Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

səbt . çapt. salıt.

səbus . < çapus. kəpək (< çəpək). 1.xırda. riz. rizə. - kəpək mıncıq.1.döğülmüş buğda, dənənin arda qalan çapığ, oğuntulu qabığı. 1. qoğaq. başda oluşan dəri oğuntusu.

səbus . < savus. savrulduqan arda qalan aval, axal, oğal, oğuntu. kəpək. kəvək(moğol). xəvəh(moğol). kəvəl.

səbus(fars) . səbusə(fars) < sap.

səçənqləmək . səçənğləmək. səçənləmək. seyrəklənmək.

səçər . səçəl. 1. saçağ. kökdən asılan qolcıqlar, pülcüklər.

səçir . saçır. səxi. əliaçıq.

səd .sədd\ dalba.

sədd . 1. bənd. bağat. qayat. qaysat. (< qaytarmaq). bükət. büğət. büvət. tutat. danat. (< danmaq). sapat. savat. saçat. təpət. tüpət. duvat. 1. səggi.

sədəf . sadaç.

sədəfli . sadaçlı.

səfa . suyaq. sövək. sevinc. sulum. - xoş gəlib, sövək gətirdiz.

səfehlik böyük kiçik tanımaz, alçaqlıq gələn başa yarımaz (səfehlik, sapıqlıq başlı başsız, usqan usqıt, ağıllı ağılsız bilmə, amma əksiklik hər kişinin işi değil).

səfsətə . (soxsoxa. hər kimi istəyi kimi davranma).

səfsətə . savsata. çaxnaş. doğru nədənlərə toxunmadan sözü sözə satma, söz aldağac. sözü buruşdub, dolaşdırıb, istədiyi sonucu çıxarma.

səfsətəçilik: savsataçılıq. çaxnaşçılıq.

səggin . səkgin. səgin. səiggin. saqit. batil. zayil.

səğinmək . sərinmək. sağınmaq. sağanmaq. xiyal, təsəvvür edmək.

səğirtilənmək . səkirtilənmək. siyirtilənmək. səyirtilənmək. avara avara gəzmək. oyalanmaq. qurddalanmaq. - bir iş görmədən səğirtilənmək.

səğrəşmək . oxuşmaq. ötüşmək.

səhnə . sen. hörmə. hörənd. hörət. horat.

səhv . səhiv. < səkiv. səkrəmə. səkirmə. kırıxma. karıxma. qırıxma. atlama. yanılma.

sək . sək. səkə. 1. bir yerin çevrəsinə sınır kimi çəkilən enli taxda. 1. səxsə. atları edişə, törgəşə, törgüşə, idmana, yarışa öğrətmək üçün, ara ara düzülən enli taxdaların hər biri.

səkdirtmək . > sikdirtmək. atlatmaq. atlandırmaq. hobbatmaq. - atı cola üzərindən səkdirtdi.

səkətləmək . səktələtmək. səkələtmək. (< səkmək: atılmaq). yana atmaq. yetgisin (tanlığ, səlahiyyət, təsdiq, kart, əhliyyət) almaq. alı qoymaq. işdən salmaq. fələc, məfluc edmək.

səkil . səkil. səkkil. səqqəl. seçgil. ən yaxşı. - səkil tikələrin seçin satdılar.

səkindirmək . səksindirmək. siksindirmək. diksindirmək. disgindirmək. (# sağındırmaq. sağındırtmaq. səğindirtmək. sərindirtmək. yumşatmaq. məhəbbət, iltaf, itifat edmək.

səkinmək . çəkinmək. saxlanmaq. ehtiraz, ehtiyat, həzər edmək.

səkir . > sərik. kürsü. sərir. təxt. orəng.

səkit . (kəsit). > saqat. naqis. şil. çolağ. kərtü. kərüt. bir yanı işləməyən, çalışmayan kimsə, nərsə.

səkitmək . salıtmaq. atlatmaq. işdən çıxartmaq, salmaq. fələc edmək. -

səkmək . bükütləmək. mane', bənd, sədd yapmaq.

