Bir kəndlinin gecə qaranlığında tövlədə vəhşi Şiri öz inəyi bilib tumarlaması
Bir kəndlinin inəyi, axurunda durmuşdu,
Bir Şir onu yeyərək, yerində oturmuşdu.
Kəndli girib tövləyə, getdi axura tərəf,
Bəlkə inək ac qamış, ona versin ot-ələf.
Əllə tumarlayırdı o Şirin bədənini,
Gah arxasın, gah belin uzununu, enini.
Şir qəlbində deyirdi: «Olsaydı gündüz əgər»,
Qorxudan ödün sənin partlardı, ey bixəbər!
Onunçun məni belə, tumarlayırsan ey xam!
Gecə qaranlığında inəyə oxşayıram!
Haqq da belə söyləyir: - Sən ey təkəbbürlü kor?!
Məni görmədiyiyçin, parçalanmamış o Tur!
Əgər nazil etsəydik Biz Quranı bir dağa?
Qorxudan parçalanıb dağılardı sol – sağa.65
Əgər dağlar Tanrıdan, olsaydılar xəbərdar?
Parça-parça olaraq edərdilər ahu-zar.
Siz ey ata-anadan Quranı eşidənlər?!
Neçin qəflətdəsiniz, ey siz qarın güdənlər?!
Əgər təqlid etmədən, xəbərdar olsanız siz?
Qeybdən gələn səsləri asan eşidərsiniz.
Dostları ilə paylaş: | 
