Мювлана ъялаляддин

Peyğəmbər səhabələrindən birinin- nəyə görə Allahın Rəsulu eyibləri gizlətmir deməsi
Rəsula yaxın olan, dostlarından bir nəfər,

Daxilən dəyişərək, biyətdən etdi həzər.

Evdə arvad- uşağa, toxunmamaq xətrinə,

«Oğrunu» bağlamışdı, bəlkə xeyri var mənə.

- Həmin müsəlmana mən, kərəmimdən səs verdim,

Əgər mən qayıtmasam, peşmanlıq olar dərdim.

O xoş məramlı şəxsdən, şəfqətlər ümüdiylə,

Oğrunu buraxaraq, gəldi yaxına, böylə!

Dedi:- Sən ey yaxşı dost, bu necə haldır səndə?!

Bu nə ahü- fəğandır, nə qeylü- qaldır səndə?!

Dedi:- Nəzər sal bura, oğruların izidir.

Bu tərəfə getmişlər, bax onların izidir!

O namussuz oğrunun ayağının rəddidir,

Bu iz arxasınca qaç, bu hədd onun həddidir.

Dedi:- Ey əbləh insan, bu nə sözdür deyirsən?

Mən oğrunu tutmuşdum, sən indi söyləyirsən?!

Bu nə çərən – pərəndir, bu nə hərzəvü- hədyan?!

Mən həqiqət tapmışam, nəyə lazım nam- nişan?!

Dedi:- Mən sənə burda, Haqqdan söhbət açaram,

Bu Haqqın nişanəsi, mən Ondan xəbərdaram.

Dedi:- Ya yalançısan, ya da əbləh, kələksən,

Bəlkə özün oğrusan, oğrülara gərəksən?!

Saçlarından tutaraq, çəkirdim düşmənimi,

Sən onu buraxdırdın itirdim mən qənimi.

Sən cəhətlər göstərən, mən çıxmışam cəhətdən,

Şahidlər görüşəndə, açılar sübut həmən.

Yaradan sifətindən, bilər mərd daxilini,

Sifət zata pərdədir, o bilir zat dilini,

Vüsala qovuşanlar, zata qərq olmuş yenə,

Nə vaxt nəzər salarlar, Onun pak sifətinə?!

Baş vurub çay dibinə, su içrə qalsan əgər,

Suyun rənginə, necə sala bilərsən nəzər?!

Su rəngini bilməkçin, baş qaldırsan əgər sən,

Sanki ipək paltarı, palaza dəyişərsən.

Ümumxalq itaətin, ziyalı günahı bil,

Ümumiylə vüsalı, xüsusi hesabı bil.

Darğalıq işin versə, bir vəzirə şah əgər,

Onda şah onu sevmir, sanki düşməndən betər.

Günah da etmiş olsa, əgər o vəzir, yenə,

Səbəbsiz ola bilməz, bu vaxtsız yer dəyişmə,³³³

Kimin ki, ibtidadan, darğalıq bəxtində var,

Bəxti, ruzisi odur, o işlə məşğul olar.

Lakin o ibtidadan, vəzir olarsa əgər,

Darğa təyin olunmaq, əməlindən törəyər.

Əgər şah astanadan çəkib vəzir eyləsə?!

Yenə də astanaya endirib, yer eyləsə?!

Sən yəqin bil, bu işdə günaha əl qatmısan.

Sənə olan bu zülmü, cahillikdən dadmısan.

Düşünmə qismətim bu, ruzim bu, çörəyim bu?!

Dünənki dövlət hanı, evim bu, dirəyim bu?!

Özün öz qismətini, kəsdin cahilliyindən!

Mərdin qisməti artar, onun aqilliyindən!