. bəstəkləmə. bəstikləmə. doyrutma. doyuruma. təqviyət edmə.
((saldırqanlıq: hicum. təpiş. qotay. qotaş. təcavüz.
toxunmaq. oxunmaq. 1. gücləmək. təpmək. saldırmaq. basqılamaq. basqıtmaq. basıqlamaq. soxmaq. soxdamaq. çapdamaq. zorlamaq. qoturmaq. qotarmaq. dürtmək. dürtdəmək. təcavüz edmək.

qücləmək . gücləmək. güclətmək. gücləşdirmək. 1. güc vermək. gücrələtmək. gücrətmək. gücrütmək. götrələtmək. götrətmək. götrütmək. təqviyət edmək. 1. təpmək. dövətmək. döğətmək. məcbur edmək.

qüclənmək . güclənmək. 1. güc almaq. gücrələnmək. gücrənmək. gücrünmək. götrələnmək. götrənmək. götrünmək. bəstəklənmək. bəstiklənmək. doyrunmaq. doyurunmaq. təqviyət edinmək. təqviyətlənmək. 1. təpdilmək. dövətilmək. döğətilmək. məcbur edilmək.

qüctaq . güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. (> qostax(fars)). üzə girən. ütük. sırtıq. sürbet. sırbit. qoştax.

qüctaqlı . güctaxlı. güstaxlı. qoçtaxlı. qurtaxlı. gürtaxlı. (> qostax(fars)). qoştaxlı. qortaxlı. həmməşə, hər yerdə dayaqlı, gülə, üzüntüsüz, göyüntüsüz, qoyuntusuz, küyüntüsüz, durumu, neşsi kefi yerində olan, qalan kimsə.

qüctü . güctü. küştü. (> koşti(fars)_ı). gürəş. - küştü tutmaq: gürəşmək. əlbəyaxa olmaq.

qücü bitmiş, tükün tökmüş. qücdən düşmüş, tükün tökmüş

qücün . gücün. güclüklə.

qüçcək . küçcək. kiçik kökə.

qüftəçi . küfdəçi. küvdəçi. köfdəçi. 1. ''yaramaz, çapqın, çılqın, dəli'' kimi istəklisinə deyilən sevgi ilə qarışıq azarlama sözü.

qüftər . küfdər. küpdər. köpdər. şişman, yoğun, qalınca dadlı çeşiti.

qüfül . - küfül küfül: köfül köfül: ılıq ılıq, ılım ılım, gücsüz əsən yel külək.

qügürbaba . gügürbaba. gurgurbaba. göy gurultusu.

qükə bulamac . - kükə bulamac: bulamac kükə: bulamac külçə: şiriyə batırılmış komaş, əl ayası yekəlikdə, qalın dadlı kükə.

qüqrəmək . kükrəmək. kükürtmək. gügürtmək. gürgəmək. küprəmək. köprəmək. 1. ağzı köpürmək. 1. azmaq. qazmaq. qızmaq. 1. qızqınlıqla, öfgəylə hayqırıb bağırmaq. 1. kökəlmək. coşub daşmaq, qabarmaq.

qüqrəmək . kükrəmək. kürkürəmək. gürkürəmək. gurguramaq. guruldamaq.

qüqrəmək . kükrəmək. küykürəmək. hükrəmək. bağırmaq. qurramaq. gurramaq. ('hürmək' də bu edişin bir biçimidi).

qüqrətmək . kükrətmək. kükdürtmək. gügdürtmək. 1. qızdırıb, öfgədib hayqırtmaq, bağırtmaq. 1. kökəltmək. coşdurub daşıtmaq, qabartmaq.

qüqrüşmək . küğrüşmək. küyğüşmək. küyrüşmək. 1. coğraşmaq. coşub yanmaq. coşub qaynamaq. - od su qarıb coğraşar: odla su qarışıb qarışıb alovlayar. 1.hay küy, hay bıdırıq salmaq. - öz evində küğrüşən, uyuz (quduz) qalır: kəndi yurdunda çığır bağır salan, özünə qudurar (na şükürlük edər).

qüqü . kükü. göygü. göykü. göygövərənti ilə yumurta qarışığından qızardılıb yapılan yemək.

qüqül . güğül güğül: cocuqları sevinrək çıxardıqlaı səs.

