Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

sarsaq . sarsağ. sarsanğ. sarsıq. sarsınğ. 1. sarsıntı. titrəyiş. silkinti. 1. ağzına gələni danışan. başısoyuq.

sarsaq . sarsağ. sarsığ. sasığ. çorsağ. çürük. qoxumuş. (fəna).

sarsalamaq . sarsımaq.

sarsam . sarsağ. bağlı. bəsdə. paket.

sarsamlamaq . sarsağlamaq. salsağlamaq. savsağlamaq. 1. sərsəmləmək. avmağlamaq. axmağlamaq. səfehləmək. 1. sürülüb səriklənmək. boş boşuna, sarsürünə (salsürünə) durmaq, oyalanmaq, keçinmək.

sarsamlıq . sərsəmlik. savsağ. avmağlıq. axmağlıq. səfehlik.

sarsar . malixulyalı. melankolik.

sarsarı . ərik.

sarsarlamaq . sarsamlamaq. sarsarmalamaq. sıx sıx, sımsıxı sarımaq.

sarsataş . salsataş. sırsataş. sırnaşıq. başbəlası. əlayağa dolaşan. - buda bizə sarsataş oldu.

sarsdırmaq . salsdırtmaq. sarsıtmaq. salsıtmaq. 1. titretmək. 1. qayqıtmaq. sovlandırmaq. hovlandırmaq. tovlandırmaq. tovalandırmaq. döğləndirmək. qovlandırmaq. qoğlandırmaq. qorlandırmaq. həyəcandırmaq. coşdurtmaq. alqıtmaq. mütəhəyyir, heyran bıraxmaq.

sarsıq . sarsık. salsık. çalsıq. 1. sarsımba. sarsın. silkiniş. silikiş. zəlzələ. təprəm. (lərzə. lərziş. təkan). 1. oynağ. çağlağ. mütəhərrik. 1. əli ayağı titrəyən kimsə. 1. sarsuq. salsuq. çalsuq. sarasunğ. salasunğ. çalasunğ. (gic. məng). dağınıq. əl ayağın itirmiş. pərişan. aşüfdə. sərasimə. 1. dövənmiş. döğənmiş. təhrik olunmuş.

sarsıman . sarsımaz. təprəşməz.

sarsınmaq . salsınmaq. sallanmaq. yorulmaq. bıqqınmaq. sovlanmaq. soğlanmaq. sustalmaq.

sarsıtmaq . dilləndirtmək. diləndirtmək. söyləndirtmək. söylətmək. deyindirtmək. deynitmək.

sarsıtmaq . titrətmək. ürkütmək. - ürəyimi sarsıtan salıq: xəbər.

sarsqın . sarsıntı. sarsılma. - güclü sarsqın. - beyin sarsıntı: beyin çalqanması.

sarsu . sürsu. 1. süt, pənir, islanmış düğünun suyu. 1. sütün suyu. 1. çalba. yuğuntudan sürən, arda qalan kirli su. pəsab. 1. rumatizm. 1. serom.

sarşurmaq . sarcurmaq. sancurmaq. sərcitmək. gecikdirmək.

sart . 1. hörümcək. toratan. 1. sarıt. malları ötə bəridən alıb ora bura satan böyük alverçi.

sartaq . sartax. saltax. üzrənə ölü sərilib yuğunan taxt.

sartıq . sardığ. sarduvağ. quyu, qazan ağzına qoyulan sərik, düz qapağ.

sartıq . sardığ. sürgəl. girdov.

sartısqa . sorumtul, rəhrufsuz, sağlıqsız görnüşlü.

saruc . sarıc. saxun.

saruc . sarımsı. açıq sarı.

saruğ . sarı su. səfra.

sarur . hərəm. ziyarətgah.

sarus . sasuq. (sarı su). 1. yaradan axan sarı su. 1. irin. çirk. - yarası sasuqladı.

sarut . surat. sarı su.

sarval .
(saravul)

sarvan . əğindən çiğindən, ətəkdən asılıb sallanan qırmalar.

