Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qümən . gümən.

qüməndirmək . güməndirmək. göməndirmək. gomandırmaq. cüməndirmək. cumandırmaq. 1. gizlətmək. örtütmək. 1. gəbətmək. gəbələtmək. yüklətmək. göpdətmək. göpdələtmək. yoğlutmaq. yoğulatmaq. hamilə edmək. 1. çəkləndirtmək. quşqulandırtmaq. ötdəklənitmək. hədsə, gümana, quşquya salmaq.

qümənmək . gümənmək. gömənmək. gomanmaq. cümənmək. cumanmaq. 1. gizlənmək. örtünmək. 1. gəbənmək. gəbələnmək. yüklənmək. göpdələnmək. yoğunmaq. yoğlunmaq. hamilə olmaq. 1. çəkləmək. həds vurmaq. təxmin edmək.

qümmək . gümmək. aşırmaq. siyirib yemək. - iki dəyqədə yeməyin gümmdü.

qümmən . gümmən. güməgən. yeyəgən. qarınpa. qapancır.

qümrənmək . gümrənmək. 1. qınğqıllamaq. qınğıldamaq. qınğırqanmaq. qınğqılı çalmaq. səssizcə ırlamaq, oxumaq. 1. inləyərək söyləmək.

qümrüq . gümrüq. gumruq. yumruq. burxud. büktük. büştük. müştük.

qümtü . gümdü. göpdü. küpü. küptü. küprü. küptəgi. küptü. küptü. balta, piçaq, kəsərlərin ağzının qarşısında olan düz, toppuz bölüm.

qümüq . gümük. basıq. kümük. yassı. yastı. çalbağ. yalbağ. - kümük burun.

qümüq . kümük. yuvarlaq, topar nərsə.

qümüldəmək . gümüldəmək. gumuldamaq. zümzümə edmək.

qümüləmək . gümüləmək. öldürmək. yoxatmaq.

qümültü . gümültü. gümüldəmə. gumultu. gumuldama. pıçıltı. zümzümə.

qümüş . gümüşlüböcək. gümüşlənböcü. gümüşlüböcü. gümüşlü. gümüşlüvızvızı. gecəböcəyi. odböcəyi. atəşböcəyi. kirmi şəbtab

qümüşbalığı . incə, dadlı ətli balıq türü.

qün devrilmək . gün keçib öğlədən sonra olmaq.

qün əyişmək . gün əyilmək. gün əğişmək. gün əğilmək. gün əkşimək. gün əksimək. gün əsgimək. gün əsgilmək. günlər qısalmaq.

qün əyişməsi . gün əyilməsi. gün əğişməsi. gün əğilməsi. gün əkşiği. ikindidən sonrakı sürə. ikindi ilə axşam arası çağ.

qün ışımaq . gün ışımaq. dan atmaq. səhər olmaq.

qün qavışmaq . - gün qavışmaq: gün yaşmaq, batmaq.
- gün qavışması: 1. gün yaşması, batması. 1. günənşin yaşma, batma çağı.

qün tiqilmək . 1. öğləyə yaxlaşmaq. 1. öğlə çağı olmaq, çatmaq.

qün üzülməsi . gün üzülməsi: gün batarkən hündürlükdə, dağ başında qalan son ışıqlar.

qün verdi . - gün verdi: oyunlarda aparmağı bəllədən son oyun, olay.

qün verməmək . - gün verməmək: keçindirməmək.

qün yağmuru . - gün yağmuru: günşdə yağan iri dənəli yağış.

qün yaqa . gün yaxa: günəbaxan yön.

qün yılmı . - gün yılmı: gün yılması: günəşin ikindiyə doğru enmə üzərə olan durumu.

qün yoquru . - gün yoğuru: kəsmə yoğur: ilmiş ərşidə. rişdə. kəsilmiş yoğurun (xəmirin) gündə, issidə qurutulmuşu.

qün . - gün anasına qavuşmaq: gün anaya qavuşmaq: gün anaya enmək: gün batmaq, uçmaq, yaşmaq.

qün . gün dulunmaq. gün dönümü: günəş batmağa başlaması.

qün . gün ərişmək: günün yayılması.

qün . gün göbəyi: günəş.

qün . gün görmək: olqunlaşmaq.

qün . gün qaynaması: günün ən sıcaq çağı.
- gün qavışmaq: gün yaşmaq, batmaq.

qün . zaman. devir.

qünah .günah. sapat. suç. bur. burğ. (düz yoldan).
yazıqlı\ azuq. suçlu. çox suçlu. günahkar.
burquramaq\ burqurmaq. (doğru yoldan burulmaq, sapmaq). çərtmək. uçuşmaq. suçuşmaq. buruğ, suç, kötülük, günah, qəbahət işləmək.
- mənim bur: mənim günahım.
- mənim burum nədir: mənim xətam nədir.
. - nə yazığım var mənim.
- yazığ keçirən: bağışlayan. günaha göz örtən.
- bu yazığın qızığı nədir: bu günahın cəzası nədir.
- yaşaya bilsən yazıqdan (günahdan) avlaq (uzaq ).
- qapur sapur: kəbirə qısır. kəbirə günah.

qünaqu . günağu. gündüzün. günüz. gün çağı. gün gözü.

qünaşırı . günaşırı. günaşa. bir gün hən bir gün yox. bir gün ara ilə.

qünaşmaq . günaşmaq. günacmaq. iş günü sayı taxılı bölmə.

qünbalı . günbalı. gündə bəslənən, hazırlanan doşab, pəkməz.

qünbatı . günbatı. batıdan əsən yeli.

qünburnu . günburnu. gün batıb, çıxarkən görünən ucu.

qünc . günc. künc. qonc. qoncıq. qoncuq. küncik. küncük. quşə. kövcək. kövcük. quvça. kuvça. qoltuq. qınt. qıntıq. qıyıntıq. tin. bucaq. qurun. qopcaq. qapcaq. künci. qoncı. qoncıq. qoncuq. küncik. küncük. burcaq. qucaq. qurcaq.

qüncə . güncə. qazetə. jurnal, ruznamə.

qüncəq . güncək. günlük.

qünci . künci. qoncı. omuz, çiyin başı.

qünçadır . qünçadır. qünçardaq. günlük. güncək. günəşlik. eyvan. sərən.

qünçağ . gündüz.

qündüc . gündüc. gündüz. yekə iğnə.

qünendi . günendi. günəndi. 1. dənizdən əsən yel. 1. günenimi. güneni. gün uçumu. gün uçuşu. gün batma çağı. axşam düşmə.

qüney qeçə . güney qeçə. geçə.

qüneyli . güneyli.

qünəbaqan . günəbaxan. kora. gora. kövəbaxan. körpə quzu durdurulan, saxladılan yer. - günəbaxan deyilən bir çuxur qazıb, körpə quzuları oraya qoyurduq.

qünəcələnmək . günəşlənmək.

qünəçə . günəçə. günəç. günə. günəği. günək. günələk. günəli. günəmiyi. günəvi. çox günəş alan yer.

qünəküsən . günəküsən. günəküsdü. gün çiçəyi. güngülü. gündüz açan, axşam büzən sarmaşıq, gül.

qünər . günər. dan çağı.

qünərimək . günərimək. gün çıxmaq. ışıqlanmaq. dan atmaq. - günərimədən dağa çıxmalıyıq.

qünəş . günəş çalımı: gün çavımı. gün yayımı. gün çıtlağı. günün çıxma çağı. günün doğduqdan son.

qünəşçiçəyi . günəşçiçəyi: gündöndü. gündoğdu. gün döndərən. günəbaxan. günaşığı. günaşıq. günəaşıq. günəşik. günətapan. güntapaq. günyanaşıq. günyağşalıyan. günyanşalayan. günyavşağı. günyanşalayan. günçiçəyi. ayçiçəyi.

qünəşiqi . günəşiği. səhər. sübh.

qünəyişməsi . günəyişməsi. günəğişməsi. günəşiği. öğlə ilə ikindi arası.

qünq . güng. göt. - eyvanımız kaşıdı, bənna gətdim naşıdı, mənim güngümdəki, şəmai'zadənin başıdı. .

