Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

saltaqlamaq . saltaxlamaq. şaltaxlamaq. biçimsizcə, çirkin görünəcək dək şişmanlamaq.

saltalamaq . saçmalamaq. səfehləmək.

saltamaq . saldamaq. salqamaq. yalqamaq. qalqamaq. nərsəni qoğzayıb titrətmək. - əlivi salqa.

saltan . 1. el içində seçgin, güclü, bilgin kişi. başdağ. padşah. sultan. 1. yalına. tək başına. - ətacı saltan gəlmiş saltan gedmiş. 1. saltay. salbay. subay. evlənməmiş. mücərrəd.

saltan . 1. yalnız. tək. 1. tanrı adlarından. - güvəndiyim o saltandır.

saltan . saldan. çəngəl. qaynaq. iki nərsəni qovuşduran tikə.

saltan . sultan. (su kimi) duru. arın. təmiz. sav. saf.

saltanmaq . satlanmaq. (özünü salmaq). bir işə, nərsiyə ürək bulub girişmək. cürət, cəsarət göstərmək. - bu işə necə satlandın.

saltap . saltay. 1. sevik. sevril. savil. sevgil. soyğul. soyğun. suyğul. suyğun. söygül. sevgin. səvgil. sığın. suğun. söyün. süyün. sevin. mə'şuq. məhbub. 1. rağib.

saltar . - saltar sultar: yırtığ pırtığ. cırım cırıq. parıç puruç.

saltar . saltər. (< salmaq). ürkli, qorxmaz iyid. səfdər.

saltarış . saldarış. (sallayıb ağırlığına baxma). ağır yüngül edmə. yoxlayış. ölçəyiş. dartış. tutuş. - danışdığın sözü saldarla sonra öt (ötür, de). - çuvalı saldarlamaq.

saltarlamaq . saldarlamaq. sallayıb ağırlığın yoxlamaq, ölçmək, dartmaq. ağır yüngül edmək. - danışdığın sözü saldarla sonra öt (ötür, de). - çuvalı saldarlamaq.

saltav . salçav. toxçal. qapçal. çitçal. 1. qatar biçimində, toplum durumda birbirinə bağlanmış, bir yerə yığılmış nərsələr. məcmuə. müctəme'. totalitə. toplam. 1. kompozisyon. 1. sırvıc. uğdə. təəssüb. 1. koleksiyon. 1. toplanmış ea'nə, ianə. 1. qarmaşıq. hər hankı bir nəyin qarışığı, biləşiyi. kompilikə. kompileks. biləşik. muğləq. mö'zəl. (zıplatın). mürəkkəb. - alçağlığ, üstünlük salçavı: aşağılığ, süperyorluğ duyqusu. 1. bılok. sitə. salçav sayı: kompileks sana.
- kompilekslik: salçavlıq. güclük. soxsuluğ. müşgülat.

saltav . salto. iti, itiz, didiz, acı, tünd söz, davranış. (xəşin).
((yanğız (yenğiş > əngizə. engizə) (fars).((sitici (isdidən. qızdıran. mühəyyic). ) ). (edici. itici (qoğucu. dafe'). yoğucu (yoğunladan). sürücü. ötükçü. dürtgüc. dürtücü. törücü. bais. mühərrik. təhrik. təhərrük. müşəvviq.

saltıq . saltuq. çaltıq. çaltuq. salınmış. atılmış. bıraxılmış. ötrülmüş. (tərk edilmiş).

saltıq . sandığ.

saltımal . qaltımal. nərsəni olduğ yerdə, bir az qoğzamaq, yuxarı saxlamaq üçün, altına tikə. -

saltınmaq . özün asmaq. asmaqla özün öldürmək, xud kuşluq edmək.

saltıpişdi . saldı pişdi: 1. tez yetişən tərəvəz çeşitləri.

saltır . - saldır suldur: sallana sallana.

saltıramaq . saldıramaq. səndirəmək. büdrəmək.

saltıramaq . saltıranmaq. yırtılmaq. parçalanmaq.

saltıratmaq . yırtmaq. parçalamaq.