sarvan . sərvən. 1. geniş. bol. 1. uzanıb gedən. karvan. kərvən. kərvan.

saryağ . saryağ (s <> z ) zaryağ. sarıyağ. səriyəğ. zarıyağ. zəriyəğ. kəryağ. kər yağı. kərə yağı.

saryağız . saryağız. sarıyağız (s <> z ) zarıyağız. sarıbet. sarı bəniz, surat. - saryağız göy gözlü.

sasıq . saçıq. sapıq. samıq. salıq. qoxut. qoxumuş. mütəəffin.

sasıqlıq . sarsıqlıq. qoxuşluq. iygişlik. pis iylik.

sasıqmaq . sarsıqmaq. azarlayan, incitici sözlər, işlər yapmaq. saçdırıcı, iğrəndirici, kötü davranmaq.

sasımaq . saçımaq. sapımaq. samımaq. salımaq. qoxumaq. mütəəffin olmaq.

sasımaq . sasıqmaq. sasrıqmaq. sarsıqmaq. sesikmək. qoxuşmaq. iygişmək. iğgişmək.

sasımaq_ka . qoxumaq

sasıtmaq . saçıtmaq. sapıtmaq. samıtmaq. salıtmaq. qoxutmaq. mütəəffin edmək.

sassıq əkən . - püf! sassıq əkən: bu nədir?. dilənib, əl çatmaza qarşı söylənir.

sasun . sarımsaq.

sasur . sarsür. böyük, bütün, bir tikə daş.

saşa . səçə (< saçımaq). sərə. səkə. səmə. səpə. sələ. səfə. səvə. sərsəm. səlsəm. bekara. axmaq. budala. alıq. bacarıqsız.

saşumaq_ka . < saç. saçmaq. açılmaq. gəvşəmək. boşalmaq

sat . yat. qat. lay. - üç sat əninə iki sat boyuna.

satağ . furuşqah. -bizim satağ, çatağdan açıqdı.

satağ . satağ. çatağ. nərdüban.

sataq . satağ. çatağ. 1. darağ. birbirinə çatılmış, yapışmış, bağlanmış nərsələr. 1. yamağ.

sataq . sataq. üz. (ru keş).

sataq . sıtağ. səkin. çıxaq. süröv. sürüv. süv. eyvan. balkon.

satan . 1. fahiş. 1. açan. ifşa edən. (# çatan: çatran: örtən. qapayan. gizlədən. buran. bürügən. sater. )

satanğ . 1. yosma. nazlı. işvəli. 1. gözəl. qəşəng. 1. gözəl geynişli. alaçam. arsat. darat. yanıq. süslü. darat. daraş. şik. nəzif. 1. usta. yetbə. yetbək. mahir. 1. zirək. çalanğ. zəki. məkkar. 1. şuluğ. çevik. enerjik.

satanlaq . (çatanlaq). uzun qıçlı, bacaqlı.

satanlaq . satanaq. uzun bacaqlı, qıçlı.

sataşıq . satırik.

sataşmaq . çataşmaq. qarşılaşmaq. ucraşmaq. raslaşmaq. - tanışına sataşmaq. - istədiyinə sataşmaq.

satav . satıv. 1. tez. ir. 1. dartış. dartışma. tutuş. çəkiş. çəkişmə. qavqaş. istək. tutsuq. çıxılda. da'va. iddia.

satğamaq . aşmaq. (1. qoturmaq. qotarmaq. təcavüz edmək. 1. gücləmək. dürtmək. dürtdəmək. zorlamaq. 1. keçmək).

satğaşmaq . 1. betləşmək. (bet: üz). bet bə bet betləşmək. üzləşmək. ucraşmaq. - yolda kimə satğaşdın. 1. birbirinə atılmaq. - satğaşmadan dinc oturun. 1. ilişmək. icəşmək. - birbirinə satğaşmaqdan yorulmadılar. - bu savaşmaq değil satğaşmaqdır, heç nəyi düşünmə. - 1. üstələmək. öhdəsindən gəlmək. - görək kim kimi satğaşacaq. 1. qurtarmaq. xilas olmaq. - bu işdən nə dəngə satğaşdız. - 1. hesablaşmaq. - onla satğaş qurtar. - nə alacağım, nə verəcəyim var, hammısın satğaşdım. - alım verimlə satğaşmaq: başabaş, paya pay alver edmək.