səkrəmək . şıdramaq. sıdırı gedmək. - ağdı bulut kükrəyü, yağmur dolu səkrəyu, qalığ (hava. yel) onu əğrəyu (bürkələmiş), qança (hara) barur bəlgüsüz.

səkrətmək .

səkritmək . səkirtmək. qaçırtmaq. salmaq. atlatmaq. rədd olmaq. - tam sayıları birbir, səkirtmədən oxudu.

səksəmək . səksəmək.

səksənmək . səksənmək. sisginmək. disginmək. diksinmək. səkinmək. istəksiz, könülsüz sıçramaq, atılmaq.

səksətmək . səksəndirtmək. sallatmaq. sallandırtmaq. 1. önəmli atılımlar, iqdamlar qaldırtmaq, qıldırtmaq.
səksənmək: salğanmaq. sallanmaq. silkinmək. silkənmək. titrəmək.



səqcət . səkcət. səkib. səkəli. diksindirici. səkincək. səkinəli. səknəli. səkdirici. səkic. şeşic. sesici. şaşırtıcı. çalıdan. çaltıc. qəribə. təəccüblü. çalıt. şaşıq. şaçıq. əcib. ğeyri adi. - burda səkic nərsə yox. - çalıt çapıt: əcib qərib.

səqə . səkə. (səçə). sıva. saysığ. ayıq. açığgöz. - bu gecə yolun gözləyib səkə yatdım. - saysığ kişi. - saysığ yağdayda: ayığ durumda.

səqə . səkə. çəkə. çəggə. təkgə. təkə. 1. tək. qırağ. yan. (münzəvi). - səkə yer: qırağ yer.

səqə . səkə. sək. sərə. sər. sır. 1. əninə uzanan nərsə. 1. mərhələ. 1. pillə. - üç səkə basac: üç pilləli nərdüvan.

səqəl . səkəl. səkil. çanqıl. daş parçası, qırıntısı. - səkil döşəmə. - daşların arasın səkillə doldur.

səqəlqə . səğəlğə. saçalqa. tuxum səpən qayağ, maşın.

səqət . səkət. səkit. səkirt. səkrək. (< səkmək: axsamaq). sınıb. sınış. iflas. şikəst.

səqi . səki. sanki. quya. - şəklimi çəkdilər, səki tilvizyona verəcəklər.

səqi . səki. səkə. səkgi. 1. sökə. söykə. bənayin. (sökə, bənayin daşı). qolun (situn) daşı. 1. nimkət. 1. səhnə. kürsü. 1. məqərr. 1. bağdal. məqam. 1. törə. bir yerdə özəl, seçgin yer.

səqi . səki. sıxı. sədd. bağac. çatı. (çatı çatmaq: sədd qurmaq).

səqin . səkin. çəkin. həzər ed.

səqin . səkin. səğin. səngi. sərin. sərən. sərin. sağın. saxın. sakın. səyin. seyin. saram. aram. asta. yavaş. nərm. (tədrici. ) (gücsüz zorsuz). (küt. şitabsız). (ehtiatlı. möhtat). (duraqsıya).
- səğin asda: yavaş qolay.
- səğin asda: yavaş qolay. - səkin səkin: asda asda. yavaş yavaş. qolay qolay. tədricən. nərm nərm.

səqin . səkin. tiribun.

səqincən . səkincən. səğincən. sərincən. sağıncan. saxıncan. sakıncan. səkinsən. səğinsən. sərinsən. sağınsan. saxınsan. sakınsan. duraqsayan. quşqulanan. sağınan. sağanan. düşünən. tərətdüd, şəgg edən. ehtiatlı. möhtat. səhlənkar olmayan. yavaş davranan.

səqinə . - səkinə səkinə: səğinə səğinə. sərinə sərinə. sağına sağına. saxına saxına. sakına sakına. duraqsaya duraqsaya. quşqulana quşqulana. sağına sağına. sağana sağana. sağna sağna. düşünə düşünə. şəggili şəggili. şəggilə. məşkuk. ehtiatlı ehtiatlı. möhtat möhtat. yavaş yavaş.

