Səhranın isti qumları üzərində oturan zahidin möcüzəli kəramətlərinə Hacıların heyran qalması
Səhranın ortasında, bir zahid yaşayırdı,
Ibadətlə məşğuldu, sacidə441 oxşayırdı.
Hacılar o səhrada, o zahidi gördülər,
Vəziyyəti dərk edib, ona salam verdilər!
Zahidin yeri quru, özüsə xəstə məzac,442
Səhranın qumlarıyla, özün edirdi əlac.
Hacılar bu adətə, düzü heyran qaldılar.
Afət içrə sağalmaq, xəbərini aldılar!!
Isti qum üzərində, namaza durmuşdu O,
Suyu qaynadan quma, könlünü vermişdi O!
Dedilər: -Sən demisən, «güllük» sərməstlik demək,
Ya Burağa443 oturmaq, ya da Düldülə444 minmək.
Ya ayaq ipək üstə, ya da zər libas geymək.
Ya da Səmum küləyin, «badi-səbanı» görmək,
Namaz üstdə təzəcə, dürmüşdü həmin zahid.
Özün həqir, zəlil tək, göstərirdi, o abid!
Həbibiylə danışır, sirrlərdən bəhs edirdi,
Uzun fikrə gedərək, pıçıltıyla deyirdi:
Sufi öz namazını, sona satdırsın deyə,
Hacılar intizarla, baxırdılar sufiyə.
Elə ki, kasıb sufi, namazını bitirdi,
Hacılar bu əsnada, ona diqqət yetirdi.
Gördülər hər tərəfi, solu-sağı islanmış,
Sanki dəstəmaz almış, əl-ayağı islanmış?!
Onlar tez soruşdular, bu islanma haradan?!
Əl uzatdı səmaya, bütün işlər Oradan?!
Hər an arzu eyləsən, sənə çatdıracaqdır.
Əgər lazım olmasa, arzun rədd olacaqdır.
Dedilər: -Din sultanı, həll et müşkülümüzü!
Dualarınla Allah, bağışlar yəqin bizi!
Aç sirlərin sirrini, bizə də eylə bəyan,
Zünnarları atarıq, həqiqət olsa əyan!
O, gözlərin açaraq, baxdı göylərə sarı,
Dedi: -Bu hacılardan, qəbul et duaları.
Ruzi axtarmağımı, göylərdən, öyrənmişəm,
Sən Göylərdən, dirhəmlər, göndərmisən yemişəm.
Ey heçdən var eyləyən, həll et arzularımı!
«Fissəmai rizqikum», göndər meyvə, barını!445
Münacat qurtarmamış, havaya gəldi duman,
Tezliklə şimşək çaxdı, işıqlandı asiman!
Səhəngdən tökülən tək, göydən yağış ələndi,
Xəndəklərə, göllərə, sel-sular səpələndi!
Buludlar çuşa gəlib, ağlayırdı sel kimi,
Hacılar qablarını, doldururdu, «yel» kimi!
Səhrada bir qəribə, möcüzə yaranmışdı,
Buludlar ağzın açmış, yağışlar ələnmişdi.
Möcüzəni görən xalq, hamı Haqqı sordular!
Zünnarların ataraq, Haqqa könül verdilər!
Bütün başqa millətlər, hamısı dinə gəldi,
Bu möcüzəni görcək, Haqqın sirrini bildi!
Bir qrup millət isə, bu işə inanmadı!
Sözümüzü bitirdik, kim xam idi, qanmadı!
Son
Dostları ilə paylaş: |