saltırma . saldırma. qopatca. kovanca. böyük piçaq. satur.

saltırmaq . saldırmaq. 1. uçur kimi cummaq, fırlanmaq. 1. nərsəni uçurur kimi uzağa fırlatıb atmaq.

saltmaq . 1. itmək. itələmək. qoğlamaq. hollamaq. 1. titrətmək. 1. nərsəni iticə kəsmək, qırmaq. - danışmağa qoymadılar, sözün siltədilər. 1. iticə qaytarmaq, cəvab vermək. - elə saltdım ki, birdə o sözə dönə bilməz. 1. atmaq. - bu bulaşıqları silib siltəyin. - geriyə saltamaq: dalı atmaq. yubatmaq. sürütləmək. sütürləmək. tə'xirə salmaq. 1. səltəmək. səltələmək. siltəmək. arıtlamaq. saylatmaq. pak sazlıq edmək. - doslarıvı siltəsən, ondana yaxcısı qalmaz.
- qol saltamaq, sallamaq: 1. əl edəmək. 1. qol saltmaq. əl çəkmək. sərf nəzər edmək.

saltuq . gəlin geyimi.

saltur . çapqır. 1. dikdator. zorba. müstəbidd. çapaq. çapqı. zalim. 1. satur. enli iti piçaq çeşiti.

saluğ . ətək. təbən (> damən (fars) ).

saluq . salıq. yasal. yasa, qanun pitiyi, biçiyi. qanun namə.

saluq . saluğ. salığ. çalığ. tuka. tuta. qalıb.

salur . qılıc. qılınc.

salut . salğut. salğıt. salıt. sağut. sağıt. yekə törənlərin girişində yaylım (dalbadal. gənə bol) atılan, salınan top, patlaq, gurulutu. qoşun səlamı. hərbi, nizami səlam.

saluvan . salınan, tuşlanan oyun, duzaq, pırtlaş. macəra.

salvac . salvaz. sallab. 1. sallanan, sərilib bükülən, oynağan, təprənən nərsə. 1. dəllal. vasitə. 1. (gəzəgən) qulluqçu, servisçi, xidmətçi

salvağ . saldağ. ağızdan salınan su. tüpürük.

salvan . iri. yekə. böyük.

salvasal . başdan başa. tamamilə. - salvasal kərdilər sulandı.

salvaş . sarvaş. (servis). dursat. dursut. tə'mir. 1. xidmət. qulluq. 1. nökərlik. 1. iş. tutu. məşquliyyət. 1. görəv. tutu. 1. qab qaşıq seti. 1. bunqah. xədəmati müəssisə, tə'sisat. 1. yardım. kömək. 1. sığıntı. sığınış. ibadət. 1. tutuzuq. tutşuq. tuştuq. təşrifat.

salvatmaq . 1.sallatmaq. üsdən aşağ uzatmaq. - torqunu salvat: pərdəni sal.

salvatur . salvadur. sarvatur. sarbatur. 1. (ətli canlı), boylu boslu olan. 1. sağbatur. sağqurat. sapasağlam, qıyıq qıvraq bağadur, iyid.

salvıramaq . sallanmaq. - salvırağan geyim: gənə bol, sallağ duran geyim.

salvıraş . sallağlıq.

samaq . saymaq.

samaq . səmək. sımaq. (< sınmaq. sınanmaq). 1. qoşulan işləmlərə '' istəmək, çalışmaq, çabalamaq, qoşumaq, can atmaq, qeyrət, cəhd, sə'y edmək'' anlamın artırır. - qaçısamaq: qaçmaq istəmək. qaçmağa çabamaq. - çalışsamaq: işiksəmək: çalışmağa, işləməyə can atmaq. 1. sınanışmaq. sınanışıqmaq. bir iş, nərsə yapmağa qalxışmaq. istəmək, çalışmaq, çabalamaq, qoşumaq, can atmaq, qeyrət, cəhd, sə'y edmək - qaçacağ olub sınandı. - salıq bilgisin gizləməyə sınandı. - yaşamında sınıb sınanmış bir iyid. - çox sınanışıqdıq bir sonuc olmadı.
sıyış. sıyaş. sınanış. sınaş. sırvaş. sırvat. çaba. tutu. salsalaman. ciddi cəhd. qeyrət. sə'y.

