Мювлана ъялаляддин
Hərə öz ana dilini bilən dörd nəfərin məqsədləri bir ola-ola bir-birlərini başa düşməmələri və üzüm almaq üstündə savaşmalarının bəyanı
Yüklə 2,58 Mb.
|
| Hərə öz ana dilini bilən dörd nəfərin məqsədləri bir ola-ola bir-birlərini başa düşməmələri və üzüm almaq üstündə savaşmalarının bəyanı
Dörd nəfərə bir dirhəm, muzd vermişdi, bir kişi, Hərəsi bir millətdən, görmüşdilər bir işi. Bir yanda Fars ilə Türk, bir yanda Rümla-Ərəb. Hamı bəhsə girmişdi, surətlərində qəzəb, Fars söylədi: -Bu işdə, necə plan quraq biz? Gəlin biz ənqur418 alaq, yeyək cana vuraq biz! Milləti ərəb olan, ucadan söylədi «la»!419 Mən innab istəyirəm, «ənqur» nədir ey «dığa»?!420 Başqası Türk dilində dedi: - Ey canım-gözüm?! Mən «innabı»421 neynirəm, axı sevirəm üzüm! Rumlu olan söylədi: - Kəsin bu qeylü-qali! Mən onlardan sevmirəm, sevirəm «istafili»!422 Onlar savaşırdılar, lakin bu işlər yersiz, Hərə öz dilin bilir, qeyri dildən, xəbərsiz! Əbləhlik təsirindən, yumruğa əl atdılar, Cahillikdə bir onlar, savaşa əl qatdılar. Bir aqil, sirr sahibi, yüz dilə qail olan, Olsaydı orda əgər, sülh yaradardı, haman. Deyərdi onlara ki, «dirhəmi» verin mənə, Hamınızın istəyin, yetirim mən yerinə! Siz hamınız çoxsunuz, pul verin hiyləsizə, Dirhəmdən fayda versin, özünə həm də sizə! Siz bir dirhəminizlə, çatarsınız murada, Dörd «düşmən» tək olmusuz, gələrsiz ittihada. Söylədi: - Hər biriniz, razısınınz fərağa, Mən gətirrəm sizləri, birlikdə ittifaqa. Xülasə olun sakit, ram edin özünüzü, Dilinizdə danışım, bilim mən sözünüzü! Mənalar bir olsa da, sizin sözlərinizdə, Qovğanın mənasını, yaratmış qəlbinizdə! Əgər sözlərinizdə, yaranmasa razılıq, Ziddiyyətlə, qovğanın, mayesi narazılıq! Burovuz423 yaxınlılıq, heç kimə xeyir verməz, Xislətin istiliyi, hünərdir ələ gəlməz. Sirkəni od üstündə, isti eyləsən əgər, Onu içəndən sonra, soyuqluğu gətirər. Bil onun istiliyi, müvəqqəti halıdır, Əsil təbiəti var, soyuqluq, amalıdır. Buz bağlamış olsa da, doşab, ey oğul əgər, Istifadə eyləsən, istiləşəcək ciyər. Şeyxin riyası yaxşı, bizim nurluğumuzdan, O, bəsirətdən doğmuş, busa korluğumuzdan! Şeyxin hədisləriylə, cəmiyyət yetişəcək, Həsəd əhli sözüylə, təfriqələr düşəcək! Süleyman «xalça» ilə, Haqqına tərəf getdi, Bütün quşların dilin, başa düşdü dərk etdi! Şahlığı zamanında, ahu, pələnglə birgə, Ünsiyyət eylədilər, lənət dedilər cəngə.424 Göyərçinlər qurtuldu, qızıl quşun çəngindən, Qoyunlar da qurdlara, baxmadı gendən-gendən! Düşmənlər arasında, barış satan O idi! Qanadlılar içində, sülh yaradan O idi! Sən qarışqa kimisən, dən dalınca gedərsən, Süleymanı axtar sən, tənin güclü edərsən. Dən axtaran yolunda, tələlər var olacaq, Sülyemanı axtaran, dənlərə yar olacaq! Bu axır zamanlarda, «can quşları» anmışlar, Bir-birlərindən heç vaxt, amanda olmamışlar. Bizim ətrafımızda, Sülyemanlar mövcuddur, Bizə sülh gətirəndir, zülmə düşmən vücuddur. Ümmətlə davranmağı, öyrən xeyrin görərsən, Sonda ziddiyyətlərdən, azad ömür sürərsən.425 Dedi: -Ümmət heç zaman, rəhbərsiz olmamışdır. Haqqın xəlifəsindən, himmətsiz qalmamışdır. Canların quşlarını elə yekdil eyləyər, Saflaşarlar yenidən, təmiz, pak, gül eyləyər. Mehriban eyləyər o, sanki bir «ana» kimi, Müsəlman nəfslilərə vahid bir «xana»426 kimi. Haqq Rəsulu gücüylə, vahid nəfsə endilər, Yoxsa onlar hər biri, mütləq düşmən idilər. Ittifaqdasansa sən, şəriklikdən uzaqlaş! Tohidə inanansan, mən-sənlikdən uzaqlaş! Yüklə 2,58 Mb. Dostları ilə paylaş:
|