Mühazirə materialları Mövzu İnsan resurslarının idarə edilməsinin (human resources management hrm) əsasları

Bəzən kollektivin rəhbəri liderliyi ələ ala bilmir. Yə­ni rəhbərlə yanaşı idarəçilik fəaliyyətində ümumi iş­lərin həl­linə müdaxilə və ya təsir et­məyi bacaran şəxslər də ola bilir. Bu zaman həmin şəxs­lərin tim­salında kol­lek­tiv­də yeni liderlər formalaşırlar. Bu cür lider­lər qeyri-rəs­mi li­der­lər hesab edilirlər.

Qeyri-rəsmi liderin idarəçilik funksiyaları məhdud olur. Onların mühitlə münasibəti yalnız qrupdaxili müna­sibət­lərdən ibarətdir. Qeyri-rəsmi liderlər pozitiv və ne­qativ ola bilərlər.

Pozitiv qeyri-rəsmi liderlər təşkilatçı və əlaqə­lən­di­ri­ci rolunu oynayırlar. Onlar rəhbərlərin güzgüsüdürlər. Təş­­­­­­­ki­latda vəziyyəti düzgün qiymətləndirir, problemin həl­­­­­lini öz komandasının iştirakı ilə rəhbərliklə işgüzar mü­na­­si­bət­lər formasında çözməyə çalışırlar.

Neqativ qeyri-rəsmi liderlər isə kollektivdə pozucu xarakteri ilə fərqlənirlər. Onların məqsədi problemləri həll etmək deyil, nəyin bahasına olursa olsun, hakimiy­yətə gəlməkdir.

Rəsmi və qeyri–rəsmi liderlərin arasında düzgün mü­­na­­si­bətlərin formalaşması idarəetmə fəa­liy­­yətində sağ­lam sosial münasibətlərin mənbəyidir. Rəs­mi liderlər əgər qeyri–rəsmi liderləri dinləmədən, onlara qar­şı daim təz­yiq­lər göstərərək müəyyən ziddiyyətlər ya­ra­dır­sa, bu hal­da konflikt daha da dərinləşə bilər. Rəhbərlər qeyri-rəsmi li­der­ləri öyrənməli, onların istəkləri ilə ma­raq­­lanmalı, mə­sə­lənin həllinin optimal variantlarını seç­mə­lidirlər. Əgər qeyri-rəsmi liderlərin fikri neqativdirsə, yəni o, heç bir razılığa gəlmirsə, bu halda rəhbərlər prob­le­min həlli üçün qanunla nəzərdə tutulmuş tədbirlər gö­r­mə­lidirlər.