satı . sağı. (sığı). tutqun, yasıq, qəmli ötüş.

satıcmaq . səkicmək. 1. ayağı nərsiyə ilişib səndələmək, düşə yazmaq. 1. nərsiyə ilişmək, dəğmək.

satığ . maamilə. alver. sat tav. sat tov (satıb dəğişmə).

satığ . satış.

satığ . ticarət. alver.

satığ . üstük. ən öndə, yuxarda olan. (# sapığ. astığ. çapığ. ən aşağda, altda olan. ətək. damənə)

satığlamaq . satığlaşmaq. çatığlamaq.çatığlaşmaq. satığ çatığ edmək. əl ələ sürtmək. maamilə, alver edmək. - onla satığlanma.

satığlanmaq . canın qurtarmaq. başından eləmək. qurtulmaq. xilas olmaq. - güclə ondan satığlandım.

satıq . salıt. savıq. aşrıq. aşıq.

satıq . sartığ. sərtik. düzgün. doğruq. həqiqi.

satıqlamaq . satığlamaq. ticarət, alver yapmaq.

satıqlıq . satığlıq. 1. alverlik. ticarətxana. 1. satmalı olan. satışa qoyulan.

satıl . salıt. çatıl. çalıt. çəlit. sağut. salıt. 1. sav. kəsər aracların ağzından pürüzlərin, qılovun çalıb salaraq, alıb götürərək itildən çəlik tikəsi. 1. çaxmağ daşına çalınaraq, qığocılğım salan, çaxan, çəlik tikəsi.

satılamaq . 1.hərraclamaq. 1.mal satarkən malın öğüb, alıcılar çığırmaq. bəğnitmək.1. çox şişirib, hədərə vədərə söyləmək. qozalamaq. (gəzaf. bihudə). 1. əslətmək. əsilətmək. uçlutmaq. çox tə'rifləmək.

satılamaq . sayağlamaq.

satılıq . para ilə hər nəyi yapan kimsə.

satılmaq . çatılmaq. çartılmaq. ayırılmaq. cırılmaq. yırtılmaq. - köynəyim çakı satılmış.

satınmaq . maamilə olmaq.

satır . sağır. batır. bələş. (saçılan, sağılan, axınan, sürtülən nərsədən qalan iz). pisgil. pasaq. şaqıldağ. kir. ləkə. - bu satır suynan yumaqla gedməz.

satırlatmaq . tacir. alverçi yapmaq, edmək.

satış . 1. alışveriş. maamilə. davranış. yöntəm. işləm. iş yolu. sırış. sürüş. təriqə. rəviyyə. ruval. şivə. ilişgi. dərgəniş. yenğ. yenğiş. sevda. sovda. əncam. təbadül. rəftar. rəfdar. tələqqi. ayin. dəturuləməl. kullanım. usul. tutaş. tutaşı. tuşat. adət. ürf. rəsm. iste'mal. iqdam. pırosə. də'va. yenğ. yenis. təmayül. meyl. iste'dad.

satış . satığ. maamilə.

satışmaq . maamilə edmək.

satıtmaq . maamilə editmək.

satqamaq . saltamaq. savramaq. aşramaq. aşmaq.

satqın . < sağtın. küp. xumrə. piyala. kasa. sağraq. qədəh.

satlığ . (saçlığ). bazar. satış yeri.

satlıq . para ilə hər nəyi yapan kimsə.