saman suvağ . dama duvara çırpılan, sürülən samanlı palçıq.

saman . sarman. sarıman. 1. sarı olan. 1. sarı donlu at.

samandoruq . sarmandoruğ. sarımandoruğ. 1. sarımtıl qırmızı olan. 1. sarımtıl qırmızı donlu at.

san . 1. şumarə. nümrə. 1. hesab. 1. törə. durmuş. tutaş. tutaşı. tuşat. rəsm. adət.

san .ək. - kimi. bu ''ək,, səs dəğişmələri, səslərin yer dəğişməsi dolayı bu biçimləri alır. {şan. can. çan. zan. yan. tan. dan. ğan. man. naç. nas. naş. naz. nağ. nak. naq. nal. nab. nav}. - bağnaz: bağnağ: tıxnağ: mütəəssib.

sanağ . sanağ. sanaş. sanarış. şumariş. amar tutma. hesab.
sanağ san: say sana. sanarıq. şumarə. nümrə. ədəd. bir yığında nərsənin, kimsənin say sanasın (neçə olduğun), yerin bəllədən sayı.
((sanağı yox: sanasız: saysız: hesabsız.

sanağanmaq .sananmaq. güdünmək. gözlənmək. güman edinmək. bəklənmək. intizarda olmaq. müntəzir olmaq. təvəqqü'ü olmaq. mütərəqqib olmaq

-sanılmaz: güdünməz. gözlənilməz.
sanamaq .gözləmək. təvəqqüü olmaq. mütəvəqqe' olmaq. mütərəqqib olmaq.
sanamadan .gözləmədən.
sanalı .sanağay. gözləndik. - sanalı kimi : gözləndik kimi. 1.intizar. müntəzir. - sanalı gözlər: intizar gözlər. 1. ümidli. umalı. 1. bir olayı içində tutan, özündə daşıyan. boylu. - keçmiş sanalı: keçmişi özündə daşıyan.
sanalı .
sap sanağanmaz: əslən (olduqca) gözlənmədik. tamamən ğeyri mütəvəqqe' tərzdə.
sap sanağanlı: olduqca gözləndik.

sanal .xətir. -

sanalmaq . sanışmaq. sanğışmaq. sağışmaq. düşünmək. ağıl edmək).

sanamay . düşünmədən. sağınmazın. sanağmazın. ölçüşmədən. - sanamay səggiz demə: düşünmədən, ölçüşmədən danışma.

sanartmaq . sanatqarmaq. sanalatmaq. sanışıtmaq. düşündürmək. fikirləşdirtmək. fikrə salmaq. 1. üzmək. üzütmək. kədərləndirmək. 1. ağıla gətirmək.

sanaş . amar. şumariş.

sanaş . sanma. sayaş. sayma. 1. hesablama. 1. amar tutma. 1. yoxlaş. yoxlama. dəğərləş. dəğərləmə.

sanaşdırtmaq . xiyala salmaq.

sanaşmaq . qanaşmaq.

sanatmaq . saydırmaq.

sanav . sanı. say. sayı.

sanaz . ağılsız. səfeh.

sanbud . bir şəqqə. - bir heyvan şəqqələnsə iki sanbud olur.

sanca . (< sanımaq: hesablamaq). (> səncə (fars)). 1.hesab maşını. 1. dartıc. ölçək aracları. dartı. tərazı. dartı, tərazı daşı.

sancağ . çəngəl. - qaşığ sancağ.

sancağ . qancağ.

sancağ . vilayət.

sancağotu . ısırğan otu.

sancaq . çəngəl. çanqıl (çanığı, açığı, ağzı olan).

sancaq . sancağ. qancağ.

sancaq . tutac. tutaş. tuşac. 1. qullab. çəngəl. qaymaq. 1. cıda. dirgən. dirən. neyzə. 1. iki nərsəni birləşdirən ucu iti, qaymaqlı tikə. 1. patuğ. 1. aşıl. rəbt. irtibat. peyvənd. 1. sancığ. birləşim çəki, nuxdəsi. qatım, qovşum, ək yeri.

