DÜNYAPƏRƏSTLIK AMILLƏRI Vəsiyyətnamənin bu hissəsində Həzrət (ə) dünyapərəstlik
amilləri haqqında danışır. Digər amillərin də ərsəyə gəlməsində
rol oynayan əsas amil insanın mə’rifət (tanıma) və əxlaqındakı
yetərsizlikdir. Mə’lumdur ki, dünya ləzzətləri insanı özünə cəzb
edir. İlahi maariflə tanış olmayan, mə’nəvi cəhətdən inkişaf
etməmiş insan dünya ləzzətlərinə daha asan təslim olur.
Dünyanın ürəyə yatımlılığı, aldadıcılığı özü böyük maneədir.
Dünyanın bu cazibəsi insanın düşüncəsini əlindən alır. Bu amili
ictimai amil daha da güncləndirə bilər. Dünya malına həris
cəmiyyət insanı öz ağuşuna çəkir. Cəmiyyətdə tanınmış
şəxsiyyətlərin dünyaya meyli çoxları üçün nümunə olur. İnsan
öz dünyapərəstliyinə bəraət qazandırmaq üçün nüfuzlu şəxsləri
nümunə göstərir. Ona elə gəlir ki, nüfuzlu adamlar dünya malı
ardınca qaçırlarsa, demək, bu iş yaxşı işdir. Dünyapərəst
toplum onunla yanaşı addımlamayan fərdləri məzəmmət edir,
özündə əridir. Bə’ziləri məhz bu danlaqlar qarşısında tab
gətirməyib,
var-dövlət
yarışına
qoşulurlar.
Şeytanın
183
vəsvəsələrini də unutmaq olmaz. Şeytan daim dünyanı gözəl,
axirəti çirkin göstərməyə çalışır.