satmaq . 1. çatmaq. yükləmək. bıraxmaq. - öz işivi heç kimə satma. 1. çatıtmaq. qorumayıb ələ vermək. - kişi dosdun satmaz. 1. çaldırtmaq. əldən vermək. itirmək. boşunmaq. - bu boşluğu boşuna satma. - alan qalanır, satan calanır. 1. (çatı:) çatıtmaq. dalqıtmaq. dalıtmaq. sanlıtmaq. sanğıtmaq. reklam, təbliğat edmək. - satılan nərsə ilə alınan nərsə arasında çox əsgik var. 1. nərsədən nərsəni arıtlamaq. təmizləmək. - bu unu kəpəkdən satın. 1. başından eləmək. - bu sarqıtı (döğəş.muzahim) satdım dincəldim.

satmaq . 1. ələ vermək. - kişi evin gizin (sırın) dışarı satmaz. 1. bəğəndirmək. - gəlin hələ dursun yana, onun bacısı özün nə satırdı. - qadın bəzəyi özün satmaq üçündür. 1. fəda, qurban edmək. - sevgivi kimə satdın. 1. yapar, istəkli kimi görünmək. 1. də'vi, iqamə edmək. 1. çıxıldamaq. çıxıllamaq. təzahür, təsənnü', vanəmud edmək.

satmaq . açmaq. boşaltmaq.

satmaq . çatmaq. çartmaq. ayırmaq. cırmaq. yırtmaq. (qosəstən(fars)).

satmaq . gözə soxmaq, dürtmək.
((satdırmaq . gözə soxdurmaq, dürtdürmək.

satmaq . savmaq. rədd edmək.

satrı . tacir. alverçi.

satrımaq . satırımaq. satırlamaq. tacirlik, alverçilik edmək.

satrışmaq . satırışmaq. satırlaşmaq. birbiri ilə ticarət, alver edmək.

satruşdurmaq . sağuşdurmaq. saçruşdurmaq. sayğuşdurmaq. sayışdırmaq. ayırbaşdamaq. biri birinə dəğişdirmək. başma baş, payma pay, paya pay sayışmaq, kəsişmək, qılışmaq. taxuşdurmaq. taxsaşdırmaq. taxazlaşdırmaq. takas yapmaq. - o alverin, alım verimlə sağuşdurur: o alışın verişiylə yapdı.

satsanmaq . : yapsanmaq. dartsıtmaq. görəsitmək. təzahür, va nəmud edmək.

satsavmaq . satsapmaq. hər nəyini satıb bitirmək, təsfiyə edmək, əldən çıxarmaq.

satsür . piş firuş.

satsürmək . satılan malın parasın girət (nəğdən) alıbda, malı sonra (iləridə) vermək. piş firuş edmək.

sattamaq . saddamaq. sadğamaq. sartdamaq. sayramaq. sayğamaq. səyrəmək. səğrəmək. savramaq. sovramaq. soxqamaq. soxdamaq. mırıldayıb, guruldayıb, deyinərək danışmaq, söyləmək. - mənə bax, sən nə sattırsın.

sattırmaq . satdırmaq. borclu borclunun malın satıp parasın əldə edmək. - borcumu ödəyəmmədim, evimi sattırdı.

satul . - yazı satulu: təhrir miz. - yemək satulu: yemək mizi. - satul başı danşıq: miz başı muzakirə. - iş satul: iş mizi.

satun . situn. sutun. sırıt. sırıq.

satur . çapur. enli, güclü, iti, dayaqlı piçaq çeşiti.

saturasion .işba' olma. (ərəbcədə istar. sətərə: örtmə. qapatma. istitar edmək. nərsəni görünməzin edmək). qanığma. qanığınma. doyuğunma. doluğunma. tıxnığma. sıyğınma. sıyrınma. (> sir olma). dartqalanma. qatqalanma. çatqalanma. satqalanma.

saturlama . stğlama. səfehləmə.

saturmaq . çaturmaq. ardarda düzmək. - mıncığları sapa çaturmaq.

satuv . satuğ. satul. satı. firuş. - satula qoy. - satıdan çək.

satuvçı . satuğçı. satuçı. satıcı. firuşəndə. - əli düz satuğcı tapmaq qolay değil. - satıcı satıcını sevməz.

