Meşəyə ov ovlamaq üçün çıxan silahlı bir atlının, bir oxatanı görüb qorxaraq öldürmək istəməsi hekayəsi
Çox zirək, qorxunc olan, silahlı bir süvari,
At üstündə meşədə, axtarırdı ovları.
Bir ox atan atlını, yaraq – yasaqla gördü,
Qorxudan kamanına, ox qoyub, hazır durdu.
Oxu atan zamanda, süvari tez səsləndi,
Cüssəm qorxunc olsa da, özüm zəifəm dedi:
-Eşit, ayıq ol, baxma, qorxulu görkəmimə,
Döyüş vaxtı, bir qoca, qarıdan zirək bilmə.
Dedi:- Yaxşı ki, dedin, get uzaqlaş buradan,
Nişan almışdım səni, öz qorxumdan, ey nadan.
Çox insanlar özünü, yaraqla vermiş bada,
Kişiliyi olmamış, silah çatmamış dada.
Təpədən – dırnağadək, silahlı olsan əgər,
Kişiliyin olmasa, öz canın əldən gedər.
Canını sipər eylə, oğul ox kamana qoy,
Hər kim başsız olarsa, Haqqdan çalınar bu toy.
Üstündə olan silah, sənin məkrin, hiyləndir.
Öz içindən doğmuşdur, özünə də düşməndir.
Bu məkr ilə hiyləndən, xeyir gəlməmiş sənə.
Tərk eylə onları sən, kişilik gələr yenə.
Əgər işlətdiyin fənd, sənə xeyir verməsə,
Xeyri Haqqından istə, düşmə fəndli həvəsə.
Çünki mübarək deyil, bildiyin o elmlər,
Gey dərviş yapıncasın, keçir əzablı günlər.
Üz tut göylərə söylə:- Tanrım, «La elmə ləna!»
Eyİlahi! Bilmirik, «Illa ma əlləm təna!»364
Bir hekayə də eşit, dərk eylə ey əhli- dil,
Ağılla- cahilliyin, arasında fərqi bil!
Dostları ilə paylaş: | 
