Мювлана ъялаляддин

Şeyxin hüzurunda, sufilərin çox danışan həmməsləklərini söymələri
Sufilər, bir sufinin, əməlini əydilər,

Şeyxin hüzurundaca, dalınca çox söydülər!

Xanəgaha gedərək, şeyxə dedilər aman!

Sən o sufiyə söylə, əl çəksin canımızdan!

Dedi: -Gileylər nədən, neçin edirsiz ah-zar?!

Dedilər: -Bu sufinin, üç ağır xisləti var!

Sözü çox danışandır, zır-zır zırıldar, deyər.

Yeyəndə də iyirmi şəxsin, yeməyin yeyər!

Əgər yatsa, yatmağı, «Əshabi-Kəhf» yuxusu,

Deyərək şişirtdilər, yalanları, çoxusu!

Şeyx gəldi o sufinin, yanına bilsin, necə?!

Vasitəçilik etsin, ziddiyyət olsun incə!

Xeyirli bir iş üçün, vasitəçilik etmək,

Sanki haqqı qorumaq, nahaqq əksinə getmək!

Qeyri-üzvi maddələr, çirklənərsə nə olar?!

Xalqın öz bədənləri, xəstəliklərlə dolar!

Öz əqrəbalarına çox baş çəkib, incitmə,

Sonda fəraq yaradar, söz yəqin, şübhə etmə!

Musanın nitqi olmuş daim əndazəsində,

Yaxşı dostları demiş: -Söz de, vaxt vədəsində!⁴⁰¹

Həmin o uzunçuluq, Xızra rəqib yaratdı,

Dedi: -Get-get uzaq ol, çox danışdın, söz atdı!

Xızır dedi: -Ey Musa, səbr et, çox danışırsan!

Çox demə vüsal hanı, daha həddi aşırsan!

Ey Musa sən uzaq ol, uzunçuluq edirsən!

Mənimlə qalırsansa daim kar, lal otur sən!

Getmək istəyirsənsə, mənimlə cəng eyləmə,

Bağladığın peymanı, qırdın yalan söyləmə!

Sən get onlara sarı, onlar özün kimidir.

Sənin aşiqlərindir, sözü, sözün kimidir!

Namaz üstə nagəhan, murdarlanmısan yenə,

Sənə deyər tələs, get, təharət vacib sənə.

Təharətə getməsən, sanki boş əməldəsən.

Çünki namazın getmiş, yalançı təməldəsən.

Gözətçi yatanları, qorumaqçın parlamış.

Balıqlara gözətçi, ehtiyacı qalmamış.

Libasa bürünənlər, tamaşaya bəzəkdir,

Lüt üryan canlar isə, təcəllaya bəzəkdir.

Ya üryan olanları, tərk eylə, qabağa get,

Ya da ki, onlar kimi, özünü lüt-üryan et!

Lüt-üryan olmağı sən, bacarmırsansa əgər?

Libasını az eylə, özün ortabab göstər!