Çox cüssəli bir şəxsdən, bir uşağın qorxması, həmin şəxsin uşağı sakitləşdirmək istəməsi hekayəsi
Nəhəng bədheybət kişi, bir uşağa rast oldu,
Uşaq ondan qorxaraq, rəngi saralıb, soldu.
Dedi:- Qorxma gözəlim, məndən arxayın ol sən!
Belimdə olacaqsan, qorxma, çəkinmə məndən.
Əgər qorxuluyamsa, bil ki, özüm qorxağam!
«Dəvə» bilib, min məni, sür səhraya ol ağam.
«Üzdən görkəmli» insan, daxildən divə oxşar,
Bir sıra kişilərin, üzündə çox məna var.
Ağac budağın külək, təblə vurdu, gah kəsdi,
Təblin səsin eşidən, dəli, qorxudan əsdi.
Bir tülkü şikarını, buraxıb, bada verdi,
Təbli dolu ət bilib, dişləyibən boş gördü.
Təbildə ət tapmayıb, ah çəkib belə dedi:
-Bu boş qab əvəzinə, donuz yaxşı, söylədi.
Tülkülər qorxub qaçar, nağaranın səsindən,
Səyinə baxmayaraq, uduzar öz nəfsindən.
Dostları ilə paylaş: |