sancaqlı . sandallı.arxadönənli.

sancar . səncər > xəncər. qıssa qəmə.

sancı çubuğu . 1. sancı kötəyi: sancılanan heyvanın qarnına iyiləşdirmək inancıyla vurulan çubuğ. 1. zəncəfil.
- sancı oxu: sancılanan kəsəlin üstündən atıldığında iyiləşdiyinə inanılan əriş (atçılıq, həllac) çubuğu.

sancığ . çəngəl.

sancığ . sancağ. girə.

sancıq . kiçik çivi. ayaqqabı civisi.

sancıq . tə'nə.

sancıqınmaq . saşqınmaq. kəsginləşmək. itiləşmək. dəlicinmək. dəlici olmaq.

sancıqur . saşqur. 1. tikən. 1. biz.

sancılmaq . vurulmaq. çırpışmaq.

sancış . savaş. cəng. setiz.

sancışıb socuşmaq . sancılanıb soncuğlamaq.

sancışmaq . soxcuşmaq. birbirinə soxmaq.

sancıtmaq . saplamaq. dürtmək.

sanclı . dərdli.

sancmaq . sancımaq. saşmaq. saşımaq. soxmaq. taxmaq. - ətəklərin belivə sanc.

sandırış . hesab kitab. - girişdə sandırış olsa, çıxışda qandırış olmaz.

sandırışmaq . sanına gəlib gəlməyəni ötrüşmək, demək.

sanğ qatınmaq . çanğ qatınmaq. bərkimək. sərtinmaək.

sanğ . sərvət. kan.

sanğu . xiyal. təxəyyül.

sanğul . xiyali. təxəyyüli.

sanı var, salmığı yox . üzü var, içi yox.

sanı . fərz.

sanıcmaq . taxılmaq.
((sancamaq: taxmaq.
((saçnamaq: saçmaq. açmaq.

sanılı . nadir.

sanılı . önəmli. saylaq.

sanımaq . sanatımaq. saymaq. sayımaq. sayatımaq. hesaba gətirmək, qoymaq. bir nəyi - bunu sən nə sanırsan. - səndə özüvü kişi sanıdın. - bunuda öz uşağlarızdan sanatın (sanın) : onların sanaşına (sayına, qatarına) atın, qoyn.

sanısız saçaqsız . təşritsız. taarüfsüz. sapbalam sadə.

sanısız . 1. sanrasız. xiyalsız. təxəyyülsüz. 1. qərarsız. ölçüsüz.

sanısız . saylaqsız. 1. önəmsiz. 1. adam yerinə qoyulmayan. 1. saysız. sayız. hesabsız. - sanısız gəzək: çox dəfələr. 1. zehniyyətsiz. piş qəzavətsiz

sanış . kəmmiyyət. (# sınış: arxa. yarqa. keyfiyyət).

sanışmayın . qağışmayın. singin, niyəran olmayın. narahat olmayın

sanıtmaq . sayıtmaq. səfə düzmək.

sanq . sanğ. (sağ_kaşqarlı). 1. sanu. sağış. təsəvvür. fikr. 1. ağıl. anlaq. dərk. - səndə sanğ deyilən bir nərsə yox. 1. anlayış. idrak.

sanlı . nişanlı. əlamətli.

sanmaq . qanmaq.

sanmaq . saymaq. təvəccüh edmək.

sanmallı . varlı adlı.

sanrağ . xiyal. təxəyyül.

sansaç . tutuzuq. tutşuq. tuştuq. təşrifat.

sansıraşmaq . sanğıraşmaq. çançınaşmaq. çançanaşmaq. (çənə çalmaq). ağzına gələni söyləmək. həvərələmək.

santi . çənti. çəntə. kənti. cızığ. bir ölçünü kiçik bölümlərə bölən cızığlar.

sanu . sağış. sağnış. təsəvvür.

sap sağlamaq . təməldə olan incəlikləri qoruyub işləmək.