qünq . güng. güh. kövüng. boru. qubur. qoğur. qovur.

qünqən . güngən. 1. saat. 1. günək. təqvim.

qünqörməz . güngörməz. yelkənin iç bölümündə olan ip.

qünqözü . güngözü. gündüz.

qünqülü . güngülü. güngülüz. gəlinçiçəyi.

qünləməc . günləməc. tarix.

qünləmək . günləmək. 1. gün çıxmaq. 1. günə sərib qurutmaq. 1. günə çıxmaq. doğurmaq. aşgar olmaq. zihur edmək.

qünlətmək . günlətmək. günəşləndirmək.

qünlü . günlü. uğurlu. düşərli. olcaylı. bolcaylı. tutlu. tutulu. şanslı.

qünlüq . günlük. güncək. 1. günəşlik. çətir. 1. çadır. 1. gerçək. 1. doğruluq. 1. çadra. çadıra. çərşab. çərşov.

qünnə . günnə. günə baxan.

qünnüq . günnuk. günduk. günluk. 1. aydınlıq. yartılıq. yarıtlıq. doğum günlərində yandırılan ot. üzərlik. 1. beş çağ namaz.

qünnüq . günnük. günlük. əmək günü. iş günü. - buda bizim günlüyümüz.

qünorta üstü . öğlə üstü.

qünönü . günönü. gün çıxmağa yaxın çağ.

qünöysü . günöysü. günöysi. günağış. günaxış. günəğiş. günəriş. güney. günay. günbaşı. günəvər. gün düşən, günəş görən yer.

qünsalıq . günsalıq. salınmış, bəlirlənmiş, qərarlanmış gün.

qünsü çalmaq . günsü çalmaq: yemişlərin gündə qalıb, gün yanığı kimi qoxuması.

qünsü . günsü. 1. günəşdə qurutulan nərsələrin özəl qoxusu. 1. iri, sulu, ətli olan. 1. iki üç gün qalmış çiğ sütdən alınan qaymağın özəl qoxusu. 1. bollu gün alan yer.

qünsüq . günsüğ. günə düşmüş. gün vurmuş.

qünsümək . günsümək. 1. gün vurub pozulmaq, çürümək. 1. boş, işsiz gücsüz gəzmək.

qünsürəq . günsürək. günsük. günsü. gündəlik. 1. gün sürə, gün içində oluşan, olan, qılınan verdiş, pıroqram. - ora gedmək günsümdə yoxudu. 1. andağlıq. sudarlıq (< tutar). yaddaş dəfdəri. 1. ruzanə.

qünsüz toqmuş . - günsüz doğmuş: 1. üşəngən. yanşaq. oyasa. oysal. salıvar səlivər. təmbəl. 1. çox üşüyən, üşüdən kimsə.

qünsüz . günsüz. 1. günü çatmamış, çağ öncəsi doğan uşaq, olan iş, olay. 1. nistə olmadan. nəğdən.

qünt .

qüntala . gündala. günvurma, günçapma, günçalma kəsəli.

qüntalab . gündalab. günün yalnız oyayla, (oyalanmaqla. )., əğləncəylə, kefli ləzzətlə keçirən.

qüntalamaq . gün dalamaq. gün vurmaq. gün çapmam. gün çalma. gün almaq.

qüntarı . gündarı. gün sıcaqlığında qurudulan dənə.

qüntə . kündə. kümdə. gümdə. əkmək yapılan yoğur topağı, girdəsi.

qüntə . kündə. qanda. gürəşdə, bir əli öndən, öbürün arxadan keçirərib kilitləmə yöntü, əndi.

qüntə . kündə. qonda. üzərində ət qırılan yoğun taxda.

qüntəqiş . gündəğiş. gündoğdu. doğu.

qüntiqimi . gündikimi. günorta. öğlə çağı.

qüntışlıq . qündışlıq, . qündişlıq, qündinclik verməmək: axlatmamaq. yağlatmamaq. rahat verməmək.

qüntiyə . gündiyə. gündəyə. gündəlik.

qüntoqrusu . gündoğrusu. gündoğdu. gündoğusu, gündoğu yeli. güneyli. doğu, şərq yeli.

qüntolması . gündolması. 1. güneydoğu. 1. güneybatı.

qüntöntü . gündöndü. 1. ikindi. öğlədən sonrakı çağ. gün uçuşsu. 1. haziranın igirmi ikisindən sonrakı çağ. 1. göbələk çeşiti.

qüntürrüq . gündürrük. gündurruq. günduruq. duruşuq. durmuş. yaşayış. keçim. keçiniş. dalanış.

qünü . günü. 1. gündaş. gündəş. qını. qındaş. qındəş. quma. ərdəş. ardaş. ardac. bir ərli neçə qadının birbirinə verən ad. 1. xalça toxuma araclarından. 1. qını. cicik.

qünübirliq . günübirlik. bir günlük. bir gün üçünlük.

qünüq . günük. acıq. qıcıt.

qünüq . künük. küncük. xırda kötüh. xırda tənəyin kötüyü.

qünüləşmək . günüləşmək. yabançılaşmaq. - gözdən qırağ olan günüləşir.

qünüləşmək . günüləşmək. yabançılaşmaq. - gözdən qırağ olan günüləşir.

qünümək . günümək. gün görüb pişmək. olqunlaşmaq.

qünyeli . günyeli. doğuyeli.

qüp . - küp pəniri: küf pənir: küflədilmiş pənir.

qüp . küp. 1. hər nəyin şişik yeri. 1. çalqıcların (musiqi araclarının) gövdəsi. 1. küt. kot. qalın dirək, ağac, təxdə. 1. küt. kündə. 1. uzun, güdə doğranmış ağac. 1. çalılıq.
- küpən: küp armıdı: yekə, goppan, pota armıd çeşiti.
- küpdüşən: 1. yaxarca. mığmığaya oxşar, qan əmib, kəsəl bulaşdıran böcək. 1. qaz yumurtası yekəlikdə armıd çeşiti.

qüp . küp. gop. qos. qoz. qas. qaz. 1. yalan. qondarı. -küpə minən: yalanlayan. 1. qondarı. qodarma suçlayış, ittiham. 1. abartı. şişirtmə. mubaliğə.

qüpaltı . güpaltı. güpatı. küpaltı. küpatı. gizli yığva, iclas.

qüpçü . küpçü. gopçü. 1. yalançı. 1. qondaraçı. qodarma suçlama, ittihamçı. 1. küpə minən. abartıcı. qabartıcı. şişirtici. mubaliğəçi.

qüpə . küpə. ayaqsız, qılpsız bardaq, livan, gilas.

qüpəciq . küpəcik. kiçiklər. gənlər. oğlanlar.

qüpəqilə . qüpəgilə. kiçik küpə.

qüpəli . küpəli. küppəli. 1. saplı. qılplı. qulplu. qulaqlı. dəsdəli. iki qılplı qazan. 1. küpəli buğda. bir sapda neçə başaq (sünbül) daşıyan buğda. 1. küpəçiçəyi adlanan iki boyalı çiçək.
küpəli arpa: qoşa qılçıqlı, dolqun, ağ dənəli arpa.

qüpəmək . küpəmək. küpləmək. küpələmək. doyuncaya dək tıxmaq, yemək.

qüpən . küpən. 1. beşik içinə qoyulan döşək. 1. döşəkcə. salca. altlıq. 1. köynək. gömlək.

qüpənəz . küpənəz. şalvarın baldır bağı.

qüpər . küpər. kipər. kütər. kitər. tarla, baxca kimi yerləri birbirindən ayıran sınırlıq.

qüpərim . güpərim. çaçur. iti. sivir. bacarıqlı. küpərimli. güpərimli. kipərimli.

qüpərim . güpərim. sağlam, çalışqan qadın.

qüpəştə . küpəştə. topraq, kübrə dışmaqda işlənən daşqara (dörd qollu xonça biçimli daşqa).

qüpəz . küpəz. köpəz. mütəkəbbir. xud pəsənd.

qüpqoyü . küpgoyü. küpdə acıdaraq əldə edilən göy boya çeşiti.

qüpləği . küpləği. güpləği. qazma, balta kimilər aracların sapı taxılan deşik.