səqiniş . səkiniş. səkinc. səğiniş. səğinc. səriniş. sərinc. sağınış. sağınc. saxınış. saxınc. sakınış. sakınc. duraqsayış. duraqsama. quşqulanış. quşqulanma. sağınış. sağanış. sağınma. sağanma. düşünüş. düşünmə. tərətdüd. şəgg. (tərətdüd, şəgg edmə).

səqinləmək . səkinləmək. səğinləmək. səngimək. sərinləmək. sərənləmək. sərinləmək. sağınlamaq. saxınlamaq. sakınlamaq. səyinləmək. seyinləmək. kütənmək. saramlamaq. ərimcəmək. aramlamaq. astalamaq. yavaşlamaq. dursunlamaq.

səqinləşmək . səkinləşmək. səğinləşmək. səngişmək. sərinləşmək. sərənləşmək. sərinləşmək. sağınlaşmaq. saxınlaşmaq. sakınlaşmaq. səyinləşmək. seynləşmək. saramlaşmaq. ərimcəşmək. aramlaşmaq. astalaşmaq. yavaşlaşmaq. durusunuşmaq. kütəşmək. şitabsızlaşmaq.

səqinlik . səkinlik. səğinlik. səngilik. sərinlik. sərənlik. sərinlik. sağınlıq. saxınlıq. sakınlıq. səyinlik. seynlik. saramlıq. nərmlik. ərinlik. aramlıq. astalıq. yavaşlıq. (tədricilik). (kütlük. şitabsızlıq). (ehtiatlılıq. möhtatlıq).

səqinmək . səginmək. səgginmək. sigginmək. 1. saqit olmaq. 1. batil olmaq. 1. zayil olmaq. 1. fəzf olmaq.

səqinmək . səkinmək. səğinmək. sərinmək. sağınmaq. saxınmaq. sakınmaq. səkinsirəmək. səğinsirəmək. sərinsirəmək. sağınsıramaq. saxınsıramaq. sakınsıramaq. 1. duraqsamaq. quşqulanmaq. sağınmaq. sağanmaq. düşünmək. tərətdüd, şəgg edmək. - sərinmədən işə girdi. - burda səkinməli bir nə yox. 1. düşünə düşünə, duraqsayaraq davranmaq.

səqinmək . səkinmək. səkirmək. səkənmək. səkələnmək. sekinmək. diksinmək. şeşinmək. sesinmək. şaşınmaq. şaşrınmaq. təəccüblənmək. qəribinə, əcəbinə gəlmək. ğeyri adi görünmək.

səqir . səğir. səkir. səyir. sənğir. çəkir. (üzü aşağı, yüksək olan yer). 1. dağ təpəsi. 1. təpə.

səqir! . səkir. at!. tulla!.

səqirdən . səğirdən. əsğirdən. əsirdən. əsridən. süzgüdürən. süzdürtücü. süzdürütcü. kefləndirən. xumarladan.

səqirəş . səkirəş. səkrəş. səkəş. səkəş. səkirmə. səkrəmə. səkmə. səkirik. səkrik. atılma. atlama. atılış. atlaş. sıçraş. - aşıra səkir: yenidən atıl. - doğru səkir: düz atıl.

səqirmək . səğirmək. səğrimək. 1. axınmaq. cummaq. 1. gəğirmək. geğirmək. geri gəlmək, təpmək. utqunmaq. - odlu yaraqların atışda geri təpməsinə geri 'səğirmə' deyilir. 1. bir qolay əğilmək, meyillənmək. - dəğirmanın su oluğynun əğriliyinə 'səğirmə' deyilir. 1. bir qolay əğirmək, daralmaq. - otağ qapılarının arxa yanında daralan bölümünə 'səğirmə' deyilir. 1. gizli, əğrim, dolayı yoldan axıb gedmək. 1. bir sürü, kərvanın çevrəsində çapıb durmaq, qaçışmaq, qoşuşmaq₁. dağalanmaq. dağqalanmaq. dalqalanmaq. çalxalanmaq. - göz qapağım səğirir. - yel əsib su örpəyin səğirir. 1. süzmək. axmaq. - ürəyim birdən səğirdi. 1. əsğirmək. bir balaca əsrimək, keflənmək, xoşlanmaq. - içqi başa çıxıb səğirir.