qüqürcük . gügürcük. kiçik dolu dənəsi.

qüqürən . kükürən. kükrəgən. soylu, cis, canlı at.

qül . gül. gurşad. açma. yağma. yaxma. çağma. çaxma. yalabıq. çalabıq. ıldırım. yıldırım. ılğım. yılğım. yalğım. çalğım. çılqızım. çaxılqan. şimşək. bərq.

qülatan . külatan. xəkəndaz.

qülatma . gülatma. qasımpatı. güzün açan iri, çox boyalı gül.

qülayı . gülayı. gülay. gülan. mey. may.

qülbaq . gülbağ. dal budaq salmış ağac.

qülbaraq . 1. buz çiçəyi. 1. gülbənək. gülpənək. noruzgülü.

qülbəcər . gülbəcər. gülbəsər. xiyar.

qülbət . gülbət. qolan. malqara qarnı altından keçən yassı qayış.

qülbi . gülbi. heyva gülü.

qülburun . gülburun. yabanı gül yemişi.

qülcar . gülcar. gülgan. güncar. gülcar. qızılca. ənlik. yanaqlara sürülən al qırmızı pudr. sorxab.

qülcər . gülcər. gülcərə. buğda kimilərin dənəsi aralarındal tapılan yavanı qara dənələr.

qülcüq . gülcük. dodağ qaçırma. 1.qıssa, kiçik gülmə. 1.rişqand. birin nərsəni ələ sarma üçün atılan, ilətlən gülüş.

qülçələşmək . külçələşmək. kütcələşmək. komaclaşmaq. küməcləşmək. topaclaşmaq. topcalaşmaq. kündələşmək. düğünləşmək. düğmələşmək.

qülçiv . gülçiv. gülçivi. gülmıq. gülmıx. 1. qabarıq başı enli, iri olan çivi, mıx. 1. paltar asma çivisi, mıxı.

qüldürdək . güldürdək. güldürək. güldürgü. güldürdək. böyük çan.

qülə . gülə. gülübağı. ilgəkli düğün, kitmək.

qülə . külə külə: gilə gilə: ləpə ləpə. - incə yağan qar, birdən külə külə yağmağa başladı.

qüləbatın . 1. arduru. aparı. dumduru. 1. qızıl, gümüş, parrak bərəkli bəzəkli, zərli sırım, sap. sırma.

qüləbəstə . güləbəsdə. şamama.

qüləbzay . güləbzay. murabba qabı.

qüləc . güləc. gülənc. güləş. müzhik. gülüt (mələbə). məsxərə.

qüləcə . güləcə. gödəcə. qolsuz qadın qofdası, xotu.

qüləq . gülək. göyək. başlıq. savnı. savın. sovnı. sovun. səqf.

qüləq . gülək. güləgən.

qüləq . gülək. ikinci, üçüncü kərə dərilən biçilən, çalınan yonca.

qüləq . külək. küclək.

qüləq . külək. küləh. küvək. küvlə. kövlə. kövəl. > küllə. qullə. tünlük. yelçək. təndirin, ocağın, pincin, odluğun tüstüsün çəkən dəlik.

qüləq . külək. küvlək. kölək. kövlək. kolaq. kovlaq. 1. kovmaz. kövməz. gilək. givlək. gilik. givlik. kovban. ağacdan, taxdadan oyularaq yapılan qab. 1. içi boş. kofı. kovı. kof. 1. küləh. yel. üzgər > ruzqar.

qüləliq . küləlik. küləhlik. tünlüyün, yelçəyin (yel çəkən bacanın). tıxacı.

qüləm . güləm. xoş. - güləmimə geddi. - güləmimə gedmir. - kimisinin güləminə geddi, kimisinin güləminə gedmədi. - qonşu başına gəlirsə güləminə gedir.

qüləmbə . güləmbə. toxuma dəzgahında çığırıq, çərx.

qüləmbir . güləmbir. gülənbir. gülləb. əkiniə verilən ikinci su.

qüləmbir . güləmbir. taxılın ikinci suvarması.

qüləmək . güləmək. gülələmək. güləbağmaq. ilgəkli düğünləmək, kitməkləmək.

qülən . gülən. mey ayı.

qüləngəriş . güləngəriş. eyan.

qüləsimək . güləsimək. canı gülmək istəmək.