qüpləq . güplək. şiş qarınlı, sısqa olan.

qüpləq . küplək. 1. köplü. şiş qarınlı. yelli qarın. buruntulu. kolikli. 1. sısqa.

qüpləliq . küpləlik. kütləlik. kitləlik. kövləlik. nərsiyə ağızlıq edən boş bir bacanı qapayan, qapaqlayan tikə. təpəlik. təpəcək. tıxacaq.

qüpləmə . küpləmə. köpmə. su, yel birikməsi ilə şiş qarınlıq, küpqarınlıq kəsəli. buruntu. kolik.

qüpləmək . güpləmək. bir çapıcaq, güp diyə varmaq.

qüpləmək . küpləmək. bükləmək. təpcəmək. sırımaq. yumub kökləmək. qayırmaq. parçanı üst üsdə gətirib birbirinə bətləmək. dənəmə (pırob) üçün qıyıq, gen tikişlə tikmək. - bu parçadan don küpülməz.

qüpləmək . küpləmək. goplamaq. qoslamaq. qozlamaq. qaslamaq. qazlamaq. 1. yalanlamaq. qondarmaq. 1. qondarmaq. boşuna suçlamaq, ittihamlamaq. 1. abartmaq. şişirtmək. köklətmək. mubaliğə edmək. 1. küpün doldurmaq. aranı tutaraq çoxuna para birikdirmək.

qüpləmək . küpləmək. güvləmək. çox yemək. tıxmaq. basmaq.

qüpləmək . küpləmək. köpləmək. 1. köklənmək. kökənmək. şişinmək. gopunmaq. 1. şiş, yellənmə kəsəlinə tutlmaq.

qüpləmək . küpləmək. küplətmək. köpləmək. köplətmək. yeldən şişik qarını oğaraq, bağırsaqları işlətdirib, köpü gidərmək. köp otu (dərmanı) işlətmək.

qüplüq . küplük. küpgül. küpləgi. küpləngi. küplənit. küpləvi. baltanın, küpün (güpünün) sap taxılan yeri.



qüplüq . küplük. ucuz içgi, çaxır.

qüpmək . küpmək. küpləmək. güpmək. güpləmək. 1. vurmaq. çırpmaq. döğmək. - o ki var dayaqla biləsin güplədilər. 1. kəllələmək. toslamaq. buynuzlamaq. 1. çox yemək.

qüprəzdəmək . qürpəzdəmək. çıprazdamaq. çalxanmaq. çalxalanmaq.

qüprüşdürmək . qürpüşdürmək. çıpraşdırmaq. çalxatmaq. çalxalatmaq.

qüpsəmək . güpsəmək. gupsamaq. örsəmək. örsələmək. orsamaq. orsamaq. bərk vurmaq, döğmək.

qüpsün . küpsün. (< küpləmək. kipləmək.). yun kimi nərsəylə küpənib tıxanmış nərsə. döşəkcə. müxəddəh.

qüptürüm . güpdürüm. gupdurum. iricə daş parçası.

qüptüşən . küpdüşən. armıd çeşiti.

qüpü . küpü. güpü. baltanın kut, düz, yuvarlaq yanı. güpünün toppuz başı.

qüpül . güpül güpül. gürül gürül. gurul gurul. bol bol. bolaq bolaq. qolaç qolaç. kürək kürək. avuc avuc. ovuc ovuc.

qüpül . güpül. gopul. gobul. küp.

qüpüləmək . küpüləmək. nərsəni ağzına dək tıxa basa, silmə doldurmaq.

qüpülətmək . güpülətmək. güpütmək. güplətmək. güpsəmək. güpsətmək. atıb çırpmaq, vurmaq. - uzaqlardan kimin birisi bir daş güpülətdi oda gəlib itə toxundu.

qüpür . güpür. küpür. kipir. soyuq, hava, səs gəlməsin diyə, qapı pəncərə arasına qoyulan tikə, parça. dalqıc. ayrıq. yayqı. yolluq.

qüpürətəq . güpürədək. gurultuyla, iticə.

qüpürmək . küpürmək. süpürmək. kürərmək. əllə, nərsə ilə itələyib yığmaq.

qüpürtəmək . güpürdəmək. atıla atıla qaçmaq.

qüpürtəyib durmaq . güpürdəyib durmaq: yerli yersiz gələnə çıxışmaq.

qüpüşmək . güpüşmək. 1. güpmək. kəllələşmək. süsləşmək. toslaşmaq. tos vurmaq. 1. kürpüşmək. qaymaq. ağmaq. sürüşmək. - tarlanın sağ yanı kürpüşmüş. 1. kürpüşmək. kürtüşmək. birdən yıxılmaq. - evin dirəyi durdüğu yerdə kürtüşdü. 1. çapışmaq. çarpışmaq. toxuşmaq. toxnuşmaq.

qür . gür. gur. 1. hirsli. dəli. qudruq. quduruq. 1. hər nəyin sıxlığı, tıxlığı, şiddətlisi. 1. 1.

qür . kür. qor. çillə. çiğlə. bir nərsə üçün qoyulan, bəllətilən sürə, dövrə.

qürbə . gürbə. gürəb. kürbə. kürəb. gurba. gurab. gürəmbə. guramba. yekə küp, çölmək.

qürcə . kürcə. kürtək. kürdə. kürdü. kürdən. köpdən. qıssa kürk. çəkət. kot.

qürə qısacı, qarsağı, maşası . böyük qısac, maşa.

qürə . gürə. gürəli. gürək. gürəc. gürəvin. gürəcin. güvə. güvəli. güvək. güvəc. güvəcin. dinc. axlağ. yağlağ. axlat. yağlat. dinli. dinəli. rahat. toxdayın. toxdanlıq. asayişli. rifahlı.

qürəclənmək . gürəclənmək. qolaclanmaq. güclənmək.

qürəq . kürək.

qürəq . kürək. kürük. gecə əsən yellərdən biri.

qürəq . kürək. kyürək. gürək. 1. hər ağır olan nərsə. 1. ağır dusdaq. 1. yayvan, yassı uclu, uzun saplı arac. 1. təndirə çörək yoğurun (xəmirin). uzatıb sərmə aracı.

qürəqiş . kürəğiş. od, köz, kül kürəyi.

qürələmək . gürələmək. gürələtmək. 1. canlandırmaq. hərəkətlənmək.

qürələmək . kürələmək. kötələmək. kütələmək. kündələmək. kürdələmək. yuvalamaq. yuvalatmaq. tutub fırlatmaq.

qürələnmək . gürələnmək. guralanmaq. 1. azıqlanmaq. azqınmaq. ürkükünmək. ürkəkinmək. yabanlaşmaq. yabanılaşmaq. qupanmaq. qupaşmaq. qopanmaq. qopaşmaq. qoparlanmaq. qoparlaşmaq. qopunmaq. qopuşmaq. qopurlanmaq. qopurlaşmaq. vəhşiləşmək. 1. yadırqanmaq. alışqanlığın itirmək. 1. gürə, gura, güclü olmaq. toprağın əkiləcək duruma, nərsənin qıvama gəlməsi.

qürəliq . gürəlik. guralıq. 1. aşırı istək, yeyiş, iştah, könül. gövül. göyül. ürək. könd. çönd. dönd. qılınc. qıyım. qıyın. qıynış. qıynıc. uçuş. uçuç. közək. közənək. köznək. buraz. burat. həvəs. 1. daşqınlıq. bunalım. bulanım. tutnağ. böhran.

qürəm . gürəm. gürəv. gürüm. gürüv. gürüp. guram. gurav. gurum. guruv. gurup. qurav. quruv. qurup. kürən. gürən. guran. 1. sürəv. sürü. axar. axır. kürək. gürək. gürüv. qurul. quruh. tüməv. kümə. küməv. cuq. cuqa. cuxa. çoxa. kopa. coq. coqa. çoxa. tuq. tuqa. tox. qafilə. - gürüv. gürüv: sürü sürü. axar axır. axır axar. kürək kürək. gürək gürək.

qürəmək . kürəmək. kürəkləmək. kürələmək.

qürən . kürən. 1. ürkü. qorxu. qorxuş. dehşət. 1. çox. 1. fayiz. artırım. artış. zam. 1. baha.