səqirmək . səkirmək. səkrəmək. səkmək. səksəmək. 1. atılmaq. sıçramaq. saplamaq > zıplamaq. - aşıra səkir: yenidən atıl. - doğru səkir: düz atıl. 1. zivmək. züvmək. sürüşmək. sivişmək. sivrişmək. 1. qışqırıq tutmaq. qışqırınmaq. qışqınmaq.

səqirtqiş . səğirtğiş. 1. bit. (hobbana hobbana gedən böcək). 1. çəkirgə. səkirgə. (hobbana hobbana gedən böcək). 1. qoşağan. qaçağan. 1. sığın. geyik.

səqirtmək . səkirtmək. səkrətmək. səkətmək. səksətmək. 1. atlatmaq. sıçratmaq. saplatmaq > zıplatmaq. 1. zivdirmək. züvdürmək. sürüşdürmək. sivişdirmək. sivrişdirmək.

səqiş . sağiş. səriş. sağış. sağnış. sağınc. soğuş. xiyal. təsəvvür.

səqiş . səğiş. səkiş. səkiniş (> sekəndəri (_fars) ). büdrüş. tökzüş. süytüş. səhv. xəta. ləğziş.

səqiş . səkiş. 1. titrəmə. 1. (su üzüə tullanan daş, at, araba quyruğuna iplə bağlanıb yerdə sürünən nərsə) sürünüb, sıçraraq uzanma, gedmə. 1. yörtə. imkan. 1. çarə. təpir.

səqit . səkit. səkti. 1. ətacı. zəhlətökən. 1. anlamsız. təki boş.

səqizən . səkizən. sıçrayan. (cəhəndə).

səqqilləmək . səğgilləmək. sərgilləmək. salqılamaq. 1. sələğləmək. umsuz yumsuz, boşuna gəzişmək. 1. sandıramaq. sayığlamaq. səfehləmək. yavalamaq. həzyan söyləmək.
((səqqil: səğgil. sərgil. salğıl. sandıra. sayığ. sanğıraqul. sandıraqul. sayağul. salyaq. salğaq. darqaşayırd. vel gərd. (pozuq. gümrah).

səqləmək . səkləmək. 1. arası kəsilmək. durmaq. 1. kırıxmaq. səhv edmək.

səqmə . 1. (səs). yansı. yankı. yanılma. yayılma. yansıma (təpgi. reaksiyon). cingilti. çınlama. eko. tınlama. tənin. rezonans. 1. qoruq. avut. yasaq bölgə. 1. cəst o xiz.

səqmək . 1. qaçmaq. təfrə gedmək. 1. qaytarmaq. 1. bir kilası atlamaq, qırmaq, asmaq. 1. yanlış, xəta yapmaq. sürcəmək. 1. ayağı taxılmaq. toqazlamaq. taxazlamaq. tökəzləmək. 1. geri çarpılmaq.

səqmək . səğmək. 1. kəsintiyə uğramaq. aralıq vermək. 1. səğinmək. azalmaq. saylavmaq. saybalmaq. sayballamaq. dinmək. durmaq. yatışmaq. sakinləşmək.

səqmək . səğmək. sərmək. sərpmək. səpmək. tökmək.

səqmək . səkmək. 1. hobbanıb düşmək. çalxalanmaq. çalbalanmaq. 1. səkinmək. səğrinmək. yellənmək. kuflanmaq. 1. səksimək. axsamaq.
- yelləncəkdə çox səksən gicələrsin.