sap salan . qıp qoyan, qulp qoyan.

sap . 1. çox. - sap güclü: çox güclü, quvvətli. - sap sökəl: çox xəsdə. 1. lap. - sap düz: lap düz. - sap yaxşı: lap yaxşı. - sap yeni: lap yeni. - sap sağlam: sağçillə. sağçikdə. lap sağlam. - sap uzun: lap uzun. - sap duzlu: lap duzlu. - sap silmə: sap siləmə: sap silələmə: ağzına dək dolu. - sapsöykəm: sağ söykəm: lap dayanıqlı, mökhkəm. - sapçillə: çillənin ortası.

sap . 1.fürcə. fürsət. macal. - o sözgəli (söyləli. söz arasında) sap verməz. - bir sap verdiki bülüm neyniyirəm. 1. sıra. novbət. - sənində sapın gələr, göz yumunda ölüm yəxələr.

sap . 1.zəmimə. 1. əksik nərsəni tamamlamaq üçün vurulan tikə.

sap . çap. 1. çanqıl. 1. yazma üçün gəc tiksə.

sap . çap. xırım xırda. töküntü. arıtlanan nərsədən arda qalan çər çöp, qabığ. - qoz sapı. - pambıq sapı.

sap . dəsdə. çatat. çaşat. çapat. çalat. sapat. saxat. bütət. bükət. bülət. (büktə > müştə).

sap . riştə.

sap . sapağ. saplağ. qılp. - üzüm saplağı. - alma sapağı.

sapa . sopa. sava. sova. 1. nərsənin içinə görə yanı, qırağı. kənar. - şəhərdən sava keçən yol: kəndin içindən keçməyən yol. - konudan sava: movzudan kənar. 1. boş, havayı atış, çalış. amaca dəğməyən, isabət edməyən atış. - sova düşmək: boşa gedma. 1. (sapan. savan. sopan. sovan). gidərən. qaytaran. qoğan. silən. aparan. arıdan. arçaqıl. arçıqul. arçaqır. arçıqır. təmizləyən. sayladan. pakadan. pakladan. - sapagil: bir yerin, nərsənin gilin, palçığın arıdan. - sapaçor: pis gözə, göz dəğmiyə qarşı, üzərlik, göz mıncığı kimi nərsələr. - sapaçqı: gözlük silən. - sapasu: su qoğan. - sapakir: kir qaytaran. sayladan. pakladan. - sapapul: çox para istəyən. bahalı. - sapaduz: duz gidərən.

sapağdələn . (sapağ: kök). kökqıran. danaburnu.

sapaq . məfu'l.
((sapaqlı . məfu'llu. mütəəddi. ötümlü. (#sapaqsız: salt. ötümsüz.).

sapaq . sapağ. savağ. çapaq. 1. yolun, qolun ayrıldığı yer. ayrım. ayırım. dalqıc. 1. bir ana yoldan ayrılan qolun başlanqıc çapası, nuxdəsi. 1. > səfeh. 1. avara. 1. bəlli bir ölçüyə, ülgüyə, qurama uymayan. 1. çarpıq. çalpıq. anormal. ğeyri təbii. 1. düzən, törənə, yasıya aykırı.

sapaq . sapağ. yana, dala bıraxılmış nərsə. 1. qorut. saxlanc. sağlanc. saxruğ, zəxirə. 1. pəsəndaz.

sapaqar . kərpətin.

sapaqçı . sapağçı. sapığçı. atçı. atçı. atan. ərşic. ərşəc. hallac. həllac.

sapaqlıq . sapağlıq. 1. > səfehlik. 1. avaralıq. 1. bəlli bir ölçüyə, ülgüyə, qurama uymama durumu. 1. anomali. ğeyri təbiilik. 1. düzən, törənə, yasıya aykırılıq.

sapaqmaq . sapağmaq. sapığlamaq. atdırmaq. ərşitmək. ərşətmək. həllaclıq edmək. hallaclamaq.

sapal . 1. əğləncə düşgünü. 1. səfeh. 1. düşgün. çılqın. çalqın. alqın. dəli. - kitab sapalı.