qürən . kürən. axıntı. külək, su axımı.

qürəney . küəney. qaraney.

qürəni . kürəni. kürəmi. bütünü. hammısı. ocağlama. topdan. tümü. tamamı. - onlar ocağlama belədirlər. - dünya işləri ocağlama quruluşdan tərsdir. - ocaxlama alışveriş: ümdə ticarət. - tarlanın ortası ocağlama daşlıqdır, kotan batmır.

qürətmək . kürətmək. sürətmək. qaçırtmaq. - hamını özündən kürətdi. - onu alkodan kürətməyə nə var. - kürətmə hər önə gələni, anılma (düşünmə) hər keçib gedəni.

qürqə . kürkə. böyük təxdə tabağ.

qürqəqün . gürkəgün. salı. seşənbə.

qürqələmək . gürgələmək. bıqdırmaq. beziqdirmək. gözümçıxdıya salmaq. qoxlatmaq. qoxulatmaq. qoxutmaq. qoxturmaq. - bu iş məni lap gürgələdi.

qürqənə . kürgənə. kürəgən. ürəgən. ürkən. ürkük. quş ürək. qorxaq.

qürqəni . gürgəni. gürgənə. buğda çeşiti.

qürqəvəz . gürgəvəz. çürgəvəz. gəmsiz. abırsız. rüsvay. - el içində gürgəvəz qaldıq.

qürqmək . kürkmək. ürkmək. cəsarət, cürət edəməmək.

qürqüt . gürküt. kütgür. 1. un umacında, əzilməmiş un, nişasta toparları. 1. iri dolu dənəsi. 1. iri oğutulmuş nərsə.

qürqüt . kürküt. körküt. çürçüt. çörçüt. tiftih. (darax dibində qalan). incə, qıssa qıllar. toxuma araclarından tökülən qırıntılar.

qürləmək . gürləmək. gürlətmək. gurlamaq. gurlatmaq. 1. odun alovlu yanması. 1. su kimi nərsələr gurul gurul çağlayıb, çağqayıb axması. 1. söyləmək. anlatmaq. oyqalatmaq. oyqatmaq. oylatmaq. (xatırlatmaq. ilham vermək. götrütmək. körükləmək. çapdamaq. sürşütmək. təşviq edmək). açığlatmaq. izah edmək. iləri sürmək.
oxutmaq. oxartmaq. yorumlatmaq. anlatmaq.((tüşündürmək: düşündürmək. anlatmaq. düşrütmək. izhar edmək.

qürlənmə . gürlənmə. gürgüş.

qürləvi . gürləvi. gürləği. gurlavı. gurlağı. gur, sıxı çalılı, suluaq yer.

qürləviq . gürləvik. gurlavıq. yer altında axan suyun səsi.

qürlüq . gürlük. gurluq. hirslilik. atraşlıq. inadçılıq

qürmaqlaşmaq . gürməkləşmək. gurmaqlaşmaq. tutaşmaq. tutuşmaq.

qürnəc . kürnəc. kürənc. kürəş. kürəc. kürən. kürnəş. künəş. künəc. 1. üzlət. 1. ehtiraz. 1. açıqlıqda kölgəlik yer. korqay. günlük. sığvan. sayvan. seyvan. sayban. barnaq. 1. yasaq. keşik < çəkik. çəkit. yasaq. çəkiniş. oruc. qoruc. oyuc. qoyuc. kürcək. pərhiz. ictinab.
- çəkiklənmək: çəkillənmək: çəkinmək: pərhiz edmək.
- qürnəcmək: kürnəcmək. kürəncmək. kürəşmək. kürəcmək. kürənmək. kürnəşmək. künəşmək. künəcmək.

qürnəşmək . gürnəşmək. gürnəşdəmək. gurnaşmaq. gurnaşdamaq. qurnaşmaq. qurnaşdamaq. birbiri üzərinə toplaşmaq, sıxışmaq. - qoyunlar istidə gürnəşdənər.

qürnüc . kürnüc. küsnüc.

qürptüşən . gürpdüşən. sivrisinək çeşiti.

qürrəmək . kürrəmək. hürrəmək. qışqırmaq. - bəsdi hürrədin.

qürs . gürs. gürüs. gurs. gurus. küləklə sürüklənən qar yığını.

qürsavır . gürsavır. donanma. döğüş gəmisi. navşikən. rəzmnav. navqan.

qürsəq . kürsək. gursaq. gürsək. sulu yer. sulaq yer.

qürsoluq . gürsoluq. gursoluq. qıysoluq. qısoluq. soluq soluğa. təngi nəfəslik. - gürsoluğa gəldim.

qürsü . kürsü. kürsi. qursı. 1. evin, otağın bir yanında qurulan yarım qat. altı boş səggi. 1. göy qatı. 1. qurs. sap. rişdə. quruh. 1. alat ədəvat. əfzar. əbzar. əsbab. 1. kiçik çalpaya, çarpaya. 1. mərkəz. 1. məqam. sürüt. tutuğ. vəzifə.

qürsü . kürsü. qursu. 1. dəzgah. dəstqah. - kürsü qurmaq: dəzgah açmaq: düzən qurmaq. 1. daraq. nəzm düzən. 1. dəfdər. büro. 1. idarə. 1. tükandan saysana (hesab kitab) yapılan satul, miz. qoltuğ. peşxan. gişə. 1. bar. sandığ. 1. bəsat. 1. kərxana. fabrik. karqah. 1. tiribun. 1. tərh. 1. sürsü. iməj. təsvir. 1. çatı. şasi. 1. iskilet. saxtıman. 1. bədən. əndam. tənə. 1. çərçivə. qab. kadr. 1. gizsi. arxa pılan. nəxşə. 1. formul. qayda. 1. məntiq. 1. qoşluq. qoşğur. nəfsi, ruhi, rəvani durum, halət. 1. yaradılış. yapı.

qürsülü . kürsülü. oturaqlı. dayanıqlı. durnaqlı. durnuqlı. sağlam.

qürt . güv atmaq: güvatamaq: güvtatmaq: güvalamaq: guv atmaq: guvatmaq: guvtatmaq: guvalmaq: söz atmaq. - gürt atarkən qavqa çıxırkən.

qürt . kürt kürt. küt küt. xırt xırt. xıt xıt. xırp xırp. xıp xıp. qırç qırç. - küt küt yeyər yoncanı, yada salmaz daycanı.

qürt . kürt. davamlı durumlu, sərt yumşaq, əsnək ağac çeşiti. (yay, çubuq düzəlinir).

qürtan . kürdan. kürlan. qordan. qorlan. yoldac. kürçək. pərhizkar. rəstqar

qürtə . gürdə. kürdə. vəkillər, kəşişlər, xanların geydikləri gənə bol üslük geyimləri.

qürtəq . gürdək. gurdak. hər nəyin irisi, yekəsi. - gürdək üzüm salxımı. - gürdək pitik: yekə, böyük kitab. - gürdək ev. - gürdək tükan. - gürdək oxul: böyük mədrəsə. 1. bir göbəkli, bir mərkəzli, çox qollu satış tükanları. qatamal, qatanal, zəncirli tükanlar.

qürtəq . gürtək. gurtax. göytək. göylağ. göylük. gögrü. yaşıllıq. gövəri. göğəri. göyərən. göğərən. göyərən. səbzə.

qürtəq . kürdək. dan çağı quzeydən yavaş yavaş əsən külək.

qürtmək . kürtmək. kürtmik. kütükcik.

qürtüq . gürdük. gurduq. gürdükmüş. qordaq. kosdaq. cürdük. kösnük. kösmük. kösnək. kösmük. köznək. qoşnuq. heyvanlarda köznüşmə, qornuşma, qoşnaşma, qınnaşıq, qınlaşıq, cütləşmə istəyi, çağı.

qürtüq . gürtük. kürtük. kirtik. kütlə. yığın. çoğa. - yaz gələndə dərə bucaqlarında yığılan qar gürtüklərinin altında su axar.

qürtüq . kürtük. kürlük. kütcə. kərtik. qısa üslük. yelək. çulqa. çuxa. çoxa. xırqa. xirqə.