qüləv . güləv. gülüv. gülüf. alov. alav. yalav. yalov.

qüləvləmək . güləvləmək. güləvlənmək. kömürün alışıb yanmağa başlamaq.

qüləyazmaq . güləyazmaq. gülümsəmək. gülümsürəmək.

qüləyim . güləyim. güldürücü. qopara. komik. məzəli.

qülfatma . gülfatma. xətmi gülü.

qülgüləmək . gülgüləmək. danlamaq. qınamaq.

qülq . gülg. gülə oturmuş, güllənmiş, çiçəklənmiş bitgi. - bağ baxcanı gülglüyündə görəsən.

qülqər . gülgər. gürgən ağacı.

qülqəsən . külkəsən. küləksən. külək, yel kimi bşuna gəzişən.

qülqəz . gülgəz. 1. arın. təmiz. 1. mor. bənövşə.

qülquşu . gülquşu. gülquş. bülbül.

qülqü . gülgü. şuxluq. - hər sözü gülgülənmə (şuxluq sanma, tutma), hər duyduğun inanma.

qülqülü . gülgülü. 1. gülgən. gülgəni. surəti, çöhreyi boya. 1. pambıq.

qülqülü . gülgülü. gülməli.

qülqülü . gülgülü. qattı. qatrı. qartı. qatlı. > karlı. çoxlu. oğan. uğan. bol. bolaq. kovalı.

qülqüsüz . gülgüsüz. 1. qaşqabaqlı. sevincsiz. yaslı. matəmli. - gülgüsüz bir yığva. - gülgüsüzlə otursan ürək tutulur. 1. gülmədən. rişqand edmədən. -dinlə sözün gülgüsüz.

qülqüsüz . gülgüsüz. ciddi. şuxluqsuz. - dinlə sözüm gülgüsüz

qüllavı . güllavı. gülavı. gülyavı. gülyapı. gülabi. dadlı, qoxulu, sulu yemiş. özəliklə bir armıd çeşiti.

qüllə . güllə. kümlə. komla. komal. dəsdə. - üç komal gövərçin keçdi.

qülləb . gülləb. qınlab. qıllab. büktək. püşdək. sürgünün, sürmənin keçdiyi oyuq. qullabın keçdiyi girdə, oyuz, həlqə.

qülləqləmək . güllakləmək. güvülləmək. güvücləmək. barçlamaq. parçlamaq. bağçlamaq. tüngləmək. güğümləmək. ibriqləmək. suyu qabıynan başa çəkmək.

qülləmə . gülləmə. 1. çörəyin qızarıb qabarması. xasa çörək. 1. nərsənin dərdə dəğən bölümün götürmə, seçmə.

qülləmə . külləmə. külbasdı.

qülləmə . külləmə. küllə közdə basırılıb pişirilən

qülləmə . külləmə. üzüm gilələrin qaraldan göbələk kəsəli.

qülləmək . külləmək # gülləmək.

qülləmək . külləmək. kül sərpmək, tökmək.

qülləmək . külləmək. küllətmək. 1. güclüyü, çapqınlığı, şiddətin savurmaq. 1. unutmaq. yaddan çıxarmaq. 1. kölgələmək. kölgələtmək. 1. soğutmaq. yatışdırmaq. toxdatmaq. təsgin edmək.

qüllənmək . küllənmək. qapanmaq. 1. güclüyü, çapqınlığı, şiddətliyi savrulmaq. 1. unutulmaq. yaddan çıxarılmaq. 1. kölgələnmək.

qüllənmək . küllənmək. utanmaq. tutqunmaq. örtünmək. (# güllənmək: kövlünmək. pörtünmək. açılmaq.

qüllü . güllü. 1. güvlü. güvül. güdül. 1. kiçik su qabı. 1. bardaq. 1. damarlı. - güllü daş: mərmər daşı.

qüllü . güllü. gül murabbası.

qüllü . küllü. 1. güclüyü, çapqınlığı, şiddətin savurmaq. 1. unutmaq. yaddan çıxarmaq. 1. kölgələmək. kölgələtmək. 1. soğutmaq. yatışdırmaq. toxdatmaq. təsgin edmək.

qüllük . güllük. gülüklük. gülümlük. gül suyu, odkolun qabı.

qüllüq . güllük. çiçəklik. 1. bağ. 1. park.