satuvlı . satuğlu. satullı. satıllı. firuşlı. por firuş. - satullı yerdə qalmaz. - satıllı yemiş.

sav bəlgə . payannamə.
savca: iddiaa namə.

sav sov . dəlik deşik.

sav . (çav). say. sap. saf. aya. - sav gün: bulutdan sıyıq, arıq gün. - sav göy: bulutsuz göy. - sav söz: açığ söz. - sav su: damıt, süzmə, tanğış, (təsfiyələnmiş) muqəttər su.

sav . 1. nağıl. hikayət. 1. risalə. namə. 1. xəbər. hədis. - savçı: hədis söyləyən. yalavav. peyğəmbər. 1. söz. kəlam. 1. peyam. 1. rivayət. 1.məsəl. zərbül məsəl. əmsali hikəm. - savda böylə gəlmiş.

sav . 1. salığ. bac. 1. xalis. - alv altın.

sav . 1. savdırma. (çavdırma). boşa gedən nərsə. hədər. tələf. (saçrış. israf). - tam qazancım sava geddi. - suyu sava vermə. 1. su. daş, qayış kimi itimə aracı. - savamaq: sulamaq: ititmək. 1.

sav . 1. yeməcə. rüşvə. 1. çav. bac. xirav. 1. teyxa qızıl. nab. sərə. 1. alağlama işi. 1. sav!. sürt. sür. yax. - şüşənin arxasına cüvə sav, ayna olsun. 1. qoğara. bilöv.

sav . çıxılda. iddia.

sav . ilham. vəhy. - savçı: yalavac. peğəmbər.

sav . sov. salxaq. ayrı. dalqı. münfəsil.

sav . sov. soy. söz. söy.

sava . gec. yubat. - bu sava çağda hara gedirsin. - sava gəlmək: gecə qalmaq. - sava olmaq: gecikmək.

sava . hər nəyin əsgisi, köhnəsi.

sava . sova 1. gec. yuba. - çox sava qalma, qaranlığ düşür. - sava gəldin hər nə qurtulmuş. - sava girdi tez çıxdı. 1. çağından, başqalarından gec yetişən, pişən. - sava yemiş: gec yetişən yemiş. - sava əkin: gec əkilmiş olma. - yağış yağsa sava əkinlərdə yaxşı olur. 1. fəslindən dış yetiştirilən yemiş. hor sezon. - sava armıd. 1. savayı. savrı. sayrı. səyri. alahı. ayrı. başqa. sayirə. saerə. qeyri. ğeyri. - sava söz gərək değil. - ondan savrı kimim var. - savrı qulluq?!.
savalanmaq: sovalanmaq: sava olmaq: gec olmaq. gec qalmaq. gecikmək. - bu il əkinimiz savalandı.
- inəyimizin doğmağı savıya qaldı.

savab . 1. isaf. 1. daşat. qaba tökülən nərsənin qaba sığmayıb dışarı töküləni. bir ölçüyə görə artığ qalanı.

savacağ . savac. savağ. 1. savağbaşı. su axımın çevirmə üçün qoyulan, qurulan bəd, səd, nərsə. 1. nərsənin axımın (axım yönün) çevirmə, gidərmə üçün yol, sala, çara. - bu durumu açmağa yalnız bir yol savac qalmış. 1. gələn nərsənin gedər yolu. 1. savlağa. savağ. sovağ. supab. daşan nərsənin aldığı yol. 1. kanal.

savaçı . (savaman: xəbər niqar). ajans. xəbər qozari. rəsul. xəbər rəsan.

savadlı . oxumuş. oxuğan.

savağ . savdal. savsalağ. sava. savana. səfeh. abdal.

savağa . savağa. savğa. sovğa. 1. tərəkə. miras. 1. dərimə. dəğirmə. bir topumu, yığımı bölüklərə ayırma.

savağan . savağan. savğan. sovğan. 1. tərəkə, mirası bölən. 1. dərimə. dəğirmə. bir topumu, yığımı bölüklərə ayırma.