qürtüqmək . gürdükmək. gürcükmək. gürdümək. gürcümək. gürdəğə, gurtuğa gəlmək. gurcuqmaq. gurcuqmaq. gurcumaq. 1. gürlənmək. gurlanmaq. gürəclənmək. qolaclanmaq. güclənmək. 1. qızışmaq. qızqınmaq. odaluqmaq. odalucmaq. odalıcmaq. odalışmaq. sovlanmaq. hovlanmaq. tovlanmaq. tovalanmaq. döğlənmək. qovlanmaq. qovulanmaq. qoğlanmaq. qoğulanmaq. qorlanmaq.

qürtür . - gürdür gürdür: bol bol axan su.

qürtürbaba . gürdürbaba. gürdürdəvə. gürdürək. göy gurultusu.

qürtürqücüq . gürdürkücük. kürdürkücük. yarım yamalaq. qasıq qusuq, kəsik küsük qalmış.

qürtürtü qölü . gürtürtü gölü. çağlayan.

qürtürümlü . gürdürümlü. gurdurumlu. güclü. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. quvvətli.

qürüq . kürüğ. qurıq. küğə. kürə. (> korrə(fars)). at balası. - kürüğ oynağlayar at arxasında, qoduğ isə, qaçar gedər eşşək qabağında.

qürüqmək . kürükmək. küyrükmək. geyrikmək. geyikmək. ürküb, qorxub çəkilmək, qaçmaq. (> qorixtən(fars)).

qürümək . kürümək. kürəmək. kürüləmək. kürələmək. kürüşmək. kütümək. qar, topraq kimiləri sıyırayaq atmaq.

qürünmək . kürünmək. hürmək. - kürünsə it yuvasında, itirər ovun çöl bərəsində.

qürünmək . kürünmək. kürütmək. ürkünmək. - var yoxunu bilməyən, varın versə kürünər, yoxun görsə kürünər.

qürüşləmək. . kürüşləmək. çox para, var dövlət toplamaq, yığmaq. zənginləşmək.

qürüt . kürüt. - kürüt kürüt: çürüt çürüt:: yazıq yazıq. - hammı keçdi karvanına işinə, kürüt kürüt baxa qaldıq dünyanın kişinə.

qürütəq . qürüdək.
gürüdəyin, gürdəyin, gurdağın, gurlağın çalmaq: (birini) övmək. öğmək.

qürütəqçi . gürüdəkçi. övən. övücü. məddah.

qürütmək . kürütmək. hürütmək. hürdürtmək. - iti kürüt, karvanı yürüt.

qürvə . gürvə. güvrə. 1. qaradam. daxma. qorab. qorav. külbə. kövlə. kövəl. gümə. gömə. goma. cümə. cuma. 1. gözlük. gözlük. gözüklük. gözgülük. tünlük. yelçək. yeçəkər. bağca, pəncərə.

qüs . küs. dilxor.

qüsbə . küsbə. çökbə.

qüsəqən . küsəgən. küsəğən. alınqan.

qüsənət . küsənət. küsnət. gücənət. gücnət. ağırqılıqlı. ağırxəsiyətli. qaşqabaqlı. qaraqabaqlı.

qüsənmək . küsənmək. gücənmək. qırcıqmaq. 1. ağrına gedmək. qurdlanmaq. qurdluluq, cicik edmək. ciciklənmək. həsədlənmək. - əlli başlıya küsənən çox olur. 1. güvənmək. gönənmək. sığınmaq. arxalanmaq. - onun səndən başqa küsənməli kimi var ki.

qüsqən . küskən. kütgən. köskən. çöşgən. üstünə oturulan kütük.

qüsqü . küsgü. kösgü. çökgü. köşgü. küsgüc. kösgüc. çökgüc. köşgüc. 1. çözgü. dəmir çatal, qələm. 1. qəmə. kündə, daş, bərk nərsəni aralamaqda, bölməkdə işlənən dəmir tikə. 1. közgü. odu, külü, közü qarışdırmaqda işlənən dəmir, yoğun dəğənək. 1. kağlac. ağac dibi kağlamaqa, bitgi kökün qazıb çıxartmaqda yarar arac.

qüsqün . küsgün. çökgün. çöşgün. 1. yerindən, ornundan, gücündən olmuş, yıxılmış. -gənclik küsgünü. 1. küsmüş. gücənmiş. qırqın. darqın. üzü asıq.

qüsqütüq . küskütük. köskötük. 1. qasqatı. yerindən oynamayan. 1. aşırı əsrik, kefli.

qüslük . küslük. küsüklük. inciklik.

qüsmək . küsmək. (1. < qıs. kis. 1. < qız. köz. qoz. qos. qoş. 1. < qaz. qas). küzmək. küsümək. küsünmək. kürmək. kürümək. kürünmək. çözünmək. çözgünmək. büzünmək. büzgünmək. üzünmək. üzgünmək. gizinmək. gizginmək. keşinmək. keşginmək. çəkinmək. çəkginmək. gücənmək. qırcıqmaq. gücünmək. incimək. incinmək. yançılmaq. qıncımaq. darılmaq. qıncınmaq. qırcımaq. qırcınmaq. qırılmaq. qırınmaq. (# qoşunmaq. qorunmaq. qurunmaq). 1. üz çevirmək. nərsədən darılıb qayğınmaq. tutulmaq. olduğu durumu bəğənməmək, xoşlamamaq. qırılmaq. üzülmək. gücənmək. qırcıqmaq. qırcıqmaq. sıxılmaq. qısılmaq. 1. gərəkli gəlişməyi göstərəməmək. tapşırığın yapamamaq. 1. qısmaq. dinmək. çəkinmək. (# qusmaq: dışarı vermək. çıxartmaq).

qüsnəmək . küsnəmək. köznəmək. qızmaq. qalxmaq. atılmaq.
- kösnük qısraqdan qaçarmı?: qızmış ərkək qısraqdan. qaçarmı?.
- kös kös yerimək: küs küs yerimək: küt küt yerimək: basa basa, atıla atıla yerimək.

qüspə . küspə. köspə. çökbə. 1. gövdən. gövdün. kövdən. kövdün. yağı, suyu, özü alınıb, artığı qalmış nərsə. 1. çöktüş. uçğuq. çalağın. batqın. vər şikəstə.

qüstərə . kü. bilöv daşı. dəğirman daşı.

qüsü . - küsü tutmaq: darılmaq. danışmamaq. qonuşmamaq.

qüsü . küsü. küsgünlük.

qüsüq . küsük. küsküf. qısqıf. kölgəlik. savran. sayvan. ışıq, lampa sayavanı, savranı, sipəri. abajur.

qüsüləmək . küsüləmək. küsülətmək. küslətmək. köçüləmək. köçülətmək. köçlətmək. nərsəni tıxaraq, basaraq doldurmaq.

qüsülü . - küsülü durmaq: kimsəylə darılmağı, danışmamağı, qonuşmamağı sürdürmək.

qüsülü . küsülü. küsük. küsmüş. darılqın. darqın. qırqın. gücənik. gücənmiş.

qüsümək . küsümək. kösgümək. çökgütmək. küsgütmək. kösgütmək. köşgütmək. ağır nərsəni yerindən təprətmək, oynatmaq.

qüsüt . küsüt. küsür. qısıt. kəsit. kəsir. (# qusut: artıq.

qüsütüq . küskütük. küskötük. korkütük. korkötük. köskütük. köskötük. içib sızmış, əsrük kimsə. zırkefli. dadlanmış.

qüşqüm . küşgüm. qurqu. quşqu.

qüt çevirmək . - küt çevirmək: hər nəyi qartıb qarışdırmaq. ağzın açıb, gözün yumub, qaba sabalamaq.

qüt yarması . - küt yarması: boluş. boloş. çox iri yarı, dağlıq olan.

qüt . güd. -çi. -baz. qızgüd: qız baz. - quşgüd: quşçu. quşbaz. - qadıngüd: arvadbaz.

qüt . küt. him, daban, binövrə daşı.

qüt . küt. küs. çüt. qıt. 1. sivri, kəsgin, uzun, iti, biz olmayan.

qütaz . güdaz. kövdaz. başağrısı. - bu bir yandan bizə güdaz oldu.
güdaza vermək: ələ, lova vermək

qütə . güdə. iqtisad. ekonimi.
- güdəli: iqtisadi. ekonimik.
- güdəçi: iqtisadçı. ekonimist.
- güdəllik: iqtisadiyyat.

qütə . kütə. kitə. külə. kündə. ət taxdası.

qütəc . kütəc. küsəc. çütəc. qıtac. 1. güdə. (> kutah(fars)). qısa. qıssa. 1. kütcə. küscə. çütcə. qıtca. güdəcə. qısaca. qıssaca.

qütəc . kütəc. küsəc. çütəc. qıtac. güdə. (> kutah(fars)). qısa. qıssa.

qütəqcə . güdəkcə. ixtisarən. icmalı.

qütən . güdən. gödən. gövdən. göpdən. qarın. qursaq. kovsaq. korsaq. mə'də.

qütər . güdər. (> qodar(fars)). güdü. 1. umac. amac. qayğı. qayğu. qayuq. sürək. ərək. hədəf. - güdərsız suya basma. 1. umur. diqqət.

qütər . güdərsizlik. güdürsüzlük. güdüsüzlük. çalaqaylıq. yalaqaylıq. umursuzluq. umursamazlıq. səhlənkarlıq. diqqətsizlik

qütləlik . kütləlik. cütləlik. kitləlik. çitləlik. yığşılıq. küməlik. komalıq. topluluq. kütləvi. kütlə, toplumla bağlı olan nərsə.

qütləşik . kütləşik. cütləşik. kitləşik. çitləşik. yığışıq. küməşik. komaşıq. topluşuq.

qütöy . kütöy. oyma. buruq (dad). gəs. mor. - kütöy alma.

qütüq . güdük. 1. yarıtmaz. sonucsuz. törəksiz. tökənsiz. sığınsız. nəticəsiz. 1. yersiz danışan, qılınan. - kişi, yaşdı işi

qütüq . güdük. kütük. küçük. çükük. çökən. it balası.

qütüq . kütük. kötük. 1. oturqa. kəsilən ağacdan yerdə qalan bölüm. 1. kimlik. sicill. 1. oturğaq. ana oturağ, dəfdər. saltıq. səbt, əsnad dəfdəri. 1. qalın, yoğun olan nərsə. 1.

qütüqlük . kütüklük. kötüklük. çökütlük. fişənglik. fişəhlik.

qütüqlüq . kütüklük. kötüklük. 1. kimlik, sicill işlərinə yetişilən yer. 1. kötük. saltıq. oturqaq. səbt, əsnad güdüsü, idarəsi. dəfdəri kolli səbt.

qütül . güdül. 1. qulpsız gürüm. səhəng. 1. həvəh. həvəng. dibək. dibəh. dibcək.

qütül . kütül. küt. küsül. küs. çütül. çüt. 1. hər nəyin kiçik tikəsi, parçası, bölümü. - bir kütül çörək əsiri, ayaqda qalıb əsiri. 1. kiçik kağaz. kağaz tikəsi. - oy kütülü: səs vermədə işlənən kağaz tikəsi. 1. andağıq. sudarıq (< tutarıq). oylaq, not, yaddaş kağazı. fiş. - cibində küsül əlindən təprəşmək olmur.

qütün . kütün. 1. yemişin çəkirdəkli, yeyilməyən bölümü. 1. köşşək. çözzək. köçəl. qıca. götür. qarqıdalı kötüyü.

qütür .güdür. (suğarmaq üçün) kərdilərin aralasında açılan ilişik arxlar. mürtəbit araxlar. kəriz. kəhriz. - güdürün dəngərin yarçıq aç. - güdür açmaq: kərdilər, quylar, neçə su qaynağı arasında su yolu açmaq.

qütürün . güdürün. gizlicə. saxlıca.

qütüy . kütüy. küçüy. küçük. it balası.

qüvbə . küvbə. kövbə. çömlək çeşiti.

qüvbəz . güvbəz. gövbəz. govbaz. kövsək. içdən yuvarlaq oyuq olan. (#gümbəz. gömbəz. gombaz: tümsək. dışardan üstü yuvarlaq olan).

qüvə . küvə. küfə. çubuqdan toxunmuş yekə səbət, sələ.

qüvəc . güvəc. güvəş. guvac. guvaş. boş, yumşaq topraq.

qüvəqən . güvəgən. dovşan.

qüvələmək . güvələmək. gəvələmək. hövülgən, tələsik çeğnəyib udmaq.

qüvən . güvən. güvənc. güvəş. gürən. gürənc. gürəş. 1. qurunc. quruc. quruş. böyüklənmə. böyükləniş. ulanma. ulanış. ulanıc. bulanma. bulanış. bulanıc. bolanma. bolanış. bolanıc. bəğəniş. bəğənic. 1. kürəklənmə. kürək, arxa vermə. arxalanma. dayanma. yaslanma. 1. bitəklik. bitirmə, yetişdirmə gücü. 1. qursaq. qorsaq. qeyrət.

qüvən . güvən. güvənc. güvəş. övənc. öğənc. öğəş. övünc. övüş. öğünc. öğüş. qorqusuzluq. qorxusuzluq. korxusuzluq. korusuzluq. koruqsuzluq. duranc. əmniyyət. təhlükəsizlik.

qüvən . güvən. küvən. güpən. güpər. güpər. 1. (> kuhan(fars)). hörgüc. örgüc. - iki güvənli dəvə. 1. köstək. küstək. yol üsdə odlu aracların irtin, sürətin almaq üçün (azaltmaq üçün) qoyulan eninə uzanan, sarğan şırıq çıxıntılar. irtıx. sürət gir. 1. onqurqa. omqurqa. bel gəmiyi. bel tirəsi. bel üstünü. beli üstün, dik, bərk tutduran gəmik. onqura. qonqura. tiriz. sütuni fəqərat. - güpənin qırılsın.

qüvənmək . güvənmək. qıvanmaq. 1. sevinmək. kovzamaq. 1. özənmək. 1. övünmək. öğünmək. öpünmək. göstəşinmək. gözdəğinmək.

qüvəntirmək . güvəndirmək. qıvandırmaq. 1. sevindirmək. 1. özəndirmək. 1. övündürmək. öğündürmək.

qüvətal . küvədal. kovdal. kordal. yapraqsız dal.

qüvəz . güvəz. gövəz. gürəz. görəz. könəz. çönəz. böyüklənmə. ulanma. bəğəniş. bəğənic.

qüvlə . küvlə. kövəl. həlim. suda xaşlanmış, açılmış nərsə.

qüvləq . güvlək. gürüm. su kovası, qabı.

qüvləmək . güvləmək. çox yemək. tıxmaq.

qüvləmək . küvləmək. huylamaq. hoylamaq. haylamaq. qağlamaq. qağırmaq. bağırmaq. nə'rə çəkmək.

qüvlüq . güvlük. mutluluq. qutluluq. gönənik. gönənlik. günənik. günənlik.

qüvşat . küvşat. küşat. köşat. 1. ağzı gen qab. 1. dolça.

qüvtüq . güvtük. gürdüc. ovruqlara, ovurlara, çuxurlara quynıqlara, toplanan qar. - güvtüklər daha əriməmiş.

qüvtün . palan. yəhər. səmər. köpən. qapan. çul.

qüvül . küvül. küfül. əsgi. əsgimiş, yırtıq geyim.

qüyləmək . küyləmək. kühləmək. haylamaq. hoylamaq. huylamaq.

qüymək . küymək. qorlamaq. toxunmaq. yandırmaq. pis tə'sir edmək. - bu söğüşlər onu küydü.

qüyrəz . küyrəz. küyvəz. küysəv. odlu, ot püsgürən, volkanik topraq.

qüysəmək . köysəmək. küysəmək. 1.könləmək. könükləmək. istəmək. - boylu qadın yeməyə köysəkçi olur: ürəyindən keçənə iştahlı olur.

qüysü . küysü. (< küy: qor. od). 1. kürsü. evlərdə ısınma üçün qurulan üstü örtülü ocağ. 1. təndir.

qüyür . küyür!. qavır!. qovur!. qızart!. xasat!. -

qüz . güz. güyz. payız. - güzün: güyzün. güzdə: payızın. payızda. - güyzünə güllər solar.

qüzəm . güzəm. gizəm. güzdə qırxılan yün.

qüzəm . güzəm. güzdə qırxılan yün.

qüzqü . güzgü. güzgün. ayna.

qüzləqləmək . güzləkləmək. 1. yaşlılıqda uşağ doğmaq. 1. bitginin gec çiçək açması. 1. bitginin quruyub yenidən yaşarması.

qüzlükləmək . güzlükləmək. güzləkləmək. 1. bitginin gec çiçəklənməsğ, quruyub yenidən yəşərməsi. 1. yaşlılıqda uşağ yapmaq.

qüztəq . güzdək. güzlək. güzəm. güzdük. güzlük. payızlıq. payzalıq. payzatıq. 1. güzdə maldavar saxlanılan yer. 1. güzdə bitən ot gövərənti. 1. güzdə qırxılan yün. 1. güzdə yetişən yemiş. - güzəm armıdı.

labüd . gərəkli. gərəki. -gərəki qalıb yedi.

laf . quru, boş söz. qoturuq. qatırıq. qozağı. zayvax. qarıldaq. qırıldaq. pıtırdaq. qurqur. qavur. qapur. tullantı. kürüntü. guruntu. axal. çöpül. külsük. pusuq. püsürtü. süpürtü. sandıraq. yavağ.

lafadan . - lafadan rafadan: ılıq yumurta.

lamp . < lampein(_qırek) "to shine": ışıtmaq.

laymaq . laik.

ləhmil məçruh .

ləmə . dəmə. 1.limə. kiçik parça. 1.qayada ayaq qoyma üçün açılan yer.

ləmirmək . ləm vermək. yan vermək. yanğalmaq. yanqalmaq.

ləpə . gəvşək. sölpük.

ləzzət vermək . oxşamaq. tışqıtmaq. çəkitmək. dadlatmaq. sınğıtmaq.
oxşayan.
((ləzzət . damağ. dad damağ. tam. kam. qaymağ. həzz. uğur.
oqqəh. oxxey. oxeş. oxxeş. oqqay. uffey. ax can. uf. hümm. hamm. ama. uma. umaq. səfa.
((ləzzət almaq, aparmaq . taməsük,dad almaq. dadağlanmaq. dadalmaq. dadanmaq. damağlanmaq. tışqınmaq. sınğımaq. sınğınmaq. ürəyə, cana yatmaq. göbək yerə qoymaq. hayı gəlmək. gərinmək.

lıqqan . -lığqan. (alığqan. -eliğgən. -əliğgən. -ılığqan. -iliğgən. -uluğqan. -ülüğgən. -oluğqan. -ölüğgən). verliğgən: verilməli. verilməyə dəğər, şayistə. - qoyluğqan: qoyulmalı. qoyulmağa dəğər, şayistə. - doyluğqan: douyudurulmalı. douyulmağa dəğər, şayistə. - keçliğgən: keçirilməli. keçməyə dəğər, şayistə

lingin vurmaq . yan basmaq. axsamaq. -

lop .lobe (ingilis).

loşqanmaq . loşqalaşmaq. boşqanmaq. boşqalaşmaq. gəvşənmək. 1. sıxı tutulmuş nərsə boşalmaq. 1. aşınmaq. 1. laxlamaq.

loşqatmaq . loşqalatmaq. boşqatmaq. boşqalatmaq. gəvşətmək. 1. sıxı tutulmuş nərsəni boşatmaq. 1. aşındırtmaq. 1. laxlatmaq. -paslanmış pinci loşqalat qolay açılsın.

lülə . (< yola. yula. yülə. sula). uzanan içi boş nərsə.

lülələnmək . borğalanmaq. borulanmaq. boruğlanmaq. burğalanmaq.

madamki: - diyinə görə: duğuna görə. tutulursaki. -

manaster . sınğısar.
((manasteryal: sınğırıq. sınğırın. sınğırım. sınğıram.

məsuniyyət . məhfuziyyət. toxunmazlıq. dəğinməzlik.

minə . minək. minət. mini. minit. binə. binək. binət. bini. binit. 1. bon. bonyə. bün. bünyə. ayaq. ayaqlıq. durat. durac. daban. oturum. yastan. yasta. qaidə. kürsü. kürsi. qursı. ayaqlıq. oturum. qaidə. qural yerəl. oturum. dayal. qayda. - kürsü daşı: yapılarda kök daşı. 1. minilən araclarda otaq, köçəb, köçəb. yuva. 1. minilib sürülən nərsə. 1. çərçüvə. çərçivə. salıq. sarıq. qab.

miras xar . andığçı. andıraçı. qalmaçı. qalıtçı. sovğaçı. soyqaçı. qomaçı. irsçi. mirasçı. varis. muris.

möhtat . ehtiyatlı. qayuğ. üşgən. quşqun. (# yayıq. cayıq.
(yanıq. sayıq. ayıq. oyanıq).

muxtarlıq . muxtariyyət. qocabaşlıq. 1. seçginlik. 1. özərklik. 1. ərklik. ərkillik. 1. yöntəmənlik. seçitlik. seçərlik. yönətim üçün seçilmiş olan başaqlıq.

musamihə: musamihəkarlıq. savsıqlıq. keçinmə. keçişmə. keçiniş. keçiş. güzəş. görməməzlik. gözyumma. tolerans. anlayış (uyqanış). xoşgörü. xoşqaraş. xoşqarac. xoşaldış. aldırmama. görməməzlik. qolaygörü. qolayçılıq. qıssa gəlmə. başısoyuğluq. aldırmazlıq. yumşaqlıq. önəmsəməmə. önəmsəməzlik. önəm verməzlik. saymama. saymazlıq. mudara (sıypa). umursamazlıq. gəvşəklik. asırqalıq. yasırqalıq. acırqalıq. əsirgəlik. oysallıq. uysallıq. səhlənkarlıq. salağarlıq. salığarlıq. qısrıtlıq. qıtsırlıq. ehmalkarlıq. ehmal.

musamihəkar . mudaraçı. sıypağ. savsıq. keçinən. keçişən. güzəşçi. gözyumucu. tolerant. qapsamlı. oyqayışlı. oylayışlı. anlayışlı. (uyqanışlı). xoşgörüşlü. qolaygörülü. qolay tutan. qolayçı. qıssa gələn. başısoyuq. savığ sala. savsala. savsağ. aldırmayan. aldırmazan. yumşaqçı. önəmsəməz. önəmsəməyən. önəm vermiyən, verməz. saymıyan. umursamıyan. gəvşək. gəvir. kəvir. əsirgəyən. asırqayan. yasırqayan. acırqayan. oysal. uysal. savramiş. savarmiş. səğrəmiş. səhlənkar. salağar. salığar. qısrıt. qıtsır. ehmalkar.

muşqurt . < biçqırt, bıçqıt. xırım xırda.

mutqafa . qutqafa. yarıqsan. yarsan. gülbaş. olcayıq. xoşbin. (# qarsan. korsan).
olcaylamaq: uğurlu, xeyirli saymaq. xoşbin olmaq.
korqafa: çorqafa. külbaş. tutqafa. poxqafa. qarabaxan. qaraqaran. korbaxar. qurdlu. bəd bin.

muzaf . əklənmiş. əkik. üstənmiş. üstək. qatılmış. qatıq. izafə olunmuş.

muzafat . əklər.

muzafat . əklər. yamalar.

muzayiqə edmək . əşirgəməmək. əşirgənməmək. qısqanmaq. büzüğmək. büzgünmək. buruğmaq. buruğunmaq. diriğ edmək. ərinmək. asırqamaq. yasırqamaq. acırqamaq. əsirgəmək. əsirgənmək. yancamışmaq. qıymamaq. qırtdırmaq. qısqanmaq. qısırqanmaq. çox görmək. heyifsilənmək. heyifsinmək. heyfi gəlmək.
muzayiqə büzüğ. büzgü. buruğ. buruğu. bürüğ. bürgü.

muzə . bükə. başmaq. tapıq. çapıq. sapıq. çəkmə. çizmə.

müfdə . gələber. gələver. salıvər. səlivər. səlləmin. dağına. boşuna. çox ucuz. qırt. qırtın. qırat. müfdə.((qeşliminə: keşliminə. keçliminə. qırt. qırtın. qırat. pulsuz. parasız. qarşılıqsız. ələki. müfdə. qarşılıqsız, əməksiz əldə edilən nərsə. - böyləcə yemişi keşliminə aldım.
qənəzinə: gənəzinə. genəzinə. boşuna. ələkinə. yalağına. çalağına. salıvərinə. səlivərinə. səlləminə. müfdəsinə.((qeçtiminə: geçtiminə. ələkisinə. parasızcasına. bağışlayın. bağışcasına. müfdəsinə.
((aslağçı. asalağçı. müfdəxor.

mürəbbi . əğitən. əğitici. eğidən. eğitici. eyidən. eyidici. öğrədən. öğrətici. öyrədən. öyrətici. yetdiric. yetdirən. yetirən. yetişdirən. çalışdırcı. bağşı. baxşı. tutucu. tutcu. yarıtçı. məəllim. müəllim. tə'limçi. tədrisçi. antirenör. tirenör. instirüktiv.

müsrif . savsaq (başısoyuq). sapan. savan. tutarsız.

mütəcaviz . satqan (salıqçı. mahacim. ğasib. pozucu. qarşlaqçı. qısrıtlı. qıtsırlı. mütəxəllif. ixlalgər. suçlu. günahkar). qudurqan. quduruq. quduz. qurçanğ. saltaqan. saldırqan. azqın. quduruq. quduzuq.

mütəvərrəm olmaq . təvərrüm edmək köplənmək. köpənmək. qopanmaq. gəplənmək. kəflənmək.

mütəvərrəm . tumləniş. köpərən.

na mə'lum . bulalı. bulanı. asılı. öğrənməmiş.

naxır . < axır. sıyır. sürü.

naxırdan çıxıb axıra girmək: olduğu kimi durmaq.

namıca . yamıca. bacanaq. bacığan.

namus. qayır. qonğur. qonur. qoğur. onur. onğat. oğat. onat. gəm. - qayarına toxunmaq.

namuslı qonqurlı. qonğurlı. qonurlı. onurlı. gəmli.

namuslu . doğru. oxru. yoğru. onat. onğatlı. oğatlı. onatlı.((namusun qoruyan: doğral.

namussuzluq . qaralıq. qonğursuzluq. qonursuzluq. onursuzluq. gəmsizlik. alçaqlıq. düşüklük. onğatsızlıq. oğatsızlıq. onatsızlıq. qopuqluq. şərəfsizlik.

nartay .yartay.

naruçnik . наручники (rus). (n <> y) (< çarıq. yarıq). çatlaq. kisüv (< kəs).

nayaq . nayaq. sayaq. 1. yüngül. 1. yüngül yuxulu.

nazir . yoxlac.

ncəlibsızlanmaq . yalvarıb yaxarmaq. yalvarıb sızlanmaq. soramaq. sorğamaq. sorağlamaq. xahiş təmənna edmək.

neçələmək . oranlamaq. çəkləmək. çənğləmək. çənləmək. 1. neçədə neçəliyin, neçədə birliyin (onda yüzdə neçəliyin, pursanın), neçə dərəcədə olduğun yapmaq, tapmaq.

neqətivizm . yartıçılıq. yartıçlıq. (# pozitivizm: artıçılıq. artıçlıq).

nə sayalı . nəyə. niyə.

nəfs . içiq. - içiq yenilməsi nəfsin yenilməsi, ürək arınması((nəfsin yenilməsi. ürək arınması. (iç. öz. özmənlik. kənd. qurqa. sanıq. sanqı. uruq. içə. püs. püsü. arbaq_1. ürək. göyül. gönül. könül. iç. tin.

nəlük . 1. nəcür. necə. - nəlük qıydın. - nəlükdə güdür. 1. nəcük. nə üçün. niyə. - nəlük onla bilişdim: tanışdım.

nəma . (mana. - doğrusu: doğru olaraq. həmana. ). (manağ: yelmanağ: ətləs. yel kimi. yalmanaq: yalvarası. çaplusanə). üz. açı. zahir. üzlük. qırım. qiyafə. hal əhval. -ma: abartma. - ası: abartası. -ı: abartı. - artış: abartış. böyüdüş: büzürg nəmayi. mubaliğə. - a bənzər: adama bənzər: insan nəma. - lama: şallama: şal nəma. - ımsı: qırmızımsı: sorx nəma. - aran: bozaran: xaküstər nəma. - xoşsun: xoş nəma. - qarağı: dizin. əndeks. sorağı. fehrist. nəmayə. - sərik: numayiş.
- nəmad: səmbəl. simgə.
- boylu: nəmayan. - boyuz: pozlu. xud nəma. ifadəli. - boyuzluq: xud nəmalıq. ifadə. boyuzlanmaq: pozlanmaq. poz satmaq. foslanmaq. tozlanmaq. ifadə vermək.
xud nəmalıq edmək. -elçi: nəmayəndə. -
- adına: atına: be nəmayəndəgi.
-atı: göstəri: numayiş.
üz göstəri. - mə: ru nəmayi.
üzləniş: nəma sazi.

nənğsindən bilib olar . nə olmasından bəllənir.

nənq . nənğ. dənğ. dəh. zənğ. gənğ. kənğ. (qdanda). var. dövlət. para. pul. mal mənal. (nəsnə. çiz. şey). - çalışqınan dəh qazan. - o dəh ona yaradı: o şey ona yaraşdı, faydalı oldu.
((nənğin . nənğin. dənğin. zənğin. gənğin. kənğin.
((öğünmək .
çökünmək. sökünmək. tökünmək. hökünmək. yoxumaq. göyünmək. ğögünmək. bükünmək.
((sağınmaq . göz yaşı tökmək. - bulmuş dəngi saxarsın, ağrın ona sevingil, barmış (gedmiş) dəngə (mala) sağınma, azraq ona öküngil. (588 sədi. divan)

nətəniylə . nədəniylə. sürgütiylə. bulacıyla. bulbacıyla. iticiylə. təpiciylə. baisliyi ilə. səbəbilə.

nəvaziş . sıvazış. oxşayış.

nəzarət . yoxlaş

nəzd . or. orun. - kimin nəzdində: kimin orunda. kimin orunda.

nəzər əndaxtən . göz atmaq.

nimdaş . ikinci əl olan, köhnə nərsə, mal. acar olmayan.

nin qurmaq, ev yıxmaqdan qolay.

nisgil . nisgil tikəsi. - nisgilli sözlər. - uşaq üzünə nisgilli canım qurban. - qurban olum sənin nisgilli gözlərivə.

nişqun (fars) . (1. eşgin < eşmək: burmaq. 1.< biçqun). çimdik.

normal . olağan.

novçə . bir işə yeni adaylanmış, başlamış. müçə. müçov.

novruz bayramı . oğuz bayramı.

novruz . < onuz. onus. doğanın (çevrə, bitgi, havaın) onulma, yenimə (yenilənmə), tazalanma çağı.

o cisviri . o kimi. - o cisviri oyun başıma açıldı ki.

o daraxda bezi omamaq . o darda (dəzgahda) parçası olmamaq. ilgili, bağlı olmamaq.

o gün bugün . o gündən bəri.

o günü ötür sən yaşa, amma yarınında da bir fikr eylə.

o qədər. .

oba . - obaya (ovaya) gedmək: gəzməyə gedmək. çölə çıxmaq.

oba . <> qoba.

oba . kət. kənd. köy.

obaçılıq . qobaçılıq. köçərilik. - günümüz qondum köçdümə, obaçılığa keçdi.

obaçılıq . ovaçılıq. köçəbəlik. çölçülük.

obalamaq . kobalamaq. komalamaq. somalamaq. sumalamaq. tomalamaq. tumalamaq. yumalamaq. bomalamaq. topalamaq.

obalı . kətli. kəndli. köylü. - obalı qafa: oba qafalı: qısa görüşlü.

obartmaq . qobartmaq. qo