qüllüq . küllük. 1. unutulmuş, yaddan çıxarılmış, atılmış nərsə, yer. mətrukə. 1. kölgəlik. 1. (ilişgidə). soğuqluq. 1. çöplük. sapıq, pozuq, fasid yer. 1. qarabazar. 1. kürə, təndir, odun pincinin, sobasının külün arıtlayan, uzun saplı, başı əğri bel ağızlı ayqıt.

qüllüq . küllük. külük. isti küldə pişirilən kükə.

qüllüq . küllük. tuva

qüllüyçü . küllüyçü. çolluyçu. küllükçü. çollukçu. 1. yalançı. qoşmaçı. 1.

qüllüyçülük . küllüyçülük. çolluyçuluq. küllükçülük. çollukçuluq. 1. yalançılıq. qoşmaçılıq. 1. ordupozanlıq. arapozanlıq. arapozuculuq. aravuruculuq. araqarışdıranlıq. kuyqaçlıq. kuyçülük. kuyduruculuq. küyqaçlıq. küyçülük. küydürücülük. mızıqçılıq. pozucluq. kəlciklik. qızağaclıq. qıyağaclıq. gəlciklik. girciklik. qızalaclıq. qıyalaclıq. qırnaqçılıq.

qülməşəkər . güllməşəkər. sevimli, gözəl kişilər üçün söylənir.

qülməz . gülməz. boyalı, alacalı bez, parça.

qülovşan . gülovşan. güloğşan. ağ yapraqlı, ötürlü, ətirli bitgi adı.

qülpə . gülpə. külpə. ayaq. qılpsız, ayaqlı bardaq, livan, gilas.

qülsaba . gülsaba. sarmaşığa oxşar bitgi.

qülsarqac . gülsarqac. gülsardac. dörd bucaq yəmşək, çərqət.

qülsərqən . gülsərgən. gülsərən. gülsürən. gülümsər. gülərüz. bəşşaş.

qülsücü . gülsücü. gülşəkər. qızılgül murabbası.

qültə . kültə. kültə. uzun saçları toplayan, bir yanı açıq həlqə.

qültə . kültə. kütəl. dərn, yekə qab.

qültə . kültə. kütəl. kiltə. kitlə. kitəl. kilət. bağlam. dizin. düzün.

qültibi . güldibi. gülağzı. qunçiyə oturmuş bitgi. gül açmağa yaxlaşan bitgi. ağacların gül açma ərəfəsi.

qültirəşmək . küldirəşmək. gürdürəşmək. gurduraşmaq.

qültırnaq . güldırnaq. biçimli, gözəl dırnaq.

qültopraq . - kültopraq: küllü topraq: yandırılmış nərsələrdən əldə edişmiş kübrəli topraq.

qültür məni . güldür məni güldür biraz: çəkdir görax. sikdir, atdan görax.

qültürmək . küldürmək. güldürmək. 1. açmaq. 1. # kütlürmək. kitlirmək. çitləmək. kütləmək. bağlamaq. buxovlamaq.

qülüc . gülüc. gülüh. kövlüc. kövüc. tuxum əkmə üçün açılan oycuqlar, oycaqlar, oyaclar, ocağlar.

qülücüq . gülücük. gülcük. gülşük. gülşüc. gülsəmə. gülsəyiş. gülümsəmə. gülüt. kiçik, yumuşaq gülüş. dodaq qaçırtma.

qülüq . gülük. günük. qınıq. qılıq. üz. duruğ. durğ. qiyafə. - çox pis gülük kimsədir. - bu qınığıva bir əl çək. - qaşqabaqlı günükdən uzaq ol.

qülüq . gülük. güvük. gövük. kövük. oyuq. kortlan. kortıq. kort. kortmıq. çuxur. quynıq. kovur. kovaq. qoyaq.

qülüqçü . gülükçü. güləyən. rişqandçı. rişqand edən.

qülüqüzüm . gülüküzüm. al, dadlı üzüm çeşiti. şani üzüm.

qülül . gülül. 1. iri dənəli, iri damcılı yağış. 1. buğdanın içində olan qara, acı tuxum.

qülüm qalım . gülüm qalım. güllüm qallım. cicibacı. sıxı fıkı. birbirinə çox yaxın olan qadınlara deyilir.

qülümbə . gülümbə. təndirə küt düşmüş çörək.