savaq . abyari. qorucu, mudafiəçi, dafe' güclər.

savaq . bir arxın suyun dəğşik yönlərə dağıdan bədlər. - ana qoldan savaqla ayrılan qolar).

savaq . savağ > surax. qaçağ. qaçağ yolu.

savaq . savağ. sovağ. 1. sərp. xərc. 1. iş arasında qılınan aralıq. çatığ. tənəffüs. sinğiş. siniş. sınğış. sınış. istirahət. - çatığ almaq: azacığ dincəlmək. yorqunluğun almaq. - çatığ vermək: azacığ dincəltmək. yorqunluğun aldırmaq. 1. suvarıldığdan son su artığının axıtıldığı yer. 1. gərəksiz n

saval soral . sorsal. sual cəvab. suval cəvab.

saval . satal. səqf.

saval . soval. 1. ayıq. ayiq. özündəkini eşiyə verməyən, dışdakıni özünə almayan. 1. şö'lə pəxş kon. 1. > saxsı suval. suğal. > sofal. suyu, suyuğu özündən sızdırmayan. (kaşı. sürəmik. seramik). kirəmit.

savalatmaq . salavatmaq. boş vermək. unutmaq. - savalat: keçmiş olsun. - ötən işə savalat:

savallıq . sovallıq. 1. ayıqlıq. ayiqlik. özündəkini eşiyə verməməzlik, dışdakın özünə almamazlıq. 1. > sofallı. kirəmitli.

savam . ayrılmış tikələrdən hər biri.

savamaq . sapamaq. savrılmaq. sovrulmaq. götürülmək. bitmək. tükənmək. - soğuq düşcək milçəklər savadı.

savan . örtük. puşiş.

savan . saxın (< saxlamaq). səbət.

savan . savın. (təpici. iti). 1. açıq. parlaq. ışıq. dirəxşan. taban. 1. nafiz. dəlici. deşici. 1. içə işləyən. 1. kəsgin. yarac. yaraclı. yaraşlı. etgili. 1. gözü açıq. oxuğan. savadlı. sanğlı. zəki. tiz huş. ayğaq. huşyar. ağıllı. fərasatlı. 1. yüksək, iti səs. 1. araşçı. araştırıcı. iktişafçı. 1. qartal. şahin.

savan . savın. qır. istep. fəlat.

savan . sovan. sivri. ucu iti.

savand . savdan. savda. savat. suvand. suvdan. suvat. züvənd. züvət. 1. bilöv. savlama, suvlama (sulama, sovlama), ititmə aracı. 1. qovara. qavara.

savanlamaq . savlamaq. savsaqlamaq. savqarlanmaq. başdan eləmək, atmaq.

savanmaq . savlanmaq. savışmaq. sovuşmaq. tükənmək. bitmək.

savanmaq . sunanmaq. uzanmaq.

savardamaq . 1. qurdalamaq. 1. çimdikləmək.

savarıq . çürük. pozuq. içi boş. kof. - savaıq yemiş. - savaıq ağac.

savaş . savış. çapaş. çapış. 1. nərsə savma, sovma. 1. döğüş.

savaşım . dərgirlik.

savat . çalat. nəqşə. naxış.

savat . savata. sədəqə. qurban. fəda. - başım savat sənə.

savat . savıt. səbət. savdıc_kaş. səğdic. səğədic. ağac səğələrindən, dallarından hörülmüş qab. iri ilməkli, baca baca toxunmuş qab, torba.
- savıt börk: savıt qalpaq: həsir börk.
((savdıclamaq_kaş: səbətləmək. 1. səbətə qoymaq. 1. səbət toxumaq.

savat . savma, daşıma aracları.

savatçı . savıtçı. səbətçi.

savatlamaq . çalatlamaq. nəqşə, naxış salmaq. naxışlamaq.

savçamaq . 1. soyunmaq. çıxarmaq. - başmaqların savçama. 1. soymaq. üzmək. - toyuğuğn dərisin savçayıb pişirdi.

