Ustad Misbah Y?zdi

SAYSıZ-HESABSıZ NE’MƏTLƏRDƏN BIXƏBƏRLIK
Bir ne’məti tanımaq üçün,  lazımınca dərk etmək üçün
müxtəlif yollar var.  Bu yollardan biri həmin ne’mətə malik
olduğumuz dövrlə ondan məhrum olduğumuz dövrü müqayisə
etməkdir. Bu üsulla həmin ne’mətin nə dərəcədə dəyərli olması
üzə çıxır.  Dünyanın bütün maddi və mə’nəvi ne’mətlərini bu
yolla qiymətləndirmək olar.  Məşhur bir məsəldə deyilir ki,
ne’mətin qədrini bir gün ondan məhrum olan bilər.
Allah-təalanın ən böyük ne’mətlərindən biri bizim ne’mət
saymadığımız dünya həyatıdır.  Bəli,  ömür çox böyük bir
ne’mətdir. Yalnız ölüm astanasında dayanan insan bu ne’mətin
qədrini bilir.  Həyatla vidalaşdığımız vaxt onun nə dərəcədə
qiymətli olduğunu anlayırıq.
Digər dəyərli ne’mət sağlamlıqdır.  İnsan göz,  əl,  ayaq kimi
zahirən görünən və ürək,  beyin,  cigər kimi görünməyən
orqanların əhəmiyyətinə çox diqqətsizdir.  Yalnız bir orqan
ağrıdıqda,  sağlamlıq təhlükə altına düşdükdə bu ne’mətlərin
həqiqi dəyəri mə’lum olur.  Görmə qabiliyyətini itirən insan
bilir ki,  göz necə qiymətli ne’mətdir.  Digər ne’mətlərin də
beləcə, əldən çıxdıqda dəyəri aşkar olur. Bəs mə’nəvi ne’mətlər
nə vaxt diqqəti cəlb edir?  Mə’nəvi ne’mətlərdən məhrumluq
dərmansız bir dərddir.  Bu dərdin müalicəsi çox vaxt
mümkünsüz olur.  İbtidai mə’nəvi ne’mətlərdən biri hafizə,
yaddaşdır.  Yaddaşını itirmiş insan hətta öz valideynlərini,
ailəsini tanıya bilmir. Belə insanlar evdən bayıra çıxmağa belə
cür’ət etmirlər.  Çünki onlar bayıra çıxdıqda haraya qayıtmalı

---

146
olduqlarını, hətta, ümumiyyətlə, qayıtmalı olduqlarını xatırlaya
bilmirlər.  Ağıl da belədir.  Ağılı itirən insan üçün ölüm
həyatdan daha şirin olur. Bir heyvan qədər sayılmadığını görən
belə insanlar üçün yaşamaq çox ağır gəlir.