qülümsə . gülümsər. at başın göyə dartmasın diyə, bir ipi qolana bağlayıb, iki ön ayaqlarının arxasından keçirərək yuların həlqəsinə bağlamaq.

qülün . külün. açun. saçun. 1. külümsü. külsıray. külsıra. külsar. boz. tozsu. tusi. 1. kül kimi. soluq. solqun. rəngsiz.

qülünq . gülünğ. güllənmiş. bəzənmiş, süslənmiş nərsə, yer.

qülünqə . gülüngə. küvüngə. kövüngə.

qülür . gülür. göycük. göyburcuq. göy noxud. bezəlyə. noxud firəngi.

qülür . gülür. kövür. uşaqlar üçün ortası dəlik, həlqə biçimli çörək.

qülüsər . gülüsər. bazartəsi. doşənbə. doşəmbə.

qülüsor . gülüsor. buğda çeşiti.

qülüzüm . gülüzüm. al üzüm. şani.

qülvaş . külvaş. kovlaş. oğlaş. ovlaş. 1. oğunub, parçalanmış, qırılıb tökülmüş nərsə. 1.

qülvə . külvə. təndirin kül çıarılan dəliyi.

qülvənək . gülvənək. gülvən. gəlin gətirilirkən verilən yemək. - gülvənək sonra qonağla dağılışdılar.

qülyaqı . gülyağı. ötür gülü. ətir çiçəyi.

qülyasır . gülyasır. tikənli yemişli, yabanı gülə oxşar bitgi.

qüm . g. ağıt

qüm . güm. 1. güğüm. güvüm. gövüm. suyun dərin yeri. 1. gom. çox. bol. bolaq. gülgülü.

qümbəq . gümbək. gümbə. gömbək. gömbə. gombaq. gomba. 1. orta boylu, dolqun olan. 1. buynuzsuz öküz, mal.

qümbət . kümbət. soba. odun pinci.

qümbəz . gümbəz. gömbəz. gombaz. tümsək. dışardan üstü yuvarlaq olan. (# güvbəz. gövbəz. govbaz: kövsək. içdən yuvarlaq oyuq olan).

qümbül . gümbül. biçilmiş əkin yığını.

qümbül . gümbül. güpün. iri, ağır çəkiç. - daşçı gümbülü. dəmirçi gümbülü.

qüme . küme. tüdə. büktə. püştə. küpə. kündə. koma. kümələ. gombul. yük. götlük. götürgə. götürgü. götürək. götürük. andax. (üsdəlik. üsdələk. sürüt. sürgüt. tutut. tutluğ. məsuliyyət). - bu üsdələk altından çıxmağ güc.
(somma(latin). . somme_fırans. soma_itali. - koma(latin). : lumos_yunan: təpə: hömer_ibri: cumulus(latin). : cum_ərəb. qum_ərəb).

qümə . gümə. avçıların duzaq qurduqları yer.

qümə . gümə. gömə. goma. cümə. cuma. gümən. gömən. goman. cümən. cuman. 1. qoz badam kimilərdən bəsili, içili sucuq, dadlı, çörək. 1. güməli. göməli. gomalı. cüməli. cumalı. gizli. qorunuq. örtülü nərsə. 1. ümüd. ümid. 1. doğumu yaxlaşmış boylu. 1. neşə. kefli. sərxoş. 1. uçuş. uçuç. közək. közənək. köznək. buraz. burat. həvəs. istək. kös. köğs. köğüs. köks. 1. salğar. qənaət. 1. inanc. e'tiqad. 1. çək. çəkiş. sızıq. həds. təxmin.

qümə . kümə. 1. kiçik yığın, birikinti. 1. hər nəyin topuna, yığınına deyilir. -kişi küməsi. -heyvan küməsi. 1. quruh. tim.

qümə . kümə. kəpə. ənbuh.

qümə . kümə. kömə.

qüməc . göməc. komac. küldə quylanaraq pişirilən kökə, qalın əkmək, somu.

qümək . kümək. kömək.

qümələmək . gümələmək. güpələmək. alqaların qıyıya çırparaq səs çıxarmaq.

qümələmək . kümələmək. komalamaq. 1. quruhlamaq. quruplamaq.

qüməlin . gümənli. gömənli. gomanlı. cümənli. cumanlı. yumanlı.