savçamaq . savçamaq. çalçamaq. 1. çavçamaq. çalçığlamaq. saçma sapan qonuşmaq. saçmalamaq. - bitir çalçavı!. 1. sıvamaq. bulamaq. bələmək. 1. savramaq. savırmaq. saçırmaq. boşuna xərcləmək. israf, velxəşlik edmək. - paravı yoxuna (boşuna) savçama.

savçı . ? dad sitan.

savçı . 1.nabə rəsan. 1. elçi.

savçı . savlayan. çıxıldaçı. iddiaçı.

savdamaq . satqamaq. satlamaq.

savdıc . sağdıc. səbət.

savğamaq . savramaq. ağzına gələni, iti sözlər artamaq, söyləmək. (na rəva. dürüşt. zişt). - ona nə olub genə belə savrayır.

savı . uzaq, ucqar, yan, qırağ düşmüş nərsə, yer. - savı qalmaq: ayrı düşmək. dalqınmaq.

savıq . çavıq. çağıq. açıq. vazeh.

savıq . sabiqə.

savıq . savığ.

savıq . sivik. iti. qalxıq. - savıq qulağ: dik qulağ.

savıqlamaq . söyləmək.

savıqlanmaq . savığlanmaq. sapığlanmaq. 1. dinlənmək. sınaşmaq. sınarlanmaq. istirahət edmək. 1. yüngülləşmək.

savıl . savıl. qabığı qolay savılan, soyulan, ayrılan, soyulan nərsə.

savılamaq . sayılamaq. savtalçılamaq. sovtalçılamaq. soytalçılamaq. saypamaq. sapyamaq. sapmaq. caymaq. olduğu amaca tutuşmamaq.

savılmaq . 1.batmaq. yoxumaq. sönğmək. engəymək. yengəymək. - keçdi günü, savıldı günü. 1.səvilmək. sevilmək. axmaq. burulmaq. qoyşamaq. qayşamaq. meyilənmək. - iyi qaldı bir yana, ellər yavğa (kötüyə) savıldı. - nədən könlün ona savılar. - aydım ona savılma.

savımaq . sovumaq. soyumaq. bir qızıqlıqdan, istilikdən, istəklikdən düşmək. zayıflamaq.

savın . 1. > son. sonra. sora. bə'd. 1. dalı. izir. geri. əqəb. - savınca: sonunca. sonğıca: dalınca. izincə.

savın . savıq. savuq. 1. savğın. savnığ. bayat. çağı ötmüş, dadı çönmüş, qaçmış yemək, nərsə. geçgin. - savın yemək yməkdən bıqdıq. 1. geçgin. soluq. 1. qoxumuş. küflü. sasıq. sasımış. pozuq. çürük. 1. bayat. ötmüş, ötə çağdan, qalmış. ötüş. əsgi. qədim.

savıncan . savrıncan. soğulcan. soğrulcan. sovulcan. sovrulcan. solucan. sürüncan. sürüngən.

savınçiçəyi . savınotu. çoğanotu.

savınçıqarqası . sağsağan quşu.

savınlıq . savıni. sərinlik. sayvan. seyhan. açıqlıq. kövşadlıq. düz, açıq yer. alan. meydan.

savınmaq . sönmək.

savınmaq . söz edmək. söhbət edmək. - uyğu (iygi) savınmaq: zikri xeyr edmək. sözü gedirkən birindən taba çıxmaq, difa' edmək.

savınrağı . savrağı. sonraki. soraki. axirinci. - son yuxu: sönük. ölüm.

savınsımaq . savısımaq. bayatsımaq. bayısımaq. 1. savığınsımaq. savnısınmaq. geçginsimək. ötümsümək. dadı çönəsimək, qaçısımaq. 1. solığsımaq. solğısımaq. 1. ötümsümək. ötrümsümək. qoxusımaq. küfsümək. sasısımaq. sasıqsımaq. pozığsımaq. çürümsümək. 1. əsgimsimək. qədimiliyə, əntiqəliyə üz tutuşmaq.