sapalac . sarpac. tərs yol. (düz yolun qarşıtı).

sapalaq . boyun. - sapalağından tut at dışarı, oğru yaman pisəri.

sapalamaq . ildik vermək.

sapalamaq . savalamaq. qoğmaq. uzaqlaşdırmaq. dəf edmək.

sapallıq . 1. əğləncə düşgünlüyü. 1. səfehlik. 1. düşügünlük. çılqınlıq. çalqınlıq. alqınlıq. dəlilik.

sapaltaq . sapaldağ. hər nəyin ən incə, əl tutan yeri. boyun. - yazığın sapaldağına birdənə endirdi.

sapam . savam. ayrım. ayırım. kəsəm. çala. dalqıc. 1. fəsl. 1. çiğ. fəsl. movsim. mövsim. 1. dalqı. fərq. 1. fəri. fəri'.

sapan . (saplan). dur. istop.

sapan . 1. > saman. taxıl saplarının oğuntuları. 1. artığ olan nərsə. gərəkdən, ehtiyacdan arda qalan nərs. mazad. - saxla samanı, gələr zamanı: saxla salmanı, yetər yarmanı: atma eşiyə artığ qalanı, gələr yarın, qılır yaranı. bu gün əlində artığ olanı at qırğa, yarın gərəyin olar. 1. savan. > süpəh. qavan. qovan. qoğan. atan. daş atma ayqıtı. (# qapan: tutan). 1. savan. yol yasaların göstərən imlər, işarələr, tablular, ışıqlar.

sapan . qaldırac. məncənağ.

sapan . məncənaq. (fəlaxən).

sapanğ . (< sapmaq: çıpmaq). 1. üstündə paltar çırpıp yumağ daşı. 1. üstündə ət, odun baltalama, doğrama kütəsi, kütüyü, kötüyü. 1. savanğ. savan. suvan. (< savamaq: ititmək). su daşı. bilöv daşı.

sapansaq . savağar. ağılsız. axmaq. sapalac.

sapartmaq . şaxlatmaq. (# salxatmaq. solxatmaq. yiprətmək. yıpratmaq).
((sapar qulaq (# yıpar qulaq: salxaq, aslaq, solğaq).

sapaş . sapac. sapat. 1. uzun qonçalı, səğəli başmağ. 1. uzun saplı tava, qablama, qabcığ.

sapat . sapta. daşıt. ləkə.

sapay . səpəy. savba. savğa. 1. savayaq. söykə. söyəkə (çarpaya). asılan qazanın od üsdə havarlı, aralı saxlama üçün qurulan dayağ. saçayağ. 1. ırmağ yatağının qırağlarını, su axıntısı yumamağ üçün çəkilən bənd, sədd.

sapba . < çapba. sinin (qəbrin) içi, ölük (ölgən. meyt) qoyulan çuxuru.

sapbal . çapbal. 1. dallı budaqlı. 1. qıllı. saçlı. tüklü.

sapbalamaq . səf bağlamaq.

sapbalmaq . çapbalmaq. 1. dallı budaqlanmaq. 1. qıllanmaq. saçlanmaq. tüklənmək. 1. salbağmaq. sapalmaq. çalınmaq. açılmaq. aralanmaq.

sapbatmaq . sapba vermək. yayındırmaq.

sapca . sıpça. çapca. qırça. qıraraq sapı üstündə qalan kal qohun. kalah. - başını sapçayın üzmək: kəlləsin qırça kimi vurmaq, qırmaq.

sapcaq . (yapışıb qopbayan). 1. çapşıq. çapşıq. at sinəyi. 1. salca. iri kənə.

sapcamaq . sıpcamaq. çapcamaq. çıpdamaq. 1. çox iti davranmaq, qılınmaq, işləmək. 1. birdənbirə sıçramaq, atılmaq. - yerindən sapcayıb, üzərinə daşlandı: cumdu.
- sapcamaq düşmək, gedmək: bir yönə qıvraq qaçmaq.