səqmək . səkmək. səğmək. səğirmək. səğrimək. 1. səpmək. çarpmaq. çalımaq. bir əngələ ilişib bulunduğu durumdan, tutduğu yoldan yazmaq, sapmaq, burulmaq, yanğırmaq, münhərif olmaq. - ox səkdi. - ayağım daşa taxılıb səkdi. 1. atılmaq. uçmaq. - qayadan qayıya səkərək yolun tutub geddi. 1. sıçramaq. titrəmək. - əl ayağı səkirir. 1. axsamaq. - tutduğun yolda səkmiyəsin. 1. qaçmaq. yayınmaq. - qaranlıq olduğundan o gözümdən səkdi.
- səkə səkə: səpə səpə. sapa sapa. saça saça. tuta tuta.

səqnəmək . səknəmək. səğnəmək. sıx sıx atlamaq.

səqov . səkov. (> səqu (fars). çaç (fars)). {< saçmaq: atmaq. 1. səkmək: atmaq}. yapa. xərmən savırma kürəyi.

səqrəq . - səkrək səggisi: atılma səggisi.

səqrəqləmək: səğrəkləmək. çığır bağır salmaq.

səqrəmək . - bulutlara səkrəyən: çox iti, yorqa, çapqın olan.
- yerə vursan göyə səkrəy: çox qımıldağan, şuluğ uşaq.

səqrəmək . səkrəmək. çaşmaq. yanılmaq. iştibah edmək.

səqrik . səğrik. səğrək. səğrə. səyrə. 1. uzanan. evrə evrə, mərhələ mərhələ, tuta tuta, dura dura uzanıb gedən. 1. əsrik. kefli. neşəli. sərxoş.

səqril! . səkril!. atıl!. tullan!.

səqrilmək . səkrilmək. atılmaq. tullanmaq. -

səqriş . səğriş. səğrəmə. səğirmə. titriş. titrəmə. - qorxu səğrişi. - ölüm səğrişi: ölüm dalqınlığı. səkəratil - movt.

səqriş . səğriş. səkişim. səkiş. salınım. salnış. titrəşim. nəvəsan.

səqsə . səksə. bir budağ, səğənin iki düğün arasında qalan bölümlərin hər biri. bənd.

səqsənmək . səksənmək. siksinmmək. diksinmmək. disginmmək.

səqsəvil . səksəvil. bənd bənd, düğüm düğüm olan budağ, səğə, nərsə.

səqtələmək . səğdələmək. səndələmək. səğmək. səğimək. 1. sıvsavlamaq. basqallamaq. dərdüşləmək. gah öylə gah böylə olmaq. 1. dəğişmək. başqalaşmaq. mütəhəvvil olmaq.

səqtirmək . səkdirmək > sikdirmək. atılmaq. atlanmaq. hobbanmaq. - buda səkdirib gedsydi nə olardı. - sikdirə sikdirə nə qaçıb gəlib yığışmısız başıma. - uşağ ağac atın minib sikdirə sikdirə çıxıb geddi.

səqtirmək . səktirmək. səğdirmək. səğirtmək. səğritmək. 1. səpdirmək. çarpıtmaq. çarpdırmaq. bir əngələ ilişdirib bulunduğu durumdan, tutduğu yoldan azdırtmaq, sapdırtmaq, burutmaq, münhərif edmək. - qabağdaki daş oxu səkdirdi. - bilməm nəyidi məni yolumdan səkdirdi. 1. atlatmaq. uçutmaq. - tufan qayaları səkdirdi. 1. sıçratmaq. titrətmək. - bu öfgə əl ayağımı səkdirdi. 1. axsatmaq. - çətinliklər, səni tutduğun yoldan səkdirməsin. 1. qaçırtmaq. yayındırmaq. - içginin çoxu əsridibdə, gözəllikləri gözdən səkdirər.
- səkdirə səkdirə: səpdirə səpdirə. sapdıra sapdıra. saçdıra saçdıra. tutdura tutdura.

səqtirməmək . səktirməmək. 1. qaçırmamaq. 1. axsatmamaq.

səqül . səkül. səgül. səpgül. xallı, bənəkli nərsə.

səlcinmək . sərcinmək. salcınmaq. tirləmək. uzanmaq.

sələ . < səvələ. səvərə. içik səvəd, səbəd.

sələ . sələk < salağ (< salmaq)

sələçənq . sələçənğ. sərəcən. sərənək. sərçin. seyrənğ. seyrək. sərdək. (tənik. yalımqıy. yarınıy). 1. az. - örən seyrək: çox az. 1. lətif. 1. yarı, az pişmiş. 1. rəqiq. mayasız. güşad. suyuğ. 1. qıt. qəlil. nadir. kəm yab. az görünən. 1. uzağdan uzağa. aralıqlı. 1. incə. yalxı. yalxoy. zayıf. nazik. xəfif. - hava soyuğdu, yalxoy geyinsən soyuğ alasın.
(( . sələçənğləmək. sərəcənləmək. sərənəkləmək. sərçinləmək. seyrənğləmək. seyrəkləmək.

sələn . 1. səs. 1. (< salamaq: sorağıtmaq. sorğatmaq. xəbər vermək). savan. bilgi. xəbər.
- sələn çələn: səs sov. sorğa sorağ. xəbər ətər.

sələn . alt döşək. bir yerdə daban, kəf. (# sərən: üst örtük, geyim. səqf).

sələnq . sələnğ. sərənğ. sərənğ. sərinğ. sərin. saltay. bol. açıq. geniş. yazın. fərax. - sələnğ yer. - sələnğ çıxmaq: eşiyə, açığ alana çıxmaq.

səli . seli. çəli. yük arabası. taksı bar.

səlim .
: səmimi. tutşı. tutşu. tuştu. gəlişgin. yoğursaq. yoğsaq. yaxın. isrik. isti qanlı (xun gərm). yarsıy. yastağ. (qavışsın. yumuşaq. yola verən). ilisin. insinik. inənc. çin sıtqılıy, çıtqılıy. sındıq. sinsir. sinbat. içdən. candan. canciyər. doğus dürüst. doğru dürüst. içli dışlı. muxlis. sadiq.

səlqirəmək . səlgirəmək. səlcirəmək. seçgirəmək. ayırd edmək. fər edmək. bəllətmək. təşxis vermək. - onun kim olduğun səlcirəmədim.

səllə . səlmə. sərmə. salma. çalla. çəlmə. çalma. sarıq (əmmamə). - kəlləsinə səllə hörmüş.

səlləm . çəlləm çəlim. çalım. çox qısa. azacığ. - bir səlləm keçdi, sonra gəldi. - bir səlləmdə bizə düşdü.

səlpələmək . çalbalamaq. bir nərsəni tapmaq üçün çabalamaq, çalbalamaq, qaçıb durmaq. - gün uzunu bu pitiyin ardınca səlpələdi.

səlpik . 1. sərpik. törtöküntü. na münəzzəm. na mürəttəb. 1. salpığ. şələxdə (< sələxdə. salağda). götün işə verməyən. 1. salpığ. əsə əsə, yalpalanıb yeriyən, duran. 1. sölpük. soluğ. (sınğın. saçın. saçğın. ayqaş uyqaş. ayaş uyaş. pərişan. julidə).

səlsəpil olmaq . səlsəbil olmaq: səpələnib dağılmaq.

səlt . salt. çalt. tamamiylə. tamamən. durşuna. tutşuna. - çalt daşlıq yer. - suya düşüb səlt su olduğ.

səltə . şəltə. < salta. (> səlitə(fars)). 1. sələy. sələyən. sallayı. salayan. salağanda. salıvər. səlivər. səllim. işsiz. boşalaq. savığ. avara. - salıvar gəzməkdən nə çıxır. - şəltə qulpu: darqaşayırd. 1. saldırat. ətacı. acğıl. bəd xasiyyət. - bu səltədən kimdi ki çəkinməsin. 1. gözü bərk. utmaz. ötməz. həyasız.

səm . təm. tim. sum. tum. qapalı. susqun. səssiz. - tim ol: sus. qapan. - tim ed: susdur.

səmək . səymək. sələmək. sımaq. sılamaq. sıylamaq. sevmək. istəkmək. (issəmək. isləmək). {gön: göyn: göyül göləmək. göyləmək. göyülləmək) }.
- sə!: sı!: istə. - səmə!: sıma!: istəmə. - səysən!: sıysan!: istə. - səmədən: sımadan: istəmədən. - səyır: sıyır: istir. - səməli: sımalı: istəməli. sevməli. süyün. sücün. sucuğ. (şirin. xoşməzə). - səyən: sıyan: istəyən.- səyək: sələk: sılağ: səkə: sıyaq: istək. - səyəkə: sələkə: istənilən. - səyinə: sıyına: istəyinə. - səycilik: sıycılıq:. elçilik.
səyişmək . sıyışmaq. sələşmək. sevişmək. istəşmək.
səyilmək . sıyılmaq. sələnmək. sevilmək. istənmək.

səməni . səmirin. səmirilmiş, bəsilmiş, gücərrtilmiş dənə. bundan pişirilən yemək.

səməni . sümələk. ösmələk. ösünmüş, cücərmiş buğda, arpadan yasanan yemək.

səmər . < çəmər. (> kəmər). malqaranın belinə salınan yüklük örtüyü. palan. paltan.

səmər . səbər. səpər. bəsər. bəcər. becər. səmrə. səbrə. səprə. bəsrə. bəcrə. becrə. bəhər. bərə. bar. barqa. berim. berəm. verim. verəm. sonuc. bitəl. çarpım. yemiş. yemər. ürün. hasıl. nəticə. məhsul. fayda. kar. mənfəət.

səmimi . sınğıl. sınıl. sincir. sinsir. tutşı. tutşu. tuştu. tuşca. dosca. yardağ. yartay. sıcağ. isti. ılığ. ısnığ. (lətif). mehriban. sevrək. söyrək. sövrək. söyəl. sövəl. süyəl. süvəl. (xudumani. mə'luf. utufətli. )

səmirqin . səmirgin. 1. yalnız oturub yeyib içib bəslənən, kökələn, yan bəsləyən (göt bəsləyən). 1. toxluqdan uysallaşan, təmbəlləşən.

səmirmək . səmizmək. yağlanmaq. yağ bağlamaq.

səmirtmək . təmirtmək. tamurtmaq. (# gəmirtmək gəmirtmək: azaltmaq. zayıflatmaq).

səmiz . bəsiz. bəciz. beciz. becəşik. becərilmiş. şişman. barvarı. pərvəri. 1. yoğun. çağ. (zəxim. külüft).
- toy səmiz: küp səmiz: içiboş kök.

səmizlik . toxluq. şişmanlıq. ətinə dolqunluq.

səmrəmək . səbrəmək. bəsrəmək. bəcrəmək. becrəmək. bəhərləmək. bərələmək. barlamaq. barqalmaq. sonuclanmaq. bitlənmək. berimlənmək. verimlənmək. verəmlənmək. çarpınmaq. ürün, hasıl, nəticə, məhsul. fayda, kar, mənfəət vermək. 1. səmrənmək. səbrənmək. bəsrənmək. bəcrənmək. becrənmək. səmizlənmək. bəsizlənmək. şişmanlamaq. kökəlmək. köklənmək. - çox yeyən səmrəb başlar.

səmur . dələ. sovsar. sansar. sösər.

səmur . rasu. su bulqunu.

sən gedirkən mən gəlirdim . sən eşələdiyivi mən eşmişəm. (eşələdiyivi: düşündüyüvü)

sən mən . - sən mən edmə: deyinmə.

sən sən ol!: > sən öl. sən ölsən. kəsinliklə. əslən. heç vax.

sən yazdığıvı yaz, əğirən bükür. : sən açdığıvı aç (yapdığıvı yap), toxuyan toxuyubda, bükərdə.

sən . - sən sən ol: sən olsan (> sən öləsən). kəsinliklə. dibindən. heç bir çağın. heç bir zaman.

səncab . ??. salkın. salık.

səncər . sancar. 1. ovçu. qıynaqları ilə ovuna sancılaraq avlayan quş. qartal. 1. sancaqçı. bayraqçı. 1. vilayət qarqıc, hakimi. hakim.