sapcatmaq . sıpcıtmaq. çapcıtmaq. çıpdatmaq. 1. çox iti davrandırmaq, qıldırmaq, işlətmək. - arabasın sapcatıb getdi. 1. birdənbirə sıçratmaq, atlatmaq. - onun səsi uşağı yuxudan sapcatdı.

sapdadurmaz . 1. ipə sapa gəlməz. çox oynaq, şuluğ.

sapdan hörüyə . sapdan örə dək: ''a'' dan ''z'' eyə dək.

sapdırmaq . çapdırmaq. saldırmaq. çaldırmaq. vurub öldürmək.

sapı . çapı. ölçü qabı, me'yarı.

sapıq . savıq. 1. incə, yumşaq, yüngül olan. (> səbok(fars)). - çəkmə. 1. iti. yeyin. yelkən. ilkən. tünd. səri'. - savıq çapar: aşğınçı. it çapar: yelkən. foriyyətli, səriüsseyr peyk, qasid.

sapıqlac . uğursuz. bəxsiz.

sapıqlıq . sarpıqlıq. qaçıqlıq. əğrilik. ağnaqlıq. dəngəsizlik. qıynaslıq. qınaslıq.

sapıl . çəkib, uzanıb gedən. yol.

sapıl . saf. səyil. yassı. düz.

sapılca . uzun qulplu tava.

sapılmaq . 1.əkişmək. yapışmaq. irəşmək. - nə mənə sapılmısan, çıx ged. 1. arxaşmaq. arğaşmaq. ardaşmaq. dalıcan, arxasıca düşmək. dibinə əkilmək. birin izləmək. - mən hara getdim oda mənə sapıldı. -

sapılmaq . taxılmaq. yanına düşmək. həmrah olmaq. - mən hara gedirəm mənə sapılır.

sapımaq . salpımaq. uzanıb, incəlmək, işgəlmək.

sapımaq . savımaq. savrımaq. sovımaq. sovrımaq. buramaq. burmaq. bulamaq. - it kimi quyruq sapıma.

sapın . fənər.
((sapınlı . fənərli.
((sapınsı . fənər durumu olan.

sapın . sayın. hər. tamam. həpsi. hammısı. - il sapın: hər il. - kəsin sapın: hər kəs. hammı. - kişi sapın: hər kişi. tamam kişilər. - ay sapın: hər ay.

sapınc . imalə.

sapınlaşmaq . səfehləşmək.

sapınmaq . nərsənin aşınaraq sapa dönməsi. aşındığdan sapı çıxmaq.

sapır bıcık . çapır biçik. dəli dolu.

sapır . (ana yola görə) fəri' yol.

sapır . 1. çatmaz. kötü. olmasın. pozuq. - ondan belə sapır iş görünməmişdi. 1. əxlaqsız. - çox sapırın biridir.

sapır . savır. sovır. 1. iradəsiz. ixtiyarsız. qərarsız. sübatsız. 1. tutarsız. müsrif. 1. sövüz. həvəs, əğləniş, kef əhli.

sapırılmaq . savırılmaq. sovurulmaq. əsinmək. yellənmək. yelcənmək.

sapırqa . səpirgə. göğüs gəmiyi. qabırqanın sinə bölümündə aralıqlı sümükləri.

sapış . keçiş. taxış. (# səpiş: sərpiş. sərpmə. töküş. tökmə).

sapışdırmaq . calaşdırmaq. ilişdirmək.

sapışqılı vermək . aradan çıxmaq.

sapıt . 1.qalın. cehiz. cahaz. 1. əsbab. əfzar. cihaz. ədəvat. - bu sapıtlar əsgiyib aşınmış, işə yaramaz.

sapıt! . sapla!.

sapıtqan . saplağan. durmadan atan, çırpan. vurağan. atağan. salağan.

sapıtmaq . 1. sapralamaq. salğalamaq. aldatmaq. yahaltmaq. yaydırmaq. yayındırmaq. 1. sapıtqa vermək. 1. azdırmaq. 1. buruq vermək. 1. tutruğundan, sözündən, qovlundan qaçmaq. - sapıta sapıta